Morgunblaðið - 30.12.1973, Blaðsíða 43

Morgunblaðið - 30.12.1973, Blaðsíða 43
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. DESEMBER 1973 43 ÆT MAIGRET OG SKIPSTJORIIN n m i-ramnaiassagan |K| eftir Georges Simenon Jóhanna Kristjónsdottir 27 eins og fyrr um daginn og Maigret hafði ekki tekið úr staflanum, nema þá, sem hann taldi þurfa að nota. Á litla sviðinu stóð borð og stóll og grænn dregill var yfir sviðinu. Wienandshjónin voru sam- kvæmisklædd. Þau höfðu tekið öll þau fyrirmæli, sem þau höfðu fengið. bókstaflega, því að þau höfðu einnig tekið börn sín tvö með. Maigret þóttist finna á þeim. að þau hefðu snætt kvöldverð i mesta flýti og lagt sig fram um að koma stundvíslega. Wienand tók ofan hattinn. þeg- ar hann kom inn og leit í kringum sig að einhverjum. sem hann gæti kastað kveðju á. Eftir að hafa gert heiðarlega tilraun til að heilsa prófessornum hörfðaði fjölskyld- an hálf vandræðaleg út í horn og beið þar þegjandi. Cornelius Barens kom á hæla þeirra. Hann var svo fölur og óstyrkur, að nærtækt var að halda að hann myndi leggja á flótta ef einhver blakaði við honum. Hann reyndi einnig að blanda geði við einhvern þeirra. sem komnir voru. en hann hafði ekki upp- burði í sér til þess, þegar á átti að herða. svo að hann hallaði sér upp að stólastaflanum. Pijpekamp kom með Ooosting. sem leit drungalega á Maigret. Andartaki síðan opnuðust dyrnar og frú Popinga og Ant kornu inn.. Þær litu í kringum sig og gengu síðan að stólunum. sem Maigret hafði gett upp. — Látið Beetje koma hingað! sagði Maigret við lögreglumann- inn. — Einhver lögreglumanna yðar verður að haLa gætur á Liewens og Ooosting. Þeir voru ekki hér kvöldið, sem morðið var framið, svo að við þurfum ekki á þeim að halda fyrr en síðar. Þeir geta ver- ið aftast í salnum. Þegar Beetje kom inn, var hún heldur framlág í fyrstu, en ósjálfrátt rétti hún úr sér, þ.egar hún kom auga á Any og frú Popinga og um stund var eins og hún og systurnar héldu niðri í sér andanum. Það stafaði árieðanlega ekki af því, að loftið i salnum væri lævi blandið! Það var svo langt því frá. Það var fýlulegt og drungalegt, ef nokkuð var. Þessi fámenni hópur i dauflýst- um salnum var ósköp eymdarleg- ur. Maigret varð að taka á öllu. sem hann átti til, svo að hann gæti skilið til fulls. að ekki voru nema nokkrir dagar siðan mektarfólkið í Delzijl hafði borgað fyrir að sitja á stólnum, hafði komið inn. horft i kringum sig. heilsað vinum sín- um og brosað til kunningja. Og svo hafði prúðbúin samkundan klappað hrifin. þegar Jean Duclos gekk inn. Það var engu Iíkara en hann sæi þetta úr öfugum enda sjón- aukans. Vegna þess að enginn vissi. hvað átti að gerast. urðu hvorki merkt merki ótta né sorgar. Eitt- hvað allt annað. Þung. hugsandi augu. þreytulegur svipur. .. Þau virtust öll hálf grámyglu- leg í skímunni. Meira að segja Beetje hafði misst þokka sinn. Það var hvorki tign né reisn yfir þessari samkundu — allt var eymdarlegt og hlálegt. Uti fyrir stóð hópur rnanna. vegna þess að síðdegis hafði frétzt. að eitthvað væri í vændunt. En enginn hafði ímyndað sér. að það væri svona lítið spennandi. Maigret gekk fyrst til frú Popinga. — Viljið þér gera svo vel að setjast á sama stað og þér sátuð á þarna um kvöldið, sagði hann. Fyrir nokkrum klukkustundum þegar hann hitti hana á heimili hennar hafði hún verið niðurbrot- in og hann hafði aumkað hana. En nú var allt slikt um garð gengið. Hún virtist hafa elzt. Hún var í kauðalegri dragt, sem gerði hana dálítið álappalega í vexti og hún hafði mjög stóra fætur. Auk þess sá hann, að hún hafði ljótt ör á hálsinum, sem stakk í augun. En hallærislegri var þó Any, því að aldrei hafði andlit hennar virzt jafn skakkt og Ijótt og í kvöld. Klæðnaðurinn var í meira lagi ósmekklegur — kjólinn alltof þröngur og hatturinn forljótur. Frú Popinga settist á miðjan fyrsta bekk. þar var heiðurssætið. Um daginn hafði andlit hennar ljómað af gleði og stolti. þegar hún sat á þessum sama stað. — Hver sat við hliðina á yður? —- Skólastjóri stýrimannaskól- ans. — Og hinum megin? — Herra Wienand. . . Hann var b'eðínn að koma og taka sér sæti. Hann hafði ekki farið úr frakkanum. Nú settist hann og horfði niður fyrir sig. — Og frú Wienand? — Hún sat yzt i röðinni. vegna barnanna. — Beetje? Hún gekk fram og settist í sitt sæti, svo að auður stóll var á milli hennar og Any — þar hafði Conrad Popinga sent sagt setið. Pijpekamp stóð skammt frá ringlaður á svip og greinilegt að honum var órótt innanbrjóst. Je- an Duclos beið eftir að röðin kærni að sér. — Farið upp á sviðið! sagði Maigret við hann. Hann var magur. illa til fara og Maigret átti örðugt með að gera sér i hugarlund að fyrir nokkrum kvöldum hefðu rösklega hundrað rnanns ómakað sig hingað til að hlýða á hann flytja mál sitt. Þögnin var jafn sterk og þung og ljösið í loftinu var daufleg. Baesen hóstaði í hinum enda sal- arins. Sjálfur gat Maigret ekki alls kostar dulið ókyrrð sína. Hann leit yfir handarverk sin. Hann hvarflaði augum á fólkið og veitti athygli- ýmsurn smáatriðum. eins og til dæmis fasi Beetje. pilsi Anyar. sem var alltof sítt. óhrein- um nöglunum á prófessornum þar sem hann stóð við pontuna og studdi höndunt frarn á borðið og reyndi að vera eins eðlilegur og honurn var fram-ast unnt. — Hversu lengi stóð erindi yðar yfir? — Þrjá st'undarfjórðunga. . . — Lásuð þér af blöðum? — Nei. Þetta var áreiðanlega í tuttugasta skipti. sem ég flutti það. svo að ég þarf ekki einu sinni að styðjast við minnispúnkta lengur ... — Svo að þér hafið horft niður i salinn.. . Maigret fór og settist augnablik milli Beetje og Any. Stólarnir voru svo þétt saman að hné hans snertu hné ungu stúlkunnar. — Hvernær var fyrirlestrinum lokið? — Rétt fyrir klukkan tíu.. .þvi að fyrst spilaði ung stúlka á pianó... Pianóið var opið og nótnabók með verkum eftir Chopin stóð þar enn. Frú Popinga beit i vasaklút- inn sinn. Ooosting tók að ókyrrast. Klukkan var fáeinar mínútur yfir áfta. Maigret reis upp og gekk í áttina til sviðsins. — Viljið þér segja mér. prófess- or. i örfáum orðum. hver var kjarninn i erindi yðar? En Duclos var ógerningur að stynja upp orði. Eða réttara sagt virtist hann eiga erfitt með að stytta það. svo að eftir að hánn hafði ræskt sig nokkrum sinnum. tók hann til máls: Aldrei dytti mér í hug að móðga hina greindu ibúða Delfzijl með því að. . . — Afsakið, þér töluðuð um sakamál. í hvaða sambandi. .. — Ég talaði um ábyrgð glæpa- mannsins. — Og hélduð hverju fram? — Að það væri samfélagið. sem bæri ábyrgðina á þeim skyssum. sem eru framdar mitt á rneðal okkar og eru kallaðir glæp- ir. . . Við höfum skipulagt lifið. öllum til nytsemdar. \’ið höfurn myndað ákveðna stéttaskiptingu og það er nauðsynlegt hverjum einstaklingi að hann eigi sér ein- hvers staðar rúm í þeim. . . Hann starði niður á græna dúkinn á borðinu. þegar hann talaði og ekki var hann ýkja skýr- mæltur. — Þetta er nóg. tautaði Maigret. — Ég þekkti upp- skriftina: Til eru þeir einstakling- ar. sem eru undartekning- ar. ..sjúkar manneskjur. sem hvergi eiga heima. . Þær rekast á óyfirstiganlegar hindranir. hvert sem.litið er. . .eru hraktar fram og aftur og enda loks sem afbrota- rnenn. Ég býst við að þetta hafi verið kjarni erindisins? Það er ekkert nýtt að finna í þvi og nið- urstaðan hefur væntanlega verið: Ekki fleiri fangelsi. heldur upp- eldisstofnanir. sjúkrahús. hressingarheimili.. . Duclos hrukkaði ennið. en svar- aði ekki. — Þér hafið sem sagt notað þrjá stundarfjórðunga til að fjalla um þetta og þér hafið áreiðanlega kornið með átakanleg dænti.. .þér hafið eflaust vitnað i Lombroso. Freud og alla þá félaga. Hann leit á klukkuna og sneri sér sérstaklega að þeim. sem sátu á fyrsta bekk. — Ég verð að biðja yður að biða fáeinar mínútur til viðbótar. Þetta er reyndar unnusta mín —en við höfum nú slitið trúlofunin ni. VELVAKANDI Velvakandi svarar f síma 10-100 kl. 10.30 — 11.30. frá mámulegi til föstndags. % Skoteldar \'egna skrifa hér í dálkunum i fyrradag um meðferð flugelda óg notkunarréglur nteð þeim. hafði Tryggvi Friðriksson hjá Hjálparsveit skáta samband við Velvakanda. Tryggvi sagði. að þar sent hjálparsveitin seldi mikið magn af flugeldum. skyldi það tekið fram. að.skátar seldu þennan varning éintingis í verzlunum og útsölustöðum og væri allt vandlega merkt og fylgdu greinHegar notkunar- regjur öllu. sent þannig færi um hendur hjálparsveitarinnar. Einnig hefur komið í ljós. að stai’fsmaður hjá eldvarnaeftir- litinu fylgdist með sölu skotelda. en þeir einir hafa leyfi til að ’stunda slika söhimennsku. sern fengið hafa leyfi til þess hjá eld- vafnaeftirlitinu. Það er veitt árlega. og sagði Brynjóifuf Karlsson. sent hefur þetta eftirlit ntéð höndum. að leyfi væru aldrei veitt öðrum en þeim. sem • uppfylltu s.ett skilyrði um öryggis- útþúnað. Þess skal getið hér til fróðleiks. jað I gildandi reglugerð unt sölu og meðferð á flugeldum og öðrum skoteldum er tekið fram. að þannað er að selja flugelda. sem eru meira en tveggja ára gamlir. 0 Af álfum og mönnum A morgun er gamlársdagur. Þá láta menn hugann reika til þess. sem liðið er og verðlir ékki aftur tekið. en jafnframt og ekki siður til þess. sem framundan er. Síðasti dagur ársins hefur lika orðið dagur ærsla ýmiss konar og má nefna sem dæmi ailt það ..fyrverkeri", smelli og hvelli. sem menn skemmta sér við. að ógleymdum brennunum. Þessi skemmtiatriði munu hafa yerið tekin upp um likt leyti og lands- menn hættu almennt að trúá á álfa. jólasveina og almennilega drauga. Til gamans skulum við rifja UPP nokkra þætti lir því. sem trúað var að ætti sér stað á nýárs- nött. Þá fluttust álfar búferlum og þótti ekki hyggilegt að verða á vegi þeirra. því að þá áttu menn þáð á hættu að ærast. Siður var heinta áð láta ljós loga alla nýárs- nóttina. Ennfremur fór húsfreyja um bæinn og í kringum hann. ..bauð álfum heima ". sem kallað var. og sagði: ..Komi þeir. sein koma vilja. veri þeir. sem vera vilja. fari þeir. sem fara vilja. mér og mínum að meinlausu." Hefur þannig þótt ráðlegast að láta álfana finna. að menn vildu heldur hafa þá með sér en á móti. Einnig var siður að setja ýmislegt góðgæti á afvikinn stað. og átti það allt að vera horfið að ntorgni. Var haft fyrir satt. að dekur þetta stuðiaði að góðum samskiptum við álfana. 0 Óskastund á nýársnótt Vist yar talið. að óska- stundin væri á nýársnótt. en misjafnlega gekk að hitta á hana. Lika var þv.í trúað. að hægt væri að sjá hver tilvonandi lifsföru- nautur manns væri. annaðhvort með því að horfa í spegil í kol- dimmú herbergi. ellegar þá að leggjast á gólfið i krossgöngum. Margs varð, þó að gæta svo ekki færi illa. og mátti ekki miklu muna , að bráðlætið hefndi sín ekki. Velvakandi óskar lesendum síilum velfarnaðar á koinandi ári. Klukkustrengir 15. sýning. Hið mikið umrædda leikrit Jökuls Jakobssonar Klukku- strengir verður sýnt í 15. skipti fimmtudaginn 3. janúar. Sýning- ar hafa legið niðri sfðan nokkru fyrir jól vegna jólaanna, en hefj- ast nú aftu.r eins og fvrr segir. Aðsókn að leiknum hefur verið mjög mikil og óhætt mun að full- yrða að þetta leikrit Jökuls hafi vakið óskipta athygii og sé mikið rætt af ýmsum. Myndin er af Jóni Júlíussyni i hlutverki orgelstillarans. Safnaðar- heimili og dagvistunar- stofnanir 1. ..Bandalag kvenna í Reykjavík vill sérstaklega vekja athygli á hinum mikla vanda. sem nú er orðinn og stöðugt eykst. með kirkjubyggingar í Reykjavík. Söfnuðum er það algerlega um megn að standa undir byggingu kirkna og telur Bandalagið frá- leitt. að allur þunginn af slikum byggingum. sem standa munu um aldir, leggist á eina kynslóð. Bandalagið skorar á kirkjuyfir- völd að hlutast til um. að endur- skoðuð verði nú þegar lög um kirkjubyggingasjóð. með það fyrir augum. að ríkið og borgar- eða sveitarsjóðir taki að sér veru- legan hluta byggingarkostnaðar- ins. og bendir á það. sem vfðast hvar gildir í nágrannalöndunum, að ríkið leggi fram 1 '3 fjár til nýrrar kirkju. borgar- eða sveitar- sjóður 1/3 og viðkomandi söfn- uður 1/3 hluta. Bandalagið telur núverandi ástand í kirkjubygg- ingarmálum algerlega óvið- unandi. þar sem tímarnir kref jast nú meira en kirkjunnar einnar. og sjálfsagt þykir að hafa einnig safnaðarheimili í tengslunt við kirkjuna. Bandalagið vill koma þeirri hugmynd á framfæri. hvort ekki mætti nota safnaðarheimilin sem skóladagheimili eða dag- vistunarstofnanir . fyrir aldraða. þar sem tilfinnanlegur skörtur er á slíkum stofnunum hér í Reykja- vik." 2. ..Bandalag kvenna í Reykjavík þakkar biskupi og kirkjuráði fyr- ir stuðning við tillögur þess frá fyrri árum og endurtekur áskor- anir sinar um samræmda kristin- dómsfræðslu i skólum. Banda- lagið vill benda á. að nauðsynlegt sé. að prestar og skólastjórar í hinum ýmsu hverfum borgar- innar hafi á haustin samvinnu um tilhögun stundaskrár. þannig áð ætlaður sé ákveðinn tími til fernt- ingarundirbúnings. Bandalagið telur fermingarundirbúninginn ntjög ntikilvægan og að ekki megi slaka á i því efni. " 3. ..Bandalagið fagnar auknum áhuga og miklum framkvæmdum í félagsmál.um eldra fólks. Það telur nauðsyn á fleiri heimilum fyrir aldraða og bendir á. að æski- legt væri að slik heimili væru fleiri og sinærri heldur en nú er."

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.