Morgunblaðið - 30.12.1973, Side 12

Morgunblaðið - 30.12.1973, Side 12
12 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. DESEMBER 1973 5Í/!*- ÍEajíSí. LEIKFÉIAG ’REYKJAVlKUR áh ■■ II ■■ ■■ ■■ ■■ „Og gullið þeytist eins og ör um allar jarðir, þvílíkt fjör” Gleðileikurinn Volpone í Iðnó Að ffflum alla gerir gull. af grimmd og heimsku er jörðin full! Þeir okra og safna í erg og gríð og evða og sóa — þvflfkt stríð! Og heppni einser annars tjón, en allir re.vnast sömu flón! Það sigrar enginn auðsins vald þó iðki föstu og bænahald! Hevr mammonsþrælsins org og óp. sjá aurasál og derrinn glóp — og þú ert kannske f þeirra hóp! Og gullið þeytist eins og ör um allar jarðir — þvflfkt fjör! Það flýr úr hverjum felustað þó ffflin reyni að hindra það! Og sá skal hljóta háð og spé, sem hrúgar saman mestu fé. en auðsins gata er greið og hreið, og græðgin vex á þeirri leið! Þvf gullið elta aular þeir unz enginngetur hlaupið meir — þá kemureinn er annar deyr! Og mammon kóngum æðri er og alla lætur þjóna sér, þó einn sé gamall, ungur hinn, þeir elska báðir gullkálfinn! Svo logaskær ergullsins glóð að getur blindað heila þjóð — og dansinn trylltur dunar enn um daga og nætur, góðir menn! Sjá eilfft hringsól heimskingjans. þið háu drottnar auðs og lands — Vort Iff, vort líf erdáradans! FYRSTI ÞÁTTUR Fyrsta atriði Stofa Volpones í feneyskri höll, stór og skrautlega búin. Til vinstri breið og íburðarmikil hvíla — sjúkrabeður Volpones. Það er árla morguns. Glugga- tjöldin dregin fyrir til hálfs eins og gerist í sjúkrastofum. MOSKA (ungur Feneyingur, grannur, svartklæddur, fjörmikill og kátur náungi, kemur þjótandi inn um hliðardyr, klappar saman hönd- unum): Halló, halló, fljótir nú. Inn með árbítinn, húsbóndinn er kominn á fætur. (Nokkrir þjónar koma inn I flýti, rekast hver á annan). Setjið morgunverðinn hjá rúm- inu. Húsbóndinn er þreyttur, hon- um leið alveg hræðilega illa í nótt, það var ein þrautanóttin hans enn, aumingja mannsins. Æ, ég óttast, að hann eigi ekki eftir að heyra klukkurnar í Feneyjum hringja oft úr þessu. En látið hann ekki sjá, að þið vitið neitt, verið glaðir á svipinn og heyrnar- lausir, þegar hann fer að barma sér — þið vitið, hvað honum er meinilla við alla meðaumkun, ver- ið fjörugir og kátir. Svona, verið nú dálítið sprækir og umfram allt ekki stúrnir á svipinn, þegar ég leiði hann hingað inn. (Fer inn í hliðarherbergið). FYRSTI ÞJÓNN Heldurðu, að herra Volpone sé svona veikur í raun og veru? Ekki trúi ég því — það get ég svarið við Feneyjaljónin sjö, nei, ég trúi því alls ekki! 1 fyrrinótt var hún Can- ina hjá honum, það er ekki lengra síðan, og hamagangurinn var svo mikill, að loftið yfir mér lék á reiðiskjálfi alla guðslanga nótt- ina, og ég varð að breiða sængina yfir höfuð. Við höfum lesið upphafið að jólaleikriti Leikfélags Reykja- víkur, hinum sígilda, ástalausa gleðileik, Volpone, sem frum- sýndur var í Iðnó í gærkvöldi. Við Iitum inn á æfingu í Iðnó eitt kvöldið í vikunni og fylgd- umst með, þegar lögð voru síðustu drög að sýningunni, fullbúinni. Að vanda var hin heimilislega stemmning i Iðnó, úti fyrir léku norðangjólurnar sér í hrinum, húsið söng stakan tón við og við og Iðnófólkið var enn einu sinni að smíða hugmyndagull fyrir áhangendur sína, væntanlega leikhúsgesti. Það var að vfsu gamall kunningi í þetta sinn, því að Leikfélag Reykjavíkur frum- sýndi Volpone í Iðnó 26. janúar 1949, þá lék Brynjólfur Jóhannes- son eift af aðalhlutverkunum, sem hann leikur einmitt aftur nú, en það er hlutverk Corbaccio, hins gamla okrara. Volpone er samið af Ben Jonson og endursamið af Stefan Zweig, en islenzka þýðingu gerði Ásgeir Hjartarson og hefur hún Iöngu fengið orð fyrir að vera listagóð. Volpone auðmanninn frá Smyrna leikur Helgi Skúlason, Mosca snfkjugest hans leikur Pét- ur Einarsson, Voltore Iögbókara leikur Guðmundur Pálsson, Corbaccio kaupmann leikur Jón Sigurbjörnsson, Colombu konu hans leikur Valgerður Dan, Leone sjóliðsforingja, son Cor- baccios, leikur Sigurður Karlsson, Caninu daðurdrós leikur Sigríður Hagalín, dómarann leikur Karl Guðmundsson, lögregluforingj- ann leikur Kjartan Ragnarsson, þjóna og lögreglumenn leika Magnús Rafnsson og Jóhann Steinsson og réttarskrifara leikur Daniel Williamsson. Leikstjóri er Steindór Hjörleifsson og Steinþór Sigurðsson gerði leikmyndirnar, sem eru, eins og annað frá hans hendi, mjög skemmtilega gerðar. Leikurinn gerist i Feneyjum á endurreisnartímanum og fjallar um það, þegar Volpone dettur í hug, ásamt þjóni sínum, að gera usla í jarðlífsþrasinu með því að auðkýfingurinn Volpone látist liggja banaleguna til þess að kanna viðbrögð vina og vanda- manna. Ekki liður á löngu þar til menn fara að sýna ýmis tilþrif til þess að tryggja sér vænar sneiðar af erfðakökunni og verður út úr þessu öllu hinn mesti og skemmti- legasti darraðardans, sem að sjálf- sögðu er ekki ástæða til þess að rekja nánar, þvi það verða menn að kynna sér sjálfir í leikhúsinu. Leikritið er fullt af prakkara- skap og spaugilegri baráttu um jarðlífsgullið, en þannig var það þó ekki, þegar það var ritað af Ben Jonson árið 1604, þvi þá var mikill beizkjutónn i þvi. Stefan Zweig upphóf hins vegar gaman- tóninn og léttleikann yfir beizkj- una, þegar hann endurritaði verkið 1926 og þannig er það borið á borð 370 árum síðar á íslandi. Og þrátt fyrir aldurinn gæti það verið að gerast í dag og á morgun, því að enn eru pening- arnir ekki úr leik. -á.j. (kemur með morgunverðinn): Það er ekki mikið pláss í herbergjum leikaranna undir sviðinu I Iðnó, en það ræður ekki úrslitum um það, hve kaffisopinn er góður og að sjálfsögðu fylgir honum tilheyrandi skraf. Ljósmynd Mbl. Sv. Þorm.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.