Morgunblaðið - 23.03.1978, Qupperneq 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. MARZ 1978
Opnum verzlun okkar
að nýju eftir breytingar
þríðjudaginn 28. marz
H^FFSriririe mll
r 1 1
l mx J 1
Viö mælum, skipu-
leggjum og teiknum, allt
yöur aö kostnaöarlausu.
Bjóöum eitt fjöl-
breyttasta úrval inn-
réttinga í eldhús,
böö og herbergi,
sem völ er á, og í alls
13 veröflokkum.
Okkar þjónusta,
yöar hagur.
■

u !
kalmar
Innréttingar hf.
SKEIFAN 8, REYKJAVÍK SÍMI 82645
Fyrirlest-
ur um
tónlist
Norska tónskáldið Ketill
Severud kom hingað tíl lands,
sem gestur Norræna hússins og
hélt smáfyrirlestur um viðhorf
sín til tónsköpunar. Flutt voru
þrjú verk eftir hann og útskýrði
tónskáldið verkin lítillega áður
en þau voru flutt. Blásarakvint-
ett Tónlistarskólans í Reykjavík
flutti fyrsta verkið sem er
hefðbundið að gerð og mjög vel
unnið. Kvintettinn er nokkuð
erfiður í samspili en yfir flutn-
ingnum var þó nokkur þokki.
Tónskáldið lýsti verkin nokkuð
en það skiptist i fjóra kafla. I
vinnubrögðum sínum leggur
Severud áherzlu á lagferlið og
má segja að verk hans séu að
miklu leyti unnin sem tvíradda
lagferli (kontrapunktur). Annað
tónverkið, sem flutt. var eftir
Severud, var orgelverk, hljóðrit-
un sem gerð var í Maríukirkj-
unni í Bergen og flutt af Tor
Grönn. Við gerð verksins lagði
tonskáldið til grundvallar hug-
myndirnar djöfullinn, Kristur
og Guð. Stef djöfsa var rammað
inn í „trítónus", tónbil sem á
miðöldum var kallað „Djöfull í
tónlist", en stef Krists var
spegilmyndin af stefi djöfulsins
og Guð var táknaður með
fallegu sálmastefi. Verkið er
áheyrilegt, sérlega þó niðurlag-
ið.
í tilkynningunni um tónleik-
ana var lögð mikil áherzla á, að
hér væri um að ræða fyrirlestur
Tðnllst
eftir JÓN
ÁSGEIRSSON
frekar en tónleika og af fréttum
mátti ráða, að þungamiðja
fyrirlestursins væri umfjöllun
Ketils um það, að hvorki hann
né faðir hans, Haraldur
Severud, hefði notað einn ein-
asta norskan þjóðlagatón í
sínum verkum. Fyrir undirrit-
aðan, sem hlýtur að líða fyrir
sitt þjóðlagafikt, var þetta eins
og hólmgönguáskorun. í fyrir-
lestrinum kemur það svo í ljós,
að í vinnuaðferðum sínum
byggja þeir tónmál sitt á
evrópskri tónhefð og minntist
Ketill meðal annars á tilviljanir
um samþáttun í stefgerð og
útfærslu við Béla Bartok. Þann-
ig merkir þessi áðurnefnda
staðhæfing ekki það, að hér sé
um að ræða norska tónlist án
áhrifa frá norski þjóðlagatón-
list, heldur norsk nútímatónlist
sem í tónferli pg vinnuaðferðum
er alþjóðleg. í síðasta verkinu
mátti og heyra ýmis tækni-
brögð, eins og til dæmis notkun
þrástefja (ostinato) og blæ-
brigði, sem minntu mjög á
tónmál Stravinskys. Síðasta
verk tónleikanna var samið
sérstaklega fyrir Kammersveit
Reykjavíkur og flutt fyrir
nokkru á tónleikum sveitarinn-
ar. Verkið er skemmtilegt og í
gerð þess má finna, að höfundur
þess hefur gaman af því að
„mússísera". Fyrirlesturinn var
laus við allan hátíðleik, sem oft
vill brenna við þegar fjalla á um
ráðgátur allífsins, enda gat
fyrirlesarinn 'þess, er hann
minntist á atriði, sem vert væri
að ræða um, að þeim gæti hann
gert skil í næstu heimsóknum til
Islands. Gamansöm og þægileg
framkoraa Ketils Severuds, góð
og vel flutt tónlist verður
minningin sem býður hann
ævinlega velkominn til íslands.
Jón Ásgeirsson.