Morgunblaðið - 16.02.1978, Síða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. FEBRUAR 1978
Ávarp ,,lýdrædissinnadra kommúnista” í Austur- Þýzkalandi
2. grein
1 fyrsta sinn f sögu Þýzka al-
þýðuiýðveldisins er komin fram
stesk andspyrnuhreyfing innan
kommúnistaflokkssins, SED. Hin
.lýbakaða og vitanlega ólöglega
stjórnar- og flokksandstaða leysir
hér frá skjóðunni á mjög opinská-
an hátt. Andófsmennirnir ganga
hiklaust til verks í hvassri gagn-
rýni sinni á stefnu Flokksins og
sovézkan línudans stjórnarinnar.
Þeir nefna öll helztu pólitísku
vandamál Alþýðulýðveldisins
réttum nöfnum. Höfundar þessa
ávarps „Samtaka lýðræðissinn-
aðra kommúnista“ ættu að vita
gjörst hvar skórinn kreppir í
Austur-Þýzkalandi og f Ráð-
stjórnarríkjunum, því þeir eru
sumir sagðir háttsettir innan
Flokksins og stjórnsýslu lands-
ins.
I STRÍÐOG FRIÐUR
1. Við höfnum hinu þoku-
kennda „almenna þróunarlögmáli
marxismans“. Sannleikurinn er
alltaf hlutlægur og raunveruleg-
ur. Innsti kjarni marxismans er
hlutlæg greining á hinu raun-
verulega ástandi hverju sinni.
Hættan af
risaveldunum
2. Hin ólíka þróun ríkisauð-
valdsins hefur leitt til þess, að nú
eru í heiminum tvö heimsvalda-
sinnuð risaveldi, þ.e. Bandaríkin
og Ráðstjórnarríkin. Svo að
tryggja megi frið í heiminum,
verðum við að vona, að á alþjóóa-
vettvangi verði með mest dreifing
á styrkleikahlutfalli milli ríkja
heimsins.
Lýöskrum
frá Moskvu
3. Frá hinum tveim heims-
valdaasinnuðu höfuðstöðvum
stafar styrjaldarhættu. Hin
hrottalega notkun Ráðstjórnar-
ríkjanna á napalmi gegn landa-
mærasveitum Alþýðulýðveldisins
Kína, og hinar stöðugu viðsjár á
landamærum Ráðstjórnarríkj-
anna og Kína, færa okkur fullar
sönnur á, að sú kenning að Ráð-
stjórnarríkin tryggi friðinn með
veldi sínu, er hreint og beint lýðs-
krum. Hættan á stríðsátökum
eykst í kjölfar aukinnar hervæð-
ingar risaveldanna. Það verður að
koma á afvopnun.
Hinir mettu
og makráðu
4. í hinu vestræna kerfi heims-
valdasinna eru hin einstöku ríki
orðin gjörsamlega háð hvert öðru
innbyrðis, bæði á sviði efnahags-
mála, stjórnmála og menningar.
Hinum einstöku iðnríkjum auð-
valdsins stafar því engri striðs-
hættu lengur hvert af öðru.
Sovézkar
nýlendur
5. Vígbúnaður Ráðstjórnarríkj-
anna á landi, sjó og í lofti, hinar
beinu hvatningar sovétmanna til
átaka á styrjaldarsvæðunum í Af-
riku og I arabalöndunum með
vopnasendingum, aðstoðarmönn-
um og herþjálfurum, hinn sívax-
andi hernaðarandi, sem einkenn-
ir orðið allt opinbert líf í Austur-
Evrópu, — allt þetta stofnar
heimsfriðnum í hættu.
Það verður að knýja Ráðstjórn-
arríkin á afvopnunarráðstefn-
unni í Vínarborg til samninga um
jafn mikla afvopnun, og um brott-
flutnfng hersveita þeirra frá
Austur-Evrópu. Einnig nýlendu-
kerfi hinna rauðu heimsvalda-
sinna verður að afnema.
Afvopnun
Þýzkalands
6. Hinar bandarisku Nato-
hersveitir verða að hverfa frá
Vestur-Evrópu. Vestur-Þýzkaland
verður að segja sig úr Atlants-
hafsbandalaginu, Austur-
Þýzkaland úr Varsjárbandalag-
inu, og allt Þýzkaland verður að
afvopnast algjörlega. Öryggisráð
Sameinuðu þjóðanna getur tryggt
hlutleysi Þýzkalands. Þeir fjár-
munir, sem varið hefur verið til
vígbúnaðar í Þýzkalandi, verði
látnir renna til Sameinuðu þjóð-
anna, sem svo ráðstafi fénu til
örbirgðar-þjóðanna.
Rússland
á nóg landrými
7. Það verður að koma á friðar-
samkomulagi við Þýzkaland sam-
kvæmt hinu viturlega orðalagi
Lenins „frið án skattskyldu hinna
sigruðu og innlimunar". Rússland
ræður yfir risavöxnum landflæm-
um, til hvers þarf þá þetta ríki að
koma fram sem landræningi? Við Valdamenn Ráðstjórnarrfkjanna skilja ávarp „Samtaka lýðræðissinnaðra kommúnista" um endurvakinn
fögnum stefnu hinna japönsku fé- vilja Þjóðverja til að land þeirra verði sameinað á ný. Kreml er við öllu búin. Myndin sýnir sovézka
laga okkar í deilunni um Kúril- hermenn við Brandenborgarhliðið í Berlín.
Sjá roðann í austri
eyjar. Þeir hafa á réttu að standa.
Stefna og afstaða Ráðstjórnarríkj-
anna er stórveldishrokí jafnt í
Asíu sem Evrópu.
Klókar blekbullur
8. Ráðstjórnarríkin hafa sam-
þykkt slökunarstefnuna einungis
af efnahagslegum og tæknilegum
ástæðum. Samtímis gera Ráð-
stjórnarríkin allt til að koma
hernaðarvél sinni með vestrænni
aðstoð í yfirburðarstöðu, með
samkomulagi um samvinnu við
vestrænar þjóðir á ýmsum svið-
um, t.d. vísinda- og tæknisam-
vinnu við vestræn lönd.
Ef kæmi til nýs kalds stríðs, þá
myndi viðleitni Ráðstjórnarríkj-
anna beinast að enn frekari her-
væðingu. Þess vegna er ekki um
neinn valkost að ræða nema slök-
unarstefnuna eina. Aðeins þessi
stefna skapar möguleika á, að inn-
an Ráðstjórnarríkjanna sjálfra
verði gerðar gagngerðar endur-
bætur á friðsamlegan hátt, þann-
ig að sovétmenn hverfi frá hinum
asísku framleiðsluaðferðum, sem
stjórnað er af blekbullusjúku rík-
isauðvaldi, en taki upp sósíalíska
efnahagsstefnu og sósfalískt þjóð-
skipulag.
II SIÐBÓTAR-
KOMMÚNISTAR
OGSOVÉZKUR
RÉTTTRÚNAÐUR
„ Allt, sem á að gagntaka mann-
inn, verður að fara í gegnum heila
Ráðstjórnarrfkin fá heldur
siæma einkunn hjá austur-þýzku
andófsmönnunum, og sovézka
kerfinu er fundið flest til foráttu.
Sovézkum valdamönnum er líkt
við einvalda fursta.
hans, segir Marx. Við bætum við:
En fyrst verður hið rétta að fara
inn í höfuðið á honum. Tilkoma
mannréttinda í Vestur-Evrópu
hélst sögulega séð i hendur við
uppfinningu og útbreiðslu prent-
listarinnar með tilkomu bæklinga
og blaða. Tilkoma mannréttinda í
Austur-Evrópu nú á dögum helst í
hendur við fréttamiðlun fjölmiðla
alls staðar að úr heiminum, það á
sérstaklega við um sjónvarpið.
Fréttaspúandi
gervihnettir
Þess vegna hinn furðulegi ótti
hinna rauðu páfa í Kreml við fjöl-
miðla, þess vegna hin heimsfræga
tillaga þeirra um bann við frétta-
sendingum með gervihnöttum,
sem sovétmenn lögðu fram á
þingi Sameinuðu þjóðanna. Mun
marxisminn þá halda velli vegna
þess að áhangendur hans hafa svo
þröngsýnar skoðanir og trénaða
sannfæringu, eða hins vegar
vegna þess að haldið er fast við þá
grundvallarreglu, sem marxism-
inn hófst á, þ.e. að ætíð beri að
finna beztu lausnina á hverju
pólitísku vandamáli með því að
færa ser í nyt andstæðar skoðan-
ir.
Andbyltingarsinnar
2. Hinn flokksstýrði rétttrúnað-
ur Moskvu er orðinn beinlínis
andbyltingarsinnaður. Til þess að
verja hagsmuni heimsvaldasinn-
aðrar valdbeitingar, hindrar þessi
rétttrúnaðarstefna hin kommún-
ísku öfl i heiminum í að sjá hlut-
ina í nýju ljósi, kynnast nýjum
kenningum eða taka ný raunhæf
skref. Þessi rétttrúnaðarstefna
rekur stórveldispólitík alveg án
tillits til hinna alþjóðlegu sam-
taka verkalýðsins eða hinna svo-
nefndu bræðraþjóða.
Spákaupmennska
í olíu
Rétttrúnaðarklíkan í Moskvu
hefur samvinnu um verðlagningu
á oliu við hin illræmdustu and-
byltingarsinnuðu lénsríki verald-
arinnar, og hið síhækkandi olíu-
verð veldur beinni verðbólgu fyr-
ir verkamenn jafnt í auðvaldsríkj-
unum sem í hinum sósíalísku ríkj-
um. Rétttrúnaðarklíkan heldur
uppi spennu í kringum Vestur-
Berlín, sendir kúbanska málaliða
til þróunarlandanna og svo fram-
vegis. Allt þetta er hrein and-
stæða framfarasinnaðrar stjórn-
málastefnu.
Mótuð af
miðöldum
3. Siðbótin náði aldrei til Rúss-
lands, ekki heldur upplýsinga-
tímabilið, og þar hefur aldrei
komist á frjálslynt menningar-
þjóðfélag. Flokkurinn og sjálft
ríkið í hinum núverandi Ráð-
stjórnarríkjum eru mótuð sam-
kvæmt því. Það er þjóðfélag
kirkjuveldisins með goðsagnir frá
því fyrir daga Krists, sem sum-
part eru enn í fullu gildi. Ráð-
stjórnarríkin halda uppi stórrúss-
neskri þjóðernisstefnu með and-
gyðinglegum, andlýðræðislegum,
andþjóðernislegum hugsunar-
hætti, talsmáta og framkomu, og
það hlýtur aðeins að vekja viðbjóð
í Vestur-Evrópu.
Við stöndum fast á þeim rétti
okkar að fara okkar eigin þýzku,
þjóðlegu leið til sósíalisma, en
þessu hefur Moskva stöðugt tjáð
sig fylgjandi i orði, enalltaf neitað
okkur um pólitískt.
Sjálft
ríkið einokað
4. Stalinisminn var ekkert um-
ferðaslys, hann er kerfi. Stalin-
ismi og fasismi eru tvíburar mót-
aðir af baráttunni um að auka
völdin með því að einoka allt rík-
ið. Við minnum á orð eins fyrrver-
andi fanga úr fangabúðum nas-
ista, Kurts Schumachers, að stal-
inisti væri ekkert annað en rauð-
lakkaður nasisti.
Hjálparhella
Hitlers
Stalin hjálpaði Hitler til valda
með þvf að siga þýzka kommún-
istaflokknum á „sósíalfasistana" i
þýzka jafnaðarmannaflokknum.
Austur-þýzku gagnrýnendurnir segja að sovézkur verkalýður sé arðrændur og sé ekki einu sinni frjáls
ferða sinna í eigin landi.