Morgunblaðið - 18.07.1979, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 18. JÚLÍ1979
VARNIR SVIA
1 LAMASESSI
Sænski heraflinn hefur verið geysiöfl-
ugur til skamms tíma. Sænski flugherinn
hefur verið einhver sá öflugasti í heimin-
um. En nú er dökkt útlit í sænskum
varnarmálum, samkvæmt eftirfarandi
yfirliti AP eftir Harald Möllerström í
Stokkhólmi.
Þótt yfirmenn sænskra varnarmála
segi að varnargeta Svía sé viðunandi
hafa herforingjar Nato látið í ljós
alvarlegar efasemdir um varnarhæfni
þeirra. Yfirmenn flughersins og sjóhers-
ins telja að næstu ár geti skipt sköpum
vegna sívaxandi verðbólgu, aukins kostn-
aðar og pólitísks rifrildis stjórnmála-
flokkanna.
„Nato og sér í lagi Norðmenn, sem
verja stóran hluta norðurvængsins, hafa
U
áhyggjur," segir talsmaður sjóhersins,
Sven Karlsson sjóliðsforingi. „Norðmenn
hafa fylkt liði sínu frá nyrzta odda
Skandinavíu og meðfram vesturströnd-
inni í von um að Svíar kunni að veita
þeim skjól á suðurvæng þeirra, ef svo
færi að Svíar drægjust einnig inn í átök.
Sovézki Murmansk-flotinn hefur flutt
æfingar sínar lengra suður á bóginn og
nú síðast til Færeyja og innsiglingarinn-
ar í Eystrasalt. Þeir hafa ennþá hinar
mikilvægu viðgerðarstöðvar sínar á
Leníngrad-svæðinu."
Talsmaður flughersins, Rolf Clements-
son ofursti, tók í sama streng og stað-
festi að Nato hefði áhyggjur af ástand-
inu. „Embættismenn Nato hafa ekki
aðeins áhyggjur af vesturlandamærum
okkar. Þeir hafa sömu áhyggjur af allri
strandlengju okkar sem er 2.700 km.“
FLUGVÉLUM
FÆKKAÐ
Flugherinn hafði yfir að ráða 50 flug-
deildum (850 flugvélum) 1955 og 39
flugdeildum (660 flugvélum) 1966 og
þeim verður fækkað í 17 eða um 340
flugvélar fyrir miðjan næsta áratug.
Flugherinn fékk tiltölulega góða meðferð
hjá stjórnvöldum frá því á árunum fyrir
1960 og var meginbrjóstvörn Svía, en
hann hefur orðið fyrir nokkrum skakka-
föllum á síðari árum.
Svíar voru á góðri leið með að verða
meiriháttar flugvélaframleiðendur með
orrustuflugvélum eins og J-29 („Fljúg-
andi tunnan"), A-32 Lansen, AJ-35
Draken og J-37 Viggen, en Ola Ullsten
forsætisráðherra sagði nýlega að Svíar
hefðu ekki lengur efni á því að smíða
herflugvélar af eigin rammleik. Jafn-
framt ákvað ríkisstjórnin að leggja á
hilluna áætlanir um smíði nýrrar flug-
vélar, Saab SK38/A38, sem átti meðal
annars að koma í stað árásardeilda
Viggen-flugvélanna þegar þær verða
teknar úr notkun eftir 1990.
„Við höfum ekki efni á flugvélaiðnaði
af núverandi stærðargráðu" sagði UIl-
sten um áætlunina, þá fyrstu síðan AJ 37
kerfinu var komið upp fyrir einum
áratug, en hún hefði kostað
24.000.000.000 milljónir s.kr. Ríkisstjórn-
in hefur skipað nefnd til þess að athuga
ýmsa valkosti, sem illa settur flugher
Svía getur valið um, en skýrslu hennar er
ekki að vænta fyrr en í febrúar á næsta
ári og forráðamenn flughersins eru
svartsýnir.
SLÆMT ÚTLIT
. „Útlitið í framtíðinni er skelfilegt.
Þegar við ákváðum smíði SK38/A38
völdum við ódýrustu leiðina. Ef okkur
hefði verið leyft að hefja smíði algerlega
Sænski tundurspillirinn Halland
Spjallað við tvo íslenska siglingakappa
Eins og skomið hefur fram í Morgunblaðinu kom
breska úthafsskútan Francis Drake í höfn á Seyðisfirði
fyrir nokkru. Skútan kom frá Skotlandi og um borð
voru 14 ungmenni á aldrinum 17—25 ára, þar af voru
tveir íslenskir strákar, Magnús Erlingsson og Aðal-
steinn Jens Loftsson, frá Siglingaklúbbi Reykiavíkur,
en þeim var boðið að vera með í siglingunni til íslands.
Auk ungmennanna voru um borð í skútunni fjórir
þaulvanir siglingamenn.
Blaðamaður Mbl. ræddi við þá
Magnús og Aðalstein fyrir stuttu og
létu þeir vel af siglingunni. Sögðu
þeir að ferðin hefði verið farin á
vegum Ocean Youth Club, sem hefði
það að markmiði að kynna ungling-
um úthafssiglingar, og Brathaey,
enskum náttúruverndarsamtökum,
sem hefðu það á stefnuskrá sinni að
vinna með ungu fólki að náttúru-
rannsóknum og náttúruskoðun.
„Akveðið var að bjóða tveimur
íslendingum að vera með í sigling-
unni og í því skyni var haft
samband við Hinrik Bjarnason
framkvæmdastjóra æskulýðsráðs
Reykjavíkur. Við vorum síðan vald-
Um borð í úthafsskútunni
Francis Drake.
ir til fararinnar og flugum við út til
Glasgow í Skotlandi þann 22. júní.
Þaðan fórum við til Oban og gistum
þar á skátaheimili fyrstu nóttina.
Daginn eftir fórum við um borð í
skútuna og hjálpuðum til við að
ferma hana og skoðuðum okkur um,
svona til að átta okkur á hlutunum.
Að morgni sunnudagsins 24. júní
var lagt af stað og sigldum við fyrst
upp á milli skosku eyjanna og
komum á mánudagskvöldið til
Shetlandseyja. Þá var farið að
hvessa nokkuð og kominn 30—40
hnúta vindhraði, sem jafngildir
svona 9 vindstigum, en eiginlega
má segja að við höfum fengið
mótvind alla leiðina til íslands.
Eftir að við lögðum af stað frá
Shetlandseyjum lentum við í alls
kyns erfiðleikum, kompásinn fest-