Morgunblaðið - 12.03.1976, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 12.03.1976, Blaðsíða 22
lusambandið var stofnað. Um pólitísku hliðina segir í fréttinni: 1 stefnUskrá þessari er meiri áherzla lögð á hina pólitísku hlið sambandsins en hina stéttarlegu í þrengri merk- ingu. Þetta er eðlilegt, þegar þess er gætt að verkamenn hafa áður hvergi átt pólitískt athvarf eða öryggi, heldur reikað milli gömlu flokkanna, sem í raun- inni hafa aðeins haft eitt mál á stefnuskrá: Sjálfstæðismál- ið. Barátta gömlu flokkanna hefur snúizt um mismunandi leiðir i sókninni á hendur Dönum. En allt bendir í þá átt, að nú muni brátt skapast grundvöllur fyrir pólitískan flokk verkalýðssamtakanna." Allt frá stofnun Alþýðusam- bandsins og fram til ársins 1940 hélzt skipulag þess svo til óbreytt. Það var hvorttveggja í senn verkalýðssamtök og stjórnmálaflokkúr. Jafnframt því sem kjörnu fulltrúarnir unnu að stofnun verkalýðssam- taka, hófu þeir undirbúning að þátttöku verkamanna í bæjar- stjórnarkosningurh, sem fram áttu að fara í janúar 1916. I þessum kosningum fengu verkamenn þrjá fulltrúa í bæjarstjórn, en þá voru fuil- trúar í Reykjavík sjö. En það var eftir kosningasigurinn að látið var til skarar skríða um stofnun Alþýðusambandsins 12. marz 1916. ÁFANGAR I LÖGGJÖF BÆTTU HAG ALMENNINGS Um stjórnmálaþáttinn segir Hannibal Valdimarsson, fyrrv. forseti Alþýðusambandsins, m.a. i viðtali við Mbl. á 50 ára afmæli sambandsins: Jafn- framt þessu (stofnun ASÍ) var Alþýðuflokkurinn stofnaður. Jónas Jónsson frá Hriflu bar fram frumvarp að stefnuskrá A.S.l. og frumvarp að stefnu- skrá Alþýðuflokksins og var gengið frá þeim á síðasta fram- haldsstofnfundinum 27. maí 1916. Alþýðusambandið var hvort tveggja í senn landssam- band verkalýðsfélaga og póli- tískur flokkur. Segja má að AI- þýðuflokkurinn hafi verið sú hlið á A.S.l. sem sneri að þjóð- málum, en litið var á flokkinn og sambandið sem eina heild. Alþýðusambandsþing var jafn- framt þing Alþýðuflokksins og stjórn A.S.l. einnig stjórn Alþýðuflokksins fram til ársins 1940, er skipulaginu var breytt. Algert skilyrði fyrir kosninga- rétti og kjörgengi til Alþýðu- sambandsþings var að vera félagi í Alþýðuflokknum. Þeir urðu að skrifa undir það að þeir styddu Alþýðuflokkinn einan. Jafnaðarmannafélögin eða Al- þýðuflokksfélögin voru bein aðildarfélög að A.S.l. eins og verkalýðsfélögin og kusu full- trúa á þing A.S.l. Við skipulags- breytinguna hurfu flokksfélög- in úr A.S.I. og allir félagar i verkalýðsfélögunum öðluðust kosningarétt og kjörgengi til Alþýðusambandsþíngs, án til- lits til stjórnmálaskoðana.“ Á þessu timabili náðust ýmsir áfangar í löggjöf til að bæta hag almennings, t.d. lög um slysa- tryggingar, er samþykkt voru á alþingi 1925, lög um hvildar- tíma togaraháseta, þar sem hvíldartimi háseta var lengdur úr 6 í 8 tíma á sólarhring, lög um verkamannabústaði 1929 og kosningaréttur var rýmkaður, þannig að þeir sem skulduðu höfðu líka kosningarétt. Og 1933 gat Alþýðuflokkurinn í samvinnu við sjálfstæðismenn komið því til leiðar að kjör- dæmaskipuninni var breytt með stjórnarskrárbreytingunni 1933. Breyting var gerð á fá- tækralöggjöfinni, en á fjórða áratugnum voru efnahagsmálin efst á baugi, enda við mikla örðugleika að etja. DÝRTÍÐOG AT- VINNULEYSI A FYRSTU ÁRUNUM Um kjarabaráttuna á þessum árum segir Skúli Þórðarson m.a: ,,A fyrstu árum Alþýðu- sambandsins 1916—1918 stóðu verkamenn mjög höllum fæti i baráttunni fyrir bættum launa- kjörum. Dýrtíð óx þá hröðum skrefum, svo og atvinnuleysi, einkum eftir að 10 togarar voru seldir úr landi árið 1917. Auk þess var árferði afar slæmt, einkum árið 1918. Helztu átök milli atvinnurekenda og verka- manna var verkfall togarasjó- manna árið 1916, þar sem sjó- menn unnu raunverulegan sigur. Annars versnuðu kjör verkamanna svo mjög, að kaup- máttur tímakaups miðað við Dagsbrúnartaxta var árið 1918 aðeins 51% af kaupmætti tíma- kaups 1914. Árið 1919—1920 hækkaöi verðlagið stórlega, en þá varð líka mikil kauphækkun og atvinnuleysi fór minnkandi. En á siðari hluta árs 1920 kom mikil kreppa og skyndilegt verðfall á flestum vörum. Kaupmáttur launanna óx þá stórlega. Á næstu árum hófu atvinnurekendur mikla sókn á hendur verkamönnum og kröfðust þess, að laun væru færð niður, en verkamenn stóðu fast saman i varnarbar- áttunni undir ágætri forustu A.S.I. Stóðu sjómenn þar fremst i flokki og háðu harða deilu við útgerðarmenn árið 1923 og unnu þar mikinn Ottó N. Þorláksson var fyrsti forseti Alþýðusambandsins. Jón Baldvinsson var lengur en nokkur annar forseti ASI eða f 22 ár. varnarsigur, þar eð sjómenn héldu hærri launum en þeir höfðu haft, áður en verð tók að falla. Árið 1925 batnaði aðstaða verkamanna enn meir en áður. Unnu þá sjómenn sigur í launa- deilu og um sömu mundir hækkaði íslenzka krónan, og vöruverð lækkaði að sama skapi. Kalla má að aðstaða verkamanna hafi verið góð fram til ársins 1930, einkum á árunum 1924—1929 að báðum meðtöldum. Var þá yfirleitt mikil blómaöld fyrir íslenzka atvinnuvegi; voru at- vinnurekendur þá oft fúsir að semja við verkamenn og ganga að kröfum þeirra held- ur en heyja langvinn- ar vinnudeilur sjálfum sér til ' mikils tjóns. 1928—29 hækkaði kaup verkamanna all- mikið og fékkst sú kaup- hækkun víða án vinnustöðvana, en þó áttu togarasjómenn í hörðu verkfalli á öndverðu ári 1929 og unnu glæsilegan sigur. Á þeim árum var fremur lítið framboð á vinnuafli í saman- burði við eftirspurn. Atvinnu- leysi var því litið nema á vissum árstíma. Félögum i Al- þýðusambandinu fjölgaði mjög á þessu tímabili. Samkvæmt skýrslu sambandsstjórnar árið 1930 voru i sambandinu 28 al- menn verkalýðsfélög og var félagstala 5425 — 2 iðnfélög með 135 félagsmenn og 6 jafnaðarmannafélög með 322 félagsmenn. Samtals voru þvi það ár 36 félög í sambandinu með samtals5942 félagsmenn.1' „Arið 1930 lögðust þung óveðursský heimskreppunnar yfir 'Island og mörkuðu tíma- mót i hagsögu þjóðarinnar. Breyttist þá skyndilega öll að- staða verkamanna i kjarabar- áttu þeirra. I stað þess að sækja á eins og á undanförnum árum, urðu þeir nú að fara i vörn. Á árunum 1930—32 varð geysi- legt verðfall á flestum vörum og kaupmáttur launa steig að sama skapi. Varð verðlags- breyting þessi því mjög hag- stæð fyrir verkamenn. Öðru máli gegndi um sjómenn á fiskiskipum, þar eð hlutaráðn- ing var algengasta fyrirkomu- lagið um launagreiðslur til þeirra Atvinnurekendur gerðu þá yfirleitt kröfur um að laun væru færð niður til samræmis við hið lækkaða verðlag. Það bætti mjög aðstöðu þeirra, að atvinnuleysi var yfirleitt afar mikið og hélzt allt fram á árið 1940. Á timabilinu 1930—40 var yfirleitt mikil kreppa og átök oft hörð milli verkamanna og atvinnurekenda. I launabar- áttunni sjálfri tókst verka- mönnum oft furðu vel að halda velli og unnu jafnvel á i sumum tilfellum, en vegna mikils at- vinnuleysis voru kjör margra þeirra mjög bágborin, enda heyrði það þá til friðinda að hafa fasta og örugga atvinnu, en aðeins lítill hluti verka- manna naut slikra forréttinda." Jón Baldvinsson var forseti Alþýðusambandsins í 22 ár eða til 1938 er hann lézt. Þá var Stefán Jóhann Stefánsson for- seti 1938 —40, Sigurjón Ölafs- son 1940—42, Guðgeir Jónsson 1942—44, Hermann Guðmunds- son 1944—50, Helgi Hannesson 1950—54, Hannibal Valdimars- son 1954—1971 og Björn Jóns- son síðan, en Snorri Jónsson varaforseti, gegndi störfum meðan hann var ráðherra eftir 14. júlí 1973. Á árunum eftir 1930 fór að skerast alvarlega i odda milli kommúnista og Alþýðuflokks- manna innan verkalýðshreyf- ingarinnar. Fór svo að sundur var sagt friði og griðum og ekki skirrzt við að sundra verkalýðsfélögunum, segir Þórir Daníelsson i greinarstúfi sem tekinn er upp í Ár og dagar. NÝSKIPAN — FRJALST SAMBAND VERKALÝÐSFÉLAGA Haustið 1940, á 16. þingi ASI náðist sá áfangi að lögum sam- bandsins var breytt á þann veg að skipulagslegur skilningur varð með flokki og verkalýðsfé- lögum, að ASl varð að lögum frjálst samband verkalýðsfé- laga þar sem skoðanafrelsi og lýðræði ásamt jafnrétti verka- lýðsins yar viðurkennt. Árið 1942, á 17. þinginu, var hið nýja skipulag framkvæmt til hlítar. Verkalýðurinn, sem áður var Framhald á bls. 22 Tunnurnar smíðaðar undir lýsisframleiðslu f blikksmiðju Bjarna Péturssonar. Þetta er framtfðargatnagerð, stóð undir þessari mynd af steypingu á götuspotta við Tjörnina, þegar hún birtist.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.