Morgunblaðið - 06.10.1978, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. OKTÓBER 1978
23
Fæddur 11. janúar 1926.
Dáinn 30. september 1978.
Jónatan var fæddur á Patreks-
firöi, en þar bjuggu foreldrar
hans, hjónin Kristín Haraldsdóttir
og Guðbrandur Jpnatansson. Voru
þau bæði ættuð af Snæfellsnesi.
Bæði eru þau látin og gengin til
feðra sinna.
Kristín og Guðbrandur eignuð-
ust 8 börn og var Jónatan þeirra
yngstur. Erfitt árferði var á
uppvaxtarárum Jónatans. 14 ára
er hann byrjaður að létta undir, er
farinn að stunda sjó, sem hann
gerði um mörg ár. 15 ára gamall
ræðst hann í skipsrúm austur á
Norðfirði. Síðar lá leið hans suður
og var hann um árabil á togurum
Bæjarútgerðar Hafnarfjarðar:
Jónatan Guðbrands-
son - Minningarorð
Liðtækur og duglegur að hverju
sem gengið var. Vegna bilaðrar
heilsu hætti Jónatan sjóverkum.
Vann eftir það við uppbyggingu
Straumsvíkur og síðar hjá Hafn-
arfjarðarkaupstað. Heilsubilun
Jónatans stafaði af því að maginn
sprakk í honpm, er hann var 32
ára. Sjálfsbjargarviðleitnin var
honum í blóð borin, einbeitni hans
og lífsorka bauð honum að gefast
ekki upp. En enginn má sköpum
renna. Heilsufar Jónatans beygði
hann, en braut hann ekki. Bjargaði
honum þar einlæg og barnsleg trú,
er bar hann yfir erfiðleikana.
21. júlí 1951 varð örlagadagur
Jónatans. Þá gekk hann að eiga
Guðmundu Guðmundsdóttur úr
Hafnarfirði. Stóð heimili þeirra
þar alla tíð. Lengst af í Lækjar-
götu 28. 10 urðu börnin og lifa þau
öll, nema drengur er andaðist í
fæðingu.
Börnin eru talin í aldursröð,
Sævar búsettur á Hvammstanga,
kvæntur Hólmfríði Bjarnadóttur.
Eiga þau fjögur börn. Sigrún býr í
Keflavík, gift Pétri Jóhannssyni,
eiga þau þrjú börn. Grétar býr í
Vestmannaeyjum, kvæntur As-
laugu Bjarnhéðinsdóttur, eiga þau
eitt barn. Þórunn Inga býr i
Reykjavík, gift Birni Jónassyni,
eiga þau þrjú börn. Kristín Helga
býr í Hafnarfirði, gift Sigurði
Trausta Sigurðssyni, eiga þau þrjú
börn. Guðbrandur býr í Vest-
mannaeyjum, kvæntur Hrönn Sig-
urjónsdóttur og eiga þau tvö börn.
Guðrún Lára býr í Keflavík, gift
Ólafi Asgeirssyni, eiga þau eitt
barn. Yngstir og dvelja í foreldra-
húsum eru bræðurnir Jónatan og
Sigurbergur.
Af framanrituðu sést að lífið var
ekki einber leikur fyrir þau hjón.
Heldur barátta með vonbrigðum
og sigrum. Sigurinn er alltaf sætur
og ber allt uppi. Við ævilok
Jónatans stóð hann að öllu yfir-
unnu. Hjálpaði honum þar svo
ómetanlegt var barnsleg Guðstrú
og traust á Jesú Kristi. Jarðneskt
mótlæti og heilsuleysi, gat ekki
brotið þetta niður. Þó svo að
Jónatan sýndist bogna undir
byrðunum, þá brotnaði hann
aldrei. Trú sína á Jesú innrætti
hann börnum sínum. Var það
besta veganesti er þau gátu fengið.
Jónatan unni öllu því sem fagurt
er í sköpun Drottins. Hann var
hrifnæmur maður og hafði yndi af
söng og hljómlist, enda sjálfur
ágætur hljóðfæraleikari og lék
hann á orgel af list.
Góður drengur er genginn langt
um aldur fram. Sár söknuður er
kveðinn að eiginkonu hans, börn-
um, tengdabörnum og barnabörn-
um, ásamt systkinum og stórum
vinahópi. Fullvissa trúarinnar
gefur huggun á skilnaðarstund.
Jónatan vissi að hverju stefndi og
fól hann sig í hendur þeim Drottni
er skapað hefir himin og jörð.
Honum var það hvorki hulið eða
ráðgáta. Hann átti fulla vissu um
frelsandi náð Guðs í Jesú Kristi.
Gat hann sagt með Páli postyla:
„Lífið er mér Kristur og dauðinn
ávinningur". Á harmastundu þeg-
ar góður eiginmaður, faðir,
tengdafaðir og afi er kvaddur, þá
er það huggun harmi gegn, að
Jónatan er farinn heim til Jesú og
englanna, til þess staðar, sem í
Biblíunni er kallaður Paradís, þar
sem enginn sjúkdómur er og engin
synd. Þar er betra að vera.
Farmaður á lífsins hafi er lentur í
lífsins höfn. Blessuð veri minning
Jónatans Guðbrandssonar.
Einar J. Gislason.
í dag er til moldar borinn minn
kæri tengdafaðir, Jónatan
Guðbrandsson, Breiðvangi 32 í
Hafnarfirði. Hann lést á Borgar-
sjúkrahúsinu aðfaranótt 30. sept.
s.l. Dauðinn kemur ætíð að óvör-
um. Við vildum njóta návistar
Jónatans svo miklu lengur, en
dómurinn mikli var kveðinn upp
um miðja nótt öllum að óvörum.
Sjúkdómurinn var erfiður en
batamerkin voru greinileg og
bjartara virtist framundan.
Minningarnar eru margar er
hugurinn reikar um þau ár sem við
áttum samleið.
Er ég tók fyrst í hönd hans,
vinnulúna og harða, fann ég
hlýhug og styrk mæta mér sem
ætíð síðan, nú síðast á sjúkrabeði
hans skömmu fyrir andlát hans.
Jónatan var sannur vinur, ást-
ríkur eiginmaður og faðir, en
síðast en ekki síst ylríkur afi litlu
sólargeislunum sínum, barna-
börnunum.
Það voru hans dýrðarstundir
þegar þau komu til hans eða hann
til þeirra. Afi þurrkaði tárin og
lyfti lítilli manneskju og þá birti
til og bros færðist yfir lítið andlit.
Heilsan gaf sig nú hin síðari ár
og þá voru það barnabörnin sem
bezt hjálpuðu afa að gleyma
þjáningunum um stund. Nú minn-
ast þau afa og þakka honum
samveruna um leið og þau spyrja:
„Af hverju þurfti hann afi að
deyja."
Guð blessi afa og styrki ömmu í
hennar miklu sorg. Við þökkum
tengdapabba fyrir samfylgdina.
Það var gott að ganga með honum
en gatan var of stutt. Megi
Jónatan fara í friði og friður Guðs
blessa hann. Hafi hann þökk fyrir
allt og allt.
Tengdadóttir.
Og meir en þaö. Þvi auk þess aö nýja
platan þeirra hefur aö geyma afburðarhress og
skemmtileg lög eins og t.d. DANSAÐ Á DEKKI,
ÞÚ ERT YNDISLEG, ÁSTIN EINA, og SÓLIN
SKEIN o.fl. frábær stuölög, sem haldið hafa
uppi fjöri víöa um land aö undanförnu, þá
hefur platan einnig aö geyma hiö undurljúfa og
failega lag í ÖRMUM ÞÍNUM, sem nú nýtur
geysilegra vinsælda á öldum Ijósvakans, sem
og annarsstaðar.
Við vorum nú að taka upp nýja sendingu af
plötu Fjörefnis „DANSAÐ Á DEKKI“ og veitir
ekki af, Því pjóðin er aö veröa veik í Fjörefni.
sUÍAor hf
S.28155
Dreifing um Karnabæ hf.