Morgunblaðið - 31.07.1977, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 31. JÚLl 1977
Hamrahlíðarkórinn er kominn úr mikilli
frægðarför á kórahátíð í ísrael, að því er
fregnir hermdu, er flugu á undan honum
heim. Tínlistarstjóri hátíðarinnar hafði lát-
ið eftir sé hafa, að allir hefðu verið furðu
lostnir yfir þeim menningarblæ og þeirri
sönggleði, sem einkennt hefði þennan
íslenzka kór ungmenna. Og kórinn var alls
staðar með, þar sem fáir kórar voru valdir
á tónleika, svo sem á opnunartónleikunum
í Tel Aviv, í sjónvarpsupptöku og víðar. En
til að fá betri fréttir af ferð kórsins, ræddi
fréttamaður Mbl. við söngstjórann, Þor-
gerði Ingólfsdóttir, en auk hennar voru
með í förinni frá Hamrahlíðarskóla Guð-
mundur Arnlaugsson rektor og Árni
Böðvarsson, kennari.
3500 áheyrendur hlustuðu á lokatónleikana í Mann hljómleikasalnum f Tel Aviv, þegar Ilamrahlfðarkór-
inn flutti verk eftir Purcell og Mendelsohn ásamt nokkrum öðrum kórum undir stjórn Willf Gohls.
Myndin er tekin í lokin, þegar kórstjórum voru afhentir heiðurspeningar hátfðarinnar.
Þorgerður Ingólfsdóttir stjórnar Hamrahlfðarkórnum
Hamrahlíðarkórinn úr ísraelsför:
Ferdin var
eitt ævintýri
Viðtal við Þorgerði Ingólfsdóttur
Nýtt glæsilegt safnahús f Tel Aviv. Hamrahlfðarkórinn hélt þar tónleika f stærsta samkomusalnum.
I upphafi viðtalsins var Þor-
gerður beðin um að útskýra fyrir
okkur hvers konar hátíð þetta
var, hver voru tildrög þess að
Hamrahliðarkórnum var boðið og
gang ferðarinnar.
— Þarna er um að ræða alþjóð-
lega kórhátið, sem haldin er i
óbeinum tengslum við listahátið-
ina í Israel og með sömu yfir-
stjórn, sagði hún. Listahátíðin er
árleg en kórahátíðin haldin annað
hvert ár er nokkurs konar undan-
fari listahátiðar, sem hefst daginn
eftir að kórahátíð lýkur. Nafnið á
kórahátíðinni er Zimriya, komið
af orðinu Zamír, sem þýðir nætur-
gali. Þessi hátíð stendur í tvær
vikur og er kórum boðið til henn-
ar víðs vegar að. Kórar eru valdir
til þátttöku og borgaður fyrir þá
kostnaður upp að vissu marki. Af
þeim 18 erlendu kórum, sem boð-
ið var i þetta sinn, vorum við eini
kórinn, sem allt var borgað fyrir
utan fargjaldið. ísraelska utan-
ríkisráðuneytið greiddi það sem á
vantaði. En þar sem við vorum
nærri 50 talsins og fargjaldið
80—90 þúsund krónur á mann, þá
var það töluverð upphæð. Frá
Reykjavikurborg og menptamála-
ráðuneytinu fengum við 800 þús-
und krónur samtals, en söfnuðum
svo með öllu mögulegu móti fé i
vetur, með auglýsingablaði, bollu-
bakstri og fleiru, og deildum svo á
okkur afganginum.
— Tildrög þess að okkur var
boðið, voru þau, að í fyrra tókum
við þátt i hinni miklu hátíð
Evropa Cantat í Bretlandi. Þar
vakti mikla athygli kór frá ísrael.
Hann var stjarna hátiðarinnar,
enda eru ákaflega góðir kórar
þar. Tóniistarstjóri ísrael, Henry
Klausner, var boðinn þangað.
Hann kom m.a. í þeim tilgangi að
líta eftir kórum, til að bjóða á
Zimriya hátíðina. Hann varð þá
svo hrifinn af Hamrahliðarkórn-
um, að hann bar fram boð til
okkar við rektor þar á staðnum.
Þorgerður var að því spurð
hvort ekki væri erfitt að halda
uppi svo góðum kór i skóla, þar
sem sifellt væri um endurnýjun
að ræða, og að hafa svo umfangs-
mikia söngskrá æfða við þessar
aðstæður. Hún játaði því, sagði
stöðugar breytingar yrðu óhjá-
kvæmilega á söngfólki. Þetta
hefði versnað mikið siðan nýja
kerfið var upp tekið i Hamra-
hlíðarskóla, því nú eru nemendur
þar ekki reglulega i fjögur ár,
heldur geta sumir verið styttra I
skólanum. — Fólk fer þegar það
er farið að kunna að vinna og
njóta þess virkilega að syngja i
kórnum, sagði hún.
Þessir nemendur, sem eru á
aldrinum 16—21 árs, leggja gifur-
lega mikið á sig til viðbótar nám-
inu. Þorgerður sagði, að reikna
mætti með æfingum í 9 klukku-
stundir á viku að jafnaði. Og
miklu meira þegar um ferð eins
og þessa er að ræða, frá þvi skóla
lauk og þar til farið var; voru
kóræfingar á hverju kvöldi og ail-
ar helgar. Því þarf gífurlegan
áhuga til að vera með. Um hina
fjölbreyttu söngskrá, sem boðið
er upp á, sagði Þorgerður, að hún
væri nauðsynleg til að standa
jafnfætis úrvalskórum. Ef ekki
væri við það miðað, þá kæmi kór-
inn ekki til greina í boð sem þessi.
— Það vakti mesta athygli í tsrael
að þetta skyldi vera skólakór og
frá svo lítilli þjóð, sagði Þor-
gerður. Þegar Jsraelsmenn
heyrðu hver fólksfjöldinn er hér,
þá héldu þeir að þetta hlyti að
minnsta kosti að vera úrvalskór
úr öllu landinu.
— Hvernig gekk? Alveg ólýsan-
Iega, svaraði Þorgerður um hæl,
þegar spurt var. — Ferðin var
eins og ævintýri. Kannski tókst
okkur fyrst og fremst svona vel af
því að þessi hópur ungs fólks er
svo samhentur. Krakkarnir voru
alveg frábærir. Þau gerðu sér í
upphafi grein fyrir því, að ef við
legðum i þetta mikla verkefni, þá
væri ekki um neitt annað að ræða
en að leggja sig allan fram. Og
Islendingar eru svo duglegt fólk
og kraftmikið þegar þeir vilja.
Alla ferðina vorum við í stffri
vinnu og hitinn var að jafnaði um
35 stig, stundum meira. Þegar við
fórum frá Jeríkó var 41 stigs hiti i
skugga. Heitur vindur, harmatan,
blés og fyrri vikuna sem við
dvöldumst i ísrael og allir höfðu
áhyggjur af okkur. Við erum vön
að vera i íslenzkum upphlutum í
söngferðum, bætti Þorgerður við,
en i þetta skipti treystum við okk-
ur ekki til þess. Stelpurnar
keyptu allar samskonar efni í
hvíta kjóla og saumuðu þá á sig,
hver eftir sínu höfði. Og strákarn-
ir voru allir i samskonar Ijósum
skyrtum. Þó komu nokkrar
stúlkur fram i íslenzkum búning-
um á lokatónleikunum.
Nú fáum við að heyra ferðasög-
una. Flogið var af stað 3. júli með
viðkomu í Frankfurt og lent í Tel
Aviv klukkan að ganga sjö næsta
morgun. Það var erfitt upphaf á
ströngu ferðalagi. Og æfingar hóf-
ust strax.
— Hátíðin er byggð upp á
tvennan hátt, útskýrði Þorgerður.
Annars vegar með sjálfstæðu tón-
leikahaldi kóranna, 18 erlendir og
9 fsraelskir kórar tóku þátt í
hátiðinni. Hins vegar var þessum
2500 söngvurum, sem þarna voru
saman komnir, skipt i hópa sem
unnu saman að flutningi á stórum
kórverkum. Þannig syngja 4—5
kórar saman í svokallaðri „Work
Shop“ og á lokatónleikunum í
Mann Auditorium komu þeir
fram f 4 flokkum undir stjórn
frægra stjórnenda. Raunar
treystu ekki allir erlendu kórarn-
ir sér til þess að taka þátt i þessu,
en við vildum reyna það. Það er
hluti af markmiðinu með þessari
hátíð að læra að vinna saman
undir stjórn þessara reyndu
manna. Við sungum með þremur
ísraelskum kórum og einum
bandarískum og æfðum í 6 daga
undir stjórn W'lli Gohl. Aftur á
móti fór tónleikahald einstakra
kóra fram úti um allt land.
— Við komum fram á opnunar-
tónleikum hátiðarinnar í
Jerúselem 6. júli, ásamt fleiri kór-
um, hélt Þorgerður áfram frásögn
sinni. Tónleikarnir stóðu f hálfa
fjórðu klukkustund og var út-