Morgunblaðið - 12.12.1972, Qupperneq 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. DESEMBER 1972
r
Qtgofandi hf. ÁrV'alcur, Reyfej'avfk
Framkvaemdastjóri HaraWur Sveinseon.
inbsitjórar Matthlas Johannessen,
Eyjóífur Konráð Jónsson.
Styrmir Gunnarsson.
RrtstjiórnarftHftrúi horbijöm Guörrmndsson
Fréttastjóri Björn Jöhannsso.n.
Auglýsingastjóri Árni Garð-ar Kris'tinsstm.
Ritstjórn og afgraiðsia Aðalsfræti 6, sfmi 1Ó-100.
Augtfýsingar Aðafstræti 6, símí 22-4-60
Áskriftargjald 22S.00 kr á 'márwði innBniands
I íeusasöfu 15,00 kr eintakið.
Díkisstjórnin mun ekki
beita gengislækkun.“
Þetta var meginloforð vinstri
stjórnarinnar í efnahags- og
kjaramálum í málefnasamn-
ingnum fræga. Smásvik hafa
að vísu verið framin á þessu
loforði, því að stjórnin hefur
látið krónuna falla með doll-
arnum jafnt og þétt, þótt um
það bil helmingur utanríkis-
viðskipta okkar sé í annarri
mynt en dollurum. Jóhannes
. Nordal, Seðlabankastjóri,
benti á það í sjónvarpsvið-
tali, að eðlilegt gæti verið að
fara millileið milli dollars og
Evrópugjaldeyris en ríkis-
stjórnin valdi þann kost að
fella krónuna til fulls miðað
við dollar.
„Ríkisstjórnin mun ekki
beita gengislækkun.“ Þrátt
fyrir þá gengislækkun, sem
að framan getur, hefði mátt
ætla, að ríkisstjórnin mundi
forðast hreina gengislækk-
un gagnvart öllum öðrum
gjaldmiðli. Þess vegna bjugg
ust menn við því, þegar val-
kostanefndin skilaði áliti
sínu, að gengislækkunarleið-
in yrði ekki farin, heldur
yrði niðurfærslu eða milli-
færsluleiðin valin, og sú mun
líka hafa verið ætlun stjórn-
arherranna fyrst í stað. En
brátt dró þó að því, að ráð-
herrarnir gerðu sér grein
fyrir margháttuðum vanda,
sem fylgja myndi 3000 millj.
króna beinni skattlagningu,
sem ekki yrði dulin eða því
sem nemur hvorki meira né
minna en 75.000 kr. á hverja
5 manna fjölskyldu. En sam-
kvæmt þeim upplýsingum,
sem gefnar eru í ritstjórnar-
grein Tímans sl. sunnudag
eiga menn að bera þessar
byrðar bótalaust, hvort svo
sem aðgerðirnar verða kall-
aðar millifærsla, yfirfærslu-
gjald eða gengislækkun.
„Ríkisstjórnin mun ekki
beita gengislækkun." í sam-
ræmi við þetta glæsta fyrir-
heit hefur forsætisráðherra
lagzt undir feld og leitað að
úrræðum út úr vandanum.
Hann hefur gert sér grein
fyrir því, að skarpskyggni
hans er langtum meiri en
efnahagssérfræðinganna, sem
sammála skiluðu áliti. Þess
vegna hefur hann fundið nýja
leið, sem nefnd hefur verið
Ó-leið. Með Ó-leiðinni á að
standa við fyrirheitið í mál-
efnasamningnum og þá á allt
að vera klappað og klárt. En
hver er Ó-leiðin? Jú, hún
er sú, að gramsa í tillögum
valkostanefndarinnar og tína
eitt úr hér, og annað þar. Er
þetta í nákvæmu samræmi
við það, sem Morgunblaðið
spáði að verða mundi, þegar
valkostanefndin var sett á
laggirnar. En forsætisráð-
herra vill nú sem fyrr standa
við öll fyrirheit málefna-
samningsins og „ríkisstjórnin
mun ekki beita gengislækk-
un“ og
Tíminn segir í ritstjórnar-
grein sl. sunnudag, að „verð-
hækkunaráhrif efnahagsað-
gerðanna“ megi ekki koma
til framkvæmda í kaupgjalds
vísitölu. Þar er umbúðalaust
sagt, að menn eigi að bera
áhrif gengisbreytinganna
bótalaust, því að gengisfell-
ing er það, sem nú er rætt
um í ríkisstjórninni, hvort
svo sem reynt verður að kalla
hana uppfærsluleið, yfir-
færslugjald eða eitthvað
annað.
„Ríkisstjórnin mun ekki
beita gengislækkun.“ í um-
ræddri ritstjórnargrein Tím-
ans segir „að án þess að dreg-
ið sé úr einkaneyzlu náist
enginn umtalsverður árang-
ur í þá átt að draga úr heild-
areftirspurn, og þar með
treysta stöðuna út á við“.
Hér er svo sannarlega ekkert
farið dult með fyrirætlanir
ríkisstjórnarinnar. „Einka-
neyzluna“ á að minnka með
því að draga stórkostlega úr
kaupmætti fólksins, enda
beinlínis sagt áður; að verð-
hækkanirnar, sem framund-
an eru, eiga ekki að koma
fram í kaupgjaldsvísitölu. En
ríkisstjórnin er vinveitt verka
lýð, það sagði Eðvarð okkur
á Alþýðusambandsþingi. Hún
er stjórn hinna vinnandi
stétta og þess vegna er það
sem
„ríkisstjórnin mun ekki
beita gengislækkun“!!
„RIKISST J ORNIN
MUN EKKI BEITA
GEN GISLÆKKUN“
Hrafn Gunnlaugsson:
Morð og aftökur
í nafni
hugmyndafræði
Lögreg-luþjónn virðir fyrir sér veggklístru með mynd af
19 meðlimum Baader-Meinhof gengisins.
BAADER-
MEINHOFF-
GENGIÐ
Það var vorið 1968 sem há-
skólastúdentinn Andreas
Baader (kailaður Hans)
komst í fyrsta sinn í aðal-
fréttatíma fjölmiðla og á for
síður dagblaða um allt Þýzka
land. Ástæðan var íkveikja
tveggja stórra verzlunarhúsa
sem hann hafði undirbúið og
skipulagt ásamt fylgikonu
sinni Gudrun Ensslín. Mikil
verðmæii eyðilögðust við
íkveikjurnar, en þar sem til-
ræðið átti sér stað að nætur-
lagi týndust engin mannslíf
í eldinum. Sagt var að
íkveikjan væri hefnd af
hálfu vinstri sinnaðra
vegna þess að ehin af foringj
um þeirra, Rudi Dutschke,
hafði slasazt lífshættulega í
átökum við lögregluna
nokkru áður. Sjálfur hafði
Dutsokhe margsinnis tekið
afstöðu gegn hermdarverkuim
svo skýringin er naumast ein
hlít.
Baader var fangelsaður
skömmu eftir íkveikjumar og
dæmdur í langa fangelsisvist.
Vorið 1970 fékk Baader leyfi
til að fara á bókasafn i fylgd
með varðmönnum, til að ná
sér í fræðibækur um afbrota-
hneigð unglinga og ástæður
hennar. Baader sneri ekki
aftur til fangelsisins úr þess
ari ferð, heldur flúði með að-
stoð tryggra skoðana-
bræðrá. Mikil skothríð hófst
Ulrike Meinhof, annar af leið
togum gengisins.
við flóttatilraun Baaders og
særðist einn varðmannanna
lífshættulega.
Meðal þeirra sem leystu
Baader úr haldi var hin 38
ára gamla blaðakona Ulrike
Meinhof, ásamt nokkrum stúd
enum, en í hópi þeirra þótt-
ust menn þekkja Gudrun Ens
slin, fyrrverandi fylgikonu
hans.
Ulrike Meinhof hafði umn-
ið sem blaðamaður við mál-
gagn vinstri stúdenta, Kon-
kret, og vakið athygli fyrir
öfgafull skrif, hlaðin eldmóði
og byltingarhugmyndum.
Hún hafði meðal annars skrif
að af mikiili heift um réttar-
höldin gegn Baader og kall-
að meðferð málsins dóms-
morð. Að því er fréttaskýr-
endur halda, var það á þess-
um tíma sem Ulrike varð
sannfærð um, að þjóðfélaginu
yrði ekki breytt eftir leikregl
um lýðræðisins, heldur yrði
að grípa til róttækra að-
gerða. Hún ákvað að fórna
sér í nafni hinnar blóðugu
byltingar og hóf að skipu-
leggja flótta Raaders.
Eftir flótta Baaders voru
samtök þau stofnuð sem geng
ið hafa undir nafninu Baad-
er-Meinhofgengið og RAF,
eða: Rote Armee Fraktion.
Meðlimir samtakanna eru
álitnir hafa verið um 30
manns þegar bezt lét. Flestir
í hópnum voru stúdentar frá
Frjálsa háskólanum 'í Berlín.
Þar fyrir utan eiga samtök-
in vemdara og aðstoðarmenn
sem hafa skipt hundruðum.
Vestur-þýzka lögregian tel-
ur sig geta sannað, að Baad-
er og hörðustu skoðanabræð-
ur hans hafi stundað nám í
skæruhernaði sumarið og
haustið 1970 á Sardisniu og í
Sýrlandi.
3. grein
Upp úr haustinu 1970
hófst svo sú alda hermdar-
verka og árása sem gerði
gengið heimsfrægt. Bankarán
virtust genginu hugleikin og
tókst þeim að komast yfir
eina milljón marka. Á ferð-
um sínum óku þau um á stoln
um bílum og virtu engin lög
né reglur. Eitt sinn kom til
skotbardaga við lögregluna
og féliu þá þrir af meðlimum
gengisins og tveir lögreglu-
þjónar.
Nokkru síðar komst á
kreik sá kvittur að Ulrike
Meinhof væri látin. Hafði þá
dregið mjög úr starfsemi
hópsins og voru ýmsir farn-
ir að halda að saga hans væri
öll. En hinn 11. maí, sprungu
þrjár heimatilbúnar sprengj-
ur fyrir utan aðalbyggingu
amerísku höfuðstöðvanna i
Frankfurt am Main. Við
sprenginguna lézt einn offic-
er og þrettán aðrar manneskj
ur. 1 kjölfarið sigldu fleiri
sprengjutilræði. Alvarlegast
þessara í Heidelberg hinn 24.
maí, þar sem þrír amerískir
hermenn létu lífið. í leynileg
um bréfum til fréttastofn-
ana hefur Rote Aremee
Fraktion tekið á sig ábyrgð-
ina af þessuim tilræðum. Baad
er-Meinhofgengið hafði þann
ig þróazt í stórglæpamanna-
flokk með ótal mannslíf á sam
vizkunni. Tilgangurinn var
aðeins einn, að bylta þjóð-
félaginu, og byggja á rústum
þess nýtt korrumúnistiskt þjóð
félag.
Það var um mánaðamótin
mai-júní 1972 sem lögregl-
unni tókst að hafa hendur í
hári Andreas Baader í ein-
býlishúsi i Frankfurt. Lög-
reglan hafði umkringt húsið
og skorað á þá er héldu sig
innan dyra að gefast sjálfvilj
ugir upp, en Andreas Baad-
er og félagar hans svöruðu
með skothrið. Lögreglan
gerði þá innirás og náði Baad-
er og félögum hans lifandi.
Baader var lítiillega særður.
Síðan Baader lenti í fang-
elsi hefur verið frekar hljótt
um gengið, en þó hefur
heyrzt frá hópnuim við og
við. Réttarhöld i máli Baader
Meinhofsgengisins standa fyr
ir dyrum og á þá eflaust
margt eftir að koma fram sem
varpar Ijósi á sögu þess. Með
öll þau morð og hryðjuverk
að baki sem Baader-Meinhof-
gengið tók á sig má telja víst
að meðlimir þess eigi þunga
dóma yfir höfði sér.