Morgunblaðið - 18.07.1979, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 18. JÚLÍ1979
Auður Eiríksdóttir
Ijósmóðtr—Mbmmg
Fædd 20. september 1902.
Dáin 8. júlí 1979.
Sól rís að morgni og sól gengur
til viðar að kvöldi. Þannig er
einnig varið skeiði venjulegrar
mannsævi. Frá morgni lífsins fer
dagur í hönd, starfstíminn á sitt
sólríki með skuggum og skúrum
fr einum tíma til annars, degi
hallar, kvöldið kemur og nóttin
færist yfir með hvíld og svefni
eftir langan dag.
Þannig leið ævi Auðar
Eiríksdóttur, húsfreyjunnar að
Hjallalandi 6 í Reykjavík, en hún
kvaddi þennan heim í svefni þann
8. júlí s.l. tæplega 77 ára að aldri. í
dag er hún færð til hinstu hvíldar
í Fossvogskirkjugarði. Við það
tækifæri eru margir, sem til henn-
ar hugsa og henni þakka langt
samstarf og tengja kærar minn-
ingar um góð samskipti við góða
konu á langri vegferð lífsins.
Á Borgum í Þistilfirði leit
Auður dagsins ljós í fyrsta sinn
þann 20. september 1902.
Foreldrar hennar voru Þorbjörg
Guðmundsdóttir og Eiríkur
Kristjánsson, er þar bjuggu þá og
víðar á nálægum slóðum síðar,
athafnafólk, sem Auður hefur lýst
í greinargóðri frásögn, er birtist í
bókinni. Móðir mín — Húsfreyjan,
sem út kom hjá Skuggsjá árið
1977. Við skilyrði sveitalífsins á
þessum slóðum ólst Auður upp
ásamt systkinahópi, með stjórn-
sama og stórhuga móður sem
sérlega fyrirmynd. Á heimili for-
eldranna mótuðust þeir hæfileik-
ar, er auðkenndu Auði ætíð síðan,
en að sjálfsögðu efldust þeir við
samskipti meðal margs fólks á
námsbraut og ævivegi.
Á frjóum og vel yrktum akri
mannlegs lífs átti Auður upphaf
sitt og bjó yfir auðlegð andans úr
þeim jarðvegi, en líkamsþróttur
og líkamshreysti var aldrei í
samræmi við andlegt atgjörvi
enda var hún langtímum saman
hrjáð af heilsuveilum. Það lét
Auður þó ekki á sig fá heldur
gegndi köllun hverri, oft fram yfir
það, sem þrek og heilsa leyfði.
Leiðin lá að heiman í leit að
menntun og menningarauka og
var hvorutveggja sem að því stuðl-
aði, eigin hvatir og hvatning
aðstandenda. Auður fór í Ljós-
mæðraskólann, útskrifaðist
þaðan, gegndi síðan ljósmóður-
störfum á Raufarhöfn en leitaði
svo framhaldsmenntunar við
fæðingardeild Ríkisspítalans í
Kaupmannahöfn.
Heim komin eftir dvöl ytra
gegndi hún um skeið ljos-
móðurstörfum á Patreksfirði, en
síðar og miklu lengur í Vest-
mannaeyjum við orðstí sem fylgdi
henni lengi síðan.
I Vestmannaeyjum kynntist
hún ungum manni, Karli Jakobs-
syni frá Haga í Aðaldal, er þar
stundaði atvinnu. Þau kynni
vöruðu ævilangt, því að þau gengu
í hjónaband árið 1936, voru fyrst
uni sinn í Eyjum, fluttu síðar til
Reykjavíkur, bjuggu þar í Drápu-
hlíð en reistu sér síðar aðra íbúð
að Hjailalandi 6 í Fossvogi og hafa
búið þar síðustu árin.
Karl er húsasmiður að mennt-
un, gegndi hlutverkum á því sviði
um áraröð en hefur hin síðustu ár
verið í föstu starfi sem fagmaður
við Borgarspítalann í Reykjavík.
Þau hafa eignast tvo sonu: Þráin,
verkfræðing að menntun, með
eigin verkfræðistofu í höfuðstaðn-
um og örlyg, er stundað hefur
nám í París og Reykjavík, hefur
lokið prófi í þjóðfélagsfræði við
Háskóla Islands, en stundar nú
framhaldsnám i Þýzkalandi.
Eftir tilkomu drengjanna
færðust hlutverkin frá opinberum
vettvangi í vaxandi mæli yfir á
svið heimilisstarfanna og þar
hlaut meginverksvið Auðar að
vera hin síðari ár, þau voru
stundum all vinnufrek því að á
heimilinu var gestrisni sérleg og
þangað komu margir, sem hlutu
bæði gistingu og beina, að
ógleymdu því, að þar dvöldust
löngum námsmenn í húsum og
nutu alúðlegra heimilshátta af
hendi húsmóðurinnar, rétt eins og
hún væri að sinna eigin börnum.
Það ver ríkt í eðli Auðar að
hugsa um aðra fyrst en sjálfa sig
síðar og það gerði hún eins þó að
heilsa hennar væri stundum svo
tæp, að þrótt skorti til að gegna
þeim hlutverkum eins vel og hún
vildi, og það voru ekki aðeins
heimilisstörfin heldur og sitthvað
utan heimilis, sem hún taldi sjálf-
sagt og skylt að gegna.
Hún var ekki bara góð móðir
eigin börnum, heldur og hvar sem
sönn móðurhlutverk var unnt að
rækja þótt aðrir ættu börnin. Get
ég þar vel um dæmt því að hún var
ljósa tveggja barna minna og
rækti við þau móðurlegar tilfinn-
ingar allt til síðustu stunda. Það
fundu þau og kveðjur frá þeim
fylgja þessum línum til hennar
alla leið yfir til annarrar tilveru,
með kæru þakklæti.
Auður annaðist heimili sitt með
alúð á öllum tímum og lagði
metnað sinn í að gera það hlýlegt,
veglegt og farsælt. Af alhug fylgdi
hún veiferð drengjanna sinna á
öllum leiðum vaxtar og þroska,
náms og starfs. Sambúðin hjón-
anna og fjölskyldunnar allrar bar
því glögg vitni í hvívetna, að
heimilið var háborg húsmóður-
innar og gestir fundu glöggt, að
þar var þekkilegt að koma og
dvelja. Samheldni fjölskyldunnar
var traust og viðhorf Auðar um
uppeldismál og framtíð niðjanna
mótaðist af því hugarfari, að afar
og ömmur mættu gjarnan vera
með þegar beina skyldi yngstu
kynslóðinni inn á brautir uppeldis
til undirbúnings fyrir ævistörf. Og
þar fékk hún líka tækifæri til
starfa.
í fari Auðar Eiríksdóttur skip-
uðu vinátta og vinfesti öndvegi.
Það getur undirritaður vel vottað.
Þegar hún var við framhaldsnám í
Kaupmannahöfn var ég sjúklingur
á sjúkrahúsi þar. Hana hafði ég
aldrei séð né þekkt þegar hún í
fyrsta sinni heimsótti mig, ekki
bara einu sinni heldur sem gestur
við rúm mitt mörgum sinnum.
Vináttan, sem þá mótaðist, hef-
ur varað síðan, og eftir að ég flutti
heim til íslands með fjölskyldu og
þau Auður og Karl frá Vest-
mannaeyjum til Reykjavíkur, hafa
gagnkvæmar heimsóknir og ýmiss
samskipti fjölskyldnanna verið á
þann veg, að bönd vinskapar hafa
traust reynst og haldgóð.
Fyrir rausn, alúð og trygglyndi,
sem alla tíð hefur ríkt frá hálfu
hennar, sem nú er kvödd, skal
velþóknun mín og fjölskyldu
minnar tjáð með sérstakri
virðingu og þakklæti. Og þegar
hún nú hverfur til annarrar og
æðri tilveru tjáum við að leiðar-
lokum.
„Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi, hafðu þökk fyrir allt og
allt“.
Gísli Kristjánsson.
Sunnudaginn 8. þ. mán. andað-
ist að heimili sínu, Hjallalandi 6
hér í borg, frú Auður Eiríksdóttir
frv. ljósmóðir. Hafði hún þá átt
við alllanga vanheilsu að stríða.
Þau fáu orð, sem ég set hér á
blað eiga ekki að vera skrá um ætt
hennar og uppruna, né heldur
upptalning á fjölda atriða á langri
og merkri ævigöngu, heldur aðeins
kveðjuorð, sem henni skulu færð
af mikilli virðingu og þökk frá mér
undirrituðum og konu minni,
Elínu S. Jakobsdóttur.
Frú Auður var ljósmóðir að
mennt. Hafði hún lært til þeirra
starfa bæði hérlendis og erlendis.
Hvorki mun hana hafa skort gáfur
né aðra hæfileika til námsins.
Enda kom það á daginn, er hún fór
að stunda starfið, að það var unnið
af mikilli kunnáttu og leikni, og
umfram allt af mikilli samvizku-
semi og einlægum áhuga.
Það er fagurt orð ljósmóðir. Það
bendir svo skýrt til grundvallar
starfsins, sem sé að lýsa hverju
barni fyrsta spölinn inn í þessa
mannlegu veröld okkar, veröld,
sem svo oft virðist vera og reynast
mörgum bæði dimm og köld.
Auður virtist skilja sitt ábyrgða-
mikla hlutverk með afbrigðum vel,
átti það jafnt við gagnvart barni
og móður í hvívetna. Taldi hún
ekki eftir sér ferðirnar, hvort sem
var að nóttu eða degi, öll þau ár,
sem hún stundaði ljósmóðurstarf-
ið í Vestmannaeyjum, sífellt tilbú-
in að rétta líknar- og hjálparhönd.
Ætti ég að lýsa þeim grundvelli,
sem hún virtist byggja allt sitt
starf á, þá væri sú lýsing á þessa
leið: Hún var af eðlishvöt lýsandi
og leiðandi persóna. Lipurð og
leikni líknandi handa mikil, sem
stjórnaðist af eðlislægum hjálpar-
vilja og kærleiksþeli til alls, sem
lifir -og þarf á ljósi og líkn að
halda. Þegar þessi grundvöllur
starfsins er íhugaður, þá verður
líka auðskilin gæfa hennar og öll
farsæld í löngu starfi.
Auður var gift Karli Jakobssyni
húsasm.meistara, miklum ágætis-
og hæfileikamanni. Hann lifir
konu sína ásamt tveimur sonum
þeirra. Þeir eru Þráinn verkfræð-
ingur, og Örlygur, sem nú er að
ljúka háskólanámi erlendis.
Þau hjónin, Auður og Karl, voru
samstillt í að búa sér og fjölskyldu
sinni glæsilegt heimili. Var fegurð
þess bæði fólgin í útliti, sem
byggðist á smekkvísi þeirra
beggja, og þá ekki síður í einlægri
gestrisni og hlýju, sem ætíð hefir
geislað um það heimili.
Ég og kona mín höfum átt því
láni að fagna að eiga þau hjón að
hollvinum í áratugi. Auður var
mikil húsmóðir. Hún stjórnaði
heimili sínu innanhúss af sömu
festu, reisn og skörungsskap, sem
fylgdi henni í öllum störfum og
framkomu hvar sem var. Hún var
ströng í reglusemi, en létt í máli
og skemmtileg í samræðum, ekki
síst vegna þess að hún var föst í
skoðunum og lét álit sitt í ljós
opinskátt og af fullri einurð við
hvern sem var.
Fyrir alla tryggð hennar og
langvarandi vináttu, endurtek ég
innilegt þakklæti okkar hjóna.
Þá vil ég votta manni hennar,
sonum þeirra, tengdadætrum og
barnabörnum, okkar dýpstu sam-
úð. Guð blessi minningu hinnar
mætu og mikilhæfu konu. Megi
hinn lýsandi og yljandi ljósmóður-
hugur hennar fylgja áfram af-
komendum hennar og allri fjöl-
skyldunni til velgengni og far-
sældar.
Rvk. 15. júlí 1979
Halldór Guðjónsson
Faöir okkar t SKAPTI ÓLAFSSON,
Mónagötu 24,
fyrrverandi matsmaöur viö Veödeild Landsbankans, andaöist
mánudaginn 16. júlí. Gísli Skaptason, Katrín Skaptadóttir, Aóalheiöur Skaptadóttír.
t DAVÍÐ ÁSKELSSON
Kjarrhólma 10, Kópavogi
lezt 14. juli i Landakotsspítala.
Híldigunnur Davíösdóttir, Ketill Högnason,
Ásrún Davíösdóttir, Haraldur Friöriksson,
Kristín H. Oavíðsdóttir, ívar Rambert,
Heimir Áskelsson, Anna Jónasdóttir,
Aöalbjörg Ásta Askelsdóttír, og barnabörn.
t
Móöir okkar
GUÐRUN GUDMUNDSDÓTTIR,
Efri-Gegnishólum,
andaóist á sjúkrahúsinu á Selfossi þriöjudaginn 17. júlí.
Börnir,
Bróöir okkar t JÓNAS ÓLAFSSON
andaöist á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 15. júlí.
Fyrir hönd ættingja. Leó Ólafsson og systur.
t
Mínar innilegustu þakkir öllum þeim er auösýndu mér samúö og
hlýhug vegna andláts og útfarar mannsins míns
BERGÞÓRS SIGUROSSONAR,
Fannborg 1, Kópavogi.
Kristbjörg Þorvaróardóttir.
t
Konan mín,
KRISTÍN GUDMUNDSDÓTTIR
Grettisgötu 45
andaöist á Borgarspítalanum 17. júlí. Jaröarförin auglýst síöar.
Jón S. SteinÞórsson.
t
Eiginmaöur minn, faöir, tengdafaöir og afi,
HJALTI JÖRUNDSSON
skósmíöameistari
Skipasundi 65
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 19. júlí kl.
1.30. Blóm vinsamlegast afþökkuð. Þeim sem vilja minnast hins
látna er vinsamlegast bent á Styrktarfélag lamaöra og fatlaöra
Jónína Erlendsdóttir,
Hulda Hjaltadóttir, Rafn Benediktsson,
Arndís Hjaltadóttir,
Björg og Jan Engseth,
Hjalti ReyWisson,
Jóna Birna Reynisdóttir,
Arnar Reynisson,
Benedikt Rafn Rafnsson,
Laufey Björg Rafnsdóttir.
t
Viö flytjum innilegar þakkir öllum þeim, sem auösýndu tryggð sína
og vinarhug viö andlát og útför
BJÖRGOLFS BALDURSSONAR,
fyrrv. flugvirkja,
Hverfisgötu 88.
Sérstakar þakkir flytjum viö stjórn og félagsmönnum KFUM og K,
Kristniboösfélags karla, Knattspyrnufélagsins Vals og Flugvirkja-
félags íslands, og einnig öörum vinum og vandamönnum.
Guö blessi ykkur öll.
F.h. hönd nánustu ættmenna. Arnbjðrg Baldursdóttir,
Gunnar Þ. Sigurjónsson.