Morgunblaðið - 25.02.1975, Side 17

16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRUAR 1975
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRUAR 1975
17
i
: 1
II
im
!■
deild kvenna
kjgm
Valur — UBK 21-6
ÞAÐ var leikur kattarins að músinni sem fram fór á laugardag I 1. deild kvenna. Valur
hafði hlutverk kattarins á hendi. en Breiðablik músarinnar.
Líklega hefir þessi leikur verið einn sá besti sem Valsstúlkurnar hafa sýnt I vetur.
Stúlkurnar úr Kópavogi voru ekki öfundsverðar af að lenda gegn valkyrjunum af
Hlíðarenda i þessum ham. Annars er svo að sjá sem Valsliðið sé i bestri þjálfun liðanna í
deildinni, og þvi engin furða þó að liðið skipi toppsætið. Valur hefir ekki tapað stigi til
þessa, og verður fróðlegt að sjá hvort félagið fer út með fullt hús stiga í vor.
Í leiknum gegn Breiðablik áttu allar stúlkurnar góðan leik, ómögulegt að gera upp á
milli þeirra.
Breiðabliksliðið hefir sannarlega komið á óvart I vetur. Þó verður það ekki sagt með
sanni að liðið leiki fallegan eða skemmtilegan handknattleik. Stúlkurnar hafa Halað þessi
10 stig inn á miklum dugnaði og baráttu. En þegar andstæðingurinn er eins sterkt lið og
Valur þarf meira til. Eina stúlkan í Breiðabliki sem eitthvað kvað að var Krlstfn
Jónsdóttir, sem skoraði reyndar öll mörkin.
Leikinn dæmdu Ólafur Steingrímsson og Jens Jensson og komust þolanlega frá sínu.
Mörkin Valur. Sigrún Guðmundsdóttir 5. Elín Kristinsdóttir og Björg Jónsdóttir (2 v) 4
hvor, Ragnheiður Lárusdóttir og Hrefna Bjarnadóttir 3 hvor, Björg Guðmundsdóttir og
Harpa Guðmundsdóttir eitt mark hvor.
Breiðablik: Kristin Jónsdóttir öll mörkin sex. þaraf tvö víti.
Sigb. G.
Víkingur — KR 10-8
ÞAÐ var ekki mikil reisn yfir leik Víkings og KR þegar félögin mættust i 1. deild kvenna á
laugardag. Þarna áttust lika við liðin tvö sem eiga i botnbaráttunni ásamt Þór frá
Akureyri. Að þvi leyti var mikið í húfi fyrir bæði liðin, hvert stigið dýrmætt.
KR skoraði fyrsta markið, en Vikingur jafnaði strax og komst marki yfir. Þegar best lét
i fyrri hálfleik hafði Víkingur þremur mörkum betur, en KR hafði minnkað muninn í eitt
mark þegar blásið var til leikhlés, 6—5 fyrir Víking.
Þegar í upphafi siðari hálfleiks jafnaði KR. Vikingur komst aftur einu yfir, en enn
jafnaði KR. Þegar tiu min. voru til leiksloka var enn jafnt 8—8, en Vikingur skoraði tvö
siðustu mörkin og sigraði því með 10 mörkum gegn 8.
Með þessum sigri forðaði Víkingur sér af mesta hættusvæðinu, a.m.k. um stundarsak-
ir. Vikingur hefir tekið miklum framförum upp á siðkastið. Einkum virðist afturkoma
Guðrúnar Helgadóttur hafa breytt liðinu til hins betra. Auk hennar átti Agnes Bragadótt-
ir góðan leik. Annars eru Víkingsstúlkurnar harðar i horn að taka i vörninni, og beita
ýmsum brögðum. sumum miður fallegum. Þannig lágu þrjár KR-stúlkur i valnum eftir
„hanteringu" hjá Guðrúnu Hauksdóttur, sem síðan slapp með ekki svo mikið sem
áminningu. Það er hægt að leika sterka vörn án þess að leika gróft.
KR veldur undirrituðum talsverðum vonbrigðum. Eins og liðið hefir mörgum góðum
einstaklingum á að skipa, finnst manni að útkoman ætti að vera sterkari heild en raun
ber vitni. i leiknum gegn Vikingi komust þær Hjördís Sigurjónsdóttir og Hildur
Friðþjófsdóttir einna best frá honum af KR-stúlkunum.
Mörkin. Víkingur. Agnes 5 (1v), Guðrún Hauks. 3 og Ragnheiður Guðjónsdóttir 2.
KR: Sigrún Sigtryggsdóttir 3 (öll víti), Emilia Sigurðardóttir og Hjördís (1v) 2 hvor og
Sigþrúður Helga Sigurbjarnardóttir eitt mark.
Leikinn dæmdu Guðmundur Þorbjörnsson og Jón Sigurðsson og áttu slakan dag.
Sigb.G.
Fram — Ármann 12-10
ÞAÐ var lengst af talsverð spenna þegar Fram og Ármann mættust í 1. deild kvenna á
laugardag. Þó hafði Fram oftast undirtökin i leiknum. enda að duga eða drepast fyrir
Framstúlkurnar, þær mega vart tapa stigi. umfram þau tvö sem þegar eru töpuð, ef þær
ætla sér að vinna titilinn í ár.
Það var jafnt á öllum tölum upp i 3:3, en þá tók Fram góðan sprett, og leiddi i hálfleik
með 7 mörkum gegn 4.
f upphafi síðari hálfleiks var komið að Ármannsstúlkunum að sýna hvað i þeim býr.
Þegar hálfleikurinn var um það bil hálfnaður hafði Ármann jafnað, 8:8, og næsta mark
var einnig þeirra, 9:8 fyrir Ármann. Þá var brugðið á það ráð að hvila Guðrúnu
Sigþórsdóttur, sem hafði staðið sig lang best Ármenninga. Við það brotnaði liðið, og
Fram sigraði með 12 mörkum gegn 10.
Ármannsliðið átti nú loks nokkuð heilsteyptan leik eftir að hafa verið í talsverðri lægð
undanfarið. Það var miklu meiri barátta í stúlkunum heldur en í síðustu leikjum, og
árangurinn var Itka eftir þvt. Eins og fyrr getur átti Guðrún langbestan leik Ármenninga.
Þá stóð Þórunn Hafstein sig einnig vel I sókninni. Aftur á móti voru henni heldur
mislagðar hendur f vörninni.
Fram á enn möguleika á að vinna sigur t deildinni. Félagið er a?<'ins tveimur stigum á
eftir Val, og þessi lið eiga eftir að leika t seinni umferðinni. Undirrituðum segir svo hugur
að þar muni ráðast úrslitin i deildinni.
Arnþrúður Karlsdóttir lék best Framstúlknanna. Þá vekur Jóhanna Halldórsdóttir ætfð
athygli. en efalaust getur hún gert betur með svolftið meiri ákveðni. Oddný Sigsteins-
dóttir var venju fremur dauf f leiknum gegn Ármanni og skoraði aðeins eitt mark.
Leikinn dæmdu Kjartan Steinback og Gunnlaugur Hjálmarson og gerðu vel.
Mörkin. Fram: Arnþrúður 6 (4 v), Jóhanna 2, Oddný, Jenný Magnúsdóttir, Sylvfa
Hallsteinsdóttir og Guðrún Sverrisdóttir eitt mark hver.
Ármann: Guðrún 5 (2 v), Þórunn 2, Erla Sverrisdóttir, Jóhanna Ásmundsdóttir og
Katrfn Axelsdóttir eitt mark hver.
Þór — FH 9-12
EKKI var það rismikill handknattleikur sem sást á fjölum íþróttaskemmunnar á Akureyri
þegar FH sigraði Þór með 12 mörkum gegn 9 t 1. deildar keppni kvenna á laugardaginn.
Ótfmabær skot, og fjölmörg önnur mistök f sókn og vörn var það sem hinum 20
áhorfendum var boðið upp á.
Leikurinn var jafn framan af, t.d. var staðan eftir 12 mín. 3:3. Þá kom slakur kafli hjá
öllum nema markvörðunum og var ekki gert mark fyrr en á sfðustu mfnútum hálfleiksins,
er FH skoraði tvfvegis. Staðan í leikhléi var 3:5.
FH-stúlkurnar byrjuðu sfðari hálfleikinn af miklum krafti, gerðu fljótlega 3 mörk og
komust þar með 5 mörkum yfir, 3:8. Fór nú að færast nokkur harka f leikinn og virtust
Þórsstúlkurnar hagnast á þvf. Alla vega minnkaði munurinn smám saman, var tvö mörk,
9:11, er tvær mfnútur voru eftir. Lokaorðið áttu FH-stúlkurnar og sigruðu örugglega
12:9.
Sem fyrr segir var leikur þessi ekki vel leikinn, þegar á heildina er litið. Það brá þó fyrir
ágætum varnarleik einkum hjá Þór og markvarzlan var góð hjá báðum liðum.
Það fór ekki á milli mála að betra liðið sigraði, en samt olli FH-liðið nokkrum
vonbrigðum. Það er skipað jöfnum stúlkum að getu og eru þær liprar, þótt ungar séu að
árum. Samt virðist þær ekki ná öllu því út úr leik sínum sem f þeim býr. En þeirra er
framtíðin og líður örugglega ekki á löngu áður en það verður f fremstu röð.
Svanhvft var bezt að þessu sinni. Kristjana og Gréta stóðu einnig vel fyrir sfnu svo og
Gunnþórunn f markinu, en hún varði m.a. þrjú vftaköst.
Þór á nú f harðri baráttu fyrir sæti sínu f 1. deildinni. Liðið verður að gera betur en að
þessu sinni, ef það ætlar að tryggja sér sætið. Varnarleikur liðsins er góður, en það
vantar tilfinnanlega meiri fjölbreytni og ógnun ! sóknarleikinn.
Hanna Rúna var einna bezt f sókn og vörn, Magnea átti sömuleiðis góðan leik, ásamt
Steinunni og Ástu Pálmadóttur markverði. Guðrún var tekin úr umferð svo hún fékk lítið
að njóta sfn.
Halldór Rafnsson og Árni Sverrisson dæmdu leikinn allvel.
Mörk FH: Svanhvft Magnúsdóttir 4, Gréta Brandsdóttir 3, Kristjana Aradóttir 3.
Brynja Guðmundsdóttir 1, Sigfriður Sigurgeirsdóttir 1.
Mörk Þórs: Hanna Rúna Jóhannsdóttir 4 (3 v), Magnea Friðriksdóttir 3, Aðalbjörg
Ólafsdóttir 1, Guðrún Stefánsdóttir 1. . .. .
háhá

j

Björgvin Björgvinsson átti góðan leik með landsliðinu á sunnudaginn, og ef ihonum var sleppt dr* gæzlu eitt andartak urðu afleiðingarnar fyrir Júgóslava
eins og sjá má af þessari mynd sem Friðþjófur tók er Björgvin var að skora ieitt marka sinna.
Orfáar sekúndur frá sigri
yfir Olympíumeisturunum
— ÞETTA var hræðilegt, ég heid
að ég sofi varia I nótt, sagði
Bjarni Jónsson, sem skaut sigrin-
um yfir júgósiavnesku Olympfu-
meisturunum úr höndum tsiend-
inga á sunnudagskvöidið, þegar
13 sekúndur voru tii leiksioka
fékk Bjarni upplagt tækifæri tii
þess að færa fslandi tveggja
marka forystu f leiknum, komst
frfr inn á Ifnuna og átti aðeins við
markvörðinn að etja, en skot
Bjarna misheppnaðist, mark-
vörðurinn náði knettinum og var
fyrsti hlekkurinn f hraða upp-
hiaupi Júgóslavanna sem endaði
með jöfnunarmarki 20—20. Jafn-
tefli sem óhætt er að segja að hafi
verið f fyllsta máta ósanngjarnt
þar sem fslendingar voru búnir
að vera betri aðilinn f leiknum
næstum þvf frá upphafi og um
tfma komnir með unnin leik á
hendur, þegar staðan var 20:17 og
aðeins 5 mínútur til leiksioka.
Á því er lítill efi að íslenzka
landsliðið sýndi á sunnudags-
kvöldið einn bezta leik sem það
hefur sýnt í langan tíma, senni-
lega frá því að það gerði jafntefli
í Laugardalshöllinni við rúm-
ensku heimsmeistarana um árið.
Þótt Júgóslavar kæmu hingað
ekki með sitt allra bezta lið er
enginn vafi á þvi að slíkur er
fjöldi þeirra sem stunda hand-
knattleik þarlendis og slfk er
þjálfun landsliðs þeirra að það
getur ekki annað verið en að það
sé eitt af þremur beztu liðum
heimsins, svo sem það hefur ræki-
lega sannað á undanförnum fimm
árum.
Ástæðan fyrir því að þrjá af
fastamönnum júgóslavneska
landsliðsins vantaði í hópinn sem
kom til Islands var sú, að
meistaraliðið þar, Bonja Luka,
var að leika í Evrópubikarkeppni
meistaraliða á laugardaginn, og
þótt landsliðið gangi fyrir öllu
öðru f júgóslavneskum hand-
knattleik var leikmönnunum
gefið leyfi til þess að leika með
félagsliði sfnu. Meðal þessara
leikmanna var~ markvörðurinn
frægi.
Úrslit leiksins á sunnudaginn
færa okkur heim þá gleðilegu
staðreynd, að enn standa íslenzkir
handknattleiksmenn við toppinn í
þessari fþrótt. Um þetta hefur
margur efast að undanförnu,
enda hafa vonbrigðin orðið mörg,
bæði á Olympíuleikunum, í
heimsmeistarakeppninni 1973 og
loks nú síðast á Norðurlandamót-
inu. Og þótt íslenzkir handknatt-
leiksmenn hafi nú sannað sig, þá
er ekki þar með sagt að íslenzka
landsliðið hafi gert það. Og það
mun tæpast gera fyrr en því er
búin hliðstæð aðstaða og þeim
landsliðum sem nú eru í fremstu
röð. Fyrr en svo verður er ekki
við því að búast að gangurinn
verði á annan hátt en verið hefur
— öðru hverju nær liðið að sýna
afbragðsleiki og standa beztu lið-
um heims á sporði, en hins vegar
vantar því nauðsynlega „Stabílit-
et“ til þess að komast með við-
unandi árangur gegnum mikla
keppni, þar sem leika verður
hvern leikinn af öðrum á tiltölu-
lega skömmum tíma. En úrslitin í
leiknum á sunnudagskvöldið ættu
og verða reyndar að vera til þess
að auka mönnum kjark til þess að
gera það átak sem er nauðsynlegt
til þess að þessir ágætu hand-
knattleiksmenn verði fulltrúar Is-
lands í lokakeppni Olympíuleik-
anna í Montreal 1976, þar sem
stefnt verði hátt.
SLÆM BYRJUN
íslenzka liðið byrjaði leikinn á
sunnudagskvöldið ekki vel. Strax
á fyrstu mínútunum nátfu
Júgóslavar þriggja marka forystu
á tölunni 3—0. Á þessum mínút-
um átti Axel tvö ótímabær skot og
stórskyttur júgóslavneska liðsins
virtust ekki eiga i miklum erfið-
leikum með að skjóta langskotum
milli fslenzku varnarleikmann-
anna, sem höfnuðu í markinu, án
þess að Ölafur Benediktsson ætti
möguleika á að verja. „Keyrðu“
Júgóslavarnir á mikilli ferð
þessar upphafsmínútur Ieiksins,
og hafa sjálfsagt ætlað sér að ná
þegar afgerandi forystu í leiknum
til þess að geta síðan leikið listir
sínar.
En þá gjörbreytti íslenzka liðið
um vörn. Komið var frarn á móti
Júgóslövunum, þegar þeir voru í
sókninni og þess fieistað að
stöðva leikkerfi þeirra í fæðingu
og koma í veg fyrir „blokker-
ingar" sem greinilega áttu að
ganga upp á íslenzku bakvörðun-
um. Og það ótrúlega gerðist. Við
þessum varnarleik virtust
Júgóslavarnir ekkert svar eiga, og
allan leikinn voru þeir næsta
ráðalausir í sóknarleiknum, og
gerðu ýmsar villur f fumi og fáti,
sem jafnvel eiga ekki að henda
byrjendur f fþróttinni. Áberandi
var þó hversu mikil áhrif það
hafði hversu „heila“liðsins, fyrir-
liðans Horvants, var gætt vel, en
hann fékk aldrei ráðrúm til þess
að byggja upp fyrir sína menn.
Undirritaður hefur séð
júgóslavneska liðið leika allmarga
landsleiki við ýmis lið, en aldrei
áður séð jafn mikið um niður-
stungur og vandræðalegar
stöðvanir f sóknarleik liðsins eins
og að þessu sinni. Venjulega
hefur sóknarleikur liðs þessa
verið eins og vel smurð vél, sem
malar jafnt og þétt, en að þessu
sinni tókst íslenzku vörninni að
koma f veg fyrir að vél þessi færi
nokkru sinni í gang.
En þessi varnarleikur kostaði
íslenzka liðið mikinn svita. Hver
einasti leikmaður liðsins þurfti að
vera á þönum hvert einasta
andartak í leiknum, og furðu
mátti gegna að leikmennirnir
skyldu ekki hreinlega springa á
keyrslunni. Þeir voru reyndar
flestir að niðurlotum komnir
þegar leiknum lauk, og farið var
að gæta óöryggis vegna þreytu
leikmanna i seinni hálfleiknum,
en eigi að síður verður að telja að
þetta svar við sóknarleik
Júgóslavanna hafi borið næstum
fullkominn árangur.
SKYNSAMLEGUR
SÖKNARLEIKUR
Lengst af var sóknarleikur
íslenzka liðsins einnig með ágæt-
um útfærður. Sóknarloturnar
voru langar, — stundum jaðraði
við að þær væru leiðinlegar, — en
þær báru líka betri árangur en
oftast áður, og um hann er spurt
þegar upp er staðið. Löngum
hefur það viljað loða við islenzka
landsliðið, að of mikil áhætta
hefur verið tekin I sóknarleikn-
um, of sjaldan hefur verið beðið
eftir því að vörn andstæðingsins
opnaðist á einn eða annan hátt, en
nú var þetta yfirleitt f góðu lagi.
Það var rétt stöku sinnum sem
þolinmæði einstakra leikmanna
þraut of snemma og þeir reyndu
skot sem dæmd voru til þess að
mistakast.
Þfátt fyrir að sóknarloturnar
tækju oft nokkurn tíma var góð
ógnun f spili íslendinganna, og
átti Björgvin Björgvinsson þar
ekki sfzt hlut að máli. Strax á
upphafsminútunum sýndi hann
Júgóslövunum að hans varð að
gæta sérstaklega vel, og eftir það
Framhald ð bls. 19
I STUTTU MÁLI:
Laugardalshöll 23. febrúar
Landsleikur í handknattleik:
(Irslit: Island — Júgóslavfa20:20 (13:11)
GANGUR LEIKSINS:
Mfn. lsland Júgóslavía
3. 0:1 Horvant
4. 0:2 Pokrajac
5. 0:3 Pribanic
6. Axel (v) 1:3
6. Axel (v) 2:3
7. Axel 3:3
8. 3:4 Horvant
8. ÓlafurJ. 4:4
10. ólafurJ. 5:4
11. Viðar 6:4
12. 6:5 Miljak
12. 6:6 Pokrajac
16. 6:7 Príbanic
16. ÓlafurJ. 7:7
18. Hörður 8:7
19. Björgvin 9:7
20. 9:8 Krivokapic
21. ÓlafurE. 10:8
25. Björgvin 11:8
26. 11:9 Pavicevic
27. 11:10 Fejzula
27. Axel 12:10
28. 12:11 Fejzula
29. ÓlafurE. 13:11
Hálfleikur 31. Einar 14:11
33. 14:12 Serdarusic
33. Axel 15:12
34. 15:13 Miljak
35. ólafur J. 16:13
38. Björgvin 17:13
40. 17:14 Pribanic
41. 17:15 Serdarusic
42. Einar 18:15
47. 18:16 Pavicevic
51. 18:17 Horvant
52. Bjarni 19:17
55. ólafurJ. 20:17
57. 20:18 Pribanic
58. 20:19 Pokrajac
60. 20:20 Pavicevic
MÖRK tSLANDS: Axel Axelsson 5, Olafur H.
Jónsson 5, Björgvin Björgvinsson 3, ólafur
Einarsson 2, Einar Magnússon 2, Viðar
Símonarson 1, Hörður Sigmarsson 1, Bjarni
Jónsson 1.
MÖRK JtJGÓSLAVÍU: Pribanic 4, Pavicevic
3, Horvant 3, Pokrajac 3, Serdarusic 2, Fjzula
2, Miljak 2, Krivokapic 1.
BROTTVÍSANIR AF VELLI: Engin
MISHEPPNUÐ VÍTAKÖST: Nims varði víta-
kast frá Axel Axelssyní á 9. mfn. og ólafur
Benediktsson varði vftakast frá Pavicevic á
29. mín.
DÓMARAR: Nielsen og Huseby frá Noregi
og dæmdu þeir yfirleitt mjög vel. Voru róleg*
ir en samt ákveðnir og höfðu allan tfmann
góð tök á leiknum.
— stjl.
Hreinn bætti Islandsmetið þrívegis
og Erna jafnaði metið 150 m hlaupi
Prýðilegt afrek Hreins Hall-
dórssonar og nýtt Islandsmet
hans f kúluvarpi var það afrek
sem hæst bar á meistaramóti Is-
lands f frjálsum fþróttum innan-
húss sem fram fór f Laugardals-
höilinni og f Baldurshaga um
helgina. Hreinn átti þrjú gild
köst í keppninni og voru þau öli
lengri en eldra lslandsmet hans,
sem var 18,23 metr. Lengst
varpaði Hreinn kúlunni 18,63
metra, en hin köstin mældust
18,31 metr. og 18,58 metrar. Þessi
árangur Hreins sannar að hann
muni nú vera f mjög góðu formi,
og að óhætt sé að gera sér vonir
um að hann sigrist jafnvel á 20
metra markinu f sumar, en áiitið
er að það muni 0,5—1 metr. að
varpa innanhúss. Þá voru ekki
sfður athygiisverð afrek ungu
mannanna f kúluvarpinu. Oskar
setti unglingamet með þvf að
varpa 15,86 metra og Guðni vann
einnig ágætt afrek: 15,50 metra.
Kúluvarp Hreins var eina Is-
landsmetið sem var slegió á
meistaramótinu að þessu sinni.
Annaó met var jafnað. Það gerði
hin bráðefnilega Erna Guðmunds-
dóttir í 50 metra hlaupinu, sem
hún hljóp á 6,6 sek. Staðfest met i
þessari grein á hún sjálf. Erna
keppti nú í fyrsta skipti undir
merkjum KR — var I Ármanni
áður, og er ekki að efa að hún
mun styrkja KR-liðið verulega
næsta sumar, t.d. í Bikarkeppni
FRI, en einhverra hluta vegna
hafa tiltölulega fáar stúlkur skip-
að sér undir merki KR í frjálsum
íþróttum á undanförnum árum.
Auk kúluvarpsmets Öskars
Jakobssonar voru sett tvö önnur
aldursflokkamet. Sigurður Sig-
urðsson, Ármanni, setti drengja-
met í langstökki með því að
stökkva 6,64 metra og Gunnar Þ.
Sigurðsson, bráðefnilegur
hlaupari úr FH, setti sveinamet i
800 metra hlaupi: 2:11,0 min.,
sem er góður árangur hjá svo
ungum pilti.
Þegar á heildina er litið verður
ekki annað sagt en að árangurinn
á meistaramótinu hafi verið nokk-
uð góður, svo og þátttakan sem
reyndar var mismunandi eftir
greinum.
„Gamli maðurinn“ í islenzkum
frjálsíþróttum, Valbjörn Þorláks-
son, sannaði að allt er fertugum
fært með þvi að hreppa tvo
meistaratitla í stangarstökki og í
50 metra grindahlaupi. Arangur
Valbjörns i stangarstökkinu var
með ágætum, en hins vegar
slakari í grindahlaupinu.
Breiðabliksmennirnir Karl W.
Fredriksen og Hafsteinn Jó-
hannesson unnu tvöfaldan sigur i
hástökkinu, en þar var um að
ræða hvað skemmtilegasta keppni
á þessu meistaramóti. Karl stökk
1,98 metra og átti góðar tilraunir
við 2,00 metra, en Hafsteinn
hreppti annað sætið með hag-
stæðari atrennufjölda en Elías
Sveinsson sem stökk sömu hæð.
FH-ingurinn Róbert Mc Kee
náði athyglisveróum árangri í 800
metra hlaupinu, og ætti að geta
farió vel undir 2 mínútur utan-
húss í sumar. FH-ingar hlutu alla
meistaratitlana i lengri hlaupun-
um, Sigurður P. Sigmundsson
varð Islandsmeistari i 1500 metra
hlaupi og Anna Haraldsdóttir í
800 metra hlaupi kvenna.
Um mjög tvísýna baráttu var að
ræða i 50 metra hlaupi karla, en
þar var Vilmundur hinn sterki,
aðeins sekúndubroti frá Islands-
metinu. Vilmundur hefur annars
verið frá æfingum um tíma vegna
meiðsla, en enginn vafi er á þvi að
hann verður ‘geysilega sterkur í
sumar. Bjarni Stefánsson hljóp
einnig vel, en hann mun ætla sér
að taka til við 400 metra
hlaupið, þar sem frá var
horfið eftir síóustu Olympíu-
leika, og á þar örugglega eft-
ir að bæta um betur. Sigurður
Sigurðsson, Armenningurinn
ungi, hljóp 50 metrana einnig vel.
Hann er tvímælalaust eitt mesta
efnið sem fram hefur komið í
frjálsum íþróttum hérlendis um
Hreinn Halldórsson náði bezta árangri Meistaramótsins og varpaði
kúlunni þrfvegis lengra en gamla metið var. Ekki er ólfklegt að Hreinn
sigrist á 20 metra markinu, þegar næsta sumar.
Karl West Fredriksen, lyftir sér yfir 1,98 metra f hástökkinu.
Ur 800 metra hlaupi kvenna: Sigurvegarinn, Anna Haraldsdóttir úr
FH hefur tekið forystuna.
nokkurn tima, og á eftir að gera
garðinn frægan haldist áhuginn.
Það verður og að teljast bæri-
legt að 7 menn stökkvi 6 metra og
lengra í langstökki innanhúss
hérlendis og var um mikla bar-
áttu að ræða um sigurinn. Hann
hreppti tugþrautargarpurinn
Stefán Hallgrímsson, sem lét
annars ekki mikið að sér kveða á
móti þessu. Þrístökkið var hins
vegar slakara. Þar var varla hægt
að tala um að fleiri en sigurvegar-
inn kynnu að stökkva það, og
meiri hluti keppendanna náði
aldrei að stökkva út í gryfjuna,
sem var 11,95 metrum frá
plankanum.
I kvennagreinunum bar met-
jöfnun Ernu hæst, en Guðrún
Ingólfsdóttir hjó nærri meti sinu í
kúluvarpinu og árangur Önnu
Haraldsdóttur í 800 metra hlaup-
inu, þar sem hún hljóp á 2:32,4
mín. keppnislaust, verður einnig
að teljast góður.