Morgunblaðið - 06.03.1971, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÖIÐ, LAUGARDAGUR 6. MARZ 1971
4

VFhwm
BILALEIGA
HVERFISGCÍTU 103
YW Sendrferðabifreið - VW 5 mamra-YW svífnvapi
YW 9maDna-Landrover 7maana
LITLA
BÍLALEIGAN
Bergstaðastræti 13
Sím/14970
Eftir lokun 81748 eða 14970.
bildleigan
AKBBAUT
ccrr rental scrvice
r
* 8-23-ár
sendimt

Gamla krónan
i fullu verógildi
BÓKA-
MARKAÐURINN
SILLA OG VALDA-
HÚSINU ÁLFHEHVIUM
E
íbúð óskast
til kaups
Hefi verið beðinn að útvega 3ja
herbergja íbúð (ekki í kjallara)
í nýju eða nýtegu húsi á góðum
stað í eða við borgina.
Halldór Matthíasson
Sími 13685.
Fanð til Danmerkur á
VORDINCBORC
Husholdningsskole
4760 Vordingborg. Tlf. (03)
770275, um H tíma ferð frá
Kaupmannahöfn. Alhliða og hag-
kvæm tílsögn. Nýtízku matar-
gerð. Rikisviðurkenndur skófi.
5 mán. námskeið f. nóv. & maí.
Skólaskrá sendist. Ellen Myrdahl
Sölusýning í dag
Seljum meðal annars:
Austin Gipsy, dísilhreyfil'l, '66
Gas, árgerð '57, dísMhreyMI, með
góðu húsi
Opel Rekord, árgerð '65
Trader, árgerð '63, 7 tonna vöru-
bifreið
Land-Rover, árgerð ’68, bensín-
hreyfifl, ekinn 44 þ. km
Volkswagen, flestar árgerðir.
Bifreiðasalan
Borgartúni 1.
símar 19615, 18085.
0 Deilt á Bridgefélag
Reykjavíkur
Jón Magrnússon skrifar:
„Mál málanna í bridge í
Reykjavík nú er Islands- og
Reykjavíkurmót og öU fram-
kvæmd þeirra og undirþúning-
ur, sem iýsir svo mikilli frekju
og yfirgangssemi, að slíks
munu varla finnast dæmi inn-
an félagssambanda, og er þá
mikið sagt. Á síðasta ársþingi
B.S.l. voru samþykktar nýjar
reglur fyrir íslandsmót; skyldi
háð undankeppni í landsfjórð-
ungum (eða kjördæmum) og
ein slík í Reykjavík. Nú höfum
við, sem þessa íþrótt stundum,
beðið með eftirvæntingu eftir
þessari keppni, — en hvað
gerist? íslandsmót er auglýst
með Reykjavíkurmóti, og skulu
þau sameinuð. Þegar íslands-
mót var síðast haldið, var til-
kynnt, að breytinga væri von,
og til engra réttinda væri að
vinna. En á síðasta Reykjavik-
urmóti var spilað í flokkum, og
vann ég þar rétt ásamt minni
sveit til þátttöku í efsta flokki
veturinn 1970-71, sem sagt
núna. En hvað gerist? Fulltrúi
B.R. í Reykjavíkurdeild, sem
aðeins er framkvæmdafull-
trúi, auglýsir Reykjavíkur- og
íslandsmót saman, án þess að
hafa til þess heimild. Þessi
breyting hefur ekki verið sam-
þykkt hjá stjórnum félaganna
sameiginlega, aðeins rædd
í kaffitíma á bridgekvöldi af
fulltrúum, sem aðeins eru
framkvæmdaaðilar og ekki í
stjórnum félaganna. Þó var
а. m.k. einn fulltrúi eins félags-
ins á móti. Þetta áiit ég vís-
vitandi svik, að láta mann
spila heila keppni um rétt til
þátttöku í meistaraflokki árið
eftir, en síðan er rétturinn fyr-
irvaralaust tekinn af honum og
flokkamir felldir niður. Ég
lýsi þessu móti algjörlega ólög-
legu.
Ritstjóri Bridgeþáttar Vísis
geysist fram á vigvöllinn í Visi
б. febrúar með stóryrði og er
mjög undrandi yfir lélegri
þátttöku, sem hann álítur, að
sé vegna lævíss undirróðurs
annarlegra afla, eins og hann
orðar það. Ég get upp-
lýst þessa háu herra um þaS,
að til þess að hægt sé að halda
mót eða keppni, þá þarf fjöld-
ann og aftur fjöldann. Menn
verða fljótt leiðir á því að
spila við sjálfa sig, eins og
kemur fram í „ergelsis“-grein-
inni í Vísi. Það er ekki nóg til
lengdar að vera frekur og sýna
yfirgang, eins og komið hefur
fram varðandi þetta mót, svo
og t.d firmakeppnina og síð-
asta ársþing. Það þarf að hafa
spilarana með, t.d. var stærsta
bridgefélag í Reykjavík al-
gjörlega á móti breytingum
þessum. Enda álít ég þetta
bezta svarið, að taka ekki þátt
í svona skrípaleik. Hugsið
ykkur, aðeins átta sveitir í
Reykjavíkur- og Islandsmóti
hér í Reykjavík, sem sagt fjór-
ar i hvoru, þar af ein sveit
núverandi Islandsmeistara,
sem spilar, án þess að þurfa
þess. Samkvæmt nýju reglun-
um um íslandsmót skulu Is-
landsmót skulu íslandsmeistar-
ar fá að verja titil sinn og
ganga beint inn í undanúrslit.
Þá vaknar sú spurning, hvort
umrædd sveit hafi ekki með
þátttöku þessari afsaiað sér
réttinum. Ef hún yrði t.d. I
3.-4. sæti, en tvær kæm-
ust áfram, fengi hún samt rétt?
Enn eitt dæmið um algjöran
skrípaleik. Þetta yrði álika og
í síðustu undankeppni fyr-
ir val á landsliði, þar sem 12
efstu pör skyldu spila til úr-
slita, en par nr. 18, (% par)
komst samt áfram, sem eitt af
þessum 12.
Ég held, að félagar i B.R.
ættu að athuga sinn gang á
næsta aðalfundi félagsins, þeg-
ar þeir kjósa stjórn og full-
trúa, því að með sama áfram-
haldi gæti farið svo, að B.R.
yrði eitt eftir í sambandinu, og
þá færi nú að fækka í Islands-
og Reykjavíkurmótum.
Mig langar að minnast á
smáatriði, sem kannski er ekki
svo smátt, þegar allt kemur til
alls. Hvernig stendur á því, að
B.R. fékk eitt að sjá um firma-
keppnina? Hvaða tök hef-
ur það á stjórn B.S.I., að hún
skuli leyfa sér þvílíkt? Er það
satt, að formaður B.R. hafi
tekið að sér að kalla saman
formannafund félaganna, en
ekki fengið húsnæði (þeir eru
4), og hafi síðan tekið það
sjálft að sér? En því mið-
ur höfðu þeir ekki nógu marga
spilara, svo að eitthvað mun
hafa orðið útundan af firmum,
sem ekki var spilað fyrir. Slíkt
er eðlilegt, þar sem lítið félag
á i hlut. 12 sveitir í aðalkeppni
félagsins. Hvemig stóð á því,
að fulltrúi T.B.K. í stjórn
B.S.1. vissi ekki um þessa
firmakeppni 4 dögum áður en
hún hófst, — er slíkt mál ekki
rætt í stjórn B.S.I.? Ég ræddi
við hann, og var þá ekk-
ert farið að ákveða innan
stjórnarinnar, en þó var verið
að undirbúa keppnina. Hvem-
ig má slíkt verða? Firmakeppn-
in hefur verið lyftistöng fyrir
önnur félög líka, því að sam-
kvæmt lögum B.S.Í. fá félög-
in 35% fyrir það að innheimta
og útvega firmu. Hvaða rétt
hefur stjórn B.S.l. til þess að
afhenda einu félagi slikar
tekjur, jafnvel þó að umrætt
félag hafi notað það til þess
að greiða skuldir sínar við
sambandið?
Nú, þegar ég skrifa þessar
línur, þá hefur ritstjóri Bridge
þáttar Vísis látið ljós sitt skína
á ný vegna lélegrar þátttöku
í umræddu móti.
Ég er ekki í stjórn félags
míns, hef aðeins hlustað á það,
sem sagt hefur verið. Þó veit
ég, að margt í umræddri grein
er útúrsnúningur og ósannindi,
t.d., að íulltrúar T.B.K. hafi
verið á móti undankeppni í
íslandsmóti. Þeir voru á móti
öllum núverandi breytingum á
mótinu. Það kom aldrei til um-
ræðu eftir samþykkt á regl-
unum. Ég var sjálfur á þing-
inu. Það er von, að félagar
B.R. séu ergilegir; þeir áttu
sjálfir upptökin að allri þess-
ari vitleysu með formanninn í
broddi fylkingar, — það er sárt
að koma ekki nema 1—2 sveit-
um i undanúrslit í íslandsmót,
þegar það lá beint við, að B.R.
fengi 1 sveit í hvem riðil, og
jafnvel ynni þá alla, og gæti
þar með fengið flestar sveitim-
ar í úrslitin.
AS endingu langar mig að
minnast eins atriðis, sem gerð
ist á næstsíðasta sambands-
þingi. Forsaga þessa máls er
sú, að fyrir nokkrum árum
var stofnaður meistarastigs-
sjóður. Skyldu félögin borga í
hann af keppnismótum sinum,
og var haldin skrá yfir þau,
sem borgað var af. Það voru
komnar um 48 þús. kr., þegar
hér er komið sögu, Kemur þá
ekki í ljós, að sjóðurinn er tóm-
ur, og hafði féð verið notað til
styrktar landsliði. Landsliðs-
menn voru ekki lengi að ráða
fram úr þeim vanda, báru'upp
þá tillögu að afhenda B.S.l.
sjóðinn til eignar, og fulltrúar
samþykktu, án þess að hafa til
þess heimUd. Þetta var fé, sem
félögin áttu, og þennan sjóð
gátu aðeins aðalfundir félag-
anna gefið.
Ég vil að lokum taka það
fram, að ég ætla ekki að standa
í skrifum um þessi mál. Mig
langar aðeins að skýra málin
frá sjónarmiði þátttakanda í
bridgekeppnimótum, sem ekki
er í stjórn í neinu félagi. Mér
er illa við allan klikuskap og
yfirgang og óska einskis frek-
ar en að fá að spila við góða
andstæðinga, sem geta bæði
tapað og unnið.
Jón Magnússon."
@ Merking minka og
sjónvarpsfréttin mikla
Jón Helgason skrifar;
„Kæri Velvakandi!
Fyrir nokkru birtir þú fyrir-
spurn frá alnafna mínum á
Skólavörðustíg 21 A: „Hvers
vegna eru minkarnir ekki
merktir og tölusettir?"
Sé hægt að gera það, og sé
það talið nauðsynlegt, er hægt
að ákveða það í reglugerð eða
á annan einfaldan hátt. Auð-
vitað á hið háa Alþingi ekki að
þurfa að ómaka sig í svona
máli, — nema einhver þing-
manna haldi, að hann geti
slegið sér upp á billegan hátt,
— þá er auðvitað ekki hægt
að banna honum það.
En þvi skrifa ég þetta bréf,
að mér datt ekki í hug, að það
hefði getað fram hjá neinum
sjónvarpsnotanda, að aðalfor-
maður kommúnistabandalags
ins, sem vinnur við blað
í næsta húsi fyrir neðan Jón,
flutti tillögu um þetta mál á
sjálfu Alþingi Islendinga.
Minna mátti nú ekki gagn gera,
en uppástunga í dálkum Vel-
vakanda er að sjálfsögðu betur
við hæfi og gerir líklega meira
gagn. Þar með er mað-
urinn kominn í flokk þeirra,
sem hann kallaði hér áður
minka- og rjúpnaþingmenn og
hæddist löngum að. Sjónvarp-
ið sá auðvitað (án utanaðkom-
andi aðstoðar?), hve gagn-
merk frétt var hér á ferð, eins
og vant er, þegar þessi maður
á í hlut. Vel og vandlega var
skýrt frá stórtíðindunum í
fréttatíma og fína myndin af
framsögumanninum (þar sem
hann er með Jóns-Sigurðsson-
ar-stælana) dregin fram handa
okkur til að dást að (er hún
ekki farin að sjást?).
— En það ber náttúrlega
að þakka, hve stjórnendur
sjónvarpsins hafa næman
skilning á mannlegri hégóma-
gimd og sjálfspersónudýrkun
— eða er kannski etnhver
öanur skýring til á málinu?
Jón Hdgason."
g Ráðning útvarpsfólks
„Athugnll" spyr, hvemig
ráðning starfskrafta Rikis-
útvarpsins fari raunverulega
fram, svo sem hvort skylda sé
að auglýsa lausar stöður, hvort
hægt sé að búa til nýjar stöður
án lagaheimildar, og hver ráði
endanlega i stöður. Hver ráðl
I nýja „þætti“, og hver hafi
t.d. ráðið hina nýju „frétta-
fréttamenn" hljóðvarpsins er-
lendis og nýtt starfslið sjón-
varpsins — menntamálaráð-
herra, ráðuneytisstjóri mennta
málaráðuneytisins, útvarpsráð,
einstakir útvarpsráðsmenn,
útvarpsstjóri eða fréttastofu-
stjórarnir eða hvort einn þess-
ara aðila ráði skv. ábending-
um annarra aðila. Ennfremur
spyr bréfritari, hvaða kröfur
séu gerðar til umsækjenda og
hver meti hæfni þeirra.
— Bréf „Athuguls" er of
langt til þess að birtast, en þar
að auki er margt í því þess
eðlis, að Velvakandi vill ekki
birta það nema fullt nafn bréf-
ritara megi fylgja. — En fróð-
legt væri vegna þessa og ann-
arra bréfa, sem bíða birtingar,
að fá glöggar upplýsingar um
stöðuráðningar hjá þessarl
stofnun allrar þjóðarinnar.
0 Geirfugl og
Ástralíufarar
Steinunn Sæm11ndsdóttir
skrifar:
„1 janúar fór forsætisráð-
herra, Jóhann Hafstein, þess á
leit við íslenzku þjóðina,
að hún veitti aðstoð islenzkri
fjölskyldu, sem illa var stödd
í Ástralíu og vildi komast heim
og þyrfti á hjálp að halda. Ég
hefi verið furðu lostin yfir því,
hvað fólk hefur brugðizt seint
við að veita nægilega hjálp til
handa þessari bágstöddu fjöl-
skyldu. Ekki sízt finnst mér
það mannúðarleysi og lítiil
skilningur, hve illa þessi söfn-
un hefur gengið, sérstaklega
af því að þarna, í þessari fjöl-
skyldu, eru 3 unglingar undir
tvítugsaldri, yngsta 13 ára.
Hvers eiga landar okkar að
gjalda, sem lifandi eru? En svo
bregður við, að það fréttist um
uppstoppaðan geirfugl. Þá eru
nógir peningar til, og safnast
á nokkrum dögum yfir 2 millj,
ónir. Gott og gilt er að fá is-
lenzkan geirfugl, uppstoppað-
an, heim, en mig undrar hugs-
unarháttur fólks, hvað það
bregzt dræmt við í þessu til-
viki með Ástralíufarana. Er
það svo, að þjóðin meti orðið
meir uppstoppaðan fugl en 3
unglinga, svo ég nefni ekki
meir. Mér fyndist, að nær hefði
verið að bregðast betur við, og
það er enn tímabært. Ég man
svo langt, að mikið var að gera
í Finnlandsstríðinu forðum. Þá
var unnið af alhug að senda
Finnum hjálp. Góðir, íslend-
ingar, tökum höndum saman
og sýnum það í verki að okkur
stendur siðferðilega nær að
bregðast fljótt og vel við, þeg-
ar landar okkar þarfnast hjálp
ar, þótt úti í Ástralíu séu. Eða
þykir íslendingum meira virði
andvana fugl en lifandi ís-
lendingar, unglingar og móðir
þeirra.
Steinunn Sænmndsdóttir."