Morgunblaðið - 06.03.1971, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. MARZ 1971
11
kennarar barna og unglinga
ættu að stunda nám «itt undir
sama þaki og sömu stjóm.
Kennsla yngri og eldri bama
getur ekki veriS svo gjörólík,
að ekki dugi minna til mennt
unar kennara en tveir háskólar
með tilheyrandi prófessorum og
umstangi. Eðlilegast væri einn
kennaraháskóli, þar sem menn
tækju hin ýrnsu stig og hlytu
kennisluréttindi eftir því, há-
skóli sem „jafnan skal taka mið
af markverðum nýjungum í vís-
indum og viðhorfum, er uppeld.
ismál varða, hafa frumkvæði
um að sannreyna gildi þeirra í
íslenzku umhverfi, leita nýrri
og betri kenninga og aðferða í
námi og kennslu og vekja at-
hygli yfirstjómar skólans á
æskilegum breytingum á skóla-
haldi og fræðslulöggjöf“.
(Hér er vitnað í 1. gr. frum-
varpsins).
Hvers eiga væntanlegir kenn
arar í Háskóla íslands að gjalda
að fá ekki að stunda nám við
slíkan skóla!
Að vísu er raett um samvinnú
milli H.í. og K.í. í frumvarpinu.
Vonandi verður hún eitthvað
meira en fögur orð, svo að hún
megi koma stúdentum í heim-
spekideild H.Í. til góða“.
VIÐ HÖFUM MINNSTA
ÁSTÆÐU TIL AÐ GLEÐJAST
Anders Hansen, nemandi í 3.
bekk Kennaraskólans, svalraði
spumingunni þannig:
„Tilkoma hins nýja Kennara
háskólafrumvarps, hlýtur að
vera hverjum þeim er lætur sig
einhverju varða menntun þjóð-
arinnar, ótvírætt gleðiefni. Með
því er sýndur fullur skilningur
af hálfu hins opinbera, á nauð-
syn þess að bæta kennaramennt
unina í samræmi við endurskoð
un fræðslulöggjafarinnar frá
1946.
En svo mótsagnakennt sem
það nú kann að virðast, þá hafa
Anders Hansen
kennaraskólanemar manna
minnsta ástæðu til að gleðjast.
Stafar þetta af því, að með því
að kennaramenntunin er sett á
háskólastig, eru þei,r sem hafa
aðeins gömlu menntunina í raun
gerðir að annars flokks kenn-
urum. Að vísu eru okkur í orði
kveðnu heitin sömu réttindi, en
allir (einnig Gylfi Þ. Gíslason)
hljóta að sjá hvað gerist er við
sækjum um stöðu á móti há-
skólamenntuðum kennara: Sá
sem er betur menntaður fær
stöðuna, en við okkur blasa lé-
legustu stöðurnar, eða jafnvel
atvinnuleysi.
Hlýtur það því að vera krafa
Okkar að fá að auka við mennt
un okkar, með námi í Kennara
háskólanum eða Háskóla fs-
lamds. En samkvæmt starfsmati
BSRB, og rannsóknum Stúdenta
ráðs er almennt kennarapxóf
jafngilt stúdentsprófi. Ætti því
þegar í stað að leggja niður
menntadeildina við Kennaraskól
ann, enda er hún óþörf með
öllu.
Ef þessi rök nægja ekki til
að sannfæra ráðamenn, er full
samstaða innan Kennaraskólans
um að leggja áherzlu á þetta
sjálfsagða réttindamál í verki.
Við munum ekki þegjandi láta
troða á réttindum okkar, og það
væri okkur ómetanlegur styrk
ur, ef þetta útbreiddasta og
frjálslyndasta blað á landinu,
Morgunblaðið, vildi ljá ökkur
stuðning í þessu máli“.
FINNST StJRT, AÐ VAN-
RÆKSLA RÁÐAMANNA KOMI
NIÐUR Á SÉR
Svar Hólmfríðar S. Benedikts
dóttur, nemanda í 4.-C Kennara
skólans, hljóðar svo:
Hólmfríður Benediktsdóttir
„Hvar erum við? Hvað verð-
um við, sem ætluðum að verða
kennarar í vor?
KennarasfeólLafrumvarpið hef-
ur verið lagt frarn og mikið
rætt. (Guði sé lof fýrir það).
„Fallegt frumvarp.
Ailir ánægðir".
Frá árinu 1963 hafa um 550
kennarar útskrifazt frá Kenn-
araskóla fslands. Næsta vor og
tvö næstu ár munu að öllum
líkindum um 500 kennarar út-
skrifast. Þetta fólk hefur stund
að nám í K.í. í fjögur ár. Kenn
araháskóli íslands mun hins
vegar útskrifa kennara að
loknu þriggja ára námi eftir
stúdentspróf.
Hvorn telur þú, lesandi góð-
ur, hæfari til að annast kennslu
barna þinna; þann Kennara-
skólamenntaða eða þann Kenn
araháskólamenntaða? Ég þarf
víst ekki að spyrja.
Skoðun skólastjóra okkar er
engu að síður sú, að þeir, sem
stunda nám samkvæmt núver-
andi námsskrá K.Í., þarfnist
ekki náms í Kennaraháskólan-
um, en njóti samt sem áðux
sömu réttinda til kennarastöðu.
Að sjálfsögðu er ég með því,
að kennaramenntun beri að
bæta og að hið nýja frumvarp
sé spor í rétta átt. Hins vegar
finnst mér súrt, að margra ára
vanræksla ráðamanna komi nið
ur á mér í formi réttindaskerð-
ingar, samanber nýgerða kjara-
samninga BSRB 10. tölulið 5.
fylgiskjals og víðar, en við gerð
þeirra mun hafa verið gengið út
frá því, að umrætt frumvarp
yrði samþykkt á yfirstandandi
þingi. Samkvæmt þessum tölu-
lið höfum við sama rétt til að
afla okkur framhaldsmenntunar
og réttindalausir kennarar".
Réttindi til húsateikninga:
Tillit tekið til náms-
lengdar
— við mat á starfsreynslutíma
Kins og greint hefur verið frá
samþykkti borgarstjóm s.l.
fimmtudag breytingu á 11. gr.
byggingarsamþykktar Reykja-
víkur, sem kveður á um, liverjir
hafi rétt til þess að leggja húsa-
teikningar fyrir byggingarnefnd.
Skiptar skoðanir voru um starfs-
reynslutima arkitekta og verk-
fræðinga annars vegar og bygg-
ingarfræðinga og tæknifræðinga
hins vegar, en hin nýja sam-
þykkt gerir ráð fyrir 1 árs starfs
reynslu arkitekta og verkfræð-
inga, en 3 '/z til 5 ára starfs-
reynslu byggingartæknifræðinga
og byggingarfræðinga. Geir Hall
grímsson, borgarstjóri taldi i
ræðu sinni, að þegar litíð væri
á mál þetta af hlutleysi, væri
augljóst, að nám arkitekta og
verkfræðinga væri lengra en
nám tækni- og byggingarfræð-
inga, og þvi væri ekki óeðlilegt,
að starfsreynslutími þeirra fyrr-
nefndu væri styttri.
Steinunn Finnbogadóttir sagði,
að byggingamefnd hefði á sín-
um tíma falið Gunngeiri Péturs-
syni, Jóni G. Tómassyni og
Zóphóníasi Pálssyni að gera til-
lögur til breytinga á 11. gr. bygg
ingasamþykktar. Tillögur þeirra
hefðu hins vegar ekki fengið
náð fyrir byggingarnefnd, þegar
á reyndi, þvi leytfði hún sér að
flytja tillögu þeirra litið eitt
breytta. í tillögu þeirri, sem bygg
ingarnefnd hefði sjálf lagt fram
væri gerður mikill munur á
starfsrejmslutíma. Ljóst væri þó,
að á námsferlinum sjálfum,
fengju byggingartæknifræðingar
og byggingarfræðingar meiri
starfsþjálfun í námi en arkitekt-
ar og verkfræðingar. Síðan sagði
Steinunn, að í tillögu sinni væri
gert ráð fyrír að veita mætti öðr-
um réttindi, ef þeir hefðu lokið
prófi frá fullgildum skólum.
Björgvin Giiðmundsson sagði,
að gildandi ákvæði hefðu verið
sett fyrir 6 árum. Síðan spurði
hann, hvort eitthvað hefði gerzt
á þessum tíma, sem ýtti á eftir
breytingum. Ástæðan fyrir því,
að þetta mál hefði verið tekið
til endurskoðunar nú væri sú,
að byggingafræðingar hefðu feng
ið starfsheiti sitt lögverndað.
Árangur þeirrar baráttu væri
hins vegar sá, að gera ætti upp
á milli arkitekta og verkfræðinga
annars vegar og tæknifræðinga
hins vegar. Byggingamefnd
hefði falið þremur mönnum að
endurskoða þessi ákvæði; þeir
hefðu síðan skilað áliti 28. októ-
ber s.l. og gerði tillaga þeirra
ráð fyrir, að arkitektum, verk-
fræðingum og tæknifræðingum
yrði gert jafn hátt undir höfði.
Björgvin sagðist síðan undrast
það, að byggingarnefnd skuli
eklti hafa samþyfekt þessa til
lögu þremenninganna. Það mætti
hins vegar um það deila, hvort
rétt hafi verið að veita tækni
fræðingum þessi réttindi árið
1965, en ekki væri þó ástæða til
að skerða rétt þeirra nú.
Geir Hallgrimsson, borgar
stjóri, sagðist vilja vekja athygli
á einu atriði þessa máls, en flest-
ir væru sammála um að tak-
marka ætti við ákveðna starfs-
reynslu og menntun, hverjir
fengju að leggja teikningar fyrir
byggingarnefnd. Borgarstjóri
lýsti sig sammála þessu sjónar-
miði, þó að annar háttur væri
hafður á sums staðar erlendis.
Það myndi kosta miklu meira
starfslið hjá Reykjavíkurborg
við yfirferð og
eftirlit, ef ekki
væru gerðar á-
kveðnar kröfur i
þessum efnum.
Öryggi hins al-
menna borgara
væri um leið
skert, þar sem
hann ætti þess
ekki alla jafnan
kost að geta metið í öllum tilvik-
um hæfni manna á þessu sviði.
Það væri viðurkennd regla í
þjóðfélaginu að binda réttindi til
þess að leysa ákveðin störf af
hendi við tiltekna menntun.
Nefndi borgarstjóri í því sam-
bandi lögfræðinga og lækna, sem
að loknu háskólaprófi verða að
Ijúka viðbótarprófum og gegna
ákveðinni starfsskýldu áður en
þeir fá rétt til þess að starfa
sem málflutningsmenn eða læfen-
ar. Löggjafinn hefði sett slík skil
yrði til þess að tryggja öryggi
borgaranna.
Það atriði, sem hér væri um
deilt, hefði áhrif á allt líf okkar
og starf. Þess vegna væri rétt
að gera kröfur um menntun og
starfsþjálfun, Síðan sagði borg-
arstjóri, að það hefði fyrst og
fremst verið gert að umtalsefni,
hvort gera ætti meiri kröfur um
tímalengd starfsreynslu tækni
fræðinga og byggingarfræðinga.
Þetta væri þó ekki óeðlilegt, þar
sem nám arkitekta og verkfræð-
inga væri almennt lengra. Þegar
litið væri á þetta mál af hlut-
leysi, þá væri augljóst, að nám
arkitekta og verkfræðinga væri
lengra og þvi ekki óeðlilegt, að
af þeim sökum væri áskilinn
styttri starfsreynslutími þeim
viðvíkjandi. Sagt hefði verið, að
bæði tækni- og byggingafræð
ingar hlytu lengri starfsþjálfun í
sjálfu náminu. Á það væri þó
að líta í þessu sambandi, að nú
væri unnt að öðlast þessa mennt
un eftir að hafa aðeins stundað
bóklegt nám.
Þá gat borgarstjóri þess, að
hann hefði frekar tilhneigingu
til þess að lengja starfsþjálfun
arkitekta og verkfræðinga held-
ur en að stytta starfsþjálfun
tækni- og byggingarfræðinga.
Síðan sagði borgarstjóri, að
þetta myndi ekki skapa aðstöðu
mun milli stétta, því að fáir
myndu í fyrstu setja sig niður
og teikna sjálfstætt. Þetta væri
ekki mikil kvöð, sem þama væri
á merm sett. Það væri þessum
stéttum til góðs, að gerðar væru
ákveðnar kröfur í þessum efn-
um.
Guðmundur I>órarinsson sagði,
að upptökin að endurskoðun á
Breiödalsvík:
365 tonn
af loðnu
Breiðdálsvík, 5. marz.
SÍÐASTLIÐNA nótt var landað
hér 365 tonnnm af loðnn úr
Óskari Magnússyni frá Akranesi.
Þetta er fyrsta löndun liér, og
tók aðeins rúmlega 3 tíma að
losa. Þá er Giiliver frá Seyðis-
firði væntanlegur með fuilfermi
innan stundar. Bræðsla hefst
sennilega á morgun, en fiski-
nijölsverksmiðjan liefur áðnr unn
ið fiskimjöl úr úrgangi.
Afli á bolf iskve iðum hefur ver-
ið tregur, en fer nú væntanlega
að glæðast. Hér hefur verið
landað um 370 tonnum frá febrú
arbjrrjun, þar af rúmlega 260
hjá Braga h.f., en 110 tonn hjá
frytstihúsinu.
Tlðarfar er hér með fádæmum
milt og gott, og sauðfjárhagar
eru til innstu dálabæja.
— Fréttaritari.
11. gr. byggingarsamþykktar
kæmu fram í bréfi iðnaðarráðu-
neytisins til bygginganefndar
um endurskoðun á afstöðu til
réttinda byggingarfræðinga.
Sagt væri, að byggingarfræðing-
ar væru að
fara fram á
sama rétt og
þeir hafa ánnars
staðar á landinu.
Þeir myndu nú
öðlast þennan
rétt með tillögu
bygginganefnd-
ar og þeim breyt
ingum, sem
borgarráð hefði gert á henni.
Útmörk þessa máls væru þau
að veita öUum borgurum rétt
til þess að leggja teikningar fyr
ir byggingarnefnd eða binda það
við eina ákveðna stétt, er mesta
þekkingu hefði. Hvorug þessara
leiða hefði þótt fær. Síðan sagði
Guðmundur, að 48% þeirra, sem
nú stunduðu tæknifræðinám,
hefðu ekki verklegt nám að baki.
Eðlilegt væri, að nokkur munur
væri á starfsreynslu, þegar um
væri að ræða að Ieggja teikning
ar fyrir byggingamefnd. Eðlileg
ast væri, að starfsreynslan væri
misjöfn.
Hilmar Giiðlaugsson, sagði, að
eins og fram kæmi í fundar-
gerð frá 2. marz s.l. væri lagt
til að í stað orð-
anna: „Þá getur
byggingarnefnd
veitt eftirtöld-
um aðilum lög-
IIMIIWIIBWIIIIII-TIMW- giMingu" komi:
- .* . ' „Þá veitir bygg-
'T ingamefnd eftir
j' - É töldum aðilum
ék löggildingu."
mrm** Hilmar lýsti sig
sammála þessari breytingu. Það
ætti ekki að vera neitt vafamál,
hverjum bygginganefnd veitti
réttindi þessi, eftir að tekið hefði
verið tillit til starfsreynslu og
menntunar.
Síðan benti Hilmar á, að í til-
lögu þremenninganna væri vitn-
að til 9. gr., en ekki væri gert
ráð fyrir breytingu á þeirri
grein í tillögu byggingarnefnd-
ar; menn virtust þó ekki hafa
gert sér nægilega grein fyrir
þessu. Hilmar sagðist ekki hafa
haft í byggingamefnd nokkur
rök gegn þessu ákvæði um starfs
reynslu, vegna þeirra gagna,
sem fram hef ðu verið lögð þar að
Jútándi, Síðan vitnaði Hilmar til
skýrslu OECD, þar sem fram
kemur, að nám arkitekta og
verkræðinga tekur 5 ár, en
tæknifræðimenntun taki 3 ár.
Þetta hefði sannfært sig um nauð
syn á ákveðnum mismun í starfs
reynslu.
Sigurjón Pétursson sagðist
hafa trú á þvi eins og fram
hefði komið hjá Steinunni Finn
bogadóttur, að þetta mál kæmi
brátt aftur fyrir borgarstjóm, svo
mörg tvímæli, sem á því væru.
Nú væru það einkum þrjú atriði,
s sem deilt væri
jfum, en ákvæðið
um umsagnar-
skyldu arki-
|tekta og verk-
fræðinga hefði
H verið fellt í bygg
ingarnefnd.
Þessi deiluefni
væru um orða-
lagsbreytingar S
tveimur stöðum og ákvæðin um
starfsreynsluna. Sigurjón sagð-
ist vera þeirrar skoðunar, eftir
langa íhugun, að nám arkitekta
væri beinasta leiðin til þess að
nema það að hanna hús og önn-
ur mannvirki. Þess vegna væri
ekki óeðlilegt, að þeir nytu
skemmri starfsreynslu en bygg-
ingaffæðingar og tæknifræðing-
ar. Hann sagðist þó ekki koma
auga á það, að verkfræðingar
þyrftu ekki jafnlanga starfs-
reynslu eins og byggingafræðihg
ar og tæknifræðingar.