Morgunblaðið - 30.11.1972, Qupperneq 7

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1972
7
Bridge
Eftirfiarandi spáp er frá ieifcn-
uim milli ItaOiu og BretOaindis í
Oly mpí u m ótirm 1972.
Nórður
S: 7-6-4
H: 8-7-6-3-2
T: 10
L: 10-9-6-5
Austur
S: K-G 9-8-3
H: K-D-G
T: K-G-2
L: 8-7
Suömir
S: D-5-2
H: 5A
T: Á-8-7-64
L: Á-K-D
spilaramir BeOOa-
Avareffi ; sátu A—V,
en brezku spilaramir Priday og
Rodrigue N—S og saignir gengu
þaranág:
S. V. N. A.
lt. p. P. D.
p. p. Ihj. 1 gr.
P. 2 gr. P. 3 gr.
Lökasögtnáin er sérstakDega
góð þegar tekið er tíffit til þess,
að sagnhafi getiur eftir sögwun-
■uim reitenað imeð flestuim ef eik'ki
öOlum maannspilunum, sem úti
eru hjá suörd. Hamn notfæröi
sér þetta vel. Suður lét út
hjarta, sagnhafi drap heima, lét
út spaða 3, svínaði tíummi í
foorði, lét út tigul drap heima og
suöur drap með ás. Suður lét
mæst út tlgul og þar með fékk
sagnhafi 11 sOagi, vann 5 grömd.
Við hitt foorðið var lokasögn-
in 2 spaðar hjá brezku spiiur-
'unuim, sem sátu A—V. Sagmhafi
lenti i vandræðuim þar sem
hiamn svinaöi spaða gosamum og
suður tók ti'gul ás og norður
náðá að trompa tígul. Sagmhafi
fékk -þó 8 Slagi og vann spilið,
en ítalsfc'a sveitim græddi á spil-
inu em það nægði ekki, því
forezka sveitin sigraðd með 19
stígum gegn 1. (61:33).
Vestur
S: Á-10
H: Á-10-9
T: D-9-5-3
L: G 4-3-2
Itölsfcu
domna og
llllllllllllllllllllilllillltllllllilllllllltlllillllllllllllillillllllllllllllllllllllllllllltllllllllllllllllllll
ÁRNAÐ HEILLA
lllilllilliiiiiiiiiiiiiiiliiiniiiiiiiniiiiiiniiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiffliiiiiiii
Nýilegta voiru gefám samam í
hjómiaifoainid í Hallligrímislkl.'irlkju af
séirn Raigmami Fjaítatrá Láiruisisyml:,
umgtfirfú Siilguriiaug Guöjétnisdófiiár
og htanna Ðeirgur HösfcuMisisiom.
PleilmiiDi þeiinra er aið Heilga-
imairigrnaisitinætii 23, Alkutneymi.
Nýja Ijóstnymidiaisitofatni.
Áheit ©g gjafir
Afheimt Mfol: Áfoeit á Stramnlar
Mr'kju.
PS 2000, JH 1000, HR Borg 100,
KÞ Borg 200, SJ 1000, x-2 500,
JG 200, Ónefnt 1000, Amdrés G
100, EM 50, ÞR 300, GJ 500,
ÞB 200, GS 100, JB 500, AK
500, frá ómefndum -NN 500 Gam-
alt og nýtt áheit 500, HB 1000,
EKVB 100, BH 4000, MS 2000.
Aí'foeimt Mfoí: Áfoeit á Guðmmind
géfta
JG 1000, Þorxi 200, RES 1000,.
VH 1000, NN 200, JÞ 500,
Ónefmd kotna 1000.
(ýiSþélö^ófíSrSörí
<& ''■ii 'jp'éJ <v>'
DAGBOK
BARYWM..
Þegar Alli lór að
kaupa saltið
eftir Alfreð Hauge, þýðandi:
Skúli Skúlason
jæja, hann varð að láta hann sleppa. En bíðum nú við.
Þarna var stóri krabbinn kominn á rás niður að sjón-
um aftur. En sá skyldi nú ekki sleppa. Allí tók hann
og bar hann upp í móann á sama stað og áður. Og nú
-kallaði Elli neðan af bryggju: „Hérna er einn gríðarstór
kominn á hjá mér!“
Og rétt á eftir grenjaði hann: „Æ, hann bítur mig,
hann bítur! Slepptu mér, óþokkinn þinn!“
Alli heyrði skvamp í sjónum. Ætli krabbinn hafi ekki
dottið ofan í? En þarna kom Elli labbandi og hafði eitt-
hvað meðtferðis. Hann hélt hendinni svo einkennilega
langt írá sér, og nú sá Alii hvað þetta var: Klær klemmd
ar um þumalfingurinn á Eila, rétt íyrir ofan naglrót-
ina, rígfast eins og þvottaklemma. Og hann s-á blóð-
dropa á fingrinum.
„Það blæðir úr mér,“ kveinaði EIIi, og það var nú
annað en gaman. En svo varð Alla hugsað til krabbans:
„En krabbinn missti nú alla höndina.“ „Gerði hann
FRRM+fHLÐS&fí&nN
’það?“ sagði Elli. Honum hafði ekki dottið það í hug.
En pabbi hans hafði einhvern tíma sagt honum, að það
gerði ekkert til þótt krabbar misstu hendur eða fætur,
því að það kæmi önnur hönd eða fótur í staðinn. Og
strákarnir hugguðu sig við það. „En verst þótti mér
að ég skyldi ekki ná honum á þurrt,“ sagði EIli. „Jæja,
en. við höfum nú samt eiiin. Við getum veitt marga
fiska á hann,“ sagði Alli.
Þá datt Ella annað í hug: „Við gleymdum ullinni,"
sagði hann. Ja, nú fór í verra. Og nú mundi AIli líka
það, sem Elli hafði sagt honum: Að pabbi hans tuggði
krabbann og festi hann á öngulinn með ullarlagði.
„Stingur hann heilum, stórum krabba upp í sig?“ spurði
hann, og hugsaði til þess, hvernig það mundi vera að
finna skríðandi krabbaklær upp í koki á sér. Nei, hann
drepur þá fyrst, og svo fær hann sér ofurlítinn bita,“
sagði Eili.
Hvað áttu þeir að gera? EIli var úrræðagóður og fann
annað ráð: „Við náum í seglgarnsspotta í naustinu og
bindum krabbann við öngulinn með honum. Þegar fisk-
arnir koma, læsix kratabinn í þá klónum,“ sagði hann
og skellti sér á lær og hló. Þetta yrði nú gaman! Að þeim
skyldi ekki detta þetta í hug fyrr! Og nú sáu strákarnir
í huganum alla veiðina, sem þeir mundu koma með
heim. Það mundi þurfa meira en smáræði af salti í
hana!
DRATTHAGI BLÝANTURINN
SMAFOLK
kES, MA'AM, IP
'LIKETOTALKTO
THE POCTOR,,
N0,I FEEL flNE... IP
JUíTT LIKE TO TALK T0
HIM F0R A MINUTé...
— Já, mngfrú, ég vildl gjarn-
an íaia inið tekBinn . . .
— Nei, ég er foress , . . ég
þarf bara að tala við hairn
augnafoUk . . .
IF I 60 BACK 0UT5IPE,
ANP ÓATCH A C0LP, THEN
MAV I TALK T0 HIM?
— En fari ég altur út fyr-
ir og fái kvef, get ég jþá talað
við hann?
FFRDINAND
- ‘ -
» 2®?
|!hi gá m feá taá M fJt M