Morgunblaðið - 07.11.1973, Side 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. NÖVEMBKR 197.1
23
Erlingur Pálsson,
málari — Minning
Fæddur: 26. júlt, 1926.
Dáinn: 18. september, 1973.
ÉG VIL með fáum orðum minnast
þessa ágæta vinar þótt rúmur
mánuður sé nú liðinn frá andláti
hans, sem svo skyndilega kvaddi
þennan heim. Það sannast oft
áþreifanlega að „fótmál dauðans
fljótt erstigið“.
Páll Erlingur Pálsson, svo hét
hann fullu nafni, var fæddur á
Eyrarbakka, sonur hjónanna Páls
Guðmundssonar vélstjóra og
Elínar Þórðardóttur. Faðir hans
drukknaði á útlíðandi vetri árið
1927, er skip það, er hann var
vélstjóri á, fórst með allri áhöfn.
Erlingur var þá yngstur sex
barna, en það elzta var átta ára.
Sjöunda barnið bar hin unga
ekkja undir brjósti sér og fæddi
það nokkrum vikum síðar. Erling-
ur fór ársgamall í fóstur til góðra
vina foreldra sinna, hjónanna
Karítasar Jónasdóttur og Isleifs
Hannessonar Sólvaliagötu 58 í
Reykjavík. Þau hjónin voru þá
barnlaus, en tveim árum síðar
fæddist þeim dóttir, Valgerður,
og varð hún Erlingi kær fóstur-
systir. Erlingur var þeim hjónum
hjartfólginn sonur og naut mikils
ástríkis og umhyggju á heimili
þeirra. Ekki rofnaði samband
hans við móður sina og systkini,
þrátt fyrir þennan skilnað, enda
rikti gagnkvæm vinátta milli
heimilanna alla tíð. Erlingur mat
fósturforeldra sína mikils og varð
það honum mikil sorg, er fóstra
hans andaðist. Hann var þá ungl-
ingur, og æ siðar minntist hann
hennar með virðingu og þakklæti.
1 vesturbænum undi hann vel hag
sinum og eignaðist marga vini,
sem hann hélt kunningsskap við
gegnum árin. Að barna- og
unglingaprófi loknu, innritaðist
Erlingur i Iðnskólann og lauk
þaðan prófi í málaraiðn. Að iðn-
námi loknu sigldi hann til náms i
Kaupmannahöfn og lærði list-
málningu og veggskreytingar.
17. júni árið 1950 kvæntist
Erlingur eftirlifandi konu sinni,
Önnu Halldórsdóttur frá Isafirði.
Hún hefur reynzt honum góð
kona og traustur lífsförunautur.
Þeim hjónum varð sjö barna
auðið, einn dreng misstu þau ný-
fæddan, en hin eru: Karítas 23
ára, Ingi Brynjar 18 ára, Guð-
mundur Gunnar 16 ára, Isleifur
14 ára, Ásgeir Helgi 11 ára og
Páll, sem varð átta ára stuttu eftir
andlát föður síns. Öll eru börnin I
foreldrahúsum nema Guð-
mundur, sem alinn er upp hjá
föðurbróður sinum og konu hans i
Vestmannaeyjum, en þau eru nú
búsett hér í borg. Stjúpson átti
Erlingur, sem Halldór heitir, og
var hann honum eins kær og hans
eigin börn, þótt hann ælist ekki
upp á heimili hans.
Málaraiðn var að mestu ævi-
starf Erlings, en eins og margir
vita var oft erfitt að hafa næga
vinnu við það starf hér fyrr á
árum og vetrartíminn þá oft
dauður. Brá Erlingur þá á það ráð
að fara til sjós og var hann ýmist á
fiskibátum, varðskipum eðafragt-
skipum, eftir því hvernig á stóð
hverju sinni. Sjómennskan féll
honum vel f geð og réð það ef til
vill mestu um, að hann fór í Sjó-
mannaskólann og lauk þaðan
fiski- og farmannaprófi 1968 með
góðum árangri. Allt nám sóttist
Erlingi mjög vel, enda var hann
vel greindur maður. Hann fór á
sjóinn að námi loknu, en ekki
varð það til langs tíma, þvf heilsa
hans var ekki orðin svo sterk sem
skyldi.
Erlingur hafði ekki oft bústaða-
skipti um ævina. Hann stofnaði
heimili sitt í húsi fósturforeldra
sinna og bjó þar um 12 ár. En
fjölskyldan stækkaði ár frá ári og
þar kom, að fbúðin varð svo
þröng, að nauðsynlegt var að
stækka húsplássið. Festi hann þá
kaup á íbúð að Alftamýri 22, árið
1963, og bjó þar síðan.
Erlingur var maður fríður
sínum, hár og grannur, hressi-
legur f fasi, ávallt glaður og góður
heim að sækja. Gestrisin voru þau
hjónin og samtaka um að gera
öllum þeim mörgu ættingjum og
vinum hverja heimsókn sem
ánægjulegasta. Hann gat verið
hrókur alls fagnaðar í vinahópi,
en hann kunni líka að stilla sfna
strengi, ef hann heimsótti þá, sem
voru f sorgarranni. Hann hafði
viðkvæma lund og vildi hvers
manns vanda leysa, ef hann gat
því við komið. Erlingur var ákaf-
lega barngóður maður og vinir
barna hans voru líka vinir hans.
Hann var fáskiptinn um annarra
hagi, en ef honum þótti miður var
hann hreinskilinn og sagði þá
hispurslaust það, sem f brjósti
bjó, en laus við allt baktal. Hann
hafði yndi af að lesa góðar bækur
og átti sjálfur ágætt bókasafn.
Einkum voru ljóðabækur honum
kært lestrarefni.
Ég veit það eru margir, sem
sakn vinar í stað við fráfall
Erlings, en sárastur er þó
söknuðurinn f ástvinahópnum,
sem svo mikið hefur misst, er
hann kveður nú langt fyrir aldur
fram, aðeins 47 ára gamall. A
síðastliðnu ári lagðist Erlingur á
sjúkrahús og gekk þar undir
mikla skurðaðgerð. Upp frá því
gekk hann aldrei heill til skógar
og munu fáir hafa vitað, hvað oft
hann var þjáður, nema hans allra
nánustu.
Nú er komið haust og sumar-
skrúðið er fallið fyrir hönd dauð-
ans. Sláttumaðurinn hefir líka
sótt þig heim, hann. sem engu lífi
þyrmir. Að lokum kveð ég þig
Erlingur og við þér fararheilla
fyrir mína hönd og fjöldkyldu
minnar og þakka alla vinsemd og
góð kynni.
Eiginkonu þinni, börnum,
móður, fósturföður og ástvinum
öllum votta ég innilega samúð
mína.
Blessuð sé minning Erlings
Pálssonar.
VINUR.
Minning:
Þórólfur Þorláksson,
Eyjarhólum
ENDA þótt dauðinn bíði vor
allra, og það sé i rauninni
það eina, sem við eigum ör-
uggt á lífsleiðinni, þámun hann
mjög oft vera óvæntur
og stundum harla óvelkominn
gestur. Einkum á þetta þó við,
þegar í valinn falia ungir
efnismenn í blóma lífsins, vaskir
og vel gerðir, sem glæstar vonir
voru við bundnar. Þá er
söknuðurinn ef til vill sárastur og
vonbrigðin dýpst. Guðmundur á
Sandi kvað svo við fráfall ungs
vinar, sem mikill skaði var að: „I
væringjasveit, þar sem varð-
manns er þörf / og vaskleiks og
drengskapar neista, / Þú barst
með þér jafnan og áttir þann yl, /
sem óhætt er hverjum að treysta.
/ Og því vekur fallið þitt innan-
brjósts, / þó yfrum þú gengir á
dfsa fund.“
Svo mun okkur líka hafa farið
flestum vinum og ættingjum
Þórólfs Þorlákssonar, þegar
okkur barst andlátsfregn hans nú
fyrir skömmu. Okkur ber öllum
saman um, að þar hafi góður
drengur fallið fyrir aldur fram.
Samt varð dauðinn honum mildur
gestur, þvf að hann vitjaði hans i
svefni þann tuttugasta og áttunda
október s.l.
Þórólfur heitinn fæddist 11,
júlí 1943 (var því rétt rúmlega
þrítugur þegar hann lézt) að
Eyjarhólum í Skaftafellssýslu.
Foreldrar hans voru hjónin þar,
Þorlákur böndi Björnsson og
kona hans, Ingibjörg Indriða-
dóttir, sem bæði eru á Iffi og eiga
nú á bak að sjá mannvænlegum
syni úr hópi elskulegra barna.
sá, sem þessar linur ritar, átti
þvi láni að fagna að dveljast í
æsku nokkur sumur á æsku-
heimili Þórólfs og minnist
þeirra tima með þökk og ánægju.
öllum má ljóst vera, að ekki er
hægt að semja langa ævisögu um
svo ungan mann, þó að efnis-
maður væri. Enda er það ekki
ætlunin hér. Tilgangur minn með
þessum fátæklegu minningar-
orðum er fyrst og fremst sá að
votta hinum látna þakklæti mitt
og virðingu fyrir góðar og bjartar
samverustundir, og foreldrum
hans og öðrum ástvinum sam-
hryggð mína og söknuð. Hann var
mér og mínum alla tið og fram til
hins síðasta hlýr og tryggur vinur.
Hann kom að jafnaði í heimsókn,
begar hann var hér á ferð, sat þá
hjá okkur um stund og rabbaði
við okkur um gamalt og nýtt,
léttur og hýr i skapi. Hann kom
mér ævinlega fyrir sjónir sem
bjartsýnn og dugandi
æskumaður, sem mikils mátti af
vænta. Er mikill skaði að slíkum
mönnum, eigi aðeins þeirra nán-
ustu, heldur og þjóðfélaginu öllu.
Þórólfur sál. hafði nýlega tekið
við búi á föðurleifð sinni, Eyjar-
hólum, og það hlutskipti kaus
hann sér fús og reiðubúinn; hann
vildi verða bóndi í ættarsveit
sinni, sem hann unni mjög, meðal
þess fólks, sem hann kaus sér
helzt að vinum og félögum i lífa-
baráttunni.
Lffið virtist brosa framundan. En
þá kippti sá í tauminn, sem
máttugri var.
Með þakklæti og trega minn-
umst við þessa skamma Iffs, sem
liðið er:
„Iifið er fljótt;
likt er það elding,
sem glampar um nótt,
Ijösi, scm tindrará tárum,
titrar á bárum.“
M. Joek.
Rvik 2. nóv. I 973
Magnús Danfelsson.
Minning:
Hjálmar Gíslason
yfirfiskmatsmaður
HJÁLMAR Gfslason yfirfiskmats-
maður andaðist hinn 22.10. 73 eft-
ir hetjulega baráttu við ölækn-
andi sjúkdóm.
1 þessum fáu kveðjuorðum min-
um rpun ég aðeins ræða um
þennan látna samstarfsmann og
vin frá þvi tímabili, er samstarf
okkar hófst.
Hjálmar lauk námskeiði sjávar-
útvegsráðuneytisins um gæðamat
á fiski og i fiskverkun árið 1950, í
öllum greinum mats er þar voru
kenndar, en starfaði síðan sér-
staklega sem fiskmatsmaður i
skreið og saltfiski.
Arið 1967 var hann settur og
síðar skipaður yfirfiskmatsmaður
við Fiskmat rfkisins og gegndi því
starfi síðan.
Það verður að teljast eðlilegt,
að þegar stjórnandi stofnunar
minnist látins samstarfsmanns,
þá verði fyrst fyrir minningin um
störf hans og framkomu.
Hjálmar var búinn flestum
þeim eiginleikum, sem gera menn
mjög starfshæfa og gott af leiðir í
lífi og starfi.
Sérstaklega minnist ég hans
þannig, að f starfi var hann áreið-
anlegur og mun jafnan hafáleitað
til samvisku sinnar í smáu sem
stóru við öll sín störf.
Framkoma hans við alla aðila
var prúðmannleg og umgengnis-
hæfileikar mjög góðir, þótt hann
væri ætíð ákveðinn aðframfylgja
réttu máli og þá jafnan fastur
fyrir.
Sem starfsfélagi var hann
einkar þægilegur í allri um-
gengni.
Það er jafnan skaði, þegar slíkir
menn hverfa f\Tir aldur fram. en
við því yerður aldrei gert.
Stundum er sagt. að maðurinn
sé „allur", þegar hann er dáinn.
en mér hefir aldrei fundist það
alveg rétt, því fordæmi það. er
góðir og nýtir menn gefa. stendur.
þótt þeir sjálfir hverfi. Einnig
standa minningarnar um góðan
samstarfsmann og vin. því þar
sem góðir menn ferðast. eru Guðs-
vegir, og á það sér ekki tímatak-
mörk.
Ég vil óska þess af heilum huga.
að minningin um Hjálmar heitinn
megi verða yfirsterkari sorginni
hjá eftirlifandi eiginkonu og
fjölskyldu.
Bergsteinn A. Bergsteinsson
fiskimatsstjóri.
Lúðrasveit
Akureyrar
Aðalfundur Lúðrasveitar
Akureyrar var haldinn 19.
október sl. Að því er segir í
fréttatilkynningu frá lúðra-
sveitinni voru haldnir tvennir
tónleikar á Akureyri á starfs-
árinu, en æfingar voru 82. Auk
þess voru haldnir tónleikar á
Húsavík, i Laugarborg, Hrísey
og Grímsey.
Um 20 félagar eru nú i lúðra-
sveitinni, en Lúðrasveit Akur-
eyrar er sjálfstætt félag, sem
hefur fjárhagslegan stuðning
frá Akureyrarbæ og lítilsháttar
frá ríkinu.
Stjórn Lúðrasveitar Akur-
eyrar var öll endurkjörin, en
hana skipa: Ævar Karl
Ölafsson, formaður, Guðlaugur
Baldursson, gjaldkeri, og
Hannes Arason, gjaldkeri.
Stjórnandi lúðrasveitarinnar
er Roar Kvam.
Samsvarandi
stjórnunarkostnaður
hreppa og kaupstaða
VEGNA nýafstaðinna kosninga
í Selfosshreppi um vilja
íbúanna til þess að sækja um
kaupstaðarréttindi hafa margir
spurt um mismun á stjórnunar-
kostnaði hreppa og kaupstaöa.
Morgunblaðið spurði Magnús
Guðjónsson hjá Sambandi
fsl.sveitarfélaga um þelta mál.
Sagði hann, að við samanburð,
sem gerður hefði verið á
stjörnunarkostnaði hreppa og
sveitarfélaga, hefði kotnið i
Ijós, að fonnið á hvoru fyrir-
komulaginu fyrir sig þyrfti
ekki að valda neinum mismun
Gjiild einstaklinga í báðum til-
vikum væru háð framkvæmd-
um á hverjum stað, en þess
bæri þó að gcrta, að samkvæmt
sveitarstjórnaliigum væru yfir-
leitt kjiirnir fleiri fulltrúar í
kaupstiiðum en hreppunt. Taldi
M agnús stjórnarkostnaðinn
fyrst og fremst markast af
framkvæmdum á hverjum stað.
Skúli Halldórsson
formaður Félags
háskólamennt-
aðra kennara
AÐALFUNDUR Félags
háskólamenntaðra kennara var
haldinn 30. september sl. I
fréttatilkynningu frá félaginu
kemur fram. að Skúli Halldórs-
son var kjörinn formaður. en
aðrir í stjórn eru: Þorsteinn
Magnússon. Bragi Þorbergsson.
Óttar Eggertsson og Flosi
Sigurbjörnsson. en í varastjórn
eru Aðalsteinn Eiríksson og
Ingólfur Guðmundsson.
Auk venjulegra aðalfundar-
starfa voru umra'ður um
va'ntanlega kjarasamninga. og
flutti formaður lautiamála-
nefndar skýrslu uni gang
þeirra.
Nýkjiirin stjórn ítrekar þessi
sjónarmið félagsins:
1. Að opinberir starfsmonn
fái verkfallsrétt. sem nái til
sem flestra starfshópa ríkisins.
2. Að laun kennara miðist við
menntun þeirra. en ekki skóla-
slig.
3. Að greinannunur á skóla-
stigum skuli koma fram í
minnkandi kennsluskyldii á
ha'kkandi skólastigum.
Þröstur í nýtt
húsnæði
SKNDIBILASTÖDIN Þrostur
fluttist i uýtt luisna'ði að Slðu-
niiila 10 sl. laugardag. I'iidan-
farin ár licftir seiidibflastoðin
verið til luisa I gömlii luisi á
sama stað. eu með tilkoniu nýja
luissins breytist öll aðslaða til
bins betra.
Nýja lnisiiR'ðið er ISO fer-
motrar að stR'i ð og þar l'á bíl
stjórar Þrastar mjiig góða að
stiiðii fyrir sig og bílana sina. 60
bílar eru mi lijá Þivsti og liefur
þeim fjölgað iim 10 á þessu ári.
Mikið liefur verið að gera lijá
bílst jóruimm í sumar. en I
liatisl liefur aðems dregið úr
verkefnuniini.