Morgunblaðið - 25.11.1978, Blaðsíða 38

3 8 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 1978
Minning:
JT
Olafur Axelsson
deildarstjóri
Fæddur 20. nóvember 1930.
Dáinn 15. nóvember 1978.
1 dag er jarðsettur góður vinur
minn og samstarfsfélagi, Ólafur
Axelsson, vinátta og samstarf
okkar varaði í yfir 20 ár. Ólafur
Axelsson, Óli, eins og við kölluðum
hann, hlaut þau örlög, sem okkor
finnst svo óréttlát, að vera kallað-
ur burt langt fyrir aldur fram.
Samleið okkar Óla hófst fyrir
rúmum 22 árum, er við hófum
starf um svipað leyti í flugum-
sjónardeild Loftleiða, sem þá hafði
ný verið stofnuð. Áður hafði Óli
unnið við Klæðskeraverzlun
Andrésar Andréssonar. Hann
stundaði nám við Verzlunarskóla
íslands og lauk þar prófi 1950, en
flugið og allt senl að því laut dró
Óla að sér, eins og margan ungan
manninn og áður en varði átti það
allan hans hug.
Óli leitaði sér víða þekkingar
varöandi flugmálin. I fyrstu fór
hann á námskeið hjá flugmála-
stjórn fyrir flugumferðarstjóra,
síðan leggur hann stund á loft-
skeytafræði, en í þeirri grein var
hann alla tíð mikill áhuga- og
framamaður. Árið 1959 fór hann á
vegum Loftleiða til New York til
náms í flugumsjón.
Nú fljúga árin hratt og margt er
aðhafst. Óli verður yfirmaður
flugumsjónardeildar Loftleiða, en
kom jafnframt víðar við í öðrum
þáttum flugstarfseminnar. Hann
kenndi verðandi loftsiglinga-
fræðingum loftskeytafræði, síðar
kenndi hann loftsiglingafræði,
bæði fyrir einka- og atvinnuflug-
mannspróf, og er hugurinn bar
menn hæst leiddum við hugann að
því að kaupa ftugvél og læra flugið
til hlýtar.
Árið 1964 flyzt öll flugstarfsemi
Loftleiða frá Reykjavík til Kefla-
víkurflugvallar og við með. Óli
starfaði þar í eitt ár og sá um
rekstur flugstöðvarinnar, en flyzt
síðan afturtil Reykjavíkur og þá í
flugrekstrardeild. Starfaði hann
þar síðan við hin ýmsu störf, en
mest afskipti hafði hann af
vinnuskrá flugáhafna. Um það
starf er hægt að segja, að ógjörn-
ingur er að finna menn til starfa
þar, svo öllum vel líki, en engan
veit ég hafa komizt nær því en
einmitt vin minn Óla. Meðal
samstarfsmanna var Óli ákaflega
virtur og vinsæll maður og fáum
hef ég kynnst, sem eins gott var að
ræða við og hann. Hann gaf sér
ætið tíma til að sinna fólki, þó
vinnan væri mikii og verkefnin
mörg. Betur og samvizkusamlegar
unnin verk voru vart fundin en
komu frá hans höndum og þær eru
óteljandi þær stundir, sem hann
lagði í vinnuskrár sínar, bæði fyrir
flugáhafnir og flugvélar og réð
framúr vandamálum af einstakri
elju og samvizkuemi.
Hér skilja leiðir okkar nokkuð í
starfinu, en samband er stöðugt.
Að lokum liggja leiðir okkar
saman á ný og nú svo náið, að
nánara getur varla orðið. Við
förum saman til starfa við píla-
grímaflugið. Sitjum saman í
Luxemburg, Óli, Þórarinn og ég,
rifjum upp gamla daga. 24 stund-
um síðar hittumst við aftur í
borginne Jeddah, þaðan sem nú
átti að flytja pílagrímana.
Heitt er í lofti en það liggur vel
á öllum, starfið er aö hefjast og
einhver sá síðasti, sem ég kveð,
áður en hurðinni á vélinni er
lokað, er Óli. Þetta var þá síðasta
kveðjan.
Ég þakka Óla af innilegum hug
fyrir 22 árin er við störfuðum
saman og bið góðan guð að veita
þér, Auður mín, og börnunúm,
Bryndísi, Sigrúnu og Axeli, styrk á
þessari stundu, er þið nú kveðjið
virtan og góðan eiginmann og
föður.
Jón óskarsson.
Það var þungur harmur kveðinn,
þegar sú frétt barst til íslands, að
þota Flugleiða hefði farizt í Sri
Lanka. Menn geta alltaf búizt við
því að slík slys gerist, þótt þau séu
fjarri okkur í dagsins önn, þar sem
flugið er orðið svo snar þáttur í
okkar atvinnulífi. En við erum
alltaf jafn óviðbúin því að taka
sviplegum tíðindum; Vegna fá-
mennis okkar vekja þau þjóðar-
sorg. Einkum verður áfallið þungt
fyrir samstarfsmenn og reiðarslag
nánustu ættingja.
Þrír hinna látnu, Ásgeir Péturs-
son, Ólafur Ásgeir Axelsson og
Þórarinn Jónsson, voru bernskufé-
lagar, höfðu unnið mestan hluta
starfsævi sinnar hjá Loftleiðum og
voru bundnir nánum vinaböndum.
Atvikin höguðu því svo, að þeir
kvöddu samtímis og verður útför
þeirra gerð frá Dómkirkjunni í
dag.
Ölafur Ásgeir Axelsson var
fæddur í Reykjavík 20. nóvember
1930. Foreldrar hans eru Axel
Skúlason klæðskerameistari og
Þorsteinsína Gísladóttir. Hann
lauk prófi frá Verzlunarskóla
íslands árið 1950 og vann síðan við
skrifstofustörf hjá Klæðaverzlun
Andrésar Andréssonar. Hann
réðst til Loftleiða 1. apríl 1956,
fyrst í flugumsjón, en síðan í
flugrekstrardeild, þar sem hann
var deildarstjóri.
Ólafur var kvæntur Auði Ólafs-
dóttur bifreiðastjóra Einarssonar
og konu hans Guðrúnar Halldórs-
dóttur. Hjónaband þeirra var
farsælt og innilegt og hefðu þau
átt 25 ára hjúskaparafmæli 30.
janúar n.k., ef Ólafur hefði lifið.
Börn þeirra eru: Bryndís, fædd 30.
desember 1953, Sigrún, fædd 22.
marz 1956, og Axel, fæddur 1.
desember 1961. Þau Bryndís og
Atli Eyþórsson maður hennar eiga
eina dóttur, Dagnýju sem var
mikill augasteinn Ólafs afa síns.
Ólafur var vammlaus maður í
sínu einkalífi, heimakær og bjó vel
að fjölskyldu sinni. Hann hafði
gott skaplyndi, en var fastur fyrir,
ef því var að skipta. Hann var
hjálpsamur og greiðvikinn, þegar
til hans var leitað, sem kom oft
fyrir, því að allt lék í höndunum á
honum.
Ólafur var áhugasamur radíó-
amatör, starfaði mikið í félags-
skap þeirra og varði sínum
frístundum til þess að sinna þessu
hugðarefni sínu. Hafði hann náð
undraverðri kunnáttu og leikni í
meðferð slíkra tækja og sfofnað til
vináttu og kunningsskapar við
menn víða úti um heim.
Á síðustu árum vaknaði áhugi
Ólafs fyrir laxveiðum og naut
hann þess að vera úti í náttúrunni.
Við fórum stundum saman í slíkar
ferðir, síðast í sumar. Hann var
góður ferðafélagi og á ég einungis
hlýjar minningar frá okkar skipt-
um þá sem endranær.
Ég og fjölskylda mín sendum
Auði, börnunum, foreldrum og
systrum hins látna okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Um leið
vottum við aðstandendum allra
þeirra, sem misstu ástvini sína í
þessu hörmulega slysi, okkar
dýpstu samúð.
Aldrei er svo bjart
yfir öðlingsmanni
að eigi geti syrt
eins sviplega og nú.
Og áldrei var svo svart
yfir sorgarranni
að eigi geti birt
fvrir eilífa trú
(M. Joch.).
Kristinn Kristinsson
Kveðja frá
íslenskum radíóamatörum.
Allir lýðir. allar tíðir
allra landa niðja safn.
tTti í hafi. uppi í heiðum
innst í kór. á reginleiðum.
lofi. göfiti. Guð. þitt nafn.
(MJ þýddi).
Þessar ljóðlínur komu mér í
huga er mér bárust þær harma-
fregnir að Ólafur Axelsson
TF3AW væri ekki lengur á meðal
vor. Það slær að manni óhug við
slíkar fregnir að TF3AW er allt í
einu orðin SILENT KEY. Einn
svipmesti radíóamatör síðari ára.
Félag íslenskra radíóamatöra
átti því láni að fagna 16. septem-
ber 1970 að Ólafur gekk í félag
þeirra, tók próf og valdi sér
kallmerkið TF3AW. Síðan hefur
það kallmerki verið eitt þekktasta
kallmerki íslenskra amatöra út
um heim, en þau eru ótalin löndin
sem TF3AW hefur haft samband
við á sínu þróttmikla MORSI sem
skar sig úr fyrir hve öruggt og
taktfast það alla tíð var.
Islenskir radíóamatörar voru
fljótir að greina mannkosti Ólafs,
enda var hann kosinn formaður
félagsins ári eftir að hann gekk í
það, og gegndi hann því embætti
með stakri prýði í tvö ár að hann
lét af því starfi að eigin ósk, tók í
þess stað við starfi ritara sem
hann gegndi í þrjú ár. Þá átti hann
og sæti í prófnefnd I.R.A. frá
upphafi.
Mér verður það lengi minnis-
stætt, hve gott var til Ólafs að
leita ef úr vöndu þurfti að ráða.
Við íslenskir radíóamatörar
sendum TF3AW okkar hinstu 73.,
sem er ajþjóðlegt kveðjutákn
radíóamatöra.
Fjölskyldu hans vottum við
okkar dýpstu samúð á þessari
þungbæru stund.
Fyrir hönd íslenskra radíóama-
töra,
TF3AX formaður I.R.A.
Þórarinn Jónsson
flugrekstursstjóri
Fa-ddur 24. júlí 1926.
Dáinn 15. nóvember 1978.
15. nóvember s.l. barst sú
harmafregn að íslensk flugvél
hefði farist. Það sem engan óraði
fyrir eða trúði að gæti átt sér stað,
hafði einmitt gerst. Sorg ríkir á
heimilunum og nýr þáttur í
íslenskri atvinnusögu hefur í bráð
hulist sorgarslæðum.
Islensk atvinnusaga hefur oft
útheimt fórnir en sorgin er alltaf
söm og jafn sár þeim sem fyrir
verða.
Það er á slíkum stundum sem
við Islendingar skiljum, að við
erum í raun bræður og systur og
ein þjóð. Einn úr hópi Islending-
anna, sem þar fórust, var Þórarinn
Jónsson.
Á liðnum árum hef ég kynnst
mörgum úrvalsmönnum, sem
starfað hafa að flugmálum og má
telja Þórarin Jónsson þar í
fremsta flokki. Dugnaður hans,
ósérhlífni og góðvild var sérstök.
Hann var fæddur 24. júlí 1926.
Foreldrar hans voru Jón Berg-
sveinsson, erindreki S.V.F.I. og
kona hans, Ástríður María
Eggertsdóttir.
Þórárinn nam prentiðn hjá
ísafoldarprentsmiðju og lauk prófi
árið 1946. Hann hélt til framhalds-
náms í prentiðn í Danmörku og
starfaði þar sem meistari í þeirri
iðn um skeið. En hugur hans
hneigðist til flugs og hann hóf
nám í flugumferðarstjórn hér á
Islandi og lauk prófi og starfaði
síðan að flugumferðarstjórn á
Reykjavíkurflugvelli sumarið
1948. Hugur hans stefndi til
frekari náms á sviði flugmála, og
hélt hann því til Southampton í
Bretlandi til náms í siglingafræði
og lauk þaðan prófi í september
1949. Að því loknu starfaði hann
við flugleiðsögu hjá Flugfélagi
íslands, en kenndi síðan verðandi
flugmönnum og flugleiðsögumönn-
um siglingafræði og veðurfræði á
vegum flugmálastjórnar. Á árun-
um 1950—51 starfaði hann sem
flugumferðarstjóri á Reykjavíkur-
flugvelli en síðan sem flugum-
sjónarmaður á Keflavíkurflugvelli
til sumarsins 1952. Þá verða
tímamót í lífi hans.
Þann 1. júlí 1952 er hann ráðinn
sem flugleiðsögumaður hjá Loft-
leiðum hf. og flaug hann sem
slíkur til ársins 1960.
Mönnum varð fljótt ljós sér-
þekking hans og kuúinátta og hans
miklu kostir á sviði mannlegra
samskipta og því var hann á árinu
1955 ráðinn aðstoðarflugreksturs-
stjóri Loftleiða hf. jafnframt því
sem hann starfaði áfram sem
flugleiðsögumaður.
Eftir því sem starfsemi Loft-
leiða hf. óx og varð umfangsmeiri,
hlóðust æ fleiri störf á Þórarin,
þannig að hann fór í land á árinu
1961 og 1962 er hann ráðinn
flugrekstursstjóri Loftleiða hf.
Otal stöff hlóðust á Þórarin á
næstu árum, auk hans sérstöku
starfa hjá Loftleiðum hf., og má
þar nefna að hann var flug-
rekstursstjóri Cargolux frá stofn-
un félagsins þar til í maí 1974 og
hann var ennfremur flugreksturs-
stjóri International Air Bahama
frá hausti 1969 fram á mitt ár
1973, og dvaldi því löngum erlend-
is. Hann sá eiiinig um rekstur
Flughjálpar, ásamt öðrum, í
Bíafra-stríðinu í Nígeriu. Hann
kenndi um áraraðir siglingafræði
og eru þeir ófáir siglingafræð-
ingarnir og flugmenn flugfélag-
anna, sem hlutu sína kennslu og
tilsögn hjá honum. Hann skrifaði
fyrstu útgáfur af flugreksturs-
handbókum Loftleiða, Cargolux og
International Air Bahama. Hánn
setti á stofn Flugumsjónardeildir
Loftleiða hf. í Reykjavík, New
York og Luxembourg o.fl. mætti
nefna.
Með sameiningu Flugfélags Is-
lands og Loftleiða hf. á árinu 1973
í Flugleiðir hf. var hann ráðinn
forstöðumaður flugdeildar félag-
anna og gegndi hann því starfi til
æviloka.
Vegna breytilegra verkefna í
flugi Flugleiða hf. á sumrum og
vetrum varð ljóst að finna varð
sérstök verkefni fyrir flugvélar og
flugliða félagsins á vetrum til þess
að tryggja félaginu, flugliðum og
öðru starfsfólki verkefni. Að þessu
verkefni vann Þórarinn. Annaðist
hann alla samningagerð, undir-
búning og framkvæmdir vegna
þessa og var víða flogið.
S.l. 3 ár hafa Flugleiðir hf.
annast pílagrímaflutninga til
Jeddah í S-Arabíu. Flug þetta var
flogið meðal annars frá Nígeríu og
frá Alsír og nú að síðustu frá
Indónesíu með viðkomu á Colombo
á Sri Lanka. Þar hafði Þórarinn
verið staðsettur vegna undirbún-
ings og framkvæmdar þessa flugs,
auk þess sem hann vann að
verkefnum á Sri Lanka vegna
væntanlegs flugreksturs í því
landi.
Það er ljóst að hin miklu störf
Þórarins gerðu til hans miklar
kröfur og hann þurfti oft og
iðulega að vera fjarri ættjörð og
ástvinum.
Hann var oft yfirhlaðinn störf-
um en dugnaður hans og ósérhlífni
var sérstök. Hann var mjög
greindur, harðduglegur og sam-
viskusamur og því áorkaði hann
miklu. Trúnaður hans og tryggð
við félag sitt var einstök. Hann
trúði á flugið og möguleika þess.
Hann var mannþekkjari og
mannvinur, sem lagði gott til allra
mála. Hann var raunsær, reikn-
ingsglöggur og mikill skipuleggj-
ari. Hann var geðprúður, gaman-
samur og fyndinn en aldrei á
kostnað annarra. Það var gott að
vinna með honum og vera í hans
návist og hann var vinsæll eftir
því.
Hans framkoma, mannlegt við-
mót og hæfileikar opnuðu víða dyr,
þar sem öll sund virtust lokuð —
hvort sem um var að ræða á
Bahama-eyjum — Saudi-Arabíu
— Nígeríu — Indonesíu — Islandi
eða annars staðar, þar sem hann
starfaði. Hann var félagslyndur og
starfaði að ýmsum félagsmálum
utan síns sérsviðs.
Þannig munum við minnast
hans og sakna hans.
Minningin um góðan dreng lifir.
Hann var einn af brautryðjendun-
um í íslenskri flugsögu, sögu sem
enn er í mótun. Hann féll um aldur
fram. Lengra líf hefði getað gert
hann að enn merkari manni, en
ekki að betri — slíkur var hann.
Þórarinn var hamingjumaður í
einkalífi, kvæntur Borghild
Edwald og áttu þau 4 börn —
Sigrúnu, f. 12/10 ’51, Kristján, f.
30/3 ’55, Bergsvein, f. 2/9 ’57 og
Ástríði Maríu, f. 13/6 '65.
Við vinir hans og samstarfs-
félagar sendum fjölskyldu hans
okkar dýpstu samúðarkveðjur og
óskum þeim guðs hjálpar og
blessunar í þeirra miklu sorg.
Sömu óskir og kveðjur sendum við
þeim mörgu öðrum, sem í dag eiga
um sárt að binda og örlögin hafa
sært djúpum sáruni söknuðar,
sársauka og sorgar vegna missis
ástvina sinna.
Grétar Br. Kristjánsson.
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATIIYGLI skal vakin á því. að
afmælis- og minningargreinar
verða að herast hlaðinu með
góðum fvrirvara. Þannig verð-
ur grein. sem birtast á í
miðvikudagsblaði. að berast í
síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendihréfs-
formi eða hundnu máli. I>a‘r
þurfa að vera vélritaðar og
með góðu linubili.
TílKfsseini
kostar
ekkert