Morgunblaðið - 20.12.1970, Blaðsíða 23

MORGUNÐLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. DESEMBER 1970
23
Haraldur Johannessen
Framhald af bls. 8
7. miarz 1928, og átti hanin sæti
í fyrsitu stjóm þesa. SSðar hafði
tanm einmig forgömigu um stofnun
tailidaarsaimtaika íslenzkra bainka-
mainina, Saimibands M. bam/ka-
mianna, seim var stoftað 30. jan-
úar 1935, og var 'hanm Okjör'imm
fyrsti forset'i þess. Haraldur
starfaði mifeið í þessum saimitök-
uim og fyrir þau og átti mikiiLs-
verðam þátt í að móta starf
þe'irra og aifla þeim þess trausts,
sem þau mijóta í daig. Fyrir það
og fyrir saimstarfið þöfekium við
homum nú að leiðarlokum.
Hara'ldur Johammessem var
eiinmig mjög áhuigasiamiur um
íþróttamál. Harnin var iemgi í
forustusveit eios merikasta
fþróttafélags borgarimmiar, fþrótta
félaigs ReykjavSkur, lenigi for-
maður þess og að lokum heið-
ursfélaigi.
Haraildur var kvæntur Ötnimu
Jóhammesdóttur, bæjarfógeta Jó-
hammessomiar, ágætri komu, sem
lifir miainin simn ásamt þremur
börnum þeirra hjónia.
Ég mmhiist hans með þalklkiæti
og virðinigu, eftir langt og ágætt
samstarf uim leið og ég yotta
ástvinium hams immilaga samúð.
Einvarður Hallvarðsson.
t
ÞEIM fækkair nú óðuim hinum
upplitsdjörfu kempuim, sem risu
á iegg á áraitiuigumum sitt hvor-
u<m megim við aiMamótim og
lögðu ótrauðir á braittamm, ofitast
með létfitam mal em sltaðráðmiir í
því að láta eymd liðimma atóa
að baki og sitefha áleiðis tid betri
fraimtiðar. Qfit taf ég umdrazt
bimn hamslaiusa þrófit, himm
najsta fífMjarfa kjairk aldamóta-
mammamma — sona og dætra
himmar mergsognu m'ýiemdu, sem
Diitu að baiki sér alMakúgum,
áþján, örbirgð, alllt í krimgum fá-
itækt og Æáfræði, em gemigu þeim
mun ótrauðari til starfs, stað-
ráðnir í að sýna taimiimum að
við Islemdimgar vildium, gæfium
og slkyMuim verða fuTlvalda þjóð
í frjálisu lamdi, jaifmfæfiis þeim
frem>sltu í liærdómi, sitarfl oig teiik.
Einm í hópi þeisisara mamma verð-
ur borfmm til hinztu hviMar á
margum, Haraildur Johamnessen,
fyrrveramdi aðailigja'ldkeri Lamds-
bamka Mamds.
Hér verðiur ekki rakim ævi né
starfsferiil Haralds, helidur að-
eims semd fáeim kveðjuorð til
þess að mimmast láðimma kymna,
fljóbt kveðimm í kútinm. Af um-
gemgni við Haraltí liærðu umgir
miemm ffljótt að bita á jax'lfan og
snúa etkki umdam. Sjálfur var
hanm ætíð hiteliauis, hrefan og
befam og sjaldam imyrkur í máld
hvort sem ilíkaði verr eða betur,
er hamm ræddi menm og málefn'i.
Fátt hefiur veri'ð hiuig hans f jær
em yfirdrepsskapur og hræsmi.
Án efa tatfiur HaraMur verið
ágætl'eiga til forysfiu falilinm á
sviði þjóðmiália þótt hanm gæfi
sig Jlíitit tiiQL þess aö öðrnu leyti
em því, að hamm var uim lamigt
árahit eimm af helztu forvlgis-
miömmum íþrófitamáDa í Reykja-
víik og leiöamdl í hópi stéfitar-
bræðra sitama. Kammiski tafiur
ekki áfit við hanm hið lævi
bíiamdma loft, sem svo oft leikur
um svið sitjórn- og félagsmála á
hærri p.lönum.
Hjól fiímams virðlisit gæða rás
sima eftir því sem ár ævfamar
hverfa fileirf. Oft hemidir að vta-
ir og kumnimigjar virðast eims og
þveitaist brofit með afflli, sem ekki
verður við ráðið. 1 aMifiof lamgam
tiíma hefi ég hiugsað mér að
heimsækja HaraM og Önnu, fá
gamailkumma ámfamfagu, og verð-
sku'ldaða, fyrir vamrækslu við
gamila vimi, — en þá er það of
sefat. Samúðarkveðjuir fiil eftir-
liifamdi éiigimikoniu og barma og
þakkiætl fyriir liðið er allt sem
hægt er niú firam að færa.
Egill Jónasson Stardal.
t
Fyrir nokkrum árum lásum
við saman eftirmæli I dagblaði
eftir kunningja okkar beggja og
var mannfaum hælt á hvert
reipi og þá sérstaklega fyrir
þær dyggðir, sem hann átti
ekki til.
Ég man að þú sagðir þá, að ef
um þiig yrði skrifað á þenman
hátt látinn, „þá mundi ég fyrst
verða reiður svo um munaði, en
þú veizt að ég get orðið tölu-
vert reiður, ef svo ber undir.“
Ég man þessi orð þín velHar
aldur og skal ekki bera á þig
oflof og þar með reita þig ekki
til reiði. En þú varst einn af
þeim samstarfsmönnum i bankan
um tugi ára sem ég vildi gjarna
senda vinakveðju á endaðri æfi
braut.
Haraldur var stórglæsilegur í
sjón þrekinn, en þó liðlegur í
vexti, enda leikfimismaður góð-
ur á yngri árum, fríður sýnum
og allur hinn gjörfulegasti, því
miður vantar mig lýsingarhæfi-
leika Njálu-höfundar til að lýsa
honum sem skyldi.
Sem starfsmaður bankans var
hann einn með þeim fjölhæf-
usfiu og reglusemi hans var við-
brugðið, enda fékk hann snemma
mannaforráð.
Ég þekkti töluvert náið til
víxladeildar bankans, þegar
hann var deildarstjóri þar og
kynntist vel reglusemi Haralds
í því starfi. Það er óþarfi að
orðTemigja um s'tarfsihæfni Har-
alds, en vil aðeins minnast
orða heiðursmannsins Ara Ara-
sonar, sem genginn er fyrir
nokkrum árum, en hann var
undirmaður Haralds um mörg
ár. En hann sagði mér: „Harald
ur skammaði mig oft, oftast af til
efni, sem ég viðurkenndi, en
stundum að ástæðulausu, að mér
fannst, en þrátt fyrir þettavildi
ég hvergi frekar vinna í bank-
anum, en undir hans stjórn."
Þessi ummæli Ara heit. sýna I
raun og veru hvernig Harald-
ur var sem húsbóndi annarra
starfsmanna, jafnvel þó að ein-
hverju leyti væru breyskir í
daglegum störfum.
Ég efast ekki um, að sem að
algjaldkeri bankans hafi starf
og reglusemi hans. notið sin enn
betur en í fyrri störfum, þó ég
þekkti það persónulega ekki
eins vel.
Starfsmenn bankans (ogbank
anna) eiga Haraldi heitnum mik-
ið að þakka fyrir félagsstarfsemi
hans, sem hann starfaði að með
miklum dugnaði á sínum tíma og
þá sem brautryðjandi, enda var
hann fyrsti forseti Sambands
íslenzkra bankamanna.
Ég þakka þér, Haraldur minn
fyrir gott samstarf og hefi ég
ekki nema góðar minningar frá
þessu langa samstarfs tímabili
okkar.
Við hjónin sendum frú önnu
og börnum þeirra þremur okkar
dýpstu samúðarkveðjur.
Þorgils lugvarsson.
íslenzkar vörur
Handunnar vörur
íslenzkur heimilisiðnaður
Laiuifásvegi 2 - Hafnarstræti 3.
Foreldrar - Foreldrar
leikfanga-
land
veltusundi
ATH. AÐ KLUKKUTAFLAN ER EFST Á ÓSKALISTA BARNANNA.
ÞROSKANDI OG GÓÐ JÓLAGJÖF.
Leikfangaland
Veltusundi 1.
frá sveitadreng, sem áfitl marg-
ar tadælar sfiundir á skólaánum
síinum á naiusnarheiimdlM þelrra
hjóna Önniu og Hanailids Johann-
essen.. Stuindum fé'kk maðiur
hresisifliega ámifanlimgu hjá hús-
bóndanium, — fyrir að hafa ékki
komiö í lamgan timia. Hamn
var æfiíð jaifinigfl'æsilegiur, fasmik-
ilM, hréinn og beinin og manna
skemmitiilegasfiur í viiðræðum. Oft
taffl ég huigisaö um það með
þakkliæfii hve Harafldiur, víðles-
fan, skarpgreindur og þrosikaður
maður, var fús að ræða og rök-
ræða fíliesta Muiti á jafnrétfiis-
grundvelli við hlieypidómaf'Uilla
grænijaxla á andílieigum mennta-
skólasfiufitibuxum, ©n yrðu skoð-
anir skiipfiar var éins gott að
liáta efeki déigan s&ga héMur bera
siig að að hafa rök á takteinum
annars var miennfisfeældinigur
Gleðjið
fátæka
fyrir
jólin
Mæðra-
styrksnefnd
CHRYSLERO
Komið, skoðið og semjið um kaupin.
ÁRGERÐIR 1971 '
SUNBEAM
HUNTER j
RAPIER
HUMBER
Bjóðum yður aðeins úrvals-
framleiðslu brezka
bifreiðaiðnaðarins.
Vilhjálmsson hf,
Laugavegi 118, sími 222-40.