Morgunblaðið - 03.01.1978, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, ÞKIÐJUDAGUR 3. JANUAR 1978
Fyrsta viðtal Sophiu Loren við fjölmiðla í tvö ár
Sophiu hlakkarenn Jafnmikið til að leika i nýrri kvikmynd
Fyrir skömmu átti enski
blaðamaðurinn Jean Rook
viðtal við Sophiu Loren. Viðtal-
ið var hið fyrsta sem Sophia
hafði átt við fjölmiðla í tvö ár,
en þann tíma höfðu ýmsar
slúðursögur gengið um einkalif
hennar.
Staðhæft var að hjónaband
hennar og Carlo Ponti væri að
fara út um þúfur og hann hefði
fengið augastað á laglegri
Ijósku. Ennfremur flaug sú
fiskisaga að Sophia þyrði ekki
að snúa heim til Ítalíu frá París,
þar sem hún nú býr, af ótta við
að sonum hennar Carlo og
Eduardo yrði rænt. Loks var
fullyrt að Sophiu sjálfri hefði
hrakað og vegur hennar innan
kvikmyndaheimsins færi nú ört
minnkandi, stjarna hennar væri
að brenna út.
Sophia les ekki lengur slúður-
dálka blaðanna en sagði að það
væri likt á komið nú og áður en
hún eígnaðist syni sina. Þá
voru blöðin uppfull af fréttum
um að hún væri þunguð, nú
héldu þau því sifellt fram að
hún væri að skilja. Hún sagði
að sambúð þeirra hjóna væri
eins og bezt yrði á kosið, „Carlo
býr ekki í Róm, eins og látið
hefur verið í veðri vaka, heldur
búum við saman í Paris."
Fyrir fjórum árum lék Sophia í
kvikmynd, sem kvikmynduð
var í París. Meðan á kvik-
myndatökunni stóð, gekk Carlo
yngri í skóla í borginni og
vegna þess að honum likaði
skólinn mjög vel, sá Sophia
enga ástæðu til að hann skipti
um skóla. Hún dvaldi því með
syni sinum um hríð í París og
ákvað síðar að setjast þar að
Barnsrán óttast Sophia ekki og
hún fer hvert sem hana langar
til n>eð sonum sínum, hvort
heldur er í matvörubúð eða í
almenningsgarð Hún hlær að
þeirri fullyrðingu annarra kvik-
myndastjarna að ekkert sé
hægt að fara, án þess að her-
skari blaðamanna fylgi á eftir
og Ijósmyndi þær í bak og fyrir.
„Það er aðeins afsökun," segir
hún, „þegar ég fer eitthvað út,
hringi ég ekki í blaðamenn og
tilkynni þeim hvert ég sé að
fara."
Ekki svo að skilja að Sophiu sé
ekki annt um aðdáendur sina
Hún er ekki vön að neita þeim
um eiginhandaáritun, heldur
veitir hana með glöðu geði, og
skiptir hana þá litlu máli hvar
hún er stödd.
Þrátt fyrir að Sophia sé nú
komin á ~-ftmmtugsaldur, er
engin ellimörk á henni að sjá.
Hún er enn jafn undurfögur og
hún var fyrir tæpum þrjátiu
árum, er hún hóf leikferil sinn.
Hún er enn grennri en hún litur
út fyrir að vera í kvikmyndum
og á höfði hennar er ekki eitt
einasta grátt hár að finna Að
vísu er Sophia vön að taka
snemma á sig náðir en hún
borðar allt sem hana langar í
og reykir eins og strompur.
Hún er viljasterk og telur það
hafa valdið því að hún varð jafn
eftirsótt efni i slúðurdálkum
blaða og raun ber vitni. Hún
dáir Katharine Hepburn, og
reynir eftir megni að tileinka
sér skapgerð hennar Sjálfa sig
telur Sophia vera tviskiptan
persónuleika, annars vegar
leikkonuna Sophiu Loren og
hins vegar rómantiska og
draumórafulla ítalska konu.
M argir hafa velt því fyrir sér
hvernig á því standi að Sophia
hafi aldrei fallið fyrir einhverj-
um hinna hávöxnu og glæsi-
legu manna sem hún hefur
leikið á móti í kvikmyndum. En
til að karlmenn komist í náðina
hjá Sophiu verða þeir að hafa
meira til að bera en glæsileika,
þeir verða einnig að vera gáf-
aðir. Útlitið skiptir Sophiu engu
máli, og því hefur svo farið að
jafnskjótt og glæsimennin hafa
komist að raun um það, hafa
þeir séð sitt óvænna og hætt að
dufla við hana
Maður hennar Carlo Ponti er
líka ekki glæsilegur á velli.
Hann er talsvert lægri en hún,
hálfsköllóttur og 65 ára
gamall. En hún hefur haldið
tryggð við hann og engan látið
komast upp á milli þeirra.
Sophia Loren — enn jatn togur og pegar hún hóf leikferil sinn
fyrir tæpum þrjátíu árum.
„Ég er ord/aus því allar
slúðursögurnar um mig
eru uppspuni frá rótum
-afcfc THE OBSERVER^ THE OBSERVER THE OBSERVER *Skh THE OBSERVERrfifck THE OBSERVER THE OBSERVEl
Þegar Brezhnev fer frá
verður hann ekki smánaður
VEIKINDI Leonids
Brezhnevs í fyrri viku
hefðu varla getað komið
upp á óheppilegri tíma
fyrir hann. Snemma á ár-
inu var metorðagirnd
hans fullnægt þegar
hann var kjörinn formað-
ur æðsta ráðs Sovétríkj-
anna, — þ.e. forseti
landsins, en veikindin
komu i veg fyrir að hann
gæti notið þeirrar
ánægju að sitja í forsæti i
þessu nýja hlutverki á ár-
legum fundi æðsta ráðs-
ins í Moskvu.
Sovézki leiötoginn, sem varð
71 árs 19. desembsr s.l. hefur
átt við veikindi að stríða síðan
1974, þó að enginn utan múra
Kermlar geti ákveðið sagt hvað
að honum gengur. Það er þó
vitað með vissu að heyrn hans
er ekki góð, því að á opinberum
sovéskum myndum hefur hann
sést með heyrnar tæki.
Því er einnig haldið fram að
kjálkinn hrjái hann, en hvort
það eru tennurnar eða eitthvað
alvarlegra veit enginn með
vissu. Það er álitið (sérstaklega
af útliti hans að dæma) að hann
sé veikur fyrir hjarta.
Sovéskir embættismenn
verða kaldranalegir þegar þeir
eru spurðir um heilsu leiðtog-
ans. Þeir vilja láta líta svo út að
stjórnmál í þeirra landi séu
ekki bundin við persónuleika
stjórnmálamannanna.
Sannleikurinn er sá að allir
nema æðstu ráðamenn Sovét-
ríkjanna eru næstum eins fávís-
ir og við um þetta mál. Það sem
skiptir einnig máli og er til
réttlætingar á forvitni Vestur-
landabúa, er mikilvægi Sovét-
ríkjanna í heiminum sem risa-
veldis. Hver þar er við völd
skiptir miklu máli fyrir okkur.
Það sem veldur áhyggjum
fólks á Vesturlöndum, sem fylg-
ist með eða starfar að málefn-
um viðkomandi Sovétríkjun-
um, er að Brezhnev virðist að-
eins af og til geta sinn sfnum
störfum. Heilsa hans virðist
vera nokkru betri þetta árið,
heldur en árin 1975 og 1976, en
atburður eins og heimsókn
hans til Frakklands snemma á
þessu ári sýndi hvernig hans
gamli stíll hefur breyst.
Brezhnev átti ekki líflegar
viðræður við Giscard d’Estaing
Frakklandsforseta. Hann las
aðéins upp undirbúna texta.
Það sem var ætlað að vera sam-
tal endaði með að vera tvö ein-
töl. Síðustu raunverulegar við-
ræður sem Brezhnev átti við
vestrænan leiðtoga, var þegar
hann átti fund með Ford for-
seta í Vladivostok á árinu 1974.
En sérfræðingar í London efast
nú um að slíkur fundur eigi
eftir að eiga sér stað aftur. Þeir
álíta að ef til fundar með Carter
forseta komi, þá muni rússarnir
bíða þar til ölium samningavið-
ræðum er lokið og síðah muni
Brezhnev aðeins birtast við
undirskriftarathöfnina.
Ef veikindi Brezhnevs hafa
ekki skapaá nein vandamál í
sovézkum stjórnmálum eins og
virðist á yfirborðinu, þá er or-
sökin sjálfsagt trygg og stöðug
staða hans sem leiðtoga. öllum
aðalkeppinautum hans (að
minnsta kosti þeim sem Vestur-
landabúar þekkja til) hefur
verið komið út úr Politburoinu,
þó að baráttan gegn sumum
þeirra hafi tekið mörg ár.