Morgunblaðið - 03.09.1978, Blaðsíða 10

42
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 3. SEPTEMBER 1978
... Stór og óhrein jeppabifreið
ekur frá vélaverkstæðinu með
prjá menn innanborðs og ýmsa
torkennilega gripi í farangurs-
geymslunni. Bifreiðinni er ekið
um fáfarnar götur niður í miðbæ
og hún stöðvuð nokkurn spöl frá
Austurstræti. Innan skamms má
líta uppi á paki tískuverslunar við
Austurstrætið, hvar tveir frakka-
klæddir menn fara að koma fyrir
ýmsum dularfullum áhöldum og
útbúnaði...
Klukkan er tíu mínútur yfir
tólf á hádegi sunnudaginn 27.
ágúst. Þaö er blíðskaparveður
og Reykvíkingar eru flestir
komnir á stjá, enda mikið um
að vera um daginn, flugsýning,
úrslitaleikur og sólkveðju-
hátíð. I skuggalegu herbergi í
húsi einu í austurhluta borgar-
innar gengur ungur maður
órólegur um gólf og talar við
sjálfan sig.
Einar Þorsteinn hafði séð
loftfimleikaatriði
Cimarro-sirkusbræðranna nú í
sumar og uppgötvaði þá að
auðvelt væri að leika það atriði
eftir, þ.e. að hjóla á línu með
rólu festa neðan í hjólið og
mann þar í. Nú var búið að
ákveða fyrir nokkrum dögum
að hann framkvæmdi þetta
atriði á sólkveðjuhátíðinni
ásamt félaga sínum og nafna,
Einari Gunnari. Flýta þurfti
mjög undirbúningi og loks
þegar allt var um það bil að
verða tilbúið, gerði súld og allt
benti til þess að sólkveðju-
hátíðinni yrði frestað. Voru
spár veðurfræðinga allar há
lund á laugardeginum. h u
þeir Bfnarar því ákveðið að
halda ekki áfram undirbúningi
loftfimleikanna fyrr en eftir
helgi.
En núna, fyrir fimm mínút-
um, hafði verið hringt í Einar
Þorstein og honum tjáð að
sólkveðjuhátíðin færi fram
þrátt fyrir allt, enda veður hið
besta. Þess vegna varð að hafa
snör handtök og koma öllum
útbúnaði í lag til þess að af

búningur þessa atriðis hefur
farið fram með mikilli leynd og
tókst undirrituðum einungis að
fylgjast með framkvæmdum
þessum úr fylgsni og flestar
ljósmyndir, sem sá sami náði
að taka af undirbúningsvinn-
unni, hurfu með dularfullum
hætti nóttina áður en þetta
blað var prentað.
Klukkan er sjo mínútur yfir
tvö e.h. þegar stór og óhrein
jeppabifreið ekur frá vélaverk-
stæðinu með þrjá menn innan-
borðs og ýmsa torkennilega
gripi í farangursgeymslunni.
Bifreiðinni er ekið um fáfarnar
götur niður í miðbæ og hún
stöðvuð nokkurn spöl frá
Austurstræti. Innan skamms
má líta uppi á þaki tískuversl-
unar við Austurstrætið, hvar
tveir frakkaklæddir menn fara
að koma fyrir ýmsum dular-
fullum áhöldum og útbúnaði.
Járngrind er skellt yfir vegg-
stúf á þakinu og í hana festur
strekkjari, en á krók hans er
síðan smeygt lykkju af löngum
kranavír.
Þeir Einarar ganga frá öllu
tryggilega og að lokum er
vírinn festur í járngrind utan
við glugga á Útvegsbankanum.
Nokkur hópur fólks hefur
þegar safnast saman í göngu-
götunni og fylgist með.
Klukkan er þrjú þrjátíu
þegar félagarnir strekkja á
vírnum og járngrindin, sem
sett var yfirum veggstubbinn,
gefur sig. Það er hálf klukku-
stund þar til atriðið á að fara
fram. Einar Þorsteinn hverfur
allt í einu af vettvangi og
skömmu síðar hverfur gult
st.álflykki af lóð vélsmiðju
e nnar í höfuðborginni.
yf i r Austu rstræti
loft-hjölreiðunum gæti orðið.
Hann þrífur símtólið og
hringir í kunningja sinn.
— „Heyrðu, þetta er Einar
Þorsteinn, geturðu bjargað
fyrir rtiig deginum. Við Einar
Gunnar ætlum að hjóla á
vírnum klukkan fjögur í dag
eftir allt saman og við þurfum
að komast uppeftir til að sjóða
festingar og fleira og koma svo
öllu draslinu niðrí bæ.“
Klukkan er kortér í eitt e.h.
og Einararnir eru komnir
ásamt kunningja sínum í
vélaverkstæði eitt á afviknum
stað í borginni. Það er dimmt
inni þrátt fyrir sólskinið úti
fyrir og á meðan Einar Þor-
steinn leitar að heppilegum
útbúnaði til að festa línuna
öðrum megin við Austur-
strætið, hugar Einar Gunnar
að hjólinu sjálfu. Undir-
Þegar búið er að koma
stálflykkinu fyrir á þakinu er
strekkt á ný, en þegar á reynir
lætur grindin á Útvegsbankan-
um undan og klukkan er orðin
fjögur. Einararnir eru í þann
veginn að gefast upp og búnir
nð sætta sig við að fresta
atriðinu, þegar nærstaddur
maður bendir þeim á leið til
bjargar. Búið er að tilkynna að
af loftfimleikum geti ekki
Undirbúningur atriðisins fór fram með mikilli leynd í
ónafngreindu vélaverkstæöi í borginni.
Þetta er eina myndin sem
náðist af hjólinu merkilega.
Einar Gunnar Þerrar svitann af andliti nafna síns, að loknu
atriðinu.