Morgunblaðið - 22.08.1974, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. ÁGUST 1974
Páll Jónsson tann-
lœknir fimmtugur
í stormsveipuin ellefu alda-
afmælis á íslandi telur það eng-
inn til merkisviðburðar, þó að
niðji þessa ellefu hundruð ára
ríkis verði hálfrar aldar gamall.
En þó að tíminn sé mældur í
árum og öldum, er hann eins og
vitundin sjálf ómælanlegur. Þótt
að við Iifum stundina er það ekki
hún, heldur það, sem hún skilur
eftir, minníngin, sem er mæli-
stika á hið liðna. Flestar stundir
hverfa í óminnisheima og koma
aldrei aftur og svo mun og um ár
og aldir.
Það er ekkí til þess að skrifa
hálfrar aldar ævisögu Páls, sem
þessar línur eru ritaðar, heldur til
þess að þau tímamót, sem hann
stendur nú á, megi verða honum
sem hugljúfust og minnisstæðust
og einnig vottur um það, að hann
á sér marga vini, sem hugsa hlýtt
til hans í dag, þegar honum hefir
tekizt að þrauka hálfa öld á meðal
okkar mannanna barna.
Ég kynntist Páli Jónssyni fyrir
hart nær sautján árum, þegar
hann var við lækningar á Síðu, en
Páll stundaði það hér fyrr á árum
að fara á afskekktari staði Suður-
lands til tannlækninga.
Það er að sjálfsögðu ekki viður-
kvæmilegt meðan menn eru
ennþá I blóma lífsins að hæla
þeim eða skjaila enda mun Páli
allt slíkt lítt að skapi, en einn af
beztu eiginleikum hans er einmitt
hógværð og lítillæti. En Páll er
hreinskiptinn og tjáir hug sinn
hiklaust, ef um það er að ræða,
enda alinn upp í faðmi hinnar
hrjúfu en fögru Islenzku náttúru,
þar sem hann unir sér bezt hverja
þá stund, sem hann hefur aflögu.
Páll er mikill unnandi
öræfanna og mun með fróðustu
mönnum um landfræði tslands og
örnefndi þess.
Það væri mærð, sem ekki hæfði,
ef hér væri rakinn starfsferill
fimmtugs manns enda ekki til
þess stefnt.
Það er alkunna, að einmitt á
þessum aldri á reynsla og þekking
mannsins sér oft einn og sama
farveg. Það er nú sem þessir tveir
þættir þroskans, reynsla og
þekking, verða að getu og vizku.
Það er trúa mín, að það verði
ekki fyrr en Páll hefir fyllt
öldina, sem hægt verður að skrá
sögu hans alla en ég spái honum
langlífis eins og hann á ætt til.
Þeir, sem búa yfir hógværð og
hreinskilni en þekkja landið sitt,
lifa í friði og farsæld um langan
aldur.
Heill þér Páll!
Brynleifur H. Steingrímsson
Selfossi.
— Vona að
Fram hald af bis. 11
útfærslu á næstunni áður en
samkomulag næðist á hafréttar-
ráðstefnunni. Hann lét og í Ijós
þá von, að tslendingar létu úr-
skurðinn ekki algerlega sem
vind um eyru þjóta, þótt þeir
viðurkenndu ekki lögsögu dóm-
stólsins: „Ég vona, að stjórnir
íslands og Bretlands setjist
fljótlega á rökstóla og semji til
lengri tíma um fiskveiðar Breta
á tslandsmiðum," sagði Laing.
Við röbbuðum dálítið fram og
aftur um helztu ágreiningsmál-
in I sambandi við stjórnun al-
þjóða hafsbotnssvæðisins og yf-
irráð yfir landgrunni utan efna-
hagslögsögu og var á Laing að
heyra, að Bretar myndu eins og
Kanada og fleiri ríki standa
fast á lögunum frá 1958 um
nýtingu auðlinda á hafsbotni
Iandgrunns og svo langt út, sem
tæknin leyfði. Engu að slður
virtist Laing einkar bjartsýnn
á, að samið yrði um öll ágrein-
ingsmál áður en mjög langt liði:
„Náist ekki samkomulag blasir
við algert öngþveiti óg það get-
ur tæpast orðið neinu ríki til
hagsbóta," sagði hann.
Þar með höfðum við hlut-
verkaskipti og hann spurði
frétta frá Islandi, sem ég
reyndi að svara eftir beztu
getu. Þó gat ég ekki svarað
þeirri spurningu, sem honum
virtist liggja þyngst á hjarta —
sem sé, hvort íslendingar
myndu færa fiskveiðilögsögu
sína út 1200 mílur 1. janúar n.k.
En þar með staðfesti Austin
Laing hins vegar það, sem
brezkur blaðamaður hafði sagt
mér fyrr I gær, að innan brezku
sendinefndarinnar og víðar
væri búizt við einhliða aðgerð-
um íslendinga og hefðu menn
af þessu áhyggjur þungar.
Menn óskast
í byggingavinnu úti á landi. Mikil vinna. Upp-
lýsingar að Óðinsgötu 7, frá kl. 4 — 7, Gull-
smíðaverkstæðinu, (Rafha húsinu).
Garðahreppur
og nágrenni
Stúlkur vantar strax til starfa við heimilishjálp-
ina í Garðahreppi. Getum útvegað góðri stúlku
herbergi.
Upplýsingar á skrifstofu Garðahrepps og í sím-
um 51008 f.h. og 42660 e.h.
Félagsmálaráð Garðahrepps.
Frá Menntaskólanum
við Hamrahlíð
Skrásetning í Öldungadeild fer fram fimmtudag
22. ágúst í skólanum. Nýnemar komi kl.
1 7.30, eldri nemendur kl. 1 8.30.
Greiðsla innritunargjalda fer fram við skrán-
ingu.
Áríðandi er, að allir mæti til skráningar eða láti
annan innrita sig á nefndum tíma.
Kennsla hefst í fyrstu viku september.
Rektor.
Hátíðabúningur
Upphaf búningsins má rekja
til þess, að hugmynd að léttum
hátiðabúningi kom fram hjá
dætrum Sigrúnar, Svövu og
Sigurborgu, en þær höfðu báð-
ar lent í því að klæðast íslenzk-
um þjóðbúningi við sérstök
tækifæri erlendis og þótt æði
þungur og óþægilegur klæðnað-
ur.
Sigrún hannaði sniðið í sam-
vinnu við Gróu Guðnadóttur
kjólameistara, sem síðan bjó til
sniðið og saumaði fyrstu bún-
ingana. Sniðið er semsé alltaf
það sama og mjög klæðilegt, en
efni f kjólinn er mismunandi,
sömuleiðis skreyting. Sigrún
teiknar nýtt mynztur, útsaums-
eða batik, fyrir hvern kjól,
þannig að engir tveir kjólar eru
eins.
Ef konur eiga upphlutssilfur
til að skreyta búninginn með
gerir hún mynztrið í smræmi
við það. Raunar getur búning-
urinn verið afar fallegur án
nokkurs silfurs og þá er hann
ekki dýrari en samkvæmis-
kjólar almennt eru.
Búningnum getur fylgt
skikkja, sem að sjálfsögðu má
einnig nota við aðra kjóla, einn-
ig höttur, sem minnir á gamla
krókfaldinn.
Efni í þeim kjólum, sem við
sáum, er ýmist silki, flauel eða
handofið efni með gylltum eða
silfurlitum þráðum. I silki- og
ullarefnin eru saumuð út
mynztur neðan á kjólnum, á
ermum og við hálsmál og hafa
þannig orðið til mynztur, sem
hún kallar Bláfjallageim,
Gleym-mér-ei, Sóley og ögrum
skorið, og eru mynztrin fagur-
lega útsaumuð í ýmsum litum
og með gullþræði. Einnig hefur
hún málað á flauel.
Frú Sigrún hefur gert batik-
hátíðabúning og þá auðvitað
sinn með hvoru mynztri og lit-
um.
Hún auglýsti í vor námskeið,
þar sem konur gátu byrjað á
slíkum hátíðabúningi og fengið
tilsögn við útsaum, og urðu
strax fleiri, sem höfðu áhuga en
gátu komizt að. En þó að þjóð-
hátíð sé lokið á Þingvöllum er
ekki þar með sagt, að ekki sé
hægt að koma sér upp hátíða-
búningi fyrir því, enda er bún-
ingurinn auðvitað ekki bund-
inn við þetta eina ár heldur
hátíðabúningur almennt.
Nokkrar konur hafa eflaust
klæðzt sínum búningi nú á
þjóðhátiðardegi og enn fleiri
eiga eftir að bætast við, þ.á m.
ein brúður, sem sjálf er að
sauma út í sinn brúðarkjól.
Fyrirhugað er, að frú Stein-
unn Friðriksdóttir kjólameist-
ari saumi þessa kjóla framvegis
og ekki að vita nema Sigrún
Jónsdóttir halfl fleiri námskeið
með haustinu, þar sem konum
gefst tækifæri til að fá sérteikn-
að mynztur á kjól sinn og aðstoð
við útsauminn.
I dagsins önn
Tvær af námsmeyjum Sigrúnar, þær Guðrún Sigríður Friðbjörnsdótt
ir og Svanhildur Stefánsdóttir frá Ljósafossi, sitja hér við útsaum.
SIGRUN Jónsdóttir listakona
hefur hannað íslenzkan hátiða-
búning í tilefni 11 hundruð ára
íslandsbyggðar. Vera má, að
konur í slíkum búningi hafi
sézt á Þingvöllum á sunnudag-
inn var., Þessi búningur er
hugsaður sem hátíðabúningur,
sem nota má við ýmis tækifæri.
Sniðið Ifkist nokkuð samfellu
þeirri, sem kennd er við Sigurð
Guðmundsson málara og hann
kom fram með fyrir 100 árum.
Þó er hugmyndin að þessum
búningi og höfuðbúnaðinum
sótt enn lengra aftur í tímann.
íslenzki þjóðbúningurinn
hefur ekki verið almennings-
eign siðustu áratugina. Hefur
hann verið það dýr vegna
silfursins, sem hann prýðir,
sömuleiðis mun snið hans valda
því, að hann þykir ekki hentug-
ur klæðnaður til daglegrar
notkunar. Hátfðabúningur
Sigrúnar Jónsdóttur er alls
ekki hugsaður sem arftaki ís-
lenzka þjóðbúningsins, sem
vonandi á eftir að halda velli,
heldur búningur sniðinn eftir
þörfum nútímakonunnar og
þyrfti ekki að vera dýrari en
venjulegur samkvæmiskjóll.
Gunnhildur Gunnarsdóttir, Sinrún Jónsdóttir og Álfheiður GuSmundsdóttir