Morgunblaðið - 01.03.1973, Síða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. MARZ 1973
Leikfélag Reykjavíkur;
Súperstar - Rokkópera
Textahöfundur: Tim Rice
Tónlist:
Andrew Lloyd Webber
Þýöandi: Níels Óskarsison
Leikstjóri: Pétur Einairsson
Leikm. og: bún.:
Steinþór Sigurðsson
S viðshreyí'ingar:
Unnur Guðjónsdóttir
Kór ogr hljóðstjórn:
Jón Kristinn Cortes
Hljómsveit: Náttúra
Stjórnandi Sinfóníuhljómsv.:
Anthony Bowles
Forsenda þessa verks eru
ákveftnir þættir, nánast aðeins
útl'ínur ákveðinna þátta frásagn
ar Nýja testasnentisins af sein-
ustu hérvistardögum Jesú
Krists. Ein af smærri persónum
þeirra frásagna er hér gerð að
aðalpersónu en aðalpersönan
færð niður á svið, sem er eðlis-
óskylt sviði hennar í guðspjöll-
unuim. Guðspjöllin eru frásagn-
ir, sem hvorki geta talizt sagn-
fræðilegar né goðsögur, þau eru
fyrst og fremst vitnisburð-
ur, vitnisburður um trú höfund-
anna, trú þeirra á Krist,
sem krefst iðrunar af- áheyrend-
um sínum og fyligismönnum, ætl-
ast til af þeim að þeir elski ná-
unga sína o.s.frv. Maðurinn
Jesús er aukaatriði i guðspjöll-
unum, um hann þegja þau og
því vitum við nánast ekkert um
hann, sá sem um er talað og tal-
ar sjálfur er maður og guð:
Jesús Kristur.
Um hann er ekki þetta verk.
Súperstar er útlegging þess-
ara pilta á þvi hvernig þeir,
vantrúaðir leitandi unglinigar sjá
Jesú, og hvað sjá þeir? Sviplít-
inn mann, sem af einhverjum
óskiljanleigum ástæðum hefur
fengið hlutverk, sem hann ræð-
ur ekki við og er í mikl'um vand
ræðum með og höfundarnir sömu
leiðis, því þeim tekst i rauninni
ekki að sýna i hverju þetta hlut
verk er fólgið, aðeins að sýna
imáttleysisiegar útlínur pislarsög
unnar, gefa leikstjórum og svið-
tæknimönnum tækifæri fyrir
nokkur sniðug trikk, sem áhorf-
endur klappa fyrir, lýðnum eru
gefnir leikir, en ekkert brauð.
Um aldaraðir hafa kristn-
ir menn fengizt við túlkun písl-
arsögunnar, hún er i raun og
veru frumkveikjan að leikhúsi
Vesturlanda, á þeim tima þegar
gríska leikhúsið var fyrir l'öngu
fal'lið i gleymsku, fæddist leik-
húsið aftur innan kirkjunnar,
fluttist út úr henni og varð að
leikhúsið, leikhúsinu sem við bú
um við í dag. Hinn kristni þáitt-
ur þess var mikili og stór þótt
han.n sé nú mestan part fallinn í
gleymsku, yfirleitt voru
þessi verk samin í kristn-
um anda, af játendum kristinn-
ar trúar, ef svo var ekki þá
voru þau kristninni til háðung-
ar.
Súperstar er hvoru'gt al-
veg, það er afstöðulítið fikt, hállf
velgjulegt dúti með tiMiti
til kristinnar afstöðu, þa-nnig séð
kostar það höfundana lítið, þvert
á móti, þetta dútl eykur hróð-
ur þeirra, færir þeim frægð og
fé, silfurpeningarnir ávaxtast
vel í glysheimi siöferðilegr-
ar gervimennsku, þ.e. varakrist-
indóims.
Það hafa margir smiðir lagt
hönd að hinum íslenzka búningi
þessa verks eins og listiinn langi
hérna fyrir ofan sýnir og er þar,
að mér finnst, hlutur tónlistar-
manna mestur og beztur, enda-
tónlistin það sem gefur þessu
verki Mf, án hennar væri þessi
hvellandi bjalla gjörhol. Dans-
og dægurlagasöngvarar íslenzka
poppheimsins standa siig imeð
prýði, Pálma Gunnarssyni verð
ur mikið úr aðalhiutverk-
inu, Júdasi. Guðmundur Bene-
diktsson gerir Súperstar einnig
góð skil, María Magdalena
Shady Owens fannst mér ekki fá
ems mikið Mf og ris og mér he-fði
þótt æskilegt, Pilatus Jónasar R.
Jónssonar var mjög S'kemmtileg-
u.r og vel túlkaður aw lengi seim
rafmagnsdótið var gott við
hann. Kaifas Jóns Sigurbjörns-
sonar minnti okkur á, að Jón er
góður söngvari, sem of Litið fær
að njóta sín, en við höfum vist
efni á því? Heródes Haralds G.
Haraldssonar var kannski ívið
of dauft teiknaður.
Þýðingi-n virðist góð og falla
hnökralí'tið að tónlistinni. Mér
er ekki vel ljóst hvert hefur ver
ið hlutverk leikstjórans hér, en
við skulium vona að hann hafi
rækt það vel. Verk Unnar Guð-
jónsdóttur virtist mér enn ekki
fullunnið, kanns-ki hefur það
verið óvinnandi vegur að fá
hrynjandi í mjaðmirnar á sumu
af þessu fólki, en þá hefði þurft
að skipta um fólk, það var ekki
gert, þvi er viðvaningsbragur á
þessum hluta sýningarinnar.
Hins vegar hefur kórstjórn-
in rækt sitt starf með prýði oig
betri tónn í kórnum en gerist og
gengur hér. Leikmynd og bún-
ingar voru ágaetar lausnir og
Náttúra lék unaðslega.
Þorvarður Helgason.
„Mjög, mjög
góð sýning
Rætt við höfunda Súperstar
um sýningu L.R. á verkinu
HÖFUNDAR rokkóperunnar
Súperstar voru ákaft hylltir
af áhorfenduni að lokinni
frumsýningu Leikfélags
Reykjavíkur á verki þeirra í
Austurbæjarbíói í fyrrakvöld.
Voru þeir kaliaðir upp á svið
ið að sýningunni lokið og
fagnað með dynjandi lófataki.
Morgunblaðið átti stutt við-
tal við þá félaga, Tim Rice
og Andrew Lloyd-Webber, þá
á eftir, og á meðan leikararn-
ir sungu fagnaðarsöngva og
skáluðu í kampavini á svið-
inu, svöruðu félagarnir spurn
ingum um verkið og flutning
þess hér:
„Þetta var mjög, mjög góð
sýning,“ sagði Tim Rice,
„miklu betri en við höfðum
átt von á. Sérstaklega er þáð
athyglisvert, hve hún er góð,
miðeð við þær erfiðu aðistæð-
ur, sem eru í bíóinu, og mið
að við þá takmörkuðu mögu-
leika, sem sviðsstærðin
veitti."
„Já, og tónMstarflutningur-
inn var einnig mjög góðu>r,“
sagði Andrew. „Sérstaklega
stóð hljómsveitin Náttúra sig
vel; það er mjög góð rokk-
hljómsveit. Þetta er ekki auð-
velt verk í flutningi, og þar
sem hér er notazt við segul-
bandsupptöku með strengja-
tónlistinni, þá er hlutverk
Náttúru ennþá erfiðara, þ.e.
að leika nákvæmlega í takt
við segulbandið. Og þeir
leystu það mjög vel af hendi.“
— En hvað um sönginn?
„Mjög góður, þegar tekið
er tillit til fámennisins á Is-
liandi," sagði Andrew. Það er
erfitt að finna fólik í svona
hlutverk og það kom okkur
sérstaklega á óvart, að engir
veikir hlekkir skyldu finnast
i öllum hópr.um; allir skiluðu
sinum hlutverkum með
prýði.“
„En sýningin á án efa eftir
að batna ennþá, þegar tauga-
óstyrkurinn rennur af fólk-
inu; þá verður hún frábær,"
sagði Tim.
— Hvernig stenzt sýnimgin
saimanbur* við aðrar sýning-
ar, sem þið hafið séð?
„Hún er mjög góð og á
köflutn sú bezta, sem við höf
um séð. Leiksviðið gefur tak-
markaðri möguleike en alls
staðar annars staðar, þar
sem við höfum séð verkið,
og fyrir vikið eru fjöldaatrið-
in kannski ekki alveg eins
sterk og víða annars staðar,
en hins veger eru fámennari
atriðin mjög sterk i einfald-
leik sinum, sterkari en við
höfum séð annars staðar. Það
hefur nefnilega viljað brenna
við, að íburðurinn og tækni-
brögðin hafi verið of mikil í
sýningunum, sem við höfum
áður séð, þannig að sum atrið
in hafa ekki hitt í mark; inni-
hald verksins hefur týnzt í
skrautinu og brellunum á
sviðinu."
— En er þetta ekki bara
kurteisi, að hrósa islenzku
sýningunni, á irr.eðan þið eruð
hér á landi ?
„Nei, svo sannarlega ekki.
Við þurfum enga kurteisi i
þetta skiptið," sagði Andrew.
— Og að lokium: Nú hafið
þið séð þetta verk ykkar
mjög oft, kannski meira en
hundrað sinnum. Hvernig
fannst ykkur að sjá það enn
einu sinni?
„Það var gaman að sjá það,
ekki sízt vegna þess að við
höfum ekki séð sýningu á því
í taisvert langan tima. Við
höfum verið svo uppteknir
við önnur störf, að við höíum
ekki haft tíma til að fylgjast
með flutningi þess í London.
Þess vegna er það orðið
ferskt á ný fyrir okkur oig
við höfðum mjög gaman af að
sjá þessa sýningu," sagði
Andrew. ,,Já, og svo er þetta
Mka gott verk,“ sagði Tim
og hló. — fslandsdvöl þeirra
félaga er lokið að sinni, því
að þeir héldu utam í gær-
tnorguin til að vera komnir
tímanlega til London vegna
sjónvarpsviðtals.
Rikiö;
45 milljón kr.
kostnaður við
25 mötuneyti
Hættir ríkiö að tryggja?
Á FUNDI með fjármálaráð-
lierra og forstöðumönnum þeirra
embætta sem undir hann heyra,
skýrði Gísli Blöndal, hagsýslu-
stjóri, frá því, að athugun hefði
farið fram á si. ári á mötuneyt-
rsmálurn rikisstofnana og leiddi
í ljós að í Reykjavík starfræk-
ir ríkið 25 mötuneyti, þar sem
um 2 þúsund manns borða dag-
lega. Á hverjum stað er sjálf-
stætt eldhús. Var kostnaður rík-
isins af þessum rekstri árið 1971
um eða yfir 45 millj. króna og
starfsfólk mötuneytanna um
130.
Gísli sagði, að nú værí unnið
að því í samvinnu við sænska
ráðunauta að gera þennan rekst-
ur hagkvæmari með því að
fækka þessum eldhúsum og
sameina matargerðina á sem
fæsta staði. Beinist þessi athug-
un, að sögn Gísla, einkum að
því í fyrsta áfanga að nota hið
nýja eldhús Landsþítalans sem
aðaleldhús fyrir nokkrar stofnan-
ir, en þaðan yrði síðan matnum
dreift með nýrri tækni, sem ryð-
ur sér til rúms erlendis til dreifi-
eldhúsa. Á þetta að vera mögu-
legt, þar sem nýja eldhúsið er
ekki fullnýtt fyrst um sinn, en
að þessu er unnið í samvinnu við
skrifstofu ríkisspitaia.
Ennfremur er um þessar mund
ir unnið að því að koma Lög-
gildingastofnuninni, Öryggiseftir-
liti ríkisins, Rafmagnseftirliti
ríkisins og Brunamálastofnun
rikisins undir sameiginlegt þak
og nota tækifærið til að sam-
eina eða samræma vissa þætti
í rekstri þessara stofnana, eins
og t.d. skrifstofuhald, í eina
starfseiningu. Tilefni er m.a. að
sumar stofnanir eru á hrakhól-
um með húsnæði, en allar eru
þær í leiguhúsnæði. Er stefnt að
því að byggja tvær hæðir ofan
á hús Sölunefndar varnarliðs-
eigna að Grensásvegi 9, og yrði
hver hæð um 1620 fermetrar.
Þá var á sl. ári gerð athugun
á vátryggingum nokkurra ríkis-
stofnana. Kom í ljós, að fram-
kvæmd þeirra mála er mjög mis-
jöfn frá einni stofnun til annarr-
ar. Að sögn Gísla Blöndals taka
sumar stofnanir engar trygging-
ar nema skyldutryggingar, en
aðrar tryggja flest sem tryggt
verður. Er unnið að tillögum um
framtíðarstefnu í þessum mál-
Framhald á bls, 15.