Morgunblaðið - 15.04.1977, Síða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. APRlL 1977
23
Finnbjörn Hjartarson, prentari:
Hugsað til
V estfjarða
Ólafur Jóhannesson, dómsmála-
ráðherra, sagöi eftir siðustu kosn-
ingar eitthvað á þá leið, að hlut-
verk Alþýðuflokksins væri of
stórt i íslenzkum stjórnmálum til
þess að lýðræðissinnar gætu látið
erfiðleika flokksins sig engu
skipta.
Tilbod
Karvels
Pálmasonar?!!
Eftir að fundur í Kjördæmaráði
Frjálslyndra og vinstri á Vest-
fjörðum sendi Alþýðuflokknum
tilboð um sameiginlegt framboð,
hefur mikið verið rætt um
hugsanleg viðbrögð og svar
Alþýðuflokksins. Og þar sem ekki
bólar á neinum undirtektum,
hljóta menn að álykta, að Alþýðu-
fiokkurinn ætli ekki að ómaka sig
á þvi að svara Frjálslyndum og
vinstri mönnum á Vestfjörðum,
og er sú ákvörðun vissulega um-
hugsunarefni öllum lýðræðissinn-
um, með sérstöku tilliti til úrslita
seinustu kosninga.
Fávizka væri að ætla, að tilboð
SFV á Vestfjörðum sé runnið
undan rifjum eins manns eða
Karvels Pálmasonar. Hitt er
sönnu nær, að ábyrgt lýðræðis-
sinnað fólk sér, sem rétt er, að
framboð SFV og Alþýðuflokksins
sitt í hvoru lagi, flokka sem hafa
nákvæmlega sama mark og mið,
er aðeins leikur með lýðræðið, og
forustumenn Alþýðuflokksins
eru hvattir til ábyrgra vinnu-
bragða, og að þeir láti ekki
stundarhagsmuni einstakra
manna eða minnihlutabrota ráða
gerðum sinum. Hagsmunir sem
sýnt er, að einungis sundri og
dreifi atkvæðum verkafólks, sem
vill verja frelsi og lýðræði á
íslandi, og ná fram málum sínum
eftir þeim leiðum, og eiga djúpar
rætur á Vestfjörðum. Með þessu
verður eflaust fylgzt, og þá auð-
vitað ekki hvað sizt af Vestfirð-
ingum sjálfum, heima og heiman.
Þó að það komi þessu máli ekki
við beint, má þó minnast á það, að
mcrgum manni fannst það ein-
kennileg ráðstöfun hjá Alþýðu-
flokknum að setja á oddinn í einu
kjördæminu nyrðra ungan hæsta-
réttarlögmann sem fulltrúa
verkamannaflokksins þar. Fólk á
bágt með að skilja, að slíkir séu
beztir fulltrúar verkafólks, þegar
fjallað verður um skiptingu kök-
unnar. En það er smámál miðað
við hitt.
Lýdrædid
í sókn
Eftir hinar skeleggu yfirlýsing-
ar J. Carters um mannréttindi,
sem afhjúpa þankagang Rússa,
þegar „kröfum" er beint að þeim,
kröfum um frelsi og mannrétt-
indi, þá eru hótanir og illmæli
það, sem frá þeim kemur, og þarf
þeim sem þekkja eitthvað til
stjórnmálasögu Vestfjarða þarf
ekki að koma á óvart tillaga
Frjálslyndra og vinstri manna. Að
þar séu menn, sem vilja standa
fast við lýðræðishugsjónir og
frelsi. Hitt er ábyrgðarleysi að
reyna að gera lítið úr samstarfs-
vilja slíks fólks og túlka framkom-
in vilja Kjördæmisráðs SFV sem
klæki eins manns.
Endurreisn
Alþýdu-
flokksins
Það er vissulega ástæða til að
fylgjast með tilraunum, sem for-
ingjar Alþýðuflokksins kunna að
gera i þá átt að efla lýðræðislegan
verkamannaflokk, og er ástæða til
að hvetja til ábyrgra vinnubragða
i þeim efnum, með sérstöku tilliti
til þess að lýðræðissinnað alþýðu-
og verkafólk er í varnarstöðu
gagnvart öfga- og einræðisflokki á
vinstri væng stjórnmálanna, og
getur tilboð Samtakanna á Vest-
fjörðum orðið prófmál á, hvort
mögulegt verði að endurreisa
sterkan Alþýðuflokk undir
merkjum lýðræðis, eða hvort
öfgaflokkar, andstæðir lýðræði og
frelsi, nái lykilaðstöðu á Vest-
fjörðum með ófyrirsjáanlegum af-
leiðingum fyrir íslenzk verkalýðs-
og stjórnmál.
Áréttað er enn framanritað, að
raunar ekki að koma mönnum á
óvart. En þrátt fyrir þau illmæli
heldur Carter sinu striki og eng-
inn getur séð fyrir hve miklu það
kemur til leiðar, til góðs fyrir
lýðræði og frelsi. En eitt er vist,
það er ekkert litið.
Annað er það, sem á eftir að
hafa mikil áhrif á viðgang lýð-
ræðis i heiminum, en það eru
kosningarnar á Indlandi, sem
hljóta að vera öllum frjálsum
mönnum gleðiefni, en önnur
stærsta þjóð heimsins fylkir sér
undir merki lýðræðisins. Sú þjóð,
sem oft er talin snauðust af ver-
aldargæðum. Þá verður manni
ósjálfrátt hugsað heim í allsnægt-
irnar, hugsað til Vestfjarða, hvort
við berum gæfu til að taka þátt i
þeirri öldu frelsis og lýðræðis,
.sem fer um heiminn. Eða hvort
við leikum okkur að því, sem að
okkur snýr og búum með þvi í
haginn fyrir öfgaflokka og ein-
ræði.
Og það segi ég aftur, allsnægtir
eru hér ef sæmilega er unnið og
sæmilega stjórnað.
í þeirri stjórn er hiutur lýð-
ræðislegs verkamannaflokks
ómetanlegur, er lýtur að skipt-
ingu þjóðartekna. En meiri gaum
verður slíkur flokkur að gefa lýð-
ræðinu og frelsinu, en oft vill
verða í hita baráttunnar hjá
slíkum, vegna þess að þaðan koma
allsnægtirnar, það hefur mann-
kynssagan þegar sannað.
Ásgeir Sigurvinsson knattspymu-
maSur er annar frá hsgri á
myndinni, en Sigurgeir tók hana á
fótboltaœfingu f Eyjum eitt kvöldiS
fyrir skömmu. Ásgeir stjómaSi
æfingunni en hann bregSur sár ávallt
heim til Eyja ef hann á nokkurra
daga frf frá fótboltanum f Belgfu þar
sem hann leikur með Standard
Liege Kunnir knattspymumenn úr
EyjaliSinu eru þarna á hlaupa-
æfingunni hjá Ásgeiri. Lengst til
hægri er Bói Pálma. sá sem slagar
hæst upp I Heimaklett a 'miSri mynd
er FriSfinnur Finnbogason og lengst
til vinstri er Ólafur Sigurvinsson
6.60