Morgunblaðið - 01.03.1979, Síða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. MARZ 1979
kafp/nu \\ r®

■
fe'"

Hún heíur vcrið vakandi sú
gamla þegar þú komst heim í
gærkvöldi?
||i \\W
Jæja, nú tölum við um citthvað
skemmtilegra, kona góð, t.d.
hvað eigum við að borða?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
I bókinni „Bridge Match" eftir
Bretann J.W. Tait eru vandamálin
sett fram á einkar skemmtilegan
hátt, þar sem lesandinn glímir við
ímyndaðan andstæðing á hinu
borðinu í sveitakeppni.
Gott dæmi, vestur gjafari, allir
á hættu.
Norður
S. G104
H. ÁG9
T. G109853
L. 2
Suður
S. ÁK
H. D102
T. KD
L. ÁK7653
Þú ert með spil suðurs og vegna
skorts á öðru betra opnar þú á
tveim gröndum. Félagi þinn gerir
þá eina af sínum annars sjaldgæfu
villum þegar hann hækkar í þrjú
grönd. 5 eða jafnvel 6 tíglar eru
æskilegri samningar.
Gegn þrem gröndum spilar
vestur út spaðafimmi, fjarki, átta
og þú færð slaginn. Tígulkóngur og
drottning fá tvo næstu slagina,
báðir fylgja og hvernig tryggir þú
nú vinninginn?
Tíu slagir hefðu verið upplagðir
hefðu þeir fengist til að taka á
tígulásinn. En nú er staðan vond
eigi vestur fjögur smáspil með
spaðadrottningunni. Þávirðist
hjartasvíning þurfa að takast. En
slíkan kost sættum við okkur ekki
við og enn síður dettur okkur í hug
að spila laufunum og treysta á að
þau skiptist 3—3, sem er jú gegn
líkunum.
En nú komum við auga á pott-
þétta leið. Eftir að hafa fengið á
bæði tígulhjónin spilum við
hjartadrottningu og tökum hana
með ásnum. Og í tígulgosann
látum við spaðaásinn af hendinni.
COSPER
Ví getum ekki farið í brúðkaupsferð til ítaliu. því hún Dúlla
frænka þolir ekki spaghetti!
Vestur
S. D7652
H.8543
T. 72
L. G9
Austur
S. 983
H. K76
T. Á64
L. D1084
Með þessu móti tryggjum við
ekki bara vinning. Aðeins mjög
góð vörn getur komið í veg fyrir,
að við fáum tíu slagi.
Bók þessi er ein af mörgum
mjög góðum, sem nú eru til á
bóksölu Bridgesambands íslands.
72
yfirspennt Gitte mín og við
verðum að fyrirgefa þér það.
Hann leit spyrjandi á
Susanne.
— Er það ekki Susanne,
fyrirgefum við henni ekki af
heilum hug.
— Þú átt við að ÉG eigi að
hafa samúð með hinni tilfinn-
inganæmu frænku þinni, sagði
hún óeðlilega hörkulegri
röddu, sem hún heyrði sjálf að
var torkenniieg í meira lagi. —
Veslings Gitte litlu, sem hefur
verið lokuð inni allan daginn.
Og þar með er það réttlætt að
hún megi sletta framan í mig
viðbjóðsiegum ásökunum.
— Nei, fjárakornið, nú
blöskrar mér alveg.., Martin
hratt frá sér stólnum og gekk
fokvondur fram í forstofuna.
Susanne hvarflaði augunum til
Gitte. Hún hallaði sér letilega
aftur á bak í stólinn og horfði
hæðnislega á Susanne hálflukt-
um augum.
— Allt sem hún gerir er vei
yfirvegað, hvfslaði Holm lækn-
ir og hallaði sér að henni og
lézt vera að rétta henni smjör-
ið.
— Ef þú vilt halda í Martin,
þá skaltu fara og tala við hann
núna, ella verður hún komin til
hans eftir tvær mínútur.
— Og hvað þóknast ykkur
svo að pfskra um, heyrðist
letilega í Gitte.
Ég var að segja Susanne að
hún væri föl og hún hefði
skipun frá lækninum að fara f
hressandi göngutúr jafnskjótt
og þetta væri um garð gengið,
sagði Holm læknir.
— Mig langar líka að fara
fram og tala við Martin. Væri
það ósköp ókurteist af mér, en
ég hef varla talað við hann
allan daginn?
Hún leit spyrjandi f áttina til
Mögnu frænku og hún kinkaði
kolli, ráðvillt á svip. Það var
eins og hún skildi ekki lengur
Rjúpan og ætt-
/
amöfn á Islandi
Þórarinn Kristjánsson bóndi
hefur flutt tillögu um það á búnað-
arþingi, að rjúpan verði alfriðuð
næstu þrjú ár.
Þetta er mál sem sjálfsagt er að
taka undir, en fyrst og fremst að
koma í framkvæmd. Mér finnst
bara að Þórarinn hefði mátt nefna
heldur þrjátíu ár en þrjú. Rjúpan
er fallegur fugl sem er til mikillar
prýði fyrir landið. Þess vegna er
ekki nóg að friða hana einstaka
sinnum, til að vernda hana fyrir
útrýmingu, heldur á rjúpan að fá
að fjölga sér og vera í friði fyrir
öllum „mannlegum" skepnum.
Hversu margir eru það ekki serh
kalla sig dýravini, en blikna samt
ekki við að fremja dýramorð og
slokra síðan í sig hold fórnardýrs-
ins með hinni mestu græðgi. „Þér
hræsnarar", hefði einn mætur
maður sagt.
Oft hafa verið sett fram
heimskuleg lög í þessu landi sem
öðrum. Svo er með lögin varðandi
nafntöku útlendinga sem hljóta
íslenskan ríkisborgararétt og
bannið gegn ættarnöfnum. Sá sem
öðlast íslenskan ríkisborgararétt
er skyldugur samkvæmt lögum að
taka upp íslenskt nafn. Er þetta
frekjulegt brot á persónulegum
mannréttindum. Nafnið er hluti af
manneskjunni sjálfri og því
skömm að skipa fólki að breyta
nafni sínu.„Massa gefur þér nýtt
nafn, Massa á þig,“ sagði fiðlarinn
við Kunta Kinte. Ríkið gefur þér
nýtt nafn, ríkið á þig, væri rétt-
mætt að segja við innflytjandann.
Þessum lögum á að breyta þann-
ig, að þessi erlendu nöfn deyi út á
eðlilegan hátt. Þau börn sem
fæðast hér á landi, séu skírð
íslensku nafni Sonur Mr. Richards
yrði t.d. skírður Sigurður og héti
þá Sigurður Richards. Sonur hans
yrði skírður t.d. Jón og myndi þá
heita Jón Sigurðsson. Þarna yrði
ekki gengið á mannréttindi neins.
Fyrir meir en hálfri öld var sett
fram á Alþingi lög um bann gegn
ættarnöfnum. Eins og með öll
heimskuleg lög, hafa þau margoft
verið brotin. Samkvæmt þessu
ættu margir mætir menn að hafa
verið sóttir til saka fyrir ólögleg
nöfn. Steinn Steinarr, Halldór
Kiljan Laxness, Jón Aðils, Sigvaldi
Kaldalóns, Jóhannes Kjarval, Örn
Arnar, Guðmundur Kamban,
Ævar Kvaran, Jakob J. Smári,
„Fjólur — mín ljúfa“
Framhaldssaga eftir Else Fischer
Jóhanna Kristjónsdóttir pýddi
það sem fram fór í kringum
hana. Allir töluðu svo hátt og
reiðilega. Herman lét eins ög
hann heyrði ekki til hennar,
þegar hún bað hann að muna
eftir blóðþrýstingnum og Gitte
var beinlfnis andstyggileg í
viðmóti. Það var auðvitað líka
eitthvað bogið við þessi mál hjá
Martin og unnustu hans og þvf
fyrr sem það kæmist f lag því
betra.
Vörðurínn frammi hafði orð-
ið leiður á setunni og hafði
skotist fram f eldhúsið til
stúlknanna svo að Susanne gat
sér til óvæntrar ánægju fengið
að vera ein með Martin. Hann
sat í djúpum hægindastól við
gluggann en hann horfði ekki
út. Hann hafði falið andlitið f
höndum sér og hreyfði sig ekki
þegar Susanne settist á borðið
við hlið hans.
— Fyrirgefðu Martin, mér
þykir ekkert skemmtilegt að
koma með leiðindayfirlýsingar,
byrjaði hún lágróma — en það
var býsna hvimleitt að sitja og
hlusta á allar þessar ásakanir
Gitte og láta ekki á neinu bera.
— Þú ert ekki vön að láta
svona og Gitte ekki heldur, svo
að hvers vegna þurfið þið endi-
lega að láta svona núna, þegar
á öllu ríður að við höldum
stillingu okkar og flönum ekki
að neinu? '
Martin tók hendurnar frá
andlitinu og horfði á hana
reiður og sár.
— Já, en ég var að biðja
afsökunar.
Susanne færði til kertastjaka
og öskubakka, hugsi á svip.
— Hvað viltu að ég segi og
geri? Ég vildi líka helzt fara
héðan.
— Það skiptir engu máli,
hvort þú ferð heim nú eða
sfðar. Þú ert búin að segja það
sem getur verulega skaðað í
þessu máli.
— Hef ég sagt það! Nei, nú
hlusta ég ekki á meira.
Susanne stökk niður af borð-
inu og stillti sér upp fyrir
framan hann.