Morgunblaðið - 27.09.1975, Side 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 27. SEPTEMBER 1975
Texti & myndir
Árni Johnsen
nemendnr
mmnm
Lúðrablástur vakti okkur einn
morguninn klukkan 5 niðri I Konsó.
Það var verið að ræsa í strlð. Við
þekkjum það að okkar sjómenn eru
ræstir á sjóinn, eða að slökkvilið I
þorpum úti á landi eru kölluð út
með brunalúðri, en þarna ræsa þeir
sína hermenn með lúðrablæstri þeg-
ar skyldan kallar og skorizt hefur I
odda með þeim og næstu grönnum,
Borana eða Gúdjíun., ,m eru um
fimmfalt fleiri hvor þjóðflokkur en
Konsómennirnir 100 þúsund.
Stuttu seinna fóru menn að tinast
út úr kofunum og I myrkrinu hlupu
þeir inn i frumskóginn með spjót sín
og skildi og byssur þeir sem áttu.
Ættbálkarnir eigast ekki við með
neinum skriðdrekum eða slikum
drápsvopnum tækninnar og miðað
við nútímahernað þykir þeirra stríð
ugglaust hálfgert gutl, en engu að
siður kostar það lif manna dag eftir
dag. ár eftir ár og þannig hefur það
verið öld fram af öld
Daginn eftir vantaði lOdaglauna-
menn í byggingarstörf hjá Kristni-
boðsstöðinni, þeir höfðu verið ræstir
i stríðið og ef menn mæta ekki eru
þeir sektaðir og fáir hafa efni á því
Konsóbúar eru glæsilegt fólk, há-
vaxnir og svipfagrir og þykja herská-
ir og góðir hermenn, enda hafa þeir
haft í fullu tré við hina fjölmennu
ættbálka sem ráðast gjarnan á þá
Einn þessara árásargjörnu ættbálka,
Gúdjiar, halda þeim forna og
grimma sið að skera kynfæri af
mönnum annarra ættbálka ef þeir
ætla að giftast og skreyta sig með
þeim í brúðkaupinu eins og ég hef
áður getið um I Eþíópíugreinum
minum. Sérstaklega þykir þeim
varið I að ná til Konsómanna í
slíkum erindagjörðum vegna þess
hve Konsómenn eru miklir hermenn
og glæsilegir. Var svo komið fyrir
nokkrum árum að slikar árásir á
Konsómenn voru orðnar daglegt
brauð. en þá tóku Konsóhermenn
sig saman og réðust á heilt þorp
Gúdjia og útrýmdu’ þar öllu lifi.
Síðan hafa þeir haft frið að mestu i
þessum efnum, en þó eru árásir
Gúdjía farnar að aukast á ný.
"Síðar þennan dag hittum við
særða hermenn nýkomna úr stríð-
inu. Einn var með byssukúlu i leggn-
um, annar var talsvert aumur en þó
nokkurn veginn göngufær Eins og
venjulega hafði Jóhannes læknir
hvergi frið, því allsstaðar var fólk
Rætt við Jónas Þórisson
skólastjóra 400 barna
skóla í Konsó
Á skólabekk I íslenzka kristniboðsskólanum I Konsó,
myndarlegir piltar.
sem vildi láta skoða sig og hjúkra.
Hann skoðaði þennan særða her-
mann í sjúkraskýlinu og hafði sá
fengið byssukúlu i sig við.öxlina
vinstra megin, en hægra megin fyrir
neðan lungu hafði hún stöðvazt eftir
að hafa farið í gegnum annað lung-
að Það var ekki að furða þótt hann
væri aumur, en það var eins og
sumir særðir menn þarna skildu
hreinlega ekki hve langt leiddir þeir
voru og lifðu því áfram, því viss er
ég um að Vesturlandabúar ( sams-
konar tilfellum hefðu steindrepizt án
nokkurra vangaveltna.
Nú fer þvi fjarri að Konsóbúar lifi
á striði því þeirra lif er akuryrkja,
sem er þó ákaflega erfið í raun hjá
þeim, þar sem venjan er að ekki
rigni allt upp í 8 mánuði á ári og nú
hafa þeir orðið að þola tvö ár að
mestu rigningarlaus, en með
Framhald á bls. 30
Fyrst horfði hann með ótta
í augum á móti myndavél-
inni, en ( lokin var hann
farinn að brosa.
Konsóbörnin eru varla
byrjuð að geta gengið sjálf
þegar þau fá það hlutverk
að bera litlu börnin á bak-
inu daglangt. Þarna er ein
lítil stúlka með Ktinn
bróður á bakinu en vinkon-
an stendur hjá. Börnin eru
klippt svona með brúsk til
þess að Guð eigi hægara
með að kippa þeim upp til
sin á hárinu, ef þau deyja.
Börn i Konsóþorpinu
Dokatto, 2000 íbúa þorp
strákofa með vfggirðingum
í kring úr trjástofnum og er
þorpinu að auki skipt í
nokkur hverfi. í þorpunum
úir og grúir af fló og öðrum
skorkvikindum sem eru
ekki beinlínis til þess að
skerpa kærleikann.
Skúli og Jónas á grunni nýs heimavistarhúss fyrir skólafólk.