Morgunblaðið - 12.12.1976, Qupperneq 47

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. DESEMBER 1976
47
Frá fundi félaga sjálfstœðis-
manna um unglingavandamát
Á FUNDI sjálfstæðisfélaganna I Mela- og Nes-, Vestur- og Mió-
bæjarhverfi nýlega var fjailað um unglingavandamál: Hvað eigum
við að gera fyrir unglingana okkar? Frummælendur voru Björn
Jónsson, skólastjóri Hagaskóla, Hrönn Pétursdóttir, húsmóðir,
Bjarki Elíasson, yfirlögregluþjónn, og Helga Leifsdóttir, nemandi I
Hagaskóla.
I framsöguerindi sínu sagði
Björn Jónsson að í því breyt-
ingaskeiði sem íslenzkt þjóðfé-
lag stæði nú i væri tímaleysi
fullorðinna ein orsök þess að
unglingunum væri ekki sinnt.
Nefna mætti að öfugsnúnir fjöl-
miðlar, getuleysi í löggæzlu og
eftirlit með útivistartíma barna
og unglinga væri til þess að
ýmis vandamál sköpuðust. —
hvað getum við gert? sagði
Björn, hver á að annast það sem
heimilin geta ekki annazt og
taldi hann að skólarnir þyrftu
að sinna meira tómstunda- og
félagsstarfi fyrir unglinga.
Hann sagði að margir hefðu
orðið hissa þegar Tónabæ var
lokað og komið auga á að eitt-
hvert vandamál var á ferðinni
en það hefði í raun og veru
alltaf verið fyrir hendi, aðeins
voru augu manna opnuð. Þá
minntist Björn lftillega á að
Hagaskóli hefði reynt að gera
það sem hann gat til að sinna
félagsstarfi, en „eigi skólinn að
opna dyr sfnar er það annað og
meira en að snúa lykli i skrá“.
Sagði Björn að það þyrfti að
styrkja skóla til að efla félags-
starf og ef þetta væri gert t.d. á
föstudagskvöldum í nokkrum
skólum mætti hugsa sér að
unglingarnir dreifðust meira
en nú er i stað þess að ráfa um
miðbæinn eða aðra staði. Niöur-
staðan væri þvi sú að fjármuni
vantaði til að efla og auka fé-
lagsstarf í skólum.
Unglingum oft ekki
sinnt vegna tímaleys-
is hinna fullorðnu....
sagt stað fyrir unglingana þar
sem hægt væri að gera eitthvað
annað en dansa. Taldi hún að
opna mætti skólana í þessum
tilgangi og gætu þeir skipzt á
eftir hverfum að hafa opið hús
þannig að samgangur yrði
nokkur milli hverfa.
Hrönn Pétursdóttir húsmóðir
sagði að líkja mætti unglinga-
vandamálinu í dag við ástandið
eins og það var á gamlárskvöld
fyrir nokkrum árum. Hún taldi
að íþróttafélög og skátar gætu
staðið fyrir opnum húsum og
sjónvarp þyrfti að gera meira
fyrir unglinga t.d. hafa þætti
um skaðsemi fíkniefna og
spurningaþætti og fleira létt-
meti sem þau hefðu gaman af
að horfa á.
Bjarki Elíasson, yfirlögreglu-
þjónn, talaði næstur og spurði
m.a. hvort æskan væri svo gjör-
spillt sem ætla mætti af frétt-
um. Hann sagði það oft vera
blásið upp sem miður færi en
lítið getið um það sem vel væri
gert i þjóðfélaginu. Það er oft
róstusamt utan við Tónabæ, þar
væru 500—600 unglingar lokað-
ir úti vegna óláta sem aðeins
hluti af hópnum ylli og er það
ekki að hengja bakara fyr'
smið, spurði Bjarki. Hann sagi
það ekki vera vel hugsaða rá>
stöfun að fjölga helgidögum um
helming og það væri ekki að
ástæðulausu að föstudagar
væru orðnir erilsömustu dag-
arnir i löggæzlunni. Ungling-
ana vantar góða fyrirmynd,
sagði Bjarki, og við getum spurt
hvað þau geta gert fyrir okkur,
þau geta tjáð okkur hug sinn og
við síðan stutt þau til að fram
kvæma það sem hugur þeirra
stefnir til.
Að loknum þessum framsögu-
ræðum gaf sr. Þórir Stephen-
sen orðið laust og tóku þá
nokkrir fundarmanna til máls.
Voru það liflegar umræður og
margt kom þar fram til ábend-
ingar og úrbóta í æskulýðsmál-
Framhald á bls. 45
Helga Leifsdóttir, einn nem-
enda í Hagaskóla, tók næst til
máls og sagði að unglingar.leit-
uðu út af heimilum til féíags-
starfs og það væri skiljanlegt að
ekki væri mjög friðsamt á
„Hallærisplaninu" þegar ungl-
ingum væri hent út úr Tónabæ,
þá væri hímt úti „í norðankuld-
anum og drukkið". Helga sagði
að það þyrfti að opna skólana
til að unglingar gætu komið
saman á föstudags- og laugar-
dagskvöldum eftir bíóferðir
o.þ.h. til að spjalla saman og
geta fengið keypt kakó eða aðr-
ar veitingar og það vantaði sem
Frá fundinum um málefni unglinga á miðvikudagskvöldið. Björn Jónsson skólastjóri Hagaskóla
ræðustól. Sitjandi eru Bjarki Ellasson yfirlögregluþjónn og Hrönn Pétursdóttir húsmóðir.
JÓN AUÐUNS
UttP OGi
LÍFSVIÐHORF

Séra Jón Auðuns, frjálshyggju-
maður í trúmálum, orðsnjall í
ræðu sem riti, rekur hér æviþráð
sinn.Hann segir frá uppvaxtar- og
námsárum, afstöðu til guðfræði-
kenninga, kynnum af skáldum og
menntamönnum og öðru stór-
brotnu fólki og hversdagsmann-
eskjum, sem mótuðu lífsviðhorf
hans og skoðanir.
E4ÐIRAIINN
SKIPSTJÓRINN
Fjórtán þættir um fiskimenn
og farmenn, skráðir af börnum
þeirra. Þeir voru kjarnakarlar,
þessir skipstjórar, allir þióðkunnir
menn, virtir og dáðir fyrir kraft og
dugnað, farsælir í störfum og
urðu flestir þjóðsagnapersónur
þegar í lifanda lífi. - Ósvikin og
saltmenguð sjómannabók.
l>ÓHðDtlUlt
(ítlMlUMlSSON
HÚSFREYJAN
& SANDI
Fagur óður um móðurást og
makalausa umhyggju, gagnmerk
saga stórbrotinnar og andlega
sterkrar og mikilhæfrar alþýðu-
konu, saga mikilla andstæðna og
harðrar en heillandi lífsbaráttu,
þar sem togaðist á skáldskapur og
veruleiki, því Guðrún Öddsdóttir
var eiginkona skáldbóndans Guð-
mundar á Sandi.
(SU.I UIISSI
IVÍOL.OINNI '
GL.ITRAR
GULLID
Opinskáar og tæpitungulausar
sögur úrfórumævintýramannsins
og frásagnarsnillingsins Sigurðar
Haralz, mannsins sem skrifaði
Emigranta og Lassaróna. Fjöldi
landskunnra manna kemur við
sögu, m.a. Brandur í Ríkinu,
Sigurður í Tóbakinu, Þorgrímur í
Faugarnesi og þúsundþjalasmið-
urinn Ingvar ísdal.
FARMADUR
I frioi oo STRÍOI
Jóhannes fer hér höndum um
sjóferðaminningar Ólafs Tómas-
sonar stýrimanns frá þeirri kvöld-
stund að hann fer barn að aldri í
sína fyrstu sjóferð á Mótor Hans
og til þeirrar morgunstundar að
þýzkur kafbátur sokkti Dettifossi
undir honum í lok síðari heims-
styrjaldar. - Hér er listilegfrásögn
og skráð af snilld.
Einn allra mesti fjallagarpur og
ævintýramaður heims segir frá
mannraunum og hættum. Bók
hans er skrifuð af geislandi fjöri
og leiftrandi lifsgleði og um alla
frásögnina leikur hugljúfur og
heillandi ævintýrablær, tær og
ferskur eins og fjallaloftið. - Þetta
er kjörbók allra, sem unna fjall-
göngum og ferðalögum.