Morgunblaðið - 24.08.1976, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. ÁGÚST 1976
33
fclk í
fréttum
Leiður
á lífinu . . .
+ Mick Jagger er nú orðinn
leiður á Iffinu sem rokkstjarna
og átrúnaðargoð og langar mest
til að snúa sér aftur að skóla-
bókunum. „Tveggja tíma starf
á sviðinu er eins og daglangt
erfiði við vegavinnu," segir
Mick, „og ég er oft alveg að
niðurlotum kominn. Hér
verður einhver breyting að
verða á. Það sem vakir helzt
fyrir mér er að fara að læra á
nýjan Ieik.“
Jagger stundaði á sfnum tfma
nám við London School of
Economics sem er ákaflega
virðuleg menntastofnun, en nú
segist hann aðeins ætla að lesa
það sem hann hefur áhuga á,
mannkynssögu og tónlistar-
fræði. Mick er þó ekki á þvf að
hætta alveg með Rolling
Stones. „Við höldum áfram svo
lengi sem einhver vill hlusta á
okkur,“ segir hann, „en ég er
ekki einn af þeim sem gleym-
ast strax og þeir hætta að koma
fram opinberlega. Ég er enginn
Frank Sinatra eða Judy
Garland."
Syngur sig
inn í allra
hjörtu
+ Elizabeth Taylor hefur oft
komið á óvart og nú hefur
hún einmitt lokið við upptök-
ur á söng slnum vegna
myndarinnar „A Little Light
Music", þar sem hún fer með
eitt aðalhlutverkið. Liz var
ákaflega taugaóstyrk en þeir
sem að upptökunum unnu
luku allir upp einum munni
um hennar ágætu söngrödd.
Reyndar hefur gengið á
ýmsu við kvikmyndunina
sem fer fram I Vín og til að
byrja með heimtaði hún að
mótleikari sinn, R’obert Step-
hens, yrði rekinn og hætti
ekki fyrr en hún fékk vilja
slnum framgengt. Nú hefur
hún fengið nýjan mótleikara,
Len Carious, og virðist hann
greinilega falla henni betur I
geð, og er sagt að hann
minni Liz ekki I neinu á
Richard Burton.
Ungfrú
leggir
+ Maria Grazia Ragazzini bar sig-
ur úr býtum f keppni sem fram fór
um það hvaða stúlka hefði feg-
urstu fótleggi á ftalfu og hlaut að
launum nafnbótina „Ungfrú legg-
ir 1976“. Listmálarinn Giogio
Ghezzi var svo hrifinn af hinni
limafögru Marfu að hann ákvað að
mála af henni mynd til augnaynd-
is fyrir komandi kynslóðir. Hér er
Ghezzi að taka af Marfu öll nauð-
synleg mál áður en hann hefst
handa með pensilinn.
Ótíkt
höfumst
viðað...
+ Robert Judet, franskur
prófessor, hefur nú að fullu
og öllu verið sviptur réttind-
um til að kenna við háskóla I
Frakklandi. Ástæðan er sú að
hann varð uppvís að þvf að
hafa svikið undan skatti.
Sjálfur forsetinn, Valery
Giscard d'Estaing, ritaði nafn
sitt undir uppsögnina.
Árni Jóhannsson
Siglufirði — Minning
Fæddur 8. o'któber 1897.
Dáinn 19. ágúst 1976.
í dag er til moldar borinn f
Siglufirði merkur og góður borg-
ari þar, Árni Jóhannsson, fyrrum
skrifstofumaður.
Árni var fæddur að Gásum í
Glæsibæjarhreppi við Eyjafjörð.
Voru foreldrar hans Sigríður
Jónsdóttir, hreppstjóra að Lauga-
landi á Þelamörk og Jóhann
Árnason, Arnarsonar bónda að
Hvammkoti á Höfðaströnd. Var
hann því bæði Eyfirðingur og
Skagfirðingur að ætt og uppruna.
Foreldrar Árna munu hafa haft
skamma viðdvöl að Gásum, en
fluttu að Hvammkoti, er Árni var
barnungur. Árni hefur frá því
sagt, að mjög hafi foreldrar sínir
verið fátækir, en kveður þá hafa
verið gáfaða f bezta lagi. Jóhann
hafði hlotið nokkra skólagöngu I
Möðruvallaskóla og stundaði um
tíma kennslu, en vann þess á milli
að landbúnaðarstörfum. Bæði
voru þau hjón ljóðhneigð og söng-
elsk og kunnu kynstur öll af
kvæðum og söngvum. Minntist
Árni jafnan með miklu þakklæti,
hversu kvöldvökurnar voru
ánægjulegar og lærdómsríkar á
litla fátæklega heimilinu með for-
eldrum og systkinum, og taldi
þær stundir sinn bezta skóla.
Menntun hlaut Árni ekki aðra en
barnaskóla — og unglingamennt-
un, svo sem hún gerðist í þá daga.
Drjúgt varð honum þetta vega-
nesti, enda var hann óvenju vel
gefinn maður, námfús og flug-
næmur. Hefur honum í því efni
kippt í kyn til foreldra sinna.
Enda var hann manna fróðastur
um fslenzkan kveðskap og annan
skáldskap og vfðlesinn vel og
skáldmæltur, þótt hann færi dult
með. Söngmaður var hann góður
og hrókur fagnaðar í vina hópi,
þar sem oft var tekið lagið. Einnig
var hann manna fyndnastur og
kunni margar gamansamar sögur.
Árni ólst upp með foreldrum
sfnum til 9 eða 10 ára aldurs, en
var þá komið í fóstur til náins
frænda síns, Jóns Konráðssonar,
hreppstjóra í Bæ á Höfðaströnd
og konu hans Jófrfðar Björns-
dóttur. Þau voru mæt merkishjón
og heimili þeirra í fremstu röð
skagfirzkra menningarheimila. 1
Bæ dvaldist Árni um 10 ára bil og
vandist öllum störfum bæði til
lands og sjávar.
Vorið 1919 réðst Árni sem verzl-
unarmaður til „Hinna sameinuðu
íslenzku verzlana" (áður Gránu-
félagsverzlunar) á Hofsósi. Vann
hann þar við afgreiðslu- og bók-
haldsstörf þar til verzlanir þessar
hættu störfum. Á Hofsósi kvænt-
ist hann 1922 fyrri konu sinni,
Guðrúnu Erlendsdóttur Pálsson-
ar, Verzlunarstjóra. Hún lézt árið
1938. Eignuðust þau einn son,
Ölaf Hauk, sem nú er áfengis-
varnarráðunautur rfkisins. Kona
hans er Björg Friðriksdóttir
skálds á Sauðárkróki. Er hún
stúdent frá M. A. eins og maður
hennar og starfar sem skólabóka-
vörður.
Árni kvæntist öðru sinni 1939
Ingibjörgu Sigfúsdóttur bónda I
Gröf á Höfðaströnd. Börn þeirra
eru Gunnar sálfræðingur í
Reykjavík, kvæntur Kristínu
Andrésdóttur kennara, og Anna
Sigríður, stúdent frá M. A., gift
Birni Helgasyni byggingafræð-
ingi, ættuðum frá Skógargerði.
Synir Ingibjargar frá fyrra hjóna-
bandi hennar eru Sigfús Agnar
Sveinsson, skipstjóri á Sauðár-
króki, kvæntur Helenu Magnús-
dóttur, og Sverrir Sveinsson raf-
veitustjóri f Siglufirði, kvæntur
Auði Björnsdóttur. Ingibjörg lif-
ur mann sinn.
Henni og öðrum ástvinum, sem
upp eru taldir, og ónefndu venzla-
fólki sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur með fyrirbæn
um Guðs blessun.
Árni Jóhannsson var mikill
hæfileikamaður, sem hófst af
sjálfsdáðum til margvíslegra
vanda- og ábyrgðarstarfa. Lengst-
an starfsferil á hann í Siglufirði.
Þangað fluttist hann 1926 og
stundaði þar margháttuð verzl-
unarstörf. Var hann m.a. nokkur
ár framkvæmdastjóri Kjötbúðar
Siglufjarðar. Á árunum 1945 til
1950 rak hann í félagi við annan
verzlunar- og iðnfyrirtæki á Sauð-
árkróki. Þá fluttist Árni enn til
Siglufjarðar og gerðist skrifstofu-
maður hjá bæjarfógetaembættinu
þar og vann þar unz aldur og
heilsa kvöddu hann frá störfum.
Árni var maður félagslyndur og
söng í Karlakórum bæði f Skaga-
firði og Siglufirði. Þá starfaði
hann í rotaryklúbb bæði á Sauð-
árkróki og Siglufirði. Hann tók og
nokkurn þátt í leikstarfsemi og
var um tíma í stjórn Leikfélags
Sauðárkróks. Ég, sem rita þessi
fátæklegu kveðjuorð, hef þekkt
Árna Jóhannsson frá því ég fyrst
man hann sem búðarmann hjá afa
mínum á Hofsósi. Á barnaskólaár-
um mínum dvaldist ég tfmunum
saman á heimili Árna og frænku
minnar og einnig Iöngum á
heimili Vilhelms móðurbróður
míns og Hallfríðar konu hans.
Beggja þessara heimila minnist
ég með tregablandinni þökk. Þar
var gott að vera. Á þessum heimil-
um ríkti sönn gæfa og gleðiríkt
líf. Á þeim árum höfðu nokkrir
ungir læknar aðsetur á heimili
Vilhelms, einn eftir annan. Ég
minnist þess, hve þessir ungu
menntamenn höfðu óblandna
ánægju af að ræða við Árna og
hve mjög þeir dáðust að gáfum
hans og sóttust eftir félagsskap
við hann.
Leiðir okkar Árna lágu seinna
saman í Siglufirði, og get ég ekki
gleymt, hversu mjög hann var
mér góður, fylgdist með högum
mínum svo sem foreldrar mfnir
eða aðrir nánustu. Fyrir góðvild
Árna og vinsemd þakka ég honum
og gleymi aldrei. Þegar ég nú
hugsa til hans og kveð hann í
anda, koma mér enn og aftur f
hug orð úr Heilagri Ritning:
„Góður maður ber gott fram úr
góðum sjóði hjarta sins.“
Blessuð sé minning góðs
drengs.
Erlendur Sigmundsson.
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATHYGLI skal vakin á því,
að afmælis- og minningar-
greinar verða að berast blað-
inu með góðum fyrirvara.
Þannig verður grein, sem
birtast á í miðvikudagsblaði,
að berast í síðasta lagi fyrir
hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera í
sendibréfsformi eða bundnu
máli. Þær þurfa að vera vél-
ritaðar og með góðu linubili.