Morgunblaðið - 06.10.1971, Page 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. OKTÓBER 1971
3
Enn að átta mig á hve
merkilegt þetta er
— sagdi Svana Friöriksdóttir
í símtali vid Morgnnbladiö
U Thant lýsti ánægju
*
með söfnunina á Islandi
-— ÞETTA var alveg slór-
kostleg athöln. Ég haíði
aldrei gertt mér grein fyrir því
hvað þetta er merkilegt. Er
enn að átta mig á þvi, sagði
Svana Friðriksdóttir í símtali
við Mbl. um miðjan dag i gær,
en i fyrradag tók hún við hin
um fræga Nansens heiðurspen
ingi Flóttamannastofnunarinn
ar í Genf.
Við þá athöfn var m.a.
fluitt ávarp frá U. Thant, fram
kvsemdastjóra Sameinuðu
þjóðanna, sem kvaðst gleðjast
yfir því að þetta framlag til
flóttamannahjálpar skyldi
koma frá ungu kynslóðinni.
Og hann lýsti ánægju sinni
með hinn góða árangur, sem
varð af söfnuninni á Flótta-
mannadaginn á Islandi.
— Allir hér tala um það
hve vel gekk að safna til
flólttamanna á íslandi, sagði
Svana. Þar safnaðist mest
miðað við fólksfjölda. Ótal
margir spyrja mig um þessa
söfnun. Það er gaman að vera
Islendingur í Genf núna.
— Athöfnin i gær var mjög
hátíðleg og skemmtiieg. Fram
kvæmdastjóri Sameinuðu þjóð
anna í Evrópu setti hana,
sagði Svana. Ég sjálf? Jú, ég
var svolitið taugaóstyrk, hafði
kviðið óskapdega fyrir að
flytja mitt ávarp. En ég
reyndi bara að hugsa um
hvað ég var að gera á meðan
ég flutti ræðuna og ekkert
annað. Og það tókst vei.
— Eftir að ég tók við heið-
urspeningnum, sem er um 10
sm í þvermál og úr bronsi
með mynd af Nansen öðrum
megin og nafninu mínu hin-
um megin, þá gat ég ekki
komizt í sætið mitt. Þarna
var svo margt fólk og ljós-
myndararnir stormuðu að.
Tugir af blaðamönnum tóku
myndir og athöfnin var kvik-
mynduð. Mér fannst þetta svo
undarlegt og ótrúlegt að það
skyidi koma fyrir mig, að ég
geri mér ekká enn grein fyrir
þvi.
— Voru viðtöl í blöðum?
— Þegar ég kom, var við-
tal við mig í stærsta blaðinu
hér í Genf og myndir birtust
og þær voru á baksíðum blað
anna. En við at'höfnina var
ekkert ráðrúm til neins slíks.
Ég hefi verið í stöðugri skipu
lagðri dagskrá. Ég var núna
að koma úr hádegisverðar-
boði, sem prins Sadruddin Aga
Khan hélt. Það var í skemmti
legum og fínum sal í stærsta
hótelinu hér, aðeins um 20
manns og ákaflega notalegt
og skemmtilegt.
— En hvernig voru hinar
veizlurnar?
— 1 gærkvöldi vorum við,
— Davið Scheving Thorsteins
son og Einar Benediktsson eru
alltaf líka — í kvöldverðar-
boði Alþjóðasamtaka Rauða
krossins í mjög gömlum og
frægum veizlusal. Þar var
ekki margt fólk, en mjög
huggulegt. En glæsiiegast var
hádegisverðarboðið hjá norska
sendiberranum í gœr og þar
voru alls konar stórmenni.
Sumt er sama fólkið, sem ég
hefi hitt annars staðar, en aHt
af eitithvað af nýju fólki líka.
Mér fannst þetta dálítið þving
að fyrst, en það lágeist þegar
ég hitti sama fólkið. AHir
hafa verið mér ákaflega góð-
ir og gert allt til að gera dvöl
ina sem ánægjulegasta fyrir
mig.
— Og pránsinn, hvernig er
hann?
— Mjög geðugur og 'alveg
sérsltakur pensónuleiki. Svo
margár, sem ég tala við, lýsa
ánægju sinni yfir að þessi
heiðurspeninigur skuli nú hafa
íallið í skaut óbneyttum safn-
ara eða fulltrúa þeirra, sem
þátt hafa tekið í slikri söfn-
un tii flóttamanna í stað þess
að ganga til einstakra stór-
menna.
—• Er þimu hlutverki nú lok
ið? Hvað gerirðu nú?
— Ég fer til Sviþjóðar á
morgun, til að heimsækja vin
konu mina. Já, nú er hlut-
verki mínu lokið. En ég ætla
að leggja mitt til aðstoðar
-við flóttamenn í framtíðinni
ef ég get. Mér finnst mér
bera skylda tdl þess.
Svana Friðriksdóttir og Sadruddin Aga Khan prins með Nan
sens lieiðurspeninginn.
Vatnsgeymirinn, sem verið er að leggja siðtistu hönd á í Selási. Byggingin til vinstri er dælu
stöð. — Ljósm.: Sv. Þorm.
Vatnsgeymir á
í undirbúningi að „flytja“ Gvend-
arbrunna ofar í Heiðmörk og
taka vatnið neðanjarðar
VATNSVEITA Reykjavíkur hef-
mtr síðastliðið ár verið að láta
reisa 4000 rúmmetra vatnsgeymi
á Seiási, sem á að sjá Árbæjar-
fiverfi, Seláshverfi og Breiðholts
Iiverfum fyrst í stað fyrir vatni.
Geymirinn er fylltur með Bull
amgnavatni og mun kosta 11 til
12 milljónir fulibúinn, en miðað
er við að framkvæmdum við
hann Jjúki nú í baust.
Þóroddur Th. Sigurðsson,
vatnsveitustjóri tjáði Mbl. í gær
að geymir þessi yrði viðbót við
10 þúsund rúmmetra vatnsgeymi
í Litluhlíð og 2 þúsund rúm-
metra geymi á Rauðarárholtinu.
Fyrirhugað er að reisa síðan tvo
aðra vatnsgeyma fyrir Breiðholts
hverfin, 4 þúsund rúmmetra
geymi og 10 þúsund rúmmetra
geymi. Framkvæmdir við minni
Selási
geyminn munu hefjast næsta
sumar.
Þóroddur sagði að nóg vatn
væri nú fyrir Reykjavík. I mestu
þurrkunum í sumar átti Vatns-
veitan i nokkrum erfiðleikum
vegna vatnsskorts, en það tima
bil er nú liðið hjá. Þóroddur
sagði að verið væri um þessar
mundir að hanna endurbygginigu
Gvendarbrunna og er fyrirhugað
að flytja vatnsbólið ofar i Heið-
mörkina og taka þar með vatn-
ið neðanjarðar. Mun það verk
unnið á næstu tveimur til þrem
ur árum.
Hóla-
skóli
settur
15. október
SKÓLASETNING bændaskóians
á Hóluiu verður 15. október, en
nernar eldri deildar eru þegar
komnir að skólaniun. Alls verða
39 nemendnr í skólannm í vet-
ur. Skólastjórinn segir, áð því
miður verði ekki hægt að taka
fieiri nemendur í vetur vegna
skorts á húsrými. Sunúr kenn-
arar þurfa að búa í skólahús-
inu, annars væri hægt að taka 50
nemendur.
I vetur verða kennarar: Har-
aldur Árnason, skólast jóri, Matt-
hías Eggertsson, fyrrverandi til-
raunastjóri á Skriðuklaustri,
Stefán Guðmundsson, sem áður
var kennari þar, Þorvaldur
Ágústsson og Jón Friðriksson,
ráðsmaðurinn, mun kenna eitt-
hvað og auk þess verða nokkrir
aukakennarar.
Að öðru leyti er ekki búið að
skipa ndður í kennslugreinar.
Verið er að setja upp sima í
kennarabústaðina og starfs-
mannahúsið og fleiri fram-
kvasmdir eru ráðgerðar við skól-
ann og búreksturinn, en fjár-
magn vantar. Heyskapur var þar
ágætur í susrnar og fjárhöld í
bezta lagL Slátrun var ekki
alveg lokið, og þvi ekki hægt að
segja til um meðal dilkaþunga,
en mjög margt var tvílembt þar
sáðasta vor.
— Björn.
STAKSTEINAR
Leggjum fram
okkar skerf
Ræða Geirs Hallgrímssonar á
ársfundi Þingmannasanibands
Atlantshafsbandalagsríkjanna
vakti mikla og verðskiúdaða at-
hygli. En hann, einn íslenzku
þingmannanna, flutti þar ræðu
í sameinuðu þingi og sagði m.a.
um afstöðu stjórnarandstöðunn-
ar til öryggismála landsins: „Við
litum á það sem skyldu við okk
ur sjálfa, ekki síður en við banda
menn okkar að leggja fram okk-
ar skerf til að áfram geti haldizt
friður og jafnvægi í samfélagi
Atlantshafsbandalagsþjóða. Við
teljum einnig óskynsamlegt fyrir
eina aðUdarþjóð að draga sig
einhiiða frá skiUdbindingnm sin-
nm ilð bandalagið, án þess að
því gefist kostur á að tryggja
sams konar fækkun í herliði eða
athafnasemi hugsanlegs andstæð
ings. Þetta er ekki hvað sizt
áhættusamt, þegar það er haft í
huga, að við bindum nú vonir
við, að einhvers konar samkomu
iag náist um Berlín, og varðandi
hugsanlega ráðstefnu um örygg-
ismái Evrópu.“
Hér er einmitt komið að kjarna
málsins: Ef við fslendingar kjés
um að skipa okkur i sveit með
öðrum lýðræðisþjóðum, — cg
það vUl allur þorri þjóðarinnar,
— verðum við líka að vera retðu
búnir tU þess að taka á okknr
þær skyldur, sem slíku vall
fyigja. Við ætlumst tU þess af
bandaiagsþjóðum okkar, að þær
bregðist okkur ekld, þegar á
reynir, og sömu kröfur verðum
við að gera tU okkar sjáifra.
Þegar þessa er gætt, er ofur
skUjanlegt, að nokkurs taugatítr-
ings gæti hjá Framsóknarmönn-
um, þegar öryggismál ber á
góma, eftir að þeir hafa tekið
kommúnista inn í ríkisstjórn og
í beinu framhaldi af þvi boðað
brottflutning varnarliðsins, án
nokkurrar athugunar, eða endur
mats eUegar viðræðna af þeirra
hálfu við bandalagsþjóðir okkar.
f þessu samhengi eru málin skoð
uð jafnt hér á landi sem erlend-
is. Þótt Framsóknarmönnum sé
í mun, að það fari lágt, verða
þeir að sætta sig við, að þessi
háttur á gangi máia sætir gagn-
rýni og jafnvei tortryggni íim-
an landsteinanna sem utan, jafnt
i Framsóknarflokkmim sem í öðr
um lýðræðisflokkum hér á landi.
„Til aðvörunar“
„Ekki þarf að orðlengja frek-
ar þá skömm, sem Geir Halll-
grímsson gerði sjálfum sér og
flokki sínum á fundinum í Ott-
awa. Þessi pistill er settur á blað
varaformanni Sjálfstæðisflokks-
ins tU vinsamlegrar aðvörunar."
Svo mörg voru þau orð í ein-
um af fastadálkum Þjóðvilj-
ans í gær. En þótt nýja ritstjór-
anum hafi reynzt næsta auðvelt
að „hreinsa til“ á ritstjórnarskrif
stofnm biaðs síns, og þótt þar sé
hann „mátturinn og dýrðin",
verka gífuryrði hans næsta skop
lega þar utan dyra. Hótanir
hans gera ekki annað en kalia
fram góðlátlegt bros hjá hinum
fáu lesendum dálka hans.
MORGUNBLADSHÚSINU