Morgunblaðið - 24.12.1977, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. DESEMBER 1977
47
Sigrún Ragna.
Lilja Huid Guðmundsdóttir, 7 ára, Laugalandi, Holtum.

Sif Einarsdóttir, 7 ára.

Hanna Asgeirsdóttir, 7 ára.

í fiskbúðinni
Höfundur: Anna Stefáns-
dóttir, 11 ára. Stóragerði,
Reykjavík
Frú Hansen var að búa til kvöld-
matinn. í matinn ætlaði hún að
hafa kótelettur. Frammi i stofunni
sat hr. Hansen og las siðdegis-
blöðin. Hann var i vondu skapi þvi
að erilsamt hafði verið á skrifstof-
unni. Og svo þessi strákur, sem
alltaf hékk uppi á herberginu sinu
við að hlusta á plötugarg. Þessi
strákur var hann Palli, sonur
þeirra Hansens hjónanna. Var
hann nú uppi i herberginu sinu að
prófa nýja kassettutaekið sitt.
Hr. Hansen finnur allt í einu
einkennilega lykt, sem kemur frá
eldhúsinu. Það sem þar var á
seyði, vissi frú Hansen ein. Kóte-
letturnar höfðu brunnið við.
En hvað átti hún nú að gera?
Allar matvörubúðir voru lokaðar
og ekkert til heima. „En hvernig
er það annars? Er ekki opið til kl.
20.00 hjá Jóni fisksala! Jú, svei
mér þá," hugsaði frú Hansen. En
nú kemur hr. Hansen inn i eldhús-
ið og þrumar út úr sér, hvað sé
eiginlega á seyði. Frú Hansen
verður hálf vandræðaleg, þegar
hún segir frá þvi, hvað fyrir hafi
komið. Bregst hr. Hansen hinn
versti við og spyr, hvað hann eigi
að fá að borða.
Frúin skýrir honum frá þvi, að
opið sé hjá fisksalanum, og að
hægt sé að senda Palla eftir nýrri
ýsu. Hr. Hansen fellst á þetta
úrræði og kallar á Palla. En Palli
heyrir ekki i föður sinum, þvi nú er
hann að athuga, hvað sé hægt að
gera mikinn hávaða með kassettu-
tækinu Nú er hr. Hansen alveg að
missa þolinmæðina. Hleypur upp.
slekkur á tækinu og rekur Palla út
i búð, er hann hefur látið hann
hafa peninga fyrir fiskinum.
Palli, sem alls ekki nennti út i
búð, drattaðist af stað niður eftir
götunni. Er Palli gekk fram hjá
skólalóðinni, heyrir hann kallað á
sig. Litur hann kringum sig og sér
fimm stráka úr hans bekk. Stóðst
Palli ekki freistinguna og fer i
fótbolta með strákunum. Gleymdi
hann alveg fiskinum. Timinn leið
og klukkan var tiu minútur i átta.
Hr. Hansen furðaði sig á þvi,
hvað drengurinn var lengi að
kaupa fiskinn. Hann var orðinn
svangur og kartöflurnar löngu
orðnar kaldar frammi i eldhúsi. Nú
gat hr. Hansen ekki beðið lengur.
tók hatt sinn og frakka og gekk út
i leit að stráknum. Og ef hann
ekki fyndi strákinn. ætlaði hann
sjálfur út i fiskbúð. Einn drengj-
anna, sem Palli var með í fótbolta,
þurfti að fara heim, svo að hætta
varð leiknum. En þá fyrst mundi
Palli eftir fiskinum. Leit hann á
klukkuna og sá, að hana vantaði
fimm minútur i átta. Palli hleypur
af stað og nær niður i fiskbúð rétt
fyrir lokun.
Er Palli kemur svo aftur út úr
búðinni. sér hann föður sinn koma
gangandi eftir götunni. Hvað átti
hann nú að gera? Hlaupa burtu?
Nei, það var ekki hægt. Pabbi
myndi ná mér, hugsaði Palli. En
nú var ekki lengri timi til umhugs-
unar. Palli snaraðist inn i búðina
og henti fiskinum á gólfið. Hann
þaut á bak við búðarborðið og
lagðist flatur á blautt gólfið Jón
fisksali varð furðu lostinn og kom
fyrst ekki upp orði. Loks fékk
hann þó málið og öskraði: „Hvað
ertu að gera strákur? Hypjaðu þig
héðan út!" Palli seildist ofan i
buxnavasa sinn og dró upp 3000
krónur og bauð Jóni fisksala þær
fyrir að þegja.
Ekki leið á löngu þar til hr.
Hansen strunsaði inn i búðina og
biður um nýja ýsu. Fisksalinn vigt-
ar ýsuna, en hann vantar pappir.
Verður hann þá að ganga framhjá
Pafla. Varð Jóni það á, að stiga
ofan á fingurinn á Palla. Palli
öskraði af sársauka. Jón missti
ýsuna og fölnaði frá hvirfli til ilja.
Hr. Hansen heyrði auðvitað öskr-
ið, snaraðist inn fyrir búðarborðið,
þrifur i peysuna hans Palla og
dregur hann út. Mundi hann nú
allt i einu eftir ýsunni. Þrifur ýs-
una óinnpakkaða og heldur siðan
heim með Palla i eftirdragi.
Frú Hansen varð meira en litið
hissa, þegar hún sá þá feðga koma
heim. Hr. Hansen eldrauðan og
þrútinn i framan og Palla rennandi
blautan. Enn meira hissa varð
hún, þegar hún sá ýsuna óinn-
pakkaða. „Litið verður vist um
kvöldmat," hugsaði hr. Hansen er
hann leit á ýsuna kramda i hendi
sér. Er inn kom skipar hr. Hansen
Palla að gefa sér skýringu á þessu
öllu saman. Palli var hálf skömm-
ustulegur, þegar hann skýrði for-
eldrum sinum frá þvi, sem fyrir
hafði komið siðasta klukkutim-
ann. En endirinn varð sá, að Palli
var látinn fara að hátta og hr.
Hansen fékk ekkert að borða
nema kaldar kartöflur.