Morgunblaðið - 25.02.1975, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRUAR 1975
— ÞANN 12. febrúar 1950 var
boðað til fundar f Kópavogs-
skólanum, tilefni þessa fundar
var stofnun ungmennafélags f
Kópavogi.
Málefnið fékk góðar undirtekt-
ir á fundinum og var félagið
formlega stofnað. I fundargerð
þessa fundar eru skráð nöfn 29
manna, sem teljast stofnendur
félagsins.
Nafn á félagið var ekki ákveðið
á þessum fundi, en stuttu sfðar
var þvf gefið nafnið Breiðablik.
Þessi voru upphafsorð ávarps
formanns Breiðabliks, Gests
Guðmundssonar, á tuttugu ára
afmæli félagsins árið 1970.
Síðan eru liðin fimm ár, félagið
orðið tuttugu og fimm ára og nýr
formaður tekinn við stjórn. Sá er
Þórir Hallgrímsson og er hann
viðmælandi blaðsins um ýmislegt
viðvikjandi Breiðabliki, sögu
þess, afmælishátíðina og framtíð
félagsins.
„Þegar Breiðablik var stofnað
var Kópavogur ekki mikill vexti,“
sagði Þórir i upphafi. „En eins og
flestum er kunnugt hefir upp-
bygging kaupstaðarins verið ótrú-
lega hröó. Eftir því sem íbúum
hefir fjölgað hefir félaginu að
sjálfsögðu vaxið fiskur um hrygg.
I upphafi var Breiðablik fremur
ungmennafélag heldur en íþrótta-
félag, en á þvi varð smám saman
breyting. Deildaskipting var fyrst
tekin upp veturinn 1955—6. Þá
var félaginu skipt i þrjár deildir,
knattspyrnu-, frjálsíþrótta- og
glímudeild, en við i Breiðabliki
höfum ávallt átt snúnu glímuliði á
að skipa og má þar frægastan
telja Armann J. Lárusson.“
Hefir deildum f jölgað I félaginu
frá þvi að deildaskipting var fyrst
upp tekin?
„Já, mikil ósköp. Nú eru starf-
andi I félaginu, auk þeirra sem
fyrr er getið, handknattleiks-
deild, deildir í sundi, körfuknatt-
leik, skíðum, blaki og borðtennis.
Ég held að megi segja að ekkert
félag nema KR starfræki fleiri
deildir en við í Breiðabliki.
Félagar teljast nú um 1300 og það
segir sig sjálft, að þegar félag
telur svo marga meðlimi, hlýtur
það aó þurfa að bjóða upp á sem
mesta fjölbreytni."
Hvernig hefir árangur Breiða-
bliks á íþróttasviðinu verið upp á
síðkastið?
„Það hefir nú verið svona upp
og ofan hin siðari ár. Þó held ég
að óhætt sé að segja að Breiðablik
hafi aldrei eignast eins marga Is-
landsmeistara og á slðasta ári.
Alls voru það 83 félagar sem
hlutu tign Islandsmeistara. I
knattspyrnu sigruðu 3. 4. og 5.
flokkur, og segir það okkur aó
ekki þarf að óttast um knattspyrn-
una I framtíðinni. Þá átti Breiða-
blik Islandsmeistara I minni-
bolta. I handknattleik sigraði
Breiðablik í 2. deild kvenna.
Félagið eignaðist 2 unglinga-
meistara í sundi og 5 meistara i
frjálsum íþróttum. I tilefni þess-
ara glæstu sigra hefir verið
ákveðið að efna til utanfara.
Drengirnir í 4. og 5. flokki mun
halda til Skotlands. Þá mun mfl.
karla í handknattleik fara í
keppnisför til Færeyja um pásk-
ana.“
Undanfarin ár hefir mikið orð
farið af frjálsíþróttamönnum í
Kópavogi. Hvað getur þú sagt
lesendum af þeim málum?
„Já, við höfum átt sterku liði
frjálsíþróttamanna á að skipa.
Það hefir þó ekki verið öllum
ljóst, því til skamms tíma kepptu'
frjálsíþróttamenn félagsins ávallt
undir merkjum UMSK. En í fram-
tíðinni mun okkar fólk keppa
undir merki Breiðabliks, nema
auðvitað á landsmótum ung-
mennafélaganna, en þar höfum
við verið með frá upphafi."
En, ef við snúum okkur þá að-
eins að aðstöðu til íþróttaiðkana i
Kópavogi.
„Aðstaða til íþróttaiðkana hér í
Kópavogi hefir til skamms tíma
verið heldur slök. En nú í sumar
mun verða tekinn í notkun nýi
íþróttavöllurinn í Kópavogsdaln-
um sem bæjaryfirvöld hafa byggt
af mikilli framsýni. I vellinum
eru hitalagnir og dúkur til að
breiða yfir hann og verja fyrir
veðrum. Þetta gerir það að verk-
um að völlurinn verður í nothæfu
ástandi mun lengri tíma á ári
hverju en aðrir vellir á landinu.
Þetta ágæta mannvirki ætti að ýta
undir knattspyrnumenn Breiða-
bliks til frekari dáða. Þá verður
og aðstaða til frjálsíþróttaiðkana
við völlinn, en slík aðstaða hefir
verið slök til þessa hér í bæ.
Aftur á móti eru íþróttahúsmál-
in í megnasta ólagi í Kópavogi.
T.d. geta skólarnir ekki framfylgt
lögboóinni kennsluskyldu. Hér
eru tvö íþróttahús. Annað lítið, en
hitt all stórt. Þrátt fyrir ein-
dregna ósk Breiðabliks hafnaði
Kópavogsbær því að hafa húsið
það stórt að þar mætti koma fyrir
áhorfendapöllum. Þá er annar
galli við þetta hús. Hann er sá að
á gólfi salarins er teppi, og það
var lagt á beran steininn. Slíkt fer
ákaflega illa með fætur íþrótta-
fólksins. Af þessari ástæðu neit-
uðu frjálsíþróttamenn félagsins
að æfa í húsinu. Nú, allt þetta
lei(|ir af sér að við þurfum að leita
á náðir annarra með heimaleiki
okkar í körfu- og handbolta.
Þá má og geta þess að á s.l. ári
keypti Breiðablik dráttarvél, sem
knýr togbraut fyrir skiðafólk í
Bláfjöllum. Siðan það var gert og
eftir að félagió kom á ferðum
beint úr Kópavogi upp I Bláfjöll
Framhald á bls. 19
Peter
Taylor
Agnar
Friðriks-
son
ALLIR sem fylgjast með
körfuknattleik þekkja skytt-
una miklu I IR, Agnar
Friðriksson. Allir varnar-
menn óttast hann þegar
hann er I ham og búinn að
„finna fjölina sfna“ eins og
það er kallað á körfubolta-
máli. Þá er „skyttan gðða“
ekki auðstöðvuð, enda færið
oft býsna langt.
Agnar byrjaði sfnar
fþróttaiðkanir f Ármanni, og
æfði handknattleik með 3.
fl. félagsins. „Handboltinn
veitti mér enga gleði svo ég
hætti bara,“ sagði Agnar
þegar við inntum hann eftir
þvf hvers vegna hann hefði
hætt þar.
Á þessum árum var Agnar
f Gagnfræðaskóla Austur-
bæjar, og þar á skólalóðinni
hófust hans fyrstu kynni af
körfuknattleik. Þar léku sér
margir sem sfðar áttu eftir
að ná langt f fþróttinni t.d.
Lárus Lárusson og Guð-
mundur Ólafsson sem báðir
kepptu með Ármanni, og Ift-
ill „poIli“, Þórir Magnússon,
„hékk“ þar öllum stundum.
— Um svipað leyti gekk
Agnar f IR og fékk sfna
fyrstu tilsögn f gamla IR-
húsinu við Túngötu undír
handleiðslu Helga Jóhanns-
sonar. Þá lék hann sfna
fyrstu Ieiki, en það var f 2.
fl. Og framfarirnar voru ör-
ar. Tveim árum sfðar var
Agnar korninn f landsliðið,
og lék sfna fyrstu landsleiki
á Polar Cup sem fram fór f
Svfþjóð 1962. Landsleikir
hans eru orðnir 33 talsins,
og það er mál manna að
aldrei hafi hann leikið betri
landsleiki en þá sfðustu. Það
var f Kaupmannahöfn og
Ósló nú f janúar, og þá
fengu varnarmenn andstæð-
inganna að sjá „skyttuna á
f jölinni sinni".
Við spurðum hann um
hverjir myndu sigra f yfir-
standandi Islandsmóti. —
Það eru allir leikir f þessu
móti mjög erfiðir, fimm lið
eru enn með f toppbarátt-
unni, en ég held að það verði
IR, KR eða Armann sem
kemur til með að sigra að
lokum. Ég er ánægður að sjá
ungu piltana sem nú eru að
koma f IR-Iiðið, þeir lofa
góðu um framtfðina. Það eru
ekki nema ég og Sigurður
Gfslason sem erum eftir úr
„gullaldarliðinu" sem var
ósigrandi á árunum
1958—’65. — Agnar er
manna fróðastur um banda-
rfskan körfuknattleik, og
hefur fylgst með honum vel
f 15 ár. Þar á hann sitt upp-
áhaldslið sem er Boston
Framhald á bls. 19
Ungir knaltspyrnumrnn úr Breidabliki gerdu gardinn frægan s.1. sumar og urdu Islandsmeistarar f 3., 4. og S. aldursflokki. Myndin var te'kin
er drengirnir [ 3. flokki tóku vid verdlaunum slnum, og þarf engan ad undra þótt þeir sóu gladlegir S svipinn. (Ljðsm. Gunnar Steinn).
83 UBK-félagar
hlutu Islands-
meistaratitil 1974
— ÞARNA var ég meðal
bestu knattspyrnumanna
Englands. Ég var tauga-
óstyrkur vegna þess að ég
þekkti ekki strákana f kring
um mig. Ég sat við hliðina á
Derby-leikmönnunum Nish,
Hector og McFarland. Eftir
svolitla stund hallaði
McFarland sér að mér og
sagði: „Það er ekki sakir
ókurteisi, en hvað heitir
þú?“ Sá sem þessa sögu seg-
ir er Peter Taylor, leikmað-
ur með Crystal Palace. At-
burðurinn átti sér stað þeg-
ar Don Revie, landsliðsein-
valdurinn enski, kallaði f
fyrsta sinn saman tilvonandi
landsliðshóp. Þá voru það
fleiri en McFarland sem
ekki þekktu nafn Peter
Taylor.
Malcolm Allison var sann-
færður um að hann væri að
gera góð kaup þegar hann
brá undir sig betri fætinum
og hélt til Roots Hall f Sout-
hend til að kaupa Peter
Taylor fyrir 120 þús. pund.
Það hefir og komið fram að
sú sannfæring Allisons var
rétt. Það er svo aftur annað
mál, að ef áhugi hefði verið
fyrir hendi hjá Crystal
Palace fjórum árum áður
hefði félagið ekki þurft að
borga eyri fyrir Taylor. Þá
kom unglingaþjálfari
félagsins auga á hæfileika
Taylors, en framkvæmda-
stjórinn þáverandi, Bert
Head, hafnaði Taylor. Þvf
fór Taylor til lftils félags f
Essex, Canvey, og var þar
um tfma. Einnig var hann til
reynslu um mánaðar skeið
hjá Tottenham, en sfðan
hafnaði Tottenham samn-
ingi.
Loks kom að þvf að eitt-
hvert félag sýndi Taylor
áhuga. Það reyndist vera
Southend. Þeir keyptu Tayl-
or eftir að hafa séð lið hans
vinna sigur á öðru með 28
mörkum gegn engu, og þó
skoraði Taylor aðeins einu
sinni. Hjá Southend dvaldi
Taylor f um það bil fjögur
ár, lék 57 leiki fyrir félagið
og skoraði 6 mörk. Hann
undi hag sfnum vel hjá Sout-
hend, komst niður á fastara
form í leik sfnum og náði að
byggja sig vel upp fyrir
stærri átök. Taylor segir
sjálfur að hann hafi ætfð átt
þann draum að ná langt f
knattspyrnunni.
Þegar Malcolm Allison
kom með samninginn til
Southend var Taylor á báð-
um áttum til að byrja með.
Honum var ekki strax kunn-
ugt um upp á hvað tilboðið
hljóðaði. En þegar það var
kunngert trúði hann vart
sfnum eigin eyrum. 120 þús.
pund. Tilboðinu var tekið og
hvorki Taylor né Palace sjá
eftir þvf.
Eins og flestum mun
kunnugt lék Crystal Palace f
1. deild árið 1972—73. Að
vfsu féll liðið þá niður f 2.
deild. En fallið varð stærra,
þvf liðið féll þegar niður f
Framhald á bls. 19