Morgunblaðið - 02.02.1972, Blaðsíða 23

MORGUTSíetfAÐLÐ, MIÐVIKUDAGOR 2. FSBRÚAR 1972
23
í:
Trausti Ingvarsson
Minning
1. JANtJAR sl. barst mér sú
harmafregn, sem kom sem reið-
arslaig yfir mig, að bezta vin
minn og félaga hefði tekið út af
togaranum Þorkeli mána er var
á leið á miðin 31. des. sl.
Mér brá ónotalega og átti
bágt með að trúa þvi að við
hefðum kvaðzt í sáðasta sinn um
jóliti og hann kátur og glaður
að venju.
Það koma fyrir þær stundir
I iifiniu að ökkur mannlegum
verum eru veitt svo þung högg,
að vart er hægt að rísa undir
þeim, Er ég hugsa um vin minn,
Trausta Ingvarsson, þá verður
mér ósjálfrátt hugsað til hans
góðu móður, frú Margrétar Sig-
urðardóttur og hins fallega og
skemmtiiega heimilis er hún
hafði búið sonum sínum að
Skipholti 10 hér í borg. Þar hef-
ur ætíð verið gott að koma,
gestrisni og höfðingsskapur á
ölu.
Margrét hefur fórnað sér
mjög fyrir syni sína og tekizt
mjög vel að stunda bæði móð-
ur- og föðurhlutverk, þrátt fyrir
að hún hefur oft átt við mikil
veikindi að stríða hin síðari ár.
Hún hefur orðið fyrir þungum
höggum. Mann sfcm missfci hún
af siysförum frá ungum böm-
um, er harui var á bezta aldri
og fyrir fáum árum tók son
hennar, Sigurð, út af togara er
var á veiðum við Grænland.
Engin orð fá megnað að
hugga á svona sorgarstundum,
aðeins tfcninn einn getur mildað
sárasta söknuðinn og enginn
getur fylit skörðin sem eftir
verða. Mér koma í hug hin
fögru orð Einars Benediktsson-
ar:
„í svanalíki lyftist moldin hæst.
Hann ljómar fegurst og hann
syngur skærast.
Þá angurljóð' hans oss í hjartað
skera,
vér erum sjálfir vorum himni
næst,
Þá oss í draumi harmagrun þau
bera,
oss birtist Mfsins takmark
fjarst og æðst.“
Nú renna minningamar um
hugamn. Ég kynntist Trausta að-
eins 17 ára gömlum, er við unn-
um saman á Keflavíkurfiugvelli.
Við urðum fljótlega mjög góðir
vinir og bar aldrei skugga á þá
vináttu ölil þessi ár. Trausti var
alveg sérstaklega giaðsinna og
góður' í sér. Hann var þannig
gerður, að hann viildi allt fyrir
aEa gera. Þótt uira torleysta
hnúta væri að ræða, brást ekki
að Trausti gæfci leyst þá. Trausti
var.r, margvisleg störf um dag-
ana og för honum allit jafnvel
úr hendi, hvort sem var tU
iands eða sjávar. En sjórinn
seiddi hann ætíð til sin, hann
var á ýmsutn bátum og togur-
um, stundaði einnig útgerð sjálf-
ur um tima. Þá var hann í sigl-
inguim erlendis í tvö ár og sigldi
víða um lönd, en kom heim fyr-
ir tæpu ári. Trausti var hrókur
aJls fagnaðar í góðra vina hópi.
Hann átti til að vera stríðinn,
en það var aEt í gáska og leið
honum ekki vel ef hann taldi
sig hafa sært einihvem og hætti
ekki fyrr em bætt hafði verið úr
þvi. Trausti var einn sá trygg-
lyndasö og bezti vinur, er ég
hef eignazt um dagana, Öllum
þótti intxLIega vænt um hann er
honum kynntust. Hann var alls
staðar mjög vel látinn á öLlum
vinnustöðum og hvar sem hann
fór virtist verða bjartara yfir
öllu, það mætti orða það svo,
að honum fylgdi sólskin. AEs
staðar var hann eftirsóttur tU
vinnu. Trausti var glsesimenni,
meðallagi hár, þrekinn, ljós-
hærður og bjartur yfirlitum og
kom vel fyrir, hvar sem hann
fór. En nú hefur skjótt brugðið
ský fyrir sólu. Hraustur og góð-
ur drengur í blóma lifsins, með
alia þá kosti er prýða mega
karlmenni, er horfinn okkur.
Þetta er mikið áfaE hans nán-
Jónína Sigríður
Jónsdóttir — Minning
F.: 12. desember, 1882,
D.: 24. janúar, 1972.
MÉR er ljúft og skylt að minin-
aist tenigdamóður minnar með
rtokkruim fátseklegum orðum.
Hún var fædd að Ytri-Fagradal
á Skarðsströnd, dóttir hjónanna
Sigríðaæ Marínar Jómsdóttur frá
Broddanesi í Strandasýslu og
Jóns Jónissonar söðlasmiðs frá
Skriðukoti í Haukadal í Dölum.
Hún átti heima í Ytiri-Fagradal
til 14 ára alduns, en fluttist þá
með foreldrum sínum að Barmi
á Skarðsströnid. Um skeið var hún
á Brjánslæik hjá séra Bjarna
Sfcnonarsyni og konu hans, Krist-
ínu Jónsdóttur. Það hélzt ætíð
góð og einlæg vinátta milli
þeirra hjóna og Jónínu, sem
entist meðan þau lifðu.
Meðan Jóniína dvaldi á heimiii
þeirra hjóna, séra Bjama og frú
Kristínar, fann hún lífsförunaut
airnn, Árna Jónason trésmið frá
Sauðeyjum á Breiðafirði. Voru
þau gefin saman í hjónaband
árið 1915 og kusu helzt að láta
þá vígslu faira fram í heimahög-
uim hans og voru því gefin samian
í Sauðeyjum. Þar fæddust eiinmig
tvö elztu börm þeirra. Elzt var
Hjortný, sem lézt aðeins 6 ára
gömul árið 1924, en þá voru þau
hjómin flutt til Flateyjar á
Breiðafirði. Þá ríkti miikill og sár
söiknuðuir, þegar hún varð að sjá
á bak elskulegri dóttur. Þá
reyndi mikið á þrek ungrar móð-
Ur og sótti hún styrk í trú á
bænina. f Sauðeyjum fæddisit
einimig Jón Sigurður árið 1919,
og er hann nú meistari í hús-
gagniabólstrun og er giftur undir-
rtitaðri. Þau Jónína og Ámi
fluttu til Flateyjar á Breiðafirði
árið 1922 og þar fæddist þriðja
barm þeirra, sem eimmig var s'kírð
Hjörtný og er hún húsrnóðir hér
í Reykjavík, gift Steingrími Ara-
synii bókbindara.
Jóníma og Árni fluttu síðam
frá Fiatey til Reykjavíkur árið
1941, og hafa verið búsett hér
aíðan. Heimili þeirra í Reykjavík
var að Seljavegi 13 og undi hún
alltaf hag sínum vel þar. Hún var
gáfuð 'kona og hafði yndi af
lestri góðra bóka, svo sem ljóða-
bóka. Hún kunmd mikið af kvæð-
uin og var einis og ljómaði hver
dráttur í andliti hennar þegar
hún talaði um eða fór með jafn-
vel heilu kvæðin. Hún niaut þess
að lesa margt í óbumdmu máli og
sagði hún mér að þá væri hún
kamLn í sína heima, þegar hún
gæti ferðazt í huganum með því
fólki sem hún var að lesa um.
Hún var mjög félagslynd og hafði
gaman af að koma þar sem mann-
fagnaður var og taka þátt í um-
ræðum þeim sem voru þar á
döfinni.
Hún var víða heima og fróð
um marga hluti, enda vel lesiin
og fylgdiist alltaf vel með því sem
hún heyrði í útvarpi og las um
í blöðum. Hún var hjartanleg og
góð kona sem ekki gat hugsað
sór að vita aðra eiga bágt og
ef hún hélt að einhvexjir væru
hjálparþurfi, þá var hún strax
komin með útbreiddan faðm og
hlý orð til að létta þeim byrðina
og þungann sem til hemnar leit-
uðu. Það var gleðistund í lífi
hennar þegar hún sá áramgur af
því.
Hún hafði fallega og tæra
söngrödd sem hljómaði yndislega,
en fór dult með þá hæfileika
síma. Við fórum eitt sinn fjöl-
skyldurnar í smá ferðalag og vor-
um ekki að flýta okkur, höfðum
allan daginn fyrir okkur. Eitt
sinn settumst við miður og feng
um okkur næringu og einihver í
hópnum byirjaði að syngja, en
allt í einu heyri ég rödd sem ég
kammast ekki við, þá er þetta
rödd elskulegrar tengdamóður
mániniar. Ég varð stórhirifin og
spurði hana, hví hún hefði efeki
fyirr lofað okkur að njóta þesisa
yndisleika, því rödd hemnar var
svo skær og fögur. Hún hafði fá
orð uim það, en brosti bliítt.
Hún hafði yndi af ferðalögum
og ferðast um í náttúrunni; það
fannst henni sem aimnar heimur.
Hún elskaði blóm og amnan gróð-
ur jarðar og las margt út úr feg-
urð máttúrunmar. Hún var manm-
blendin og átti marga góða,
trausta og einiæga vini, sem allt-
af héldu tryggð við haina lífið út.
Barnabörnin sín elskaði hún
og dáði og gladdist af einlægum
hug yfir allri þeirra velgengni.
Meðan þau voru lítil og ef eitt-
hvað kom fyrir þau, svo sem að
þau meiddu sig, eða ef eitthvað
ammað amaði að, þá var hún fljót
að koma til hjálpar og rétta fram
græðandi hönd. Margt tárið
þurrkaði hún af litlum barnls-
vanga og þau létu huggast og
hjúfruðu sig í famg elsku örnmu
og allt batnaði; þá var það vana-
legast að hún lét þau setjast hjá
hér og sagði þeim sögur. Bama-
börnin hennar hugsa til hennar
með sárum söknuði og þakka
henni fyrir allar þær hugljúfu
stundir sem hún veitti þeim.
Elskulega tengdamóðir mín, ég
þakka þér af öllu hjarba fyrir aMt
það sem þú gerðir fyrir mig og
bið þér blessunar guðs. Öll
hittumst við að leiðarlokum og
hlaklka ég til þeirra samfunda.
Hafðu hjartans þakkir fyrir
samleiðina á lífsbrautiinini.
Far þú í friði
friður guðs þig blessi,
hafðu þöfek fyrir allt og aEt.
Guðrún Hansdóttir.
Frá Starfsmannafélagi Képavogs
Starfsmannafélag Kópavogs vekur athyglí á auglýsingu frá
B.S.R.B um borgarafund sem haldinn verSur í Háskóiabíói
í kvöld.
Félagsmenn munu fjölmenna á fundtnn og vaenta þess að
aðrir launþegar geri það einnig.
ustu. Einnig er hoggið skarð I
sjómanmastéttina, því hugur
hans var löngum bundinn öðru
fremur við sjávarútveginn. Þar
hafði hann unnið mörg handtök-
in um dagana.
Kæri vinur. Ég er þakklátur
fyrir að hafa átt hina tryggu og
óeigingjörnu vináttu þína frá
fyrstu kynnum okkar, sem
aldrei bar nokkurn skugga á.
Ég mun sakna þin af heilum
hug, en himar góðu endurminn-
ingar sem ég á um þig, munu í
framtíðimni milda eitthvað þann
trega, sem að sezt, en óhjá-
kvæmilega mun ætið verða eft-
ir tómarúm, sem ekki verður
bætt.
Blessuð veri ætið minnlng þíxu
Far þú í friði, :J
friður Guðs þlg blessi,
hafðu þökk fyrir aEt og alit.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta
skalL
Trausti Ingvarsson var fædd-
ur í Reykjavík 29. júní 1932,
einn af fimm sonum Margrétar
Sigurðairdóttur og Imgvars Guð-
mundssonar. Hann ólst upp við
mikið ástríki foreldra í glöðum
bræðrahóp, en var þó ekki gam-
aE er faðir þeirra féU frá á
bezta aldri.
Eftirlifandi nánustu ættingjar
Trausta Ingvarssonar eru móðir
hans, frú Margrét Sigurðaixiótt-
ir, Skipholti 10, Baldur, vélstjóri,
Bólsstaðarhlíð 46, kvæntur Að-
alíheiði ísleifs, Guðmundur, sjó*
maður, búsettur hjá móður
sinni, Bragi, þjónn, einnig til
heimilis hjá móður sinni.
Ég vii að lokum, ásamt fjöl-
skyldu minni, votta móður
Trausta, Baldri og fjölskyldu,
Guðmundi, Braga og bræðraböm
um okkar inniiegustu samúð og
biðja Guð að gefa þeim styrk
í þeirra miklu og sáru sorg,
sem þau enn hafa orðið fyrir.
Minningarathöfn um Ti’austa
Ingvarsson verður í Háteigs-
kirkju kl. 2 í dag.
Karl Einarssoja.
Kjötbúðin Lnugnvegi 32
Danskur kjötiðnaðarmaður óskar eftir tveggja til þriggja her-
bergja íbúð. Skilvís mánaðargreiðsla.
Upplýsingar í KJÖTBÚÐINNI. Laugavegi 32, sími 12222.
Laghentur maður
óskast í prentsmiðju til pappírsskurðar o. fl. Einnig stúlka,
helzt vön bókbandsvinnu. Skýrið frá hvar unnið áður.
Umsókn merkt: „Prentsmiðja — 2553" sendist afgr. Mbl.
fyrir 5. þ.m.
2—1x2
VINNINGAR í GETRAUNUM
(4. leikvika — leikir 29. janúar 1972).
Úrslitaröðin: 11X — 111 — 121 — 111.
1. vimingur 12 réttir — kr. 187.500.90.
nr. 2349+ nr. 45077 +
2. vinningur: 11 réttir — kr. 8:900,00.
nr. 13925+ nr. 42517 nr. 59002
— 16137 — 45852+ — 59603
— 19200 — 51770 — 64905
— 285S1 — 54666 — 74484
— 32706 +
nr. 81772 nr. 89040
— 83366
— 86783 +
— 88302
Kærufrestur er trl 21 febrúar. Vinningsupphæðir geta lækkað,
ef kærur verða teknar til greina. Vinningar fyrir 4. leikviku
verða póstlagðir eftir 22. febrúar.
Handhafar nafnlausra seðla verða að framvísa stofni eða
senda stofninn og fullar upplýsingar um nafn og heimiiisfang
til Getrauna fyrir greiðsludag vinninga,
GETRAUNtR — íþróttamiðstöðin — REYKJAVÍK.