Morgunblaðið - 28.08.1976, Blaðsíða 20

20 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. ÁGUST 1976

| atvinna — atvinna — atvinna — atvinna — atvinna — atvinna \
Hárgreiðslunemi óskast hálfan eða allan daginn, strax Hárgreiðslustofan Venus, sími 21777. Bílstjóri óskast Viljum ráða bílstjóra (karl eða konu) á sendiferðabíl. Starfinu fylgir einnig lager- varzla. BHkk og stá/ hf. Bíldshöfða 12, sími 3664 1 og 383 75. Lögfræðiskifstofa í miðborginni óskar eftir að ráða stúlku til vélritunar og almennra skrifstofustarfa hálfan daginn (eftir hádegi) Tilboð sendist afgreiðslu Morgunblaðsins merkt: „Lögfræðiskrifstofa — 2967".
Atvinna — Iðnaður Viljum ráða iðnverkamenn til starfa í verksmiðju vorri nú þegar eða eftir sam- komulagi. Góð vinnuaðstaða. Ódýrt fæði á staðnum 5 daga vinnuvika Eftirvinna ef þess er óskað. Upplýsingar hjá verk- stjóra. H.F. Raftæk/averksmiðjan Lækjargötu 22 Hafnarfirði Simar 50022 50023 Óskum eftir að ráða karl eða konu til vélritunar og bókhaldsstarta þarf að geta tekið strax til starfa Upplýs- ingar á skrifstofu okkar (ekki í síma) næstu daga frá kl. 10 —12. Bjarni Bjarnason Birgir Ó/afsson Löggiltir endurskoðendur Laugavegi 120, Reykjavík. Aðstoðarstúlka óskast á tannlækningastofu, sem fyrst. Umsóknir sendist Mbl. merkt: „Tann- lækningastofa 6195".
Ritari Opinber stofnun óskar eftir að ráða ritara. Starfið er meðal annars fólgið í vélritun eftir handriti og segulbandi á íslenzku og erlendum málum. Starfið krefst góðrar kunnáttu í ísenzku, leikni í vélritun og hæfni til að vinna sjálfstætt. Verzlunar- eða Samvinnuskólamenntun æskileg. Umsóknir ásamt upplýsingum um aldur, menntun og fyrri störf sendist blaðinu fyrir 3. september n.k. merktar ritari — 2782.
Gjaldkeri — Ritari Óskum að ráða frá 1. september gjald- kera með góða bókhalds- og vélritunar- kunnáttu. Einnig frá 15. september vél- ritara til starfa við innlendar og erlendar bréfaskriftir hálfan daginn Upplýsingar á skrifstofunni, en ekki gefnar í síma. Raftækjaverksmiðjan h. f. Lækjargötu 22 Hafnarfirði
Hjúkrunar- fræðingar — Ijósmæður og sjúkraliðar Óskast til starfa hálfan daginn Upplýsingar hjá yfirhjúkrunarkonu. Elli- og Hjúkrunarheimilið Grund.
Minning:
Freyja Finnsdóttir
og Jón ísleifsson
Um sólarlagsbil 22. þ.m. barsl
mér sú harmafregn, að hjónin Jón
ísleifsson og Freyja Finnsdóttir i
Stykkishólmi hefðu á snöggu
augabragði verið burtkölluð af
sviði hins jarðneska lífs, bæði í
senn. Þau létust í umferðarslysi
við Hraunháls í Helgafellssveit á
heimleið til Stykkishólms. Þessi
dánarfregn kom eins og reiðar-
slag yfir heimabyggð þeirra og
héraðsbúa. Vitað er að vísu, að
enginn virðist með öllu óhultur í
hinni hraðvaxandi umferð á þjóð-
vegum landsins. Óhöpp og slys
henda af ýmsum orsökum. En
þegar grandvar og gætinn öku-
maður, víðurkenndur ökukennari
um áratugaskeið og einstakur
reglumaður í hvívetna er kallaður
svo sviplega á dauðans fund með
þessum hætti, með eiginkonu sína
sér við hlið, á leið, sem þeim var
báðum svo vel kunn frá fornu
fari, er von, að menn setji hljóða.
Spurningar vakna, sem erfitt er
að svara. En allt er í heiminum
hverfult og enginn fær breytt
dauðans dómi. —
Ævisaga hinna látnu sæmdar-
hjóna verður ekki rakin í þessum
fáu kveðjuorðum. Þau voru bæði
af breiðfirskum ættum, lifðu og
störfuðu allan sinn ævidag i
breiðfirsku umhverfi og luku
miklu dagsverki. Jón vann m.a.
við fiskmat, útgerð og ökukennslu
og árum saman önnuðust þau
hjónín rekstur kvikmynda- og
samkomuhússins i Stykkishólmi.
Samviskusemi þeirra var frábær.
Þau máttu ekki vamm sitt vita í
neinni grein. Heimili þeirra við
Laufásveginn í Stykkishólmi var
þekkt að myndarbrag, reglusemi
og samhjálp. Þar ólust upp synir
þeirra, þrír, Isleifur, Finnur og
Eggert, sem allir eru búsettir í
Stykkishólmi, ásamt fjölskyldum
sínum, hinir mestu efnis- og
dugnaðarmenn. — Góð heimili
eru traustustu hornst'einar þjóð-
félagsins og gifta og framtíðarvon
hverrar byggðar. Alúð og iðju-
semi við dagleg störf er ómetan-
leg. En ekki má gleyma að þakka
það, sem margir góðir samherjar
leggja á sig við ólaunuð félags-
+
Maðunnn minn
BÆRING NÍELSSON
frá Sellátri
Bókhloðustlg 2, Stykkishólmi
verður jarðsunginn frá Slykkishólmskirkju mánudaginn 30 ágúst kl 2
eftir hádegi Blóm afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hans, er bent
á Slysavarnafélagíð
Ólöf Guðrún Guðmundsdóttir
málastörf. Á þeim vettvangi reyn-
ir oft á hið sanna manngildi,
þegnskap og þjóðhollustu. Þau
hjónin unnu mikið að almennum
félagsmálum í Stykkishólmi. Auk
þess studdu þau starfsemi Sjálf-
stæðisflokksins alla tíð af ráðum
og dáð. Jón var árum saman for-
maður „Skjaldar" I Stykkishólmi
og Freyja í stjórn félags sjálfstæð-
iskvenna á Snæfellsnesi. Fyrir öll
þessi óeigingjörnu störf, ágæt
kynni og vináttu skulu þeim nú
færðar innilegar þakkir að leiðar-
lokum. Mínningin lifir, þótt mað-
urinn deyi. Við hjónin sendum
sonum þeirra, aðstandendum öll-
um og vinum innilegar samúðar-
kveðjur.
Friðjón Þórðarson.
Kveðja frá konum í Kvenfélaginu
Hringnum, Stykkishólmi.
Þegar sú harmafregn barst okk-
ur Stykkishólmsbúum á sunnu-
dagskvöld þ. 22. ágúst að hjónin
Freyja Finnsdóttir og maður
hennar Jón Isleifsson hefðu beðið
bana í bílslysi setti alla hljóða.
Við vildum vart trúa því að þau
svo full af starfsorku og góðvild
væru burt kölluð svo snöggt, en
vegir Guðs eru órannsakanlegir.
Það er ekki ætlun okkar að rekja
ætt þeirra og uppruna hér, aðeins
nokkur kveðju- og þakkarorð frá
félaginu hennar sem hún unni og
bar hag þess og velferð fyrir
brjósti. Freyja var virkur félagi í
Kvenfélaginu Hringnum, í mörg
ár var hún t.d. gjaldkeri, sam-
fleytt í 13 ár, auk þess vann hún
mikið og óeigingjarnt starf fyrir
félagið.
Hún var kosin formaður félags-
ins 1974 og endurkjörin í janúar
s.l. Hún naut trausts og virðingar
allra félagskvenna sem og ann-
arra samborgara sinna. Freyja
hafði mikinn félagsþroska, var
sérstaklega samvinnuþýð og til-
lögugóð og hafði ávallt gott til
málanna að leggja. Áhugi hennar
á velferð og framgangi bæjarfé-
lags okkar var mikill og væri leit-
að til hennar sem einstaklings eða
formanns félagsins vann hún af
rósemi, festu og dugnaði. Málefni
og aðhlynning aldraðra var eitt af
hennar aðaláhugamálum, hún sá
knýjandi þörfina til að koma upp
dvalarheimili aldraðra og ef
hennar hefði notið lengur við þá
var mikils að vænta í þeim mál-
um.
Nú þegar við stöndum frammi
fyrir því að við njótum ekki for-
ystu Freyju lengur koma ótal
minningar fram i hugann um
hennar ötula og óeigingjarna
starf. Minningar sem við geymum
og varðveitum um þessa góðu
konu og hennar trausta lifsföru-
naut, Jón, sem var henni sam-
hentur að vinna vel að öllum mál-
um, og kunnum við honum ekki
síður þakkir fyrir alla hans hjálp
og aðstoð i sambandi við félagið.
Þó okkar missir sé mikill í
Hringnum og skarðið vandfyllt þá
er missir ástvina þeirra meiri.
Synirnir, tengdadæturnar og
barnabörn svo og aldraðir foreldr-
ar hennar og skyldmenni öll trega
nú þessi heiðurshjón og viljum
við senda þeim okkar innilegustu
samúðarkveðjur. Minningin um
góð hjón lifir björt og hrein. Haf-
ið hjartans þökk fyrir allt og allt.
Stjórnin.
Hafa skal það sem sannara er
1 HEILSUVERND, 3ja hefti 1976,
eyðir ritstj. BLJ, tveim síðum til
að skýra frá aðalf. Pöntunarfé-
lagsins. Og aðalatriði frásagnar
hans er endurtekning marghrak-
inna ósanninda.
Það eru ÖSANNINDI að þing-
tillagan, sem BLJ hampaði í Tím-
anum, og á aðalfundinum, hafi
verið samþykkt á fundi P.fél. 28-
9-73. Hún var ekki einu sinni bor-
in upp á fundinum, hvað þá sam-
þykkt. Þessa fölsun sannaði ég í
leiðréttingum I Morgunbl. 21-5-76.
—’ Samt éhdúrlök ‘ BL'J" hana’ á
aðalf. en þar lét ég fundargerða-
bókina leiðrétta hann. Samt flyt-
ur hann sömu ósannindin í
Heilsuvernd. Slíku ástfóstri hefur
hann tekið við ósannindin.
Ósannindi — áður leiðrétt — að
sameining P.fél. og NLFÍ hafi
hlotið lögformlega samþykkt. —
Einnig er áður á það bent, að á
báðum fundunum, þar sem fjallað
var um málið, var atkvæða-
greiðsla FÖLSUÐ.
Rangt er skýrt frá tildrögum
aðalfundarins.
Ósannindi, að stj. P.fél. „hafi
láðst að ganga lögformlega frá
yfirtöku NLFl á P.fél...“ Til þess
hafði hún ENGA heimild.
Rangt, að spurt hafi verið
„hvort ekki ætti að taka fyrir
ákvörðun um sameiningu P.fél.
og NLFÍ“. — Það var BLJ sjálfur,
sem spurði fundarstj.
— EFTIR að búið var að slíta
fundi, hvort ekki ætti að taka til
mræðu „að leggja félagið niður“.
Að þessu eru næg vitni.
í víðlesnu blaði bar BLJ stjórn
'NLFt þeim sökum, að ekkert væri
að marka samþykktir hennar. —
Það var hrakið. — Nú ber hann
marghrakin ósannindi á borð fyr-