Morgunblaðið - 16.02.1978, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. FEBRUAR 1978
Raufarhafnarrall — 1. hluti
Texti og myndir:
Ágúst Ásgeirsson
Svipmynd úr Hafnarbúðinni. Afgreiðslufólkiö á þönum
við sín störf og Karl virðir erilinn fyrir sér.
þar sem félagið þyrfti hvort eð er
að halda uppi reglulegum ferðum
hingað. Nú ríkir góð samvinna
milli Hafnarbúðarinnar og kaup-
félagsins og hafa báðir aðilar not-
ið samkeppninnar," sagði Karl.
Hann bætti því við að Raufar-
hafnarbúar vissu varla af skipum
Skipaútgerðar ríkisins. Kvað
hann nýtt fyrirkomulag á
þjónustu þeirra hafa fækkað
ferðum. „Maður forðast og helzt
að fá vörur með skipum útgerðar-
innar, því nánast alltaf er um
vanskil á vöru að ræða eða
skemmdir og hefur Skipaútgerðin
reynst afar illa hvað bætur
snertir," sagði Karl Agústsson.
menn ólaunaðir starfsmenn hins
opinbera. Okkar álagning í
almennri matvöru er að jafnaði
innan við 20%, en við innheimt-
um 20% söluskatt af öllu saman
fyrir hið opinbera", sagði Karl.
í spjallinu við Karl Ágústsson
kaupmann í Hafnarbúðinni á
Raufarhöfn kom fram að hann
hefur um 60% af verzluninni á
staðnum og kaupfélagið um 40% .
Sagist hann eiga mikil viðskipti
við loðnuflotann og því síður en
svo nokkur deyfð yfir vetrar-
mánuðina í verzluninni. Þá kom
fram að verzlun Karls verður 10
ára í vor, hún hóf starfsemi sína í
maí 1968 og hefur vaxið og dafnað
Hafnarbúðin, Raufarhöfn:
Eini matvömkaup-
maðurinn frá Akureyri til Seyðisfjarðar
TVÆR alhliða verzlanir eru
starfræktar á Raufarhöfn. Það
kann að virðast ótrúlegt að tvær
verzlanir sem byggja afkomu sfna
á matvöruverzlun skuli þrffast f
rétt rúmlega 500 manna sjávar-
þorpi þar sem verzlun við fá-
mennar nágrannasveitir er Iftil.
Þær þrífast þó sæmilega, verzlun
K.N.Þ. og Hafnarbúðin, og f til-
efni þess að sú sfðarnefnda er
eina kaupmannsverzlunin á
svæðinu frá Akureyri til Seyðis-
fjarðar röbbuðum við Iftillega við
Karl Agústsson kaupmann.
Hafnarbúðin var næstum full
af fólki. Þrjár konur voru á þön-
um við afgreiðslustörf en Karl
sparar þeim sporin og tekur þátt í
afgreiðslu þegar önnur sýslan við
verzlunarstörf kallar ekki að.
„Hér er alltaf nóg að gera alla
daga. Mest er þó um að vera þegar
billinn kemur, einkum ef ein-
hverja vöru hefur vantað," sagði
Karl, og bætti við að hann væri
nýbúinn að taka á móti vörum
sem flutningabíllinn kom með
fyrr um daginn.
Karl sagði í spjallinu við Mbl.
að aðföng til verzunarinnar hefðu
verið með ágætum undanfarin
misseri. Fær hann flestarsinar
vörur með flutningabíl K.N.KÞ.
og mjólkurbílnum, sem hann
sagði koma undantekningarlítið
1—2var í viku til Ra'ufarhafnar.
„Fyrstu árin vildi kaupfélagið
ekki flytja vörur fyrir mig og leit
á Hafnarbúðina sem fjandsam-
legan keppinaut. Þetta breyttist
þó með nýjum kaupfélagsstjóra
sem sá að tilvera mín var stað-
reynd og að það væri hagur kaup-
félagsins að flytja vörur fyrir mig
Karl 60% —
-Kaupfélagið 40%
Karl sagði að samkeppni
verzlunar hans og kaupfélagsins
hefði leitt til fjölbreytts og nægs
vöruvals fyrir þorpsbúa. Hann
sagði að afkoman hefði verið
sæmileg. „Maður hefur skrimt
yfir erfiðustu hjallana vegna
mikillar launalausrar vinnu fjöl-
skyldunnar í fyrirtækinu. Aðai-
umskiptin eru í matvöruverzlun-
inni og ekki mikið upp úr henni
að hafa. 1 raun eru matvörukaup-
með hverju árinu, að sögn Karls.
Verzlar Karl með flest það sem
hugsazt getur, þó eru bygginga-
vörur ekki á vörulista hans.
Þess má í lokin geta að Karl
^Agústsson verkar grásleppuhrogn
á hrognkelsavertíðinni sem stend-
ur yfir frá marz og fram í maí. Er
Karl eini kaupandi grásleppu-
hrogna á Raufarhöfn, nokkrir sjó-
menn verka hins vegar sjálfir
sinn'afla. Á síðustu vertíð verkaði
Karl um þrjú hundruð tunnur af
hrognum, rúmlega þúsund voru
verkaðar á Raufarhöfn.
Á Raufarhöfn er konuríki
Margir viðmæl-
endur Mbl. á Raufar-
höfn sögðu þorpið
vera konuríki. Og
þeir sögðu, sðrstak-
lega þó eiginmenn,
að með f jöJgun kven-
fólks í hinum ýmsu
æðri störfum hefðu
konur „vaðið meir
uppi“ og meira og
minna tekið völdin á
heimilunum f sfnar
hendur. Þegar að var
gáð kom f ljós að
fullyrðingar um
konurfki á Raufar-
höfn áttu við rök að
styðjast. Hreppstjóri
staðarins er kona,
kona gegnir þar lög-
reglustörfum, um-
sjón bankans er nú
að mestu í höndum
konu og loks hefur
lengi verið kvenmað-
ur fyrir verzlun
Kaupfélags Þingey-
inga, en hún lét af
störfum daginn áður
en Mbi. bar að gerði,
Auk þessa hafa fleiri
konur með mikil-
væga sýslan að gera
á Raufarhöfn. Tilval-
ið þótti að taka tali
tvo kvenskörungana,
lögregluna og hrepp-
stjórann.
„Hefði aldrei
sótt um
svona starf"
„ÞAÐ er reyndar ekki
nema rúmur mánuður
síðan ég tók við starfan-
um, er skipuð frá ára-
mótum, og því get ég nú
ekki frætt þig sérlega
mikið um hvert embætti
hreppstjóra í raun og
veru er,“ sagði Hrefna
Friðriksdóttir hrepp-
stjóri á Raufarhöfn er
Mbl. leit við hjá henni í
ferð sinni um staðinn.
Hrefna var að sinna
erindum eins heima-
manna er við bönkuðum
uppá. Heima hjá henni
var fullt hús af börnum, í
heimili eru 6 manns og
barnabörn voru einnig í
heimsókn að þessu sinni.
„Starf hreppstjóra
Raufarddhafnarhrepps
hefur orðið umfangs-
minna með árunum, eða
frá því að fastur lög-
regluþjónn kom hingað,“
sagði Hrefna. Hún sagði
að í stórum dráttum væri
það hlutverk hennar að
greiða út allar almanna-
tryggingar til hreppsbúa,
veita vottoró ýmiskonar,
sjá um skráningu bif-
reiða og skráningu skips-
hafna og síðast en ekki
sízt að veita fyrirgreiðslu
í sambandi við skattamál.
„Hjá mér borga menn
inn á skatta sína og ég
tek einnig við skatta-
skýrslum, geng m.a. á
eftir þeim sem ekki skila
á tilskildum tíma.“
Hrefna sagði að starfið
hefði ekki verið anna-
samt það sem af væri
embættistíð hennar.
„Það hefur verið nokkuð
mikið að gera í dag og í
gær við útborgun
almannatrygginganna.
Annars á ég eiginlega
alveg eftir að gera mér
ljóst hversu umfangs-
mikið starfið er, hvað
embættið felur í sér
o.s.frv. Það hefur sam-
lagast húsmóðurhlut-
verkinu ágætlega. Margt
á þó eftir að koma í ljós
ennþá. Þetta kemur með
tímanum."
Að lokum var Hrefna
spurð hver hefðu verið
tildrög þess að hún varð
hreppstjóri. „Það er
sýslumaður sem skipar í
þetta embætti eftir uppá-
stungu hreppsnefndar.
Það að hann skipar konu
er að sennilega hefur
hann haft góða reynslu
af kvenhreppstjóranum
á Kópaskeri. Hrepp-
stjóraembættið er nokk-
uð sem ekki er sótt um.
Ég held að mér hefði
aldrei dottið í hug að
sækja um svona starf.“