Morgunblaðið - 21.10.1979, Blaðsíða 28

60
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. OKTÓBER 1979
vlEO
MORöJ^-
Mthnu
oii í
GRANI GÖSLARI
) PIB

■Z33.Q
Mundu væna mín að tilkynna
aðsetursskipti til Hagstofunn-
ar, annars verð ég sektaður.
i jfStx
spí

Við verðum að láta okkur nægja beljubollur að
þessu sinni!
Eigum við ekki að skjótast inn
sem snöggvast. —
Vera má að við gætum leitt svo
sem tvær inn á hina réttu
braut?
Oslítandi
samband
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Boðið er upp á bestu sumar-
leyfisaðstöðu í Tylösand, þekkt-
um baðstað við Eyrarsund. Og
engin tilviljun, að sænska bridge-
sambandið skuli halda þar sin
arlegu sumarmót, sem á seinni
árum hafa tengst Philip Morris
Evrópukeppnum.
Spilið í dag kom þar fyrir í
sumar, norður gaf, norður-suður
voru á hættu.
Nú þegar ríkisstjórnin sér
jörðina brenna undir fótum sér
eru viðbrögðin hin furðulegustu. í
forystugrein í Þjóðviljanum 6.
september er það fullyrt að langt
sé frá því að íslenskar orkulindir
séu ótæmandi og að ónotuð orka
hér á landi sé alls ekki meiri en
handa Islendingum. Þó vill orku-
ráðherra að Færeyingar fái orku
héðan en þó er ný virkjun bann-
orð. Augljóst er að hann vill selja
orku beint út úr landinu og kaupa
í staðinn rússneska olíu. Af þessu
sést, svo ekki verður um villst, að
ástarsamband íslenskra og rússn-
eskra kommúnista er mjög sterkt
jafnvel svo að hinir íslensku taka
hagsmuni hins ógnvekjandi rússn-
eska olíu- og hernaðarvalds fram
yfir hagsmuni sinnar eigin þjóðar.
Reynt er að fela olíuhneykslið
með lygaþvaðri um olíulækkun og
væntanlegt olíuofframboð, þótt
vitað sé að olía er seld hér langt
undir raunverði. Og Arabar boða
stöðugt miklar verðhækkanir m.a.
vegna fallandi gengis dollarans.
Allir olíukaupendur erlendis taka
í vaxandi mæli í notkun aðra orku
en olíu. í Englandi og Frakklandi
eru nú þegar í gangi þúsundir
rafbíla og fer þeim stöðugt fjölg-
andi. Japanir eru farnir að nota
gas á bíla sína því það er hræódýrt
miðað við olíu.
En hér á landi hanga orkuyfir-
völd eins og vel vandir hundar í
rússneska olíubandinu. Sama er
að segja um núverandi borgar-
stjórnarmeirihluta. Nýlega tóku
forráðamenn Strætisvagna
Reykjavíkur þá ákvörðun að
kaupa olíuvagna fyrir þrjá millj-
arða og vitnuðu um leið til ein-
hverrar Norðurlandanefndar sem
hafði komist að þeirri niðurstöðu
að engar líkur væru til þess að
hægt væri að nota aðra orku en
olíu fyrr en um næstu aldamót.
Þegar orkuyfirvöld sjá sér ekki
stætt á öðru en að flytja inn einn
rafmagnsbíl þá leggja þau strax á
hann þungaskatt til að útilokað sé

Norður
S. G6
H. G7653
T. Á97
L. Á63
Vestur
S. 982
H. KIO
T. D1085
L. KG72
Austur
S. Á10754
H. D42
T. G4
L. 954
Suður
S. KD3
H. Á98
T. K632
L. D108
Sagnirnar urðu fáar, norður
opnaði á svonefndu „Skalmar-
laufi", jafnt skiptir 10—12 punkt-
ar og stökk suðurs í 3 grönd var
því dálítið glannalegt. Fleiri urðu
sagnirnar ekki og vestur spilaði út
spaðaáttu.
Það varð strax greinilegt, að
varla fengjust 9 slagir nema 4
fengjust á hjartað og suður sá til
þess færa leið. Hann lét lágan
spaða frá blindum, austur kallaði
með fjarkanum, og kóngurinn sá
um slaginn. í samræmi við áætlun
spilaði sagnhafi þá hjartaníu,
vestur tók á kónginn, spilaði aftur
spaða, sem blindur fékk að eiga á
gosann. Og þá var kominn rétti
tíminn til að spila hjartagosanum,
sem gerði tíuna að engu og tryggði
níu slagi.
Heldur betra var að spila hjört-
unum á þennan hátt en að reyna
að ná hjónunum blönkum. Ástæð-
an var, að hefði vestur átt bæði
hjónin þá hefði hann eins getað
tekið níuna með drottningunni
eins og kónginum. Ekki var mikill
munur á þessum tveim leiðum en
þó nægilegur til að velja vinn-
ingsleið með rökum.

Lausnargjald í Persíu
93
Kftir Evelvn Anthonv
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri á íslenzku

kveikti í. Hann beindi máli sinu.
til Resnais.
— Ég sendi ykkuf bæði til
Damaskus. sagði hann. — Ég
ætla að geía ykkur tækifæri
sem þið eigið ekki skilið. Ég
mun ekki skýra frá ástæðunni.
Ég mun senda boðin í kvöld. Ef
annað hvort ykkar reynir að
koma nálægt henni þá mun
Ahmed senda kúlu i skrokkinn
á ykkur.
— Þú getur ekki sent okkur
burt! sagði Madeleine. — Þeir
munu krefjast þess að fá að vita
ástæðuna og gruna okkur um
græsku.
— Afleitt það, sagði Peters.
— Ræksnið þitt, sagði Res-
nais. — Þú vilt sitja að henni
sjálfur. Enginn til að fylgjast
með, ha? Ég held það væri öllu
nær að kippa þér út úr þessu.
Madeleine leit á þá tii skiptis.
Annar hafði verið ástmaður
hennar, hinn félagi hennar. En
nú var mikið i húfi og hún
skildi það.
— Resnais gerði skyssu,
sagði hún — en þú átt sjálfur
nokkra sök á. Þú lézt fjarlægja I
rimlana frá glugganum hjá
henni án þess að bera það undir
okkur, sem erum félagar þinir.
Resnais var mótfallinn þvi og
mér hugnuðust heldur ekki slik
vinnubrögð. Hann fór upp til að
gá hvort allt væri með felldu.
Hvað gerðist síðan — það er
væntanlega hennar sök.
Peters horfði á hana — hún
var honum ekki lengur mann-
eskja heldur einhver vera sem
hann skynjaði bara útlinur á.
— Hann pyndaði hana, sagði
hann. — Og var að reyna að
neyða hana til að Ijúga gegn
mér. Við fengum skipanir um
að gæta hennar vel og dyggi-
lega unz annað væri ákveðið.
Það átti alls ekki að pynda
hana. Hún sagði þú hefðir hótað
að drepa sig. Hvað hefði orðið
úr verki okkar þá?
— Leyfðu honum að skýra
málið, sagði Madeleine. —
Gerðu það Peters — við höfum
barizt saman, unnið saman.
Hann er hugsjónabróðir þinn.
Hann hefur rétt á að hlustað sé
á hann.
— Allt í lagi, sagði Peters —
Talaðu máli þiúu, en fyrst
skaltu taka höndina frá byss-
unni.
Resnais hreyíði sig ekki.
Libanska stúlkan hafði rétt
fyrir sér og honum var það
ljóst. Hann vissi að um annað
var ekki að ræða en semja frið.
Eðlisávisun sagði honum, að
bezt væri að slá undan og
horfast í augu við það, að það
gæti orðið honum meira en litið
aivarlegt ef hann yrði sendur
til baka og yrði að gefa skýr-
ingu á framferði sínu. Það gat
vel verið að einhver festi trúnað
á það sem hann segði en það var
langt frá öruggt.
— Ég fór upp til að athuga
hvort óhætt hefði verið að taka
rimlana frá, sagði hann. — Hún
vaknaði og lét öllum illum
látum. Ég var hrottalegur við
hana, en það var beinlinis
hennar sök. Hún virðist vera
rr meira djásnið og dýrmætið.
minum augum er hún eigin-
kona auðvaldskurfs og ég er sá
sem mun skjóta hana ef hann
gengur ekki að kröfunum.
— t hamingju bænum, sagði
Madeleine biðjandi — getum
við nú ekki hætt þessu þvargi.
Hver er þessi kona? Hvað gerir
það að verkum að hún er þér
svona mikilvæg, Peters? Ég er
ekki að spyrja vegna sjálfrar
min núna — það er farið langt
fram yfir allt slíkt.
Á hvaða augnabliki sem er
getur svo farið að það komi
tiikynning þess efnis, að Res-
nais eigi að skjóta hana. Hvað,
segir þú þegar sú skipun kem-
ur?
— Ef hún kemur, leiðrétti
Bandarikjamaðurinn — mun
ég skjóta hana sjálfur. Það vill
svo til, að ég ber ábyrgð á henni
gagnvart samtökum okkar. Og
ykkur var það Ijóst þegar við
hófum þetta að þið skylduð
hlita umyrðalaust skipunum