Morgunblaðið - 07.11.1971, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐH), SUNNUDAGUR 7. NÓVEMBER 1971
Páll Kolbeins:
Hestamenn í Hamborg
UPPHAF þessa máls er það að
á miðnætti 30. ágúst sl. steig
undirritaður, ásamt tveimur
tamningamönnum, þeim Reyni
Aðalsteinssyni og Pétri Behrens
frá Hvítárbakka, upp í flugvél
á Reykjavíkurflugvelii, og var
ferðinní heitið til Hamborgar. 1
vélinni var auk þess 41 isilenzk-
ur hestur, sem flytja átti til
nýrra eigenda í Þýzkalandi, þar
af 13 hestar, sem tamninga-
mennirnir höfðu með sér og
tóku þeir þátt í fyrsta mótinu
fyrir íslenzka hesta, sem haldið
er í Hoisbu.ttel í nágrenni Ham-
borgar. Fyrst var flogið til
Keflavikur, þar sem tekið var
eldsneyti til ferðarinnar, en
ferðin frá Keflavik tii Hamborg
ar tók um 5% klukkustund.
Á flugvellinum í Hamborg
var mættur fjöldi fólks, sum-
part til að taka á móti hestum
sinum og sumpart af forvitni,
þar á meðal ýmsir blaðamenn
og ljósmyndarar.
Áður en hestarnir stigu út
úr vélinni voru þeir skoðaðir
mjög nákvæmlegá af dýra-
lækni, þrátt fyrir að þeir
höfðu fengið slíka skoðun við
brottför.
Þegar þessu var lokið voru
hestar tamningamannanna
öU'ttir á bóndabæ i nágrenni
Hamborgar (Siek), en þar á
heima Volker Ledermann, sem
margir Islendingar kannast við,
en Volker er mikiil íslandsvin-
ur og á fjölda íslenzkra hesta.
Volker og f jölsikylda hans sýndu
okkur s'lika gestrisni, að hún
líktis því sem er á góðu ís-
lenzku heimili, þar sem maður
gengur baeði út oig inn eins og
heima hjá sér, enda var þar
mjög gestkvæmt meðan á mót-
inu stóð og dagana fyrir og eft-
ir mótið. Á hans herðum hvildi
einnig að sjá um og stjóma
sjálifu mótinu.
Af dómurum mótsins voru
tveir Islendingar, Gunnar Jóns-
son, Beneditotssonar tannlækn-
is frá Húsavík, en Gunnar er
þekktur hestamaður í Dan-
mörku, meðal annars i sam-
bandi við prinsessuhryssumar
frægu, sem sendar voru Dana-
prinsessu á sinum t'íma, oig
Friðþjófur Þorkelsson frá
Reykjavík, þekktur meðal is-
lenzkra hestamanna.
Þama voru samankomin um
100 hross og var unun að sjá
hve umgengni öll og meðferð
var frábær og gæti verið til
fyrirmyndar mörguim islenzk-
um hestamanninum. Munnisæiri,
gjarðsæri eða önnur meiðsli
voru óþekkt fyrirbæri.
ísilenzku tamningamennirnir
vöktu ósikipta athygli við-
staddra hvar sem þeir komu
fram, hvort heldur á skeiðvel'li
eða utan hans, íklæddir hvítum
reiðbuxum og peysum, en ljós-
bláum jökkum. Þeir hlutu og
verðskuldaða virðingu fyrir
prúða framikomu og riddara-
liega reiðmenn.sku og má segja
að þeir hafi verið landi voru
og þjóð tii mikils sóma.
Þjóðverjum virðist vera það
ljósara en okkur ísiendingum
að dry kkjuskapur og hesta-
menniska eiga enga samleið. —
Áfemgisneyzla í óhófi var
öþetotot fyrirbæri á þessu móti.
Þó skail skýnt tekið frram að
hér var að sjálfsögðu ekki um
neitt „bindimdi'smót" að ræða,
en frá þeiirra sjónarmiði virðist
leyn iþráðu rinin milii manns og
hests ©kki þurfa að ganga í
gegnum flösikiuna.
Unun var að sjá hve mörg
umgmenni tóku þátt í þessu
hestamóti og voru knapamir
atit niður í ellefu ára, bæði piilt-
ar og stúikur, þó voru stúlk-
urnar í miiklum meiriihluita. Það
vakti sérstaka hrifningu að
sjá hve þessi ungmenni sátu
hrossin skemmtilega, og hve
vel þeim tókst að láta þau
hlýða ábendimguim knapans.
Laugardaiginn 4. september
kl. 8 að morgni hófst mótið
með hrossasýningu. Sýndir
voru 6 graðhestar og 5 merar,
ásamt nokkrum folöldum og
tryppuim. Um þesisa sýningu
verður etoki farið mörgum orð-
um, þó skal tekið f.rarn, að
margur íslendinigurimn mundi
vilja eiga suma hestana, t. d.
graðhesta Volker Ledermanns,
en hann gerir sér far um að
eiga einvörðungu góð hross.
Jafnhliða fóru fram hlýðni-
æfingar og kom þar glöggt
fram hvernig er hægt að kenna
íslienzka hestinum ýmsar hreyf-
ingar, sem okikur er höfum al-
izt u-pp með honum frá blautu
barnsbeini er að sjálfsögðu
ljóst.
Susanne Ströh á Ljósa.
Greinarhöfunclur á Kommu frá Einarsstöðum, einuni af sýn-
ingarhrossiinum.
Síðdegis var víðavangsihlaup
með hindrunum. I því tóku þátt
midili 40 og 50 hross frá Þýzka-
landi, Danmörtou, og Hollandi.
Þetta hlaup vakti enga sérsta.ka
athygld mína, þó er það að sjálf
sögðu engin goðgá að kenna
íslenzka hesitinum, eins og öðr-
um hestum að stökkva yfir
hindraniir.
Á summudagsimorgmi kl. 8
hófst svo töltreið, en í henni
tóku þátt um 50 hross. Þessi
reið vakti hvað mesta athygli,
því að tölit er sá gangur, sem
í'slenzki hesturinn hefur fram
yfir alia aðra hesta í Evrópu.
Fyrsta og fjórða hestimn í
keppninni eiga systur frá Kiel,
enda leggja þær miikla áherzlu
á að eiga einvörðumgu úrvals
hross. Önnur í þes&ari keppni
var grá hryssa frá Holilandi.
Fimmta hro'ssið var líika hryssa
frá Hol'landi, en þriðji í keppn-
inni var einn af hestunum, sem
tamingamennirnir komu með í
flugvélinni, Hörður, brúrnn að
li't, setinn af Reyni Aðaisteins-
syni, og var umuim að horfa á
bæði hest og knapa, enda hlutu
þeir verðskuldaða athygli við-
staddra, en sigurvegarinn var
hágengur, leir'ijós hestur. son-
ur Voðmúiastaða-Lýsings.
Þá fór frarn sýnirng á a'lWiða
reiðhestum með allan gang. 1
þeirri sýningu tóku þátt yfir
30 hross og getur maður sann-
ariega verið stolitur af slikum
limaburði, sem þar kom fram,
enda hestamir hver öðrum
betri.
Ungliingum á öllum aldri (11
til 16 ára) voru ætlaðir sér-
stakir liðir á dagskrájnni, þar
sem þeir sátu hesta sina bæði
á tölti og einmig breytilegum
gangi — tölti, skeiði, brototoi,
stökki og fetgangi. Ljóst varð
af þvi, að það hefur mjög góð
uppeldísáhrif á uuglinga að
umgangast hmosis og læra að
meðhöndla þau réttilega.
Mótinu lauk svo með því að
haldið var uppboð á 20—30
hrossum. Seldis't ekki nema
nokkur hluti þeiirra otg sýnir
það giögglega, að Þjóð'verjar
eru vandlátir, þegar þeir velja
sér reiðhesta. Þeir vi.rda.st
leggja geysimikið upp úr tölt-
imu, enda er það móðins gang-
ur i Þýzka.landi.
Hestarnir, sem seldust, fóru
fyrir viðunandi verð, etn það er
miki'll kositnaður, sem því fylg-
ir að kaupa hesta heiima á Is-
landi, þjálfa þá og koma þeim
á erlendan markað, svo að verð-
ið þarf að vera nokkuð hátt til
þess að ÖH sú fyrirhöfn geti
borgað sig.
Islenzkum bændum og öðr-
urn þeim, sem áhuga hafa á
þvi að ala upp reiðhesta fyrir
erlendan markað vil ég segja
þetota: Vandið ykkur við upp-
eldið f.rá því fyrsta til þess
síðastá, og reynið ekki að koma
á erlerdan markað hestum, sem
þið viljið ekki eiga sjálfir. Það
er mikil og vaxandi eftirspurn
í Þýzkalandi eftir íslenzkum
reiðhestum. Að sjá'ltfsögðu er
hvað mest eftirspurnin etftir
hro'ssum unidan kynbót-ahest-
um, sem komið hafa fram á
sýningum og greiniilegt er að
kaupendur leita á þau svæði,
sem þekkt eru fyrir góð kyn-
bótaihross, og sér í lagi eftir
hestum, sem hatfa alian ganig,
— bro'kk, skeið, tölt og stökk.
Margir vilja geta slkipt gangi
hestsins, eins og stoipt er um
gír í bi'freið og spyrja: Hvem-
ig á ég að taka hesitinn niður
á skeið, eða upp á tölt af skeiði
eða brokki o. s. frv. Sá, sem
því getur komið upp lunidgóð-
um, viljuiguim, alihliða reiðhesti,
gefcur áreiðantega fenigið fyrir
hann góða borgun. En reynið
Framhald á bls. 21.
SKOÐIÐ
í GLUGGANN
NYJUNG
CULLFALLEGIR
JÓLATRÉSF ÆTUR
* SPILA JÓLALÖC
* SNÚA JÓLATRÉNU
* INNBYCCÐ TENCINC
FYRIR
JÓLATRÉSSERÍU
PANTIÐ
TÍMANLEGA
Pontonir verðn
nð hnfo borizt
okkur fyrir 20. nóv.
cjCuclvia hi.
Laugavegi 15. — Sími: 1-33-33 og 1-16-20.