Morgunblaðið - 31.08.1978, Síða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. ÁGÚST 1978
vUí> <C.Y>'
MORÖÓN-.'v^
KAFf/NO ,1

rr\
GRANI göslari
Vari ckki ha«t að láta mÍK fá skrefatcljara ok borga mér
kaddy-djohbið eftir honumi í stað launahækkunar?
[ fyrramálið stin/íur þú þessum
fáránleKa hatti inn i skáp og
ferð út að vinna!
Maðurinn minn sagði um
dajjinn að verði ekki gerðar
ráðstafanir til að draga úr
hávaðanum frá flugvellinum.
muni hann grípa til sinna ráða.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Staða varnarspilara er oft
óþægileg þegar velja þarf lit til
sóknar eða til að finna innkomu
á hcndi makkers. Þetta vandamál
er nátengt öðru, þ.e. staðsetningu
háspila og þarf ekki að vera
jafnerfitt og virðist í fyrstu.
Suður gefur. allir utan hættu.
Noróur
S. 87
H. 75
T. KDG85
L. ÁDG4
Vestur
S. ÁKG94
H. Á1082
T. 62
L. 107
Austur
S. 532
H. K963
T. 874
L. 632
Suður
S. D106
H. DG4
T. Á103
L. K985
Ein af heilsu-
lindum Reykvfldnga
Lækurinn við Nauthólsvík er
sannkölluð heilsulind, en um það
eru allir sammála, er lækinn
stunda. Fólk, sem þjáist af gigt og
þrálátum bólgum, fer þangað
daglega og situr undir bununum
og verka þær á líkamann eins og
besta nudd. Vatnshitinn í læknum
er líka við flestra hæfi. Margir eru
þeir, sem telja sig hafa fengið
mikla og jafnvel fulla bót meina
sinna, sem þá eru helst gigt og
bólgur og er lækurinn því fyrst og
fremst lækningalind.
svo mikið að öll óhreinindi, sem
kynnu að lenda í læknum, hreins-
ast burt á svipstundu.
Reykjavíkurblöðin kvarta mikið
yfir því aðstöðuleysi sem gestir
verða að sæta á þessum stað. Við
gætum þá eins tekið til saman-
burðar fjölsótta staði eins og
Heiðmörkina eða Vífilsstaðahlíð,
sem hundruð eða þúsundir manna
sækja á góðviðrisdögum. Ég veit
ekki til að neinni sérstakri hrein-
lætisaðstöðu hafi verið komið upp
á þeim stöðum, og telur það þó
Auk þessa hafa margir mikla
ánægju af að koma þarna og
kemur fólk á öllum aldri í lækinn.
Mikið er til dæmis um að foreldrar
komi þarna með börnin sín og er
útivist áreiðanlega öllum holl á
þessum stað.
Lækurinn og umhverfi hans
minnir á sjálfgerðar laugar
annars staðar á landinu, eins og
hraungjána við Mývatn og heita
pollinn í Landmannalaugum.
Hvorttveggja eru staðir, sem eru
mjög eftirsóttir af ferðamönnum.
Mjög var til bóta, þegar lækur-
inn við Nauthólsvíkina var lagaður
til og eru nú í honum nokkrar
lygnur og smáfossar, sem gott er
að sitja undir. Vatnsrennslið er
enginn þessum útivistarsvæðum
til foráttu.
Nauthólslækurinn og svæðið þar
í kring er útivistarsvæði mjög
sambærilegt við staðina, sem að
ofan eru nefndir. Ég held að allt
tal um skort á búningsklefum sé út
í hött því flestir koma í bifreiðum
og í þeim skiptir fólk um föt.
Ymsir skjólsælir staðir eru í
næsta nágrenni lækjarins og má
t.d. nefna að hár klapparhóll er að
austanverðu og er þar mjög gott
skjól á móti sólu, þótt norðangola
sé, eins og oft vill vera á
sólskinsdögum. Nauthólsvíkin
sjálf er skammt vestan við lækinn
en þar eru góð skjól og grösugir
hvammar, sem útbúnir voru fyrir
Suður opnaði á einu grandi
veiku og vestur sagði tvo spaða.
Norður var nokkuð viss um, að ása
og kónga vantaði til að vinna
láglitargame og skellti félaga
sínum því í þrjú grönd. Út kom hár
spaði. Það var auðséð að skipta
þyrfti í annan lit þegar austur lét
tvistinn. En hvaða lit? í reynd
spilaði vestur laufi en þá var spilið
unnið með níu slögum á láglitina.
Hvernig gat vestur vitað, að
austur átti hjartakónginn?
Það gat hann ekki verið viss um.
En þar sem sagnhafi átti greini-
lega drottninguna skiptu önnur
þrjú háspil meginmáli — hjarta-
kóngur, tígulás og laufkóngur. Ef
austur átti eitt þessara spila var
sama hvað gert var og spilið
ynnist.
Ekki þurfti að skipta strax í
réttan lit ætti austur annaðhvort
tígulás eða laufkóng. Hann fengi
þá slag á annaðhvort tígulás eða
laufkóng. Hann fengi þá slag á
annaðhvort þessara spila áður en
suður gæti tekið sína níu slagi.
En væri innkoma austurs í
hjarta yrði að spila litnum strax.
í öðrum slag var þannig best að
spila lágu hjarta og halda þar með
valdi á litnum. Hefði sagnhafi átt
kónginn var í lagi þó hann fengi
á hann. Seinna fengi austur þá á
annaðhvort hinna spilanna, sem
máli skiptu og auðvitað spilaði
hann spaða til baka í hvelli.
Kirsuber í nóvember
Framhaldssaga eftir Mariu Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði
53
— Segðu mér eitt, sagði
Christer — hvernig haíði verið
húið um hnútana varðandi
molana.
— Sennilega hefur verið
sprautað með venjulegri
sprautu inn í þá og pappírinn
siðan settur aftur utan um.
— En samt var aldrei sann-
að að Matti hefði haft slíka
sprautu undir hiindum?
— Þá gátu allir keypt slíkt
í apótekinu. sagði Leo.
— Og það var eitur í ÞREM-
UR molum? í tveimur scm lágu
á borðinu og í einum ...
— Já. já. Þrír voru þeir. Og
biddu mig ekki að útskýra
hvernig við fengum þetta til að
falla að hugmyndum okkar því
að það da-mi gekk ekki upp.
En þetta verður alít miklu
skiljanlegra ef maður setur
útsmoginn morðingja inn f
myndina.
— Kannski það. sagði
Christer. — En setjum nú svo
að kirsuherjaætan Matti
Sandor hefði fengið heimsókn
cinhvers sem hefði viljað gæða
sér á molunum? Tók þá eitur-
morðinginn ekki óþarfa áhættu
með því að sprauta eitri í alls
þrjá mola og hver moli var svo
eitraður að hann gat drepið. Ef
hann ekki ...
Hann starði i gegnum
þrekna lögreglumanninn og
endurtók eins og utan við sigi
— Ef hann hefur þá ekki...
ef hún hefur þá ekki ...
Á hcimlciðinni reikaði hann
eftir Blikksmiðsgötu og kom
þar af leiðandi að vesturhliði
Þriggja litlu kvennanna. Ilann
kom auga á ungan mann sem
henti honum á að koma.
Christer kom honum fyrir sig.
og sá að þar myndi kominn
Rartolomcus pliitusnúður.
Ilann var iéttklæddur þrátt
fyrir hráslagann og skjálfandi
af kulda sagði hanni
— Gerðu mér þann greiða að
koma og hjálpa mér. Hún situr
þarna inni og ég get ekki
hreyft hana úr sporunum. enda
þótt lokað sé hjá okkur og hún
er ba>ði með flösku og glas og
Klemens er ekki heima og ég
get bara alls ekki losnað við
hana.
Hann kinkaði kolli f áttina
að innkeyrslunni og breiðum
stáidyrum i kjallaranum og
lögregluforinginn hefði getað
gizkað á að lægi niður í
neðanjarðarhfiskúr ef hann
hefði ekki komið auga á skilti
yfir hálfopnum dyrunumi
Bílastöður bannaðar. Bruna-
útgangur.
— Situr hún hjá þér — niður
f diskótekinu. Klukkan þrjú að
degi!
— Já. það gerir hún sagði
pilturinn. — Ég a'tlaði að
vinna í nokkrar klukkustundir
og hlusta á nýjar plötur sem ég
var að sa-kja til Orebro. En þá
verð ég að hafa frið og það hef
ég sagt keliingunni. Eg hef
reynt með öllum ráðum að
koma henni út. líka hérna
megin en ekkcrt hefur dugað.
Og nú veit ég ekki hvort ég
þori að skilja hana aleina eftir
eða hvað á að gera með hana og
flöskuna hcnnar.
— Ég fer inn til hennar.
Lokaðu á eftir mér og farðu í
kaffi. Ég skal sjá um hún sé
farin þegar þú kemur aftur.
Ljósin voru svo dauf þarna í
diskótekinu að hann kom ekki
auga á hana að bragði. Hann
heyrði hana tautai
— Talar um ég ætti að fá
mér frískt loft. Nei vinur sæll.
það þýðir nú ekki að vera með
svoleiðis fyrirslátt. Ilitinn
hérna inni er aldeilis passlegur
fyrir mig.
— Hæ. sagði hann. — Má ég.
Það var ekki í glas sem hún
hafði hellt rauðvfninu í. heldur
krús og hún hrökk svo við
þegar hún heyrði riidd hans að
krúsin valt og úr henni allt.
Nanna Kasja var vissulega
drukkin. en fyrst og fremst var