Morgunblaðið - 10.07.1974, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 10. JULl 1974
Kristinn Reyr: HÁTÍÐARLJÓÐ SUÐURNESJA
Flutt að Svartsengi
Ellefu öldum erflett Og fyrr en varir
og upphafið skín: flatneskjuauðn
jökulhvítt jarteikn hvarfellið stóð.
við Jónsmessunæturhimin. Svo skáldleg ersköpunin
Sem óskastein hillti uppi skipulagskvarðans
á auðum skeiðvelli hafsins og dýrð sé þeim anda á ungri tíð
sem óskasteinn flyti uppi ef hamingjan flýr ekki
og óskin lægi í lófa. Leitandi knerri að landi stýrt hátterni vort og hjörtu.
fyrstu sporin í æðarmáli vort fangamark Og frjálst sé vort þjóðlíf sem fetin í árdaga
og óskin varð ísland. um fundna strönd sem fáninn við hún á fólkvangi Suðurnesja
Og hér voru mörkuð spor og mannhelgi markmið vort
hringinn um Reykjanesskagann til heimkynna vorra í hjaðningavígum heims.
um hraunið og ströndina Ástúðlegt sé vort orð
heim, liðnar aldir í minningu ferða og mæðra
í veiðistöð, ver. sem máttu sín lítils á velferðarvísu
Litum hér dagsins Ijós leikbræður, systur en báru oss fyrir brjósti
og bárum oss til fólu oss fullveldi á hendur
sem byggingameistarar lýðveldi að Lögbergi
börnin í fjörunni. söguna, móðurmálið
Hrundum bláskel á flot elskuðu heimkynni og ættjörð
í hnédjúpu lóni með öldu á aðra hönd í augum barnsins.
ódreginn maríufisk Hátíðarár, komið handan að
og fléttuðum leiðirtil fjár í hvítri mjöll yfir samvizku vora
og frama úr sandi. En byggðin er risin úr bernsku minnist við oss í miðnætursól.
við bankadyr Ægis Ljómar það enn í litskrúði hausts
orku úr álögum langeldum norðurhvels
verksmiðjur, hafnir vegi og flugvöll og flýgur á braut með blysum
velferðarríkis. en lætur oss eftir þann unað í eigin barmi
Svo taktfast er tónasprota að vera af þessari þjóð
tækninnar sveiflað. í þessu landi.
Jón H. Þorbergsson, Laxamýri:
Ef Drottinn byggir ekki húsið, erfiða
smiðirnir til ónýtis” (Sálm. 127.1)
Þessa setningu sálmaskáldsins
má skoða sem lfkingamál og að
hér sé átt við sálarástand fólks í
samræmi við fyrirmæli og fyrir-
ætlun Drottins gagnvart okkur
mannanna börnum. Hans andlega
skjaldborg fyrir allt fólk er kirkja
Krists og kenning Hans. Kirkju-
hús okkar kristinna manna eru
bænahús Drottins og kirkja
Krists er fólk, sem tekið hefur á
móti Kristi, trúir á Hann sem guð-
legan lærimeistara og frelsara og
þann sem daglega hjálpar fólki til
góðra hluta. Trúin er kraftur og
lífsskilyrði frá guði, sem Hann
gaf mönnunum um leið og Hann
skapaði þá. En fólkið villtist frá
trúnni, svo að í „fyllingu tímans",
sendi guð soninn Jesúm Krist til
þess að fullkomna og viðhalda
trúnni. Hann sagði: „Ég er ekki
kominn til þess að láta þjóna mér,
heldur til þess að þjóna og til þess
að leggja líf mitt í sölurnar, sem
lausnargjald fyrir marga,“ (Matt.
20.28) og hann sagði: „Ég er upp-
risan og lffið, sá sem trúir á mig
mun lifa, þótt hann deyi.“ (Jóh.
11.75.) Með komu Krists, orðum
Hans og verkum, fékk trúin það
form að verða fastur lífsgrunnur,
sem aldrei haggast. Hið andlega
hús guðs er víðáttumikið. Margar
setningar í heilagri ritningu eru
efni f heilar bækur, t.d. „Lög-
málið var gefið fyrir Móse, en
náðin og sannleikurinn kom fyrir
Jesúm Krist.“
Kristur viðurkenndi guðfræði
Gamla testamentisins. „Haltu
boðorðin og þá muntu lifa, “sagði
Hann við manninn. Kristur kom
til að uppfylla, sanna tilveru
almáttugs guðs og kenna fólkinu
að trúa og lifa í trú. — Það er
lausn allra mannlegra mála. —
Það er mesta gæfa allra að fá að
dvelja daglega í andlegu húsi
guðs. Ef ekki væri til kristið og
trúað fólk í landi hér, hvar stæði
þjóðin þá? Þá hefði hún enga
menningarlega fótfestu.
Kirkja Krists er höfuð-
menningarstofnun þjóðarinnar.
Til hennar má rekja hin marg-
þættu mál sannrar menningar:
Kærleiksverk, offur fyrir góð
málefni, sjúkramál, kennslumál
hollra fræða, útgáfu bóka um mál
allra mála, o.s.frv. Við höfum
biblíufélag, , trúboðsfélag,
K.F.U.M., Rauða krossinn, skáta-
félagsskap, sumarbúðastarf,
heittrúað fólk, sem hefur miklar
framkvæmdir fyrir málefni guðs í
samkomuhaldi, blaða- og bókaút-
gáfu og margs konar samtök I
líknarmálum og fleira mætti
telja. Allt á þetta upptök sín í
kirkju Krists og kenningu Hans.
Þeir sem trúa á Drottin verða
vfðsýnir og líður vel, en hinir
vantrúuðu og trúlausu verða
þröngsýnir og líður illa. Þannig
meðal annars, sannar guðs orð sig
sjálft.
Sumum finnst þeir þekki enga
leið til að öðlast trúna. Hún liggur
ljós fyrir: Kynna sér vel í biblí-
unni, boðun Krists og biðja
Drottin um hjálp til að eignast
trúna og allt hið góða, sem henni
fylgir. —
Það er guðs orð að Hann vill að
við öll verðum þegnar f ríki Hans.
Allt sem Kristur segir, er Guðs
orð. Kraftaverk Hans, fórnar-
dauði Hans, upprisa og himnaför
— allt að fjölda fólks ásjáandi —
Kristján frá Djúpalœk:
VORGLEÐT
Hátíðarsöngur
Austfirðinga 1974
En hve grundin erfríð,
en hve golan er blíð
og hve glatt er í vorsólar-skini.
Ilmur hagans er minn,
linda-hlátur er minn.
Ég á himininn sjálfan að vini.
Brýst úr viðjum mín sál,
eignast vængi og mál
undir vaggandi skógarins-hlyni.
Svo er Austurland allt.
— Þegar úti er kalt
vakiryndi frá vordögum björtum,
jafnt í byljum og blæ
jafnt frá björkum og sæ
eins og blómstur í mannanna hjörtum.
Ég á þrá eftirsöng,
ef að þögnin er löng,
og hún þokar burt skuggunum svörtum.
Burt frá glaumi ég sný,
og með gróðrinum bý
út í glampandi vorsólar-skini.
Ekkert heftir minn dug,
ekkert hindrar mitt flug.
Ég á himininn sjálfan að vini.
Og hér svarað er þrá,
og hér svalað er brá
undir sígrænum skógarins-hlyni.
er staðfesting á guðdómi Hans.
Það ætti að vera öllum auðskilið
mál.
Frjálsræði til að velja og hafna
gaf Drottinn fólkinu, til sjálfs-
þroskunar svo að við gætum séð
dýrð Hans og starfað í Hans ríki
með gleði og djörfung.
Útidyralýður úr húsi guðs er
áberandi margur f okkar litla
þjóðfélagi. Margir lifa í heiðin-
dómi, margir sýna mikið tómlæti
um málefni guðs. Börn koma í
skóla og kunna ekki faðirvoríð
o.s. frv., vantrúar og heiðindóms
gætir mjög í skólum og í opin-
berum málum. 1 því sambandi má
benda á að hinn 3. maf á síðast-
liðnu ári veitti kirkjumálaráðu-
neytið „ásatrúarmönnum“, sem
eru heiðingjar — lögvernd og
réttindi til að framkvæma nafn-
gjöf, vígslu unglinga — til heiðin-
dóms — giftinga og greftrana.
Þetta er lögbrot, lögleysa og djarf-
leg forsmán gegn forréttindum
kirkju og kristni f landinu. Þá er
verið að burðast með lög um
fóstureyðingar. Meðal boðorða
Drottins eru þessi: „Þú skalt ekki
hórdóm drýgja“ og „ þú skalt ekki
morð fremja.“ Það munu vera
hórbörnin, sem á að farga, sam-
kvæmt guðs orði á þetta fóstur-
eyðingarmál engan tilverurétt.
I landi, þar sem kristni er lög-
tekin og stunduð, er vantrúað og
heiðið fólk, andlegir sjúklingar,
sem þörf er á lækningu.
Hér í landi er ótrúlega margt
kommúnista. Þeir fylgja guð-
leysisstefnu. Fyrirliðar þeirra
halda því fram, að enginn guð sé
til og þurfi ekki að virða boð Hans
eða bann. Hér í landi efla þeir
heiðindóm og nota aðallega skól-
ana til útbreiðslu hans. Hér er á
ferðinni „andkristurinn", sem
talað er um f biblfunni — fjand-
inn starfandi f fólkinu — þeir,
sem ánetjast þessari stefnu
virðast sem oftast óleysanlegir.
Það er ekki laust, sem „sá gamli"
heldur, segir gamalt máltæki.
Boðberar kommúnista eru meðal
þeirra, sem biblfan nefnir falsspá-
menn og falskennendur, Kristur
varar oft við þessum mönnum.
Hann segir í fjallræðunni: „Gætið
yðar fyrir falsspámönnum, sem
koma til yðar í sauðaklæðum, en
eru hið innra glefsandi vargar..
af ávöxtum þeirra skuluð þið
þekkja þá.“ (Matt. 7.15 og 20.)
Pétur postuli segir: „Falskenn-
endur munu líka verða á meðal
yðar, er smeygja munu inn háska-
legum villukenningum og jafnvel
afneita herra sínum, sem keypti
þá og leiða yfir sig sjálfa bráða
glötun og margir munu fylgja
ólifnaði þeirra og sakir þeirra
mun vegi sannleikans verða hall-
mælt og af ágirnd munu þeir með
uppspunnum orðum hafa yður að
féþúfu. En dómurinn yfir þeim,
frá fyrri tfð, dvelur ekki og glötun
þeirra blundar ekki.“ (2. Pét.
2.1.5). Páll postuli sagði að
margir mundu elta falskenn-
endur og ekki vita að þeir væru
að gleypa í sig eitur djöfulsins.
Það er furðanlegur sljóleiki hér
í landi gagnvart þessari óttalegu
stefnu kommúnista. Hér vilja þeir
leysa upp kristilegt þjóðfélag og
koma landinu undir áhrifavald
Rússanna. En þá væri þjóðin búin
að vera. —
Allir góðir kraftar f landinu
þurfa að veita vantrú og heiðin-
dómi miklu meiri mótstöðu. Rót-
tækir kommúnistar — og aðrir
heiðingjar — ættu ekki að vera
ráðherrar, kennarar eða í mikils-
verðum trúnaðarstörfum, sem
vænta þarf góðs af.
Þeir eru of margir skólarnir í
landinu þar sem aldrei heyrist
guðs orð, en jafnvel daglegur
áróður kommúnista. Það ætti að
komast inn í skólalöggjöfina að
allir, sem ráðnir eru kennarar
gangi fyrst undir próf í kristnum
fræðum. Þau eiga að sitja í fyrir-
rúmi allra fræða í öllum skólum.
Kristur segir í fjallræðunni:
„Leitið fyrst ríkis guðs og rétt-
lætis Hans og þá mun allt þetta
veitast yður að auki.“ Við þurfum
að forðast alla hálfa lærdóma í
kristnum málum. Kristur segir:
„Sá sem ekki er með mér, er á
móti mér og sá sem ekki saman
safnar með mér, hann sundur-
dreifir (Matt. 12.30).
Allra hluta vegna er þjóðinni
nauðsynlegast af öllu að útrýma
að fullu vantrú og heiðindóm, en
byggja upp sterkt og víðtækt
menningarlff í landinu, á grund-
velli kristinnar trúar. Kristur
sagði í fjallræðunni: Biðjið og
ýður mun gefast." (Matt. 12.30)
Leiðin er almennar bænir fólks til
guðs, um nýjan og virkan tíma, í
þessu efni, og að Hann gefi heil-
agan anda inn á þjóðarsálina, svo
að öllum opnist vegurinn til Hans.
Þetta ætti að vera alþjóðlegt mál.
Þannig mætti leysa öll vandamál,
sem þjá mannheim. Það eru fyrir-
mæii Drottins að við göngum veg
bænarinnar. Vantrú og heiðin-
dómur leynist ekki og lifir ekki
hjá kristnu heittrúuðu fólki.
Samtök kristins fólks og
kirkjan hér í landi hafa í mörg
horn að líta, svo sem sjá má í
málgögnum þeirra og á margan
hátt. Er of langt mál að fara ítar-
lega út í það að þessu sinni. En
svo ég haldi mig við kirkjuna, þá
hefur hún auk venjulegra kirkju-
legra starfa, sunnudagaskóla,
æskulýðsfélög þjóðkirkjunnar,
sumarbúðir fyrir unglinga,
líknarstarf, biblíufélag, útgáfu
Framhald á bls. 25.