Morgunblaðið - 23.01.1980, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. JANÚAR 1980
Sjómenn dönsuðu
við brúðuna
„Þetta var mjög skemmtileg
reynsla að vera með í þessari
mynd, og margt ógleymanlegt
gerðist. Svo sá ég þetta sumar
mikið af Islandi sem ég hafði
aldrei séð áður,“ sagði Ragnheiður
ennfremur, „svo sem miðhálendið,
Landmannalaugar og fleiri staði.
Þá kynntist ég þarna ýmsum
leikurum og öðru fólki sem ég hef
haft samband við síðar; þetta var
gott fólk og skemmtilegt og það
var gaman að fylgjast með því
Kemur öðru vísi
fyrir sjónir
íslendingum
Ragnheiður sagðist einnig búast
við að íslendingar sæju myndina
með öðru hugarfari en útlend-
ingar. — Fyrir þá væri þetta fyrst
og fremst enn einn reyfarinn, einn
þriller í viðbót, sem ef til vill væri
þó sérstæður fyrir fallegt landslag
Islands, sem nyti sín vel í mynd-
inni.
Hætt væri hins vegar við að
Islendingum þætti kynlegt að sjá
skotbardaga uppi á miðhálendinu,
líki varpað í Dettifoss eða Jón
Sigurbjörnsson og Flosa Ólafsson í
hlutverki sovéskra útsendara! —
Allt slíkt kynni að vekja athygli
áhorfenda ekki síður en efnis-
þráðurinn eða meðferð leikaranna
á hlutverkum sínum.
Þá væri einnig búið að skrifa svo
mikið um myndina hérlendis, að
margir hefðu ef til vill þegar
myndað sér skoðanir á því hvernig
hún væri, auk þess sem margir
hefðu lesið bókina, en myndin væri
ekki eins í smáatriðum.
Spjaliað við Ragnheiði Stein-
dórsdóttur um kvikmyndun Út
í óvissuna og fleira
„Ég var því ekki alveg
ókunnug að leika fyrir
framan kvikmyndavélar
þegar upptökur á þessari
mynd hófust, en það er
hins vegar nokkuð ólíkt að
leika í sjónvarpsleikritum
sem tekin eru upp í stúd-
íói, og svo í kvikmynd sem
tekin er upp vítt og breitt
um landið,“ sagði Ragn-
heiður Steindórsdóttir
leikkona er við hittum
hana að máli fyrir nokkr-
um dögum, en í kvöld
hefjast sýningar á breska
sj ónvarpsmyndaf lokknum
Ut í óvissuna, þar sem
hún leikur eitt aðalhlut-
verkið.
„Það sem var einna ólíkast við
að leika í þessum þáttum og þeim
íslenzku sjónvarpsmyndum sem ég
hafði gert áður,“ sagði Ragnheiður,
„er hve samhengislaust atriðin
voru tekin upp. í þessu tilfelli var
til dæmis byrjað á því að taka upp
lokaatriðið.en hin voru svo tekin
fram og aftur, án tillits til hvar í
röðinni þau að lokum urðu í
myndinni. I því sem ég hafði leikið
áður var aftur meira um að tekin
væru upp heil atriði eða lengri
kaflar í samhengi. — Eins er það í
leikhúsi, þá er leikarinn í miklu
meiri tengslum við leikritið í heild
heldur en mér fannst ég vera í
þessari mynd.
Nú, þá má einnig nefna, að í
þessari mynd a.m.k. var minna
lagt upp úr því að æfa atriði frá
leikrænu sjónarmiði en gert er í
leikhúsi. Leikstjórinn sem leik-
stýrði þessum myndum er einkum
kunnur fyrir svokallaðar „action-
myndir", þar sem spenna og hraði
ráða meiru en „dramatísk tilþrif".
Ýmsar ytri aðstæður við upptök-
una, svo sem mikil tímapressa og
slæmt veður, höfðu svo einnig
áhrif í þá átt að mikill hraði var á
öllu þegar unnið var að upptökum.
Eg sá svo ekki myndina fyrr en á
blaðamannafundi í Glasgow
skömmu áður en hún var frum-
sýnd, og þá var hún talsvert
öðruvísi en ég hafði ímyndað mér,
til dæmis var hraði atburðarásar-
innar meiri en ég. átti von á. — Að
öðru leyti get ég lítið dæmt um
myndina eða gæði hennar, enda
horfi ég sjálfsagt á hana öðrum
augum en aðrir, þar sem ýmis
atvik sem gerðust að tjaldabaki
rifjast upp fyrir mér um leið.“
Brúðan lenti í ævintýrum
meðan leikararnir sváfu!
Ragnheiður Steindórsdóttir á heimili sínu við Brávallagötu í
Reykjavík. Myndina tók Ragnar Axelsson.
um það þó skömm sé frá að segja,
og veit ég ekki hvort þetta fram-
hald var nokkurn tíma tekið upp
eða ekki.“
Þó Ragnheiður segðist sennilega
gjarna hafa viljað leika í fram-
haldi fyrri þáttanna, þá kvaðst
hún ekkert ganga með það í
maganum að verða fræg út í
hinum stóra heimi, og raunar
sagðist hún ekki telja slíkt eftir-
sóknarvert þegar allt væri skoðað.
Ætlar að
spreyta sig
á leikstjórn
„Ég er núna að æfa í leikriti sem
senn verður tekið til sýninga í
Austurbæjarbíói," sagði Ragnheið-
ur er hún var spurð hvað hún væri
að fást við þessa stundina. „Þetta
er farsi eða ærslaleikur, serti nefn-
ist „Klerkar í klípu,“ sagði Ragn-
heiður ennfremur, „og svo hef ég
að undanförnu einnig unnið við að
Þessu atriði bregður fyrir í fyrsta þætti, sem sýndur verður i
kvöld: Aðalleikarinn, Stuart Wilson, sparkar í Steindór Hjörleifs-
son, sem leikur sovéskan útsendara. Ljósmyndirnar tók Ágúst
Baldursson.
Stuart Wilson með alvæpni við sumarbústað við Þingvallavatn.
Raunverulegar byssur voru notaðar við kvikmyndatökuna, en
eðlilega var í flestum tilvikum notast við púðurskot!
vinna og kynnast því persónulega.
Við myndatökuna sjálfa gerðust
svo einnig mörg skemmtileg atvik,
eins og þegar við vorum þrjú föst
úti í straumharðri jökulá í nærri
þrjá tíma og komumst ekki í land.
Það var í senn bæði óhugnanlegt
og spennandi og alla vega
skemmtilegt eftirá!
Eitt af því, sem ég man sérstak-
lega eftir við kvikmyndatökuna,
gerðist á meðan við gistum á Hótel
Húsavík. Með í farangrinum var
brúða í mannsmynd sem átti að
varpa í Dettifoss við töku á einu
atriðinu. Var brúðan geymd á þaki
eins bílsins, þar sem ekki var talin
hætta á að hún færi langt af
sjálfsdáðum, líflaus brúðan og
bundin niður að auki!
En morguninn þegar taka átti
atriðið kom í ljós að brúðan var
horfin, og hvernig sem leitað var
fannst hún ekki. Eftir alllanga leit
kom hún þó loks í leitirnar, og
hafði lögreglan á staðnum tekið
hana í sína vörslu. Sögðu þeir
nokkra hressa sjómenn hafa verið
að skemmta sér um nóttina og
komið auga á brúðuna. Hefur þá
sennilega vantað dansfélaga því
brúðuna tóku þeir með sér þó
karlkyns væri! — Sá lögreglan þá
til þeirra og setti brúðuna undir
lás og slá!“
Ekkert varð úr
framhaldinu
Við spurðum Ragnheiði hvort
ekki hefði átt að gera framhald af
þáttunum. — „Jú, þeir keyptu
réttinn að söguhetjunum af höf-
undi bókarinnar og búið var að
skrifa framhaldið, sem raunar átti
að gerast á Spáni. Var mér boðið
að leika hlutverk íslensku stúlk-
unnar, Elínar, áfram, en þegar til
kom varð ekkert úr því þar sem
breska leikarafélagið lagðist gegn
því að ég fengi atvinnuleyfi.
Hvað svo varð veit ég satt að
segja ekki. Hef ekkert forvitnast
hvísla í leikritinu Er þetta ekki
mitt líf? sem nú er sýnt í Iðnó. —
Þá getur verið að ég fari norður á
Blönduós og setji þar upp leikrit
með leikfélaginu þar, en þar er um
að ræða leikritið Skáld-Rósu, sem
ég lék í hér í Iðnó á sínum tíma.
— Nei, ég hef ekki leikstýrt
áður, en hef þó aðeins kynnst
þeirri hlið leikhússins er ég aðstoð-
aði föður minn við tvær uppsetn-
ingar og einnig hef ég kennt
leiklist í Garðabæ.
Kvikmyndaleikur? — Nei, ég hef
ekkert leikið í kvikmyndum síðan
Út í óvissuna var tekin upp, nema
hvað mér rétt bregður fyrir í einni
senunni í kvikmyndinni Land og
synir, sem tekin var upp í sumar.
Ég skrapp norður að heimsækja
manninn minn, Jón Þórisson, sem
vann við myndina, og hljóp þá í
skarðið þegar farþega vantaði í
rútubíl. Það var mjög skemmtilegt
að fylgjast með vinnunni þarna
fyrir norðan og ég bíð spennt eftir
að sjá þessa mynd!“
Ragnheiður sagðist að lokum
hafa mikla trú á innlendri kvik-
myndagerð og sagðist hún vona að
vegur hennar yrði sem mestur á
komandi árum. „Hingað hafa á
undanförnum árum komið erlendir
aðilar til að taka upp myndir,
notað landið og fegurð þess eins og
þeim hefur sýnst, án þess að borga
nokkuð fyrir það. Ef til vill mætti
takmarka þetta eitthvað í fram-
tíðinni eða taka gjald fyrir slíkar
kvikmyndatökur, sem síðan mætti
nota til að styrkja innlenda kvik-
myndagerð," sagði Ragnheiður að
síðustu.
- AH
Hér er einn leikaranna, George Sewell, ásamt brúðunni, sem síðar
„endaði iíf sitt“ í Dettifossi, en hafði áður dansað við sjómenn á
Húsavík.