Morgunblaðið - 15.07.1978, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. JÚLÍ 1978
MORJrdN-
tCAFr/NO 1

(() cJfTíí!
iv;H
7\»/
____)<—///
Ég keypti þessa íyrir smápen-
ing, því það er smáprjónagalli
á henni.
l>etta heíst svo uppúr því að vera óguðlcga skynsamur!
Hann er mað klára bfladellu,
maðurinn minn, en honum
þykja þeir dýrir!

Hi ÍMi'r
Um að flytja
á einum
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Á einni aí daglegum sending-
um fréttablaðs frá Ólympíumót-
inu í New Orlcans var eins
dollars frímerki með mynd af
leikritaskáldinu Eugene Ö'Neiil,
sem dó árið 1935. En meðal
þátttakenda í mótinu var banda-
rískur alnafni hans. Ekki veit ég
hvort hann fæst við lcikritun en
honum tókst að vinna spilið, sem
hér er lýst, þrátt fyrir óheppilega
íferð.
O'Neill sat í vestur og gaf en
aðeins hans hlið var á hættu.
Norður
S. G9854
H. 6
T. 9853
L. 1053
Vestur
S. Á1032
11. KG94
T. ÁlOfi
L. G9
Austur
S. K
H. Á753
T. DG72
L. K862
Suður
S. D76
H. D1082
T. K4
L. ÁD74
Vcstur Norður Austur Suður
1. G pass 2. L dobl
2. S pass 3. G pass
4. H allir pass.
Opnunin var greinilega veik en
tvö lauf spurðu um háliti. Dobl
suðurs lofaði ekki endilega lauf-
styrk en samt spilaði norður út
laufþristi. Suður fékk fyrsta slag
á drottningu, tók síðan á ásinn og
spilaði þriðja laufi. Vestur lét þá
tígui af hendinni og fékk á
kónginn. Næsta slag tók hann á
spaðakóng og spilaði síðan lágu
hjarta á kónginn.
Eftir dálitla umhugsun spilaði
O’Neill iágu hjarta frá hendinni og
var ekki ánægður þegar norður lét
spaða, hefði betur svínað. Hann
tók slaginn og spilaði lágum tígli
á ásinn, sleppti svíningunni, og ’
trompaði spaða í borðinu. Það átti
eftir að koma sér vel áð taka ekki
á spaðaásinn.
í laufáttuna lét sagnhafi síðasta
tígulinn af hendinni og spilaði
tíguldrottningunni frá borðinu.
Hann trompaði kónginn og tromp-
aði spaða með síðasta hjarta
blinds. Nú voru aðeins éftir tvö
snil á \ di. Sagnhafi átti spaðaás
o hj agosa en suður átti
í ottni, i og tíu í hjarta. Og frá
ðin: aði hann tígulgosa og
11» ■ fá tíunda slaginn á
hjurt. inn
0 LnJlJnD
O'l'O
\ 1 ’ t' /
OD

oo

COSPER
~ 7725
„i'"

Jb.
•Mo
Hann grætur svona því hesturinn hans meiddi sig á fæti!
„Ég er ekki viss um að sú sé
staðreyndin, þótt Dagblaðið hafi
það í spaugi og almenningur
einnig, að því sé að þakka eða
kenna allar kosningabreytingarn-
ar. Dagblaðið kom inn í uppnám
og það var uppnámið sem var
aðalvaldurinn. Dagblaðið, sem að
nokkru leyti mætti nefna Alþýðu-
flokksblaðið, birti að vísu nokkrar
réttmætar greinar, en þar kom
líka fram gagnrýni, einkum á
Framsóknarflokkinn, sem ekki má
láta ómótmælt. Hins vegar hafði
Vísir uppi moldviðri sem einna
helzt líktist skrílslátunum
kringum baráttuna gegn Nýja
dagblaðinu, sem Framsóknarmenn
gáfu út uppúr 1930. Margt af því
sem höfuðstaðarstórblöð hafa á
hálfrar aldar skeiði fundið Fram-
sóknarflokknum til foráttu er
hrein og klár haugalýgi frá
„filisteum", skattsvikurum og öðr-
um hugsjónasnauðum miðlungs-
mönnum.
Það var gott að Alþýðuflokkur-
inn stækkaði, en hann þarf að
stækka meira og þroskast enn
meira. Og Framsóknarflokkurinn
ætti að fara að kunna samvinnu-
fræði betur en um stund, — en það
er innanflokksmál. Hitt gildir um
alla stjórnmálaflokka hvar og
hvenær sem þeir koma upp að þeir
breyti ýmsum málaviðhorfum
nokkuð eftir tímans kröfum, þó án
þess að skerða þá rót sem þeir eiga
í liðinni reynslu, og séu vel á verði
um það að aldrei sé komandi
kynslóðum sagt svo fyrir verkum
að þær megi sig hvergi hreyfa
þegar þeirra tími kemur. Stjórn-
málaflokkur á að vera sígildur viti
á sem flestum sviðum, ekki
hrævareldur.
Framsóknarflokkurinn má
sjálfum sér um kenna kosninga-
slysin vegna slælegrar varnar og
sóknar fyrir samvinnu- og dreif-
býlisstefnu. Hafi síðdegislesmál
átt hlut að framsóknarósigrum
kosninganna er það vegna þess að
lítil vörn og sókn kom á móti. Það
er enginn vandi að mæla við þessa
síðdegispilta, taka bara almenni-
lega í þá, viðurkénna það sem
stefnir til réttrar áttar en beita
sögulegum rökum gegn hinu.
Framsóknarflokkurinn átti að
hugsa og tala mikið og vel og gera
Tímann aftur að snjöllu tveggja
Jónasa blaði. Hefðu tíu til tuttugu
færustu menn í Framsóknar-
flokknum og Alþýðuflokknum af
eldri og yngri kynslóðahópum
gripið pennana fyrir nokkrum
misserum og látið þá dynja á
síðdegisblöðunum þá hefði stórvel
farið. Sé í deilum stefnt með
sögulegum rökum til hugsjónaátt-
ar fyrir framtíðina en persónulegt
skítkast lagt niður, getur margt
Kirsuber í nóvember
Framhaldssaga eftir Mariu Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði
14
Persónur sögunnar,
Fimm af yngri kynslóðinni,
þar af einn morðingi og annar
verður fórnarlamb morðingj-
ans.
Judith Jemfelt
Matti Sandor
Klemens Kiemensson
BKO lioland Norell
Nanna-Kasja Ivarsen
og tvær miðaldra fraukar sem
eru mikilvæg vitni.
Helena Wijk
Lisa Billkvist
og læknir og yfirlögreglu*
þjónn sem hafa ólíkar skoðan-
ir á morðmálinu.
Daniel Severin
Leo Berggren
ásamt með lögregluforingjan-
um sem dregst inn í málið í
nokkur dægur áður en glæpur
inn fyrnist.
Christer Wijk.
snögglega staðar úti í gangin-
um.
Úr íbúð Matta bárust reiði-
legar og æstar raddir.
ílvað gat verið að gerast
þarna inni? Og hvcrs vegna var
hún að hafa áhyggjur af þessu.
þau gátu víst hrópað og látið
iilum látum án þess henni
kæmi það við. En einhverra
hluta vcgna fann hún hjá sér
ríka þörf til að blanda sér í
málið og halda verndarhendi
yfir Matta Sandor og þó þekkti
hún manninn nánast ekki
nokkurn skapaðan hlut, V,
Hún gekk aftur inn í stofuna
og þegar hún sá Nönnu Kösju
stefna út í eldhúsið sem sneri
út, í garðinn flýtti hún sér á
eftir henni og sagði döpur í
bragði.
— Þau rffast svo voðalega
hjá Matta. Og klukkan er
næstum orðin ellefu. Ilvað
eigum við...?
Nanna Kasja var komin út á
stigapallinn þegar Klemens
Klemensson kom þjótandi nið-
ur í inniskóm og röndóttum
náttfötum og öskraði.
— Ileyrið þið mig. hvaða
fjárans hávaði er þctta um
miðja nótt?
Hann reií upp eldhúshurðina
og þusti í gegnum íbúð fröken
Biilkvist og inn í stóru stofuna.
Flelena Wijk sá ekki hverjir
hrópuðu hæst. En hún hún
heyrði samt til þeirra. Rödd
stúlkunnar hvell og skerandi.
— Geturðu ekki fengið það
inn/j hausinn á þér. sem ég var
i aðr segja ... því er LOKIÐ ...
LHKID.
j Og hann Hskráði.
— Ég drep þig ... ég drep
þig. Eða hann. Þú skalt ekki
láta þér detta í hug, að ég...
Og svo heyrðist ákveðin en
þó svefndrukkin rödd Klcmens-
ar.
— Þá er að hypja sig. ÚT
áður en ég sparka þér niður
stigann. Og ekkert hangs hér!
Utidyrnar skullu. Inni í
stofunni heyrðist einhver
gráta. Og Matti Sandor. Hvað
var hann að gera?
Ilelena áttaði sig svo allt í
einu á því að hann hafði
sennilega verið á sama stað
alian tímann meðan þcssi
hávaði var í stofunni.
Úti í eldhúsi Lisu. Þar sem
hann var að þvo upp eins og
ekkert væri.
4. kafli
nóvember
Þegar klukkan var að nálg-
ast átta á mánudagsmorgun
voru Helena Wijk og vinkona
hennar á jeið upp Bakara-
brekkuna. Ástæðan fyrir því
hversu þær voru snemma á
ferli var að hinn hcfðbundni
minningardagur um hetjukon-
unginn Gustaf II Adoif var
þennan dag og halda átti
sorgarguðsþjónustu fyrir hinn
nýlátna Gustaf fimmta. Gang-
an var erfið vegna þess að
veðrið var fádæma hráslaga-