Morgunblaðið - 05.10.1978, Qupperneq 15
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. OKTÓBER 1978
15
Sigurþór Jakobsson
í Norræna húsinu
Ungur listamaöur aö nafni
Sigurþór Jakobsson sýnir verk sífi
í Norræna húsinu þessa dagana.
Hann hefur tekið þátt í nokkrum
sýningum FIM áður og sýnt á
MOKKA tvisvar. Ennfremur hefur
hann haldið sýningu í vinnustofu
sinni. Allar þessar sýningar hafa
farið framhjá mér, og er það þvi í
fyrsta sinn, sem ég sé einkasýn-
ingu frá hendi þessa unga manns.
Sigurþór sýnir nokkuð margar
myndir á þessari sýningu. Þar
getur að líta vaxkrítarmyndir,
pappírsklippur, olíumálverk og
myndir, gerðar úr mismunandi
efni. Alls eru 102 verk á þessari
sýningu Sigurþórs.
Það er á þessari sýningu eins og
svo mörgum öðrum, þar sem ungir
menn eru að mótast í listinni, að
misjöfn eru verkin, en það er
skemmtilegur og hressilegur
heildarsvipur, sem Sigurþór getur
verið ánægður með. Hann er að
vísu nokkuð áberandi undir sterk-
um áhrifum frá sumum
Pop-meisturum, aðallega dettur
mér í hug Jasper Johns, en um það
er raunverulega ekkert nema gott
að segja. Ungir menn eiga að vera
undir áhrifum og fikra sig hægt og
sígandi i það að finna sinn innri
mann. Sumum gengur það nokkuð
seint, aðrir eru sneggri í viðbrögð-
um, en allt er það einstaklings-
bundið, enda held ég að fullyrða
megi, að enginn stöðull sé til
viðmiðunar.
Það eru ágætir sprettir í þessum
verkum Sigurþórs, og ég er ekki í
nokkrum efa um, að hér eru
hæfileikar á ferð. Ef til vill hafa
þeir ekki fengið að njóta sín enn til
fulls. Á ég þá fyrst og fremst við,
að Sigurþór virðist ekki hafa lagt
nægilega mikla vinnu i hlutina.
Þetta er ekki sagt honum til lasts,
Myndllst
heldur til varnar. Það er nefnilega
ótrúleg vinna, sem listin krefst af
þeim, er verða fyrir því að ánetjast
herini að nokkru ráði. Eg held, að
mestur árangur sé í hinum litlu
pappírsklippum hjá Sigurþóri.
Sumar þeirra eru mjög aðlaðandi,
einkum og sér í lagi þegar hann
heldur litnum í skefjum í sam-
ræmi við einfaldleika formsins.
Einnig hafði ég ánægju af sumum
krítarmyndum Sigurþórs, en þar
gætir samt nokkuð mikils gæða-
mismunar, ef vel er að gáð.
Olíumálverkin eru sum mjög
snotur og höfundi til sóma, en
samt verður að segja sem er, að
einmitt á því sviði verður þess
helst vart, að vinnubrögð mættu
vera hnitmiðaðri en raun ber vitni.
Þarna er á ferð ýmisiegt, sem er
þess virði, að eftir sé tekið. Það er
gaman að .lifa í myndlist þessa
dagana. Hver sýningin rekur aðra,
og margt er að sjá. Það, sem af er
þessu síðsumri á erfiðum tímum,
hefur verið bæði uppörvandi og
ánægjulegt andlega, Vonandi
verður framhald á þessu. Skamm-
degið er framundan og ekki veitir
af að veita birtu og yl inn í tilveru
okkar, meðan sólin svikur okkur.
eftir VALTÝ
PÉTURSSON
Kristín frá Skálpastöðum (olía á pappa. 1970).
frumlegustu verkunum á þessari
sýningu. Einnig verður að benda á
nokkur önnur verk, sem mér finnst
hafa heppnast með ágætum hjá
Sigríði: Fúga, Sónata í D-dúr,
Landslag, Tvö tré og einnig þrjú
tré, sem hér fylgir mynd af.
Heildarsvipur þessarar sýningar
er hreinn og litirnir verka sterkt
og óhikað. Um tæknihliðina er ég
ekki fær að dæma, en ef til viil
væri best að segja eins og Jón
minn Hreggviðsson forðum: Ég
drekk allt sem rennur, Maddama
góð. Sem sagt allt, sem hefur kraft
og fegurð, er vel gert að mínum
dómi, en þeir vísu vita galla á öllu
og geta þá tjáð sig, ef vinnubrögð
eru fyrir neðan meðallag.
Ég hafði mikla ánægju af
þessari sýningu Sigríðar Candi, og
ég held að óhætt sé aö stefna fólki
til að sjá þessi teppi. Þau éru lífleg
og fyrst og fremst án tildurs og
yfirboðsmennsku. Tónninn í þess-
ari sýningu er hreinn. Og má ég
spyrja? Getur nokkur fengið betra
hól en einmitt þaö.
Vonandi verður nú áframhald á
starfsemi FÍM-salarins, ég nefni
þetta hér vegna einskærrar
hræðslu um dug og kraft félags-
manna. Nú hafa þeir gullið tæki-
færi til að sýna, að þeir þurfa á
húsnæði aö halda og geta staðið
undir því sjálfir.' Það yrði ánægju-
legt, ef sýning Sigríðar væri aðeins
byrjun á fleiri einkasýningum.
Þær mega gjarnan vera mismun-
andi; sannleikurinn er sá, að allar
sýningar eru það, og ekkert við því
að segja í sjálfu sér, en alltaf
verður samt einhver hluti þeirra
til að gleðja andann og mannfólk-
ið. Ekki veitir nú af, þegar hausta
tekur og frelsa verður frystihúsin.
Valtýr Pétursson.
Eondon
5 dagar 12. og 26. okt.
9. og 23. nóv.
Innifaliö: Flug, flugv.sk., gisting,
enskur morgunv.
FERÐASKRIFSTOFAN
tmOMTK
iðnaöarhúsinu,
Hailveigarstíg 1.
Símar
28388 - 28580.
Vel sóttir
fundir hjá Ör-
uggum akstri
KLÚBBARNIR ÖRUGGUR
AKSTUR beittu sér fyrir 7 um-
ferðarmálafundum á tímabilinu
15. til 23. sept. s.l. Fyrir utan
hefðbundna afhendingu viður-
kenningar- og verðlaunamerkja
Samvinnutrygginga og almennan
málflutning varðandi umferðarör-
yggi heima fyrir og almennt,
mætti formaður Landssamtaka
Klúbbanna ÖRUGGUR AKSTUR,
Hörður Valdimarsson, á öllum
fundunum sem frummælandi, og
flutti þar erindi.
Þessir fundir voru haldnir þann-
ig:
15/9 í Stykkishólmi, og stóð að
þeim fundi einnig klúbburinn í
Ólafsvík — 17/9 á Sauðárkróki —
18/9 á Siglufirði — 19/9 á Hofsósi
— 20/9 á Ólafsfirði — 29/9 bæði á
Hvammstanga og Blönduósi.
Miðað við það, sem nú almennt
gerist, voru þessir fundir allvel
sóttir og umræður að vanda bæði
almennar og fjörugar.
(Fréttatilk.)
SXít'^. w
.• . + • > '
^
fjJ.... - "tst '•
’r* ’mrmáf* •*** rv<^T
■■
.
■ -■ ■ •
^ 'S W l|f|
:•-- -"• ■ ■ >'• •-
s->>>^
r*.4 w* •*■'■"% ÍTí*