Morgunblaðið - 07.11.1975, Page 31

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. NÖVEMBER 1975
31
Baldur Már Karls-
son — Kveðja
Fæddur 1.7. 1938
Dáinn 8. 10. 1975
Þá mæðubára minnasta rís,
ó, maður, hvert eitt sinn
þér sýnist bráður bani vfs
sem bátur sökkvi þinn.
Þú kveinar hrelldur:
„Hvar ert þú,
sem hafsins öldur batzt?
Þú, Drottinn, ert mér dulinn nú,
'þú, Drottinn, sefur fast.“
Nei, þótt hann sýnist
sofa fast
og sinna þér ei hót,
lát ei að heldur hugfallast,
en hraustur statt á mót.
Ei sefur hann, þótt sofum vér,
hann sigrast ei af blund.
0, gætum vér í veröld hér
svo vakað eina stund.
Sjá, Drottinn vakir, vakir æ
og veit hvað bjarga má,
hann stillir vind og
stöðvar sæ
og stýrir skerjum frá.
Ó vak þú sjálfur stutta
stund,
hvort stríð er eða greið,
þvf stórt er pund, en stirð
er mund
og stutt er æviskeið.
Ó, lát þér annt að vaka vel,
en vert ei hræddur þó,
er hörð að dynja háskaél
á heimsins ólgusjó.
Þótt völt sé skeið og
vant um ráð
og veik þfn lífsins bönd,
er stýrið gott því stór
er náð
og sterk er Drottins hönd.
Þótt boðar skelli’ á bátinn
þinn,
ei byljótt hræðstu él.
því stendur sá við stjórnvölinn,
er stýrir öllu vel,
og yfir kalda dauðans dröfn
frá djúpi hörmungar
hann leiðir þig í lífsins höfn
á landi sælunnar.
(Vald. Briem)
Systkini, mágur og
mágkonur.
Steingrímur
heildsali —
Hinn 12. okt. s.l. lézt á Landa-
kotsspitalanum Steingrímur Þor-
leifsson, heildsali. Lát hans bar að
með snöggum hætti. Það var
hjartabilun. Hann hafði dvalið á
sjúkrahúsinu í rúman hálfan
mánuð vegna rannsóknar og lítils-
háttar aðgerðar, hafði þar fulla
fótavist og fór heim miðvikudag-
inn 15. og tók þá upp sín fyrri
störf endurnærður eftir hvfldina.
Aðfararnótt laugardagsins veikt-
ist hann og er fluttur f skyndi á
sjúkrahúsið að nýju og er allur að
morgni sunnudagsins.
Það mun hafa verið árið 1942,
sem leiðir okkar Steingríms lágu
fyrst saman. Hann var þá skrif-
stofumaður hjá heildverzlun Við-
ars Thorsteinsson & Co, sem var
til húsa að Vallarstræti 4. An
nokkurs sérstaks tilefnis, sem ég
minnist, myndaðist strax með
okkur ákveðinn kunningsskapur,
sem fljótlega leiddi til vináttu. Sú
vinátta hélzt til hinztu stundar og
bar þar aldrei skugga á. Ég kom
til hans á sjúkrahúsið rúmri viku
áður en hann lézt, en vegna fjar-
veru frétti ég ekki lát hans fyrr
en nokkru sfðar. Hann var jarð-
settur í Fossvogskirkjugarði
mánudaginn 20. október.
Steingrímur Þorleifsson var
fæddur að Hafrafelli f Rqykhóla-
sveit 2. júní 1914. Foreldrar hans
voru hjónin Þorleifur Eggertsson
og Kristín Helga Gísladóttir.
Ungur að árum fór hann að
heiman, stundaði nám við Sam-
vinnuskólann, vann síðan hin og
önnur störf, er til féllu. Þá gerðist
þann skrifstofumaður hjá Vél-
smiðju Kristjáns Gíslasonar að
Nýlendugötu 15, siðan hjá Viðari
Thorsteinsson eins og fyrr segir
og síðast hjá Raftækjaverzlun Is-
lands h/f. Árið 1950 stofnaði
hann sitt eigið innflutningsfyrir-
tæki og rak það um nokkurra ára
skeið. Þá flytur hann til Þýzka-
lands og dvelur þar í 7 ár, í Ham-
borg og Munchen. Viðfangsefnin
voru hin sömu: viðskipti við þar-
lenda og islenzka aðila. Vorið
1964 kemur hann aftur heim og
hefur að nýju fyrri innflutnings-
verzlun, en það voru aðallega
hljómplötur, segulbönd og ýmsir
hlutir til útvarpsviðgerða.
Steingrímur Þorleifsson var á
ýmsa lund sérstæður pebsónu-
Þorleifsson
Minning
leiki. Hann var mjög vel
greindur, hafði óvenjulega hæfi-
leika til að bera f umgengni við
aðra og sérstaklega áreiðanlegur
á viðskiptasviðinu. Aldrei var
reynt að hilma yfir neitt, hlut-
irnir sagðir eins og þeir voru,
enda ávánn hann sér traust allra,
sem hann skipti við. Hann var
mikill tungumálamaður og lip-
urðina og hógværðina bar hann
ávallt með sér. Það voru margir
ferðamennirnir og námsmenn-
irnir f Þýzkalandi, sem hann
greiddi götu, og margir þeirra
héldu við hann fullri tryggð eftir
það. Steingrímur var ekki vin-
margur í orðsins fyllstu merk-
ingu, en hann var sérstaklega vin-
fastur, þar sem hann tók því.
Hann naut sín bezt í fámenni, og
þá ekki sfzt við rabb um heima og
geima eða í þögn við góða tónlist,
en hann hafði orðið mjög góða
þekkingu á tónlistarmálum.
Steingrímur var tvíkvæntur.
Hann og fyrri kona hans slitu
samvistum, en síðar gekk hann að
eiga þýzka konu, Barböru Haden-
feldt frá Hamborg. Lifir hún
mann sinn ásamt tveim börnum
þeirra. Aður eignaðist hann fjög-
ur börn, sem öll eru á lífi.
Með þessum fáu orðum kveð ég
og mín fjölskylda einn af okkar
beztu vinum. Um leið færum við
eiginkonu hans og börnum beztu
samúðarkveðjur.
Haukur Eggertsson.
— Kveðjubréf
Framhald af bls. 10
höfundum söluskatt f samræmi
við sölu bóka þeirra. Það viðhorf
rfkti ekki innan nefndarinnar og
reyndar munu ýmsir félagar
Sveins í sendinefndinni vera því
ósammála. I sambandi við viðtals-
bækur eins og bækur Sveins er
álitamál hvort viðmælendurnir
eigi ekki jafnan rétt á viðbótarrit-
launum og sá sem færði í letur.
(10. höfundurinn hjá ráðherra^
var Björn Bjarman en hann mun
hafa verið þar að beiðni hinna
höfundanna en ekki á eigin
vegum, enda gaf hann ekki út
neina bók árin 1970—73).
Flestir þessara höfunda stóðu
að mótmælabréfi til Alþingis í
ársbyrjun 1975. I frétt um það
mál, sem birtist í Morgunbl. 8.
mars 1975, segir svo m.a.: „Sextán
höfundar hafa sqnt Alþingi mót-
mælabréf, þar sem þeir segjast
telja að hlutur þeirra hafi verið
ósæmilega fyrir borð borinn og
krefjast þeir endurmat á störfum
úthlutunarnefndar viðbótarrit-
launa, sem þeir telja allsendis
óviðunandi." Hér fer á eftir skrá
um verk þeirra 9 höfunda sem
undirrituðu bréfið en tóku ekki
þátt í heimsókninni til ráðherra.
Andrés Kristjánsson Sótt um
1973 fyrir: Ágúst á Hofi leysir frá
skjóðunni, útg. 1970, Ágúst á
Hofi lætur flest flakka 1971,
þýðingar: Anna (ég) Anna eftir
Rifbjerg o.fl. 1970—1972. Sótt um
1974 fyrir: Af Iffi og sál, viðtals-
bók (Ásg. Bjarnþórsson) 1973.
Eiríkur Sigurðsson Sótt um
1973 fyrir: Undir Búlandstindi.
Autfirskir sagnþættir 1970, Frissi
á flótta, barnasaga 1970, Óskar f
lffsháska, unglingabók 1971, Með
oddi og egg, minningar Ríkharðs
Jónssonar 1972, Barnaskóli Akur-
eyrar f 100 ár 1972, Islenskar
barna- og unglingabækur
1900—1971, 1972. Sótt um 1974
fyrir: Ræningjar í Æðey, útg.
1973(barnab. Höf. ítrekar að Með
oddi og egg hafi verið metsölubók
árið 1972.
Halldór Laxness hlaut viðbótar-
ritlaun 1973 fyrir Guðsgjafaþulu,
útg. 1972, Yfirskygða staði 1971,
Innansveitarkrónfku 1970. Sótt
1974, en eina útgáfan á árinu 1973
var ritgerðin Forneskjutaut í
Skirni. Eins og nefndin gat um í
yfirlýsingu s.l. vor mun umsókn
Halldórs sprottin af misskilningi
hans, eða lögfræðilegs umboðs-
manns hans, á úthlutunarreglum
nefndarinnar.
Ingólfur Kristjánsson Sótt um
1973 fyrir: Dagur og ár, ljóðabók
1972, og Prófastssonur segir frá,
minningar Þórarins Árnasonar
frá Stórahrauni 1972. Aðstand-
endur sóttu um aftur 1974 fyrir
sömu verk að höfundinum látn-
um. Það ár var eingöngu veitt til
verka útgefinna 1973.
Magnús Jóhannsson frá Hafnar-
nesi sótti ekki um 1973. Sótt um
1974 fyrir: Heimur f fingurbjörg,
samin og útg. 1966, flutt í útvarpi
1973.
Snjólaug Bragadóttir. Sótt um
1973 f. bókina Næturstaður —
brot úr lffi borgarbarna, útg.
1972. Sótt um 1974 fyrir: Ráðs-
kona óskast í sveit 1973.
Sverrir Kristjánsson Sótti ekki
um 1973 en átti þá hlut að bók
ásamt Tómasi Guðmundssyni í
flokknum Islenskir örlagaþættir.
Sótti 1974 fyrir sömu bók og
Tómas: Gullnir strengir 1973.
Tómas Guðmundsson hlaut við-
bótarritlaun 1973, gaf út Ljóða-
safn 1972 og átti aðild að íslensk-
um örlagaþáttum ásamt Sverri
Kristjánssyni, þ.á m. bókinni Fýk-
ur í sporin 1972. Sótti 1974 fyrir
— Minning
Framhald af bls. 30
greip ekki inn í nema sérstakar
ástæður væru til.
I þessu kann að nokkru leyti að
liggja skýringin á því, að flestir
starfsmanna hans hafa unnið hjá
honum áratugum saman og á 31
árs afmæli fyrirtækisins sl. vor
reyndist meðalstarfsaldur þeirra
vera 18 ár og segir það sina sögu.
Hann reyndist starfsmönnum sín-
um vinur f raun og sneri ekki við
þeim baki þótt á móti blési. Marg-
oft henti það, að hann veitti þeim
fjárhagslega aðstoð um lengri eða
skemmri tíma. Stefán var
elskaður og virtur af starfsfólki
sínu er nú kveður hann hinztu
kveðju.
Eiginkonu og fjölskyldu allri
færum við að lokum innilegustu
samúðarkveðjur.
Samstarfsmenn.
bókina Gullna strengi, útg. 1973,
sama ár ritstýrði Tómas og bjó tií
prentunar æskuljóð Guðmundar
G. Hagalíns: Þá var ég ungur.
Þórhallur Guttormsson. Sótti
ekki um viðbótarritlaun 1973,
hins vegar 1974 fyrir: Brynjólfur
biskup Sveinsson i bókaflokknum
Menn í öndvegi, útg. 1973.
Hin nýja úthlutunarnefnd hef-
ur til umráða á fjárlögum 1975 12
millj. króna eða sömu upphæð og
áður. I 2. gr. reglnanna segir m.a.:
„Úthlutun miðast við ný ritverk,
útgefin eða flutt opinberlega á
árinu 1974.“ Breyting frá þvi i
fyrra er viðbót orðsins „ný“, en
með því er að fullu komið í veg
fyrir að veitt verði fyrir endurút-
gáfur. I 3. gr. segir m.a.: „Veiting
til hvers höfundar nemi 300 þús-
und krónum", eða eins og í fyrra,
með heimild til nokkurra
hækkunar eða lækkunar, verði
nefndin sammála um það. Erindi
rithöfundanna níu á fund ráð-
herra var að fá þessum reglum
breytt svo að þær nái aftur til
ársins 1970 og muni þeir „rithöf-
undar sem óumdeilanlega hafa
verið beittir ranglæti" eins og
það er orðað i nefndum blaðavið-
tölum, þá fá leiðréttingu mála
sinna.
Árið 1973 voru 67 sem ekkert
fengu og 1974 voru þeir 56, sumt
kannski sömu aðilar svo að
samanlögð tala gæti orðið lægri
en 123, segjum 90 að órannsökuðu
máli. I þeim hópi eru margir sem
ekkert hefur heyrst frá en eru að
okkar mati jafnréttháir eða rétt-
hærri þeim sem hafa gengið fram
fyrir skjöldu. Ef reglurnar væru
nú teygðar og togaðar þannig að
allir rithöfundarnir 9, sem fóru til
ráðherra, fengju „ranglætið
bætt“, mundu langflestir hinna
fljóta með sem sóttu og fengu
enga úrlausn. Þá mundi fjár-
hæðin naumast hrökkva til og
ekkert fé yrði eftir handa þeim
höfundum sem skrifað hafa bæk-
ur á árinu 1974.
Hvernig sem á þetta mál er litið
hljóta allir að viðurkenna að út-
hlutunarnefnd er ærinn vandi á
höfndum og hefur verið frá upp-
hafi. Fyrirkomulag er gallað og
fjármunir of litlir. Um þau atriði
er ekki við úthlutunarnefnd að
sakast. En þetta fyrirkomulag er
til bráðabirgða. Þessum rithöf-
undum væri þvi nær að beita
orku sinni til að stuðla að því að
frambúðarskipulag Launasjóðs
rithöfunda verði slikt að það komi
réttlátlega niður.
Þetta mál er þar með útrætt af
okkar hálfu.
Reykjavík 3. nóvember 1975,
Bergur Guðnason
Rannveig G. Ágústsdóttir
Þorleifur Hauksson.
Lokað frá kl. 13.00—16.00 í
dag
vegna jarðarfarar.
Laugavegs Apótek.
Lokað eftir hádegi í dag,
föstudag, vegna jarðafarar, Stefáns Thorar-
ensen, apótekara.
Endurskoðunarskrifstofa
Bjarna Bjarnasonar & Birgis Ólafssonar,
Austurstræti 7.
I \ J é Lokað í dag /egna jarðarfarar 3TEFÁNS THORARENSEN, apótekara jl lyll^

I 1 Lokað í dag i/egna jarðarfarar STEFÁNS THORARENSEN, apótekara £tejfan ‘fkerareHMH k.jf.

Lokaðídag
vegna jarðarfarar
STEFÁNS THORARENSEN,
apótekara