Morgunblaðið - 23.01.1980, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 23. JANÚAR 1980
MORö-Jh/
KAFF/NJ
1(1
GRANI GÖSLARI
Gústi! — Reyndu að tala
skýrar.
^ v -ir
c '

4** .
Ég er að leita að verkfær-
Herra dómari! Falli ég frá ákæruatriðunum, má ég um handa syni mínum,
þá bjóða ungfrúnni á bíó í kvöld? en þau mega ekki stofna
lífi og heilsu föður hans í
voða?
Nýja stólalyftu eða
þjónustumiðstöð?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Spilið i dag kom íyrir í leik
Sviþjóðar og Þýskalands á
Evrópumeistaramóti íyrir mörg-
um árum síðan.
Norður gaf, allir á hættu.
Norður
S. 83
H. DG10652
T. 9853
L. Á
Vestur Austur
S. ÁG1064 S. D92
H. K84. H. Á973
T. K62 T. 7
L. 83 L. 107642
Suður
S. K75
H. -
T. ÁDG104
L. KDG95
Á báðum borðum varð suður
sagnhafi í fimm tíglum. Þjóðverj-
inn í sæti suðurs fékk út spaðaás
og eftir það var auðvelt að vinna
spilið. En á hinu borðinu var
Svíinn Kock ekki eins heppinn
þegar vestur spilaði út tígultvisti.
Hann tók fyrsta slaginn hcima
og spilaði iaufi á ásinn. Næst
ætlaði batm að svína tíglinum en
þegar austur fylgdi ekki tók Kock
á ásinn og ict spaða úr blindum í
laufkónginn. Og þegar vestur
trompaði ekki hvorki laufdrottn-
ingu né gosa lét hann aftur spaða
og síðan hjarta frá blindum. Þá
var spaði trompaður í borði og
hjarta heima og að því loknu voru
þessi spil á hendi.
COStEJL
Ertu viss um að þetta sé Hvalfjörðurinn? — Mér sýnist þetta
vera Kollaf jörður.
Skíðaáhugamaður ritaði eftir-
farandi linur vegna aðstöðunnar
í Bláfjöllum og beinir hér fyrir-
spurn til Bláfjallanefndar:
Loksins næ ég málinu og penn-
anum til að spyrjast fyrir um
hvort ekkert samband er á milli
Bláfjalla og Bláfjallanefndar. Ég
er áhugamaður um skíðaíþróttina
og hef stundað hana síðastliðin
fimm ár og beðið í biðröð helgi
eftir helgi og hugsað hlýlega til
næstu lyftu sem hlýtur að fara að
koma, en hvað gerist. „Sjoppa með
snyrtiaðstöðu", eða þjónustu-
miðstöð, eins og nefndin kallar
það, það fann Bláfjallanefnd út að
vantaði. Ekki er það það sem
fjöldinn vill, sem bíður í biðröð
helgi eftir helgi.
Rökfærsla Bláfjallanefndar er
að ef vegurinn teppist, sem hann
hefur ekki gert síðastliðinn fimm
ár, þurfi aðstöðu fyrir fólk, en
líkurnar eru svo hverfandi litlar
að þó svo færi væri ekki hundrað í
hættunni, þótt fólk þyrfti að
dvelja í bílum í nokkra tíma. Þar
sem sjoppan með snyrtiaðstöð-
unni, eða þjónustumiðstöðin, og
stólalyfta kosta um það bil það
sama, finnst mér enginn vandi að
velja.
Maigret og vínkaupmaðurinn
26
Norður S. - H. DG106 T. 9 L. -
Vestur Austur
S. ÁG S. D9
H. K8 H. Á9
T. K T. -
L. - Suður S. K7 H. - T. DG L. 9 L. 10
Þessi fimm spila staða var
skernmtileg og í ljós kom, að sama
var hvað vestur gerði þegar suður
spilaði næst laufníu og trompaði í
blindum þegar vestur lét hjarta-
áttuna. Suður trompaði þá hjarta
heima en þvínæst fékk vestur á
tígulkónginn. Hann var þá illa
beygður, varð að spila spaðanum
og kóngurinn varð ellefti slagur-
inn
Hann hringdi til Rue fortuny
og það var Madame Blanche
sem svaraði í símann og í
byrjun var hún fleðuleg í meira
lagi í rómnum.
— Það er Maigret lögreglu-
foringi hér. Ég gleymdi einni
spurningu som mig langaði að
leggja fyrir yður. Hafði Chabut
fyrir sið að hringja til yðar
áður en hann kom?
— Stundum gerði hann það.
stundum ekki.
— Ilringdi hann á miðviku-
daginn?
— Nei. Það var óþarfi, vegna
þess hann kom næstum hvern
miðvikudag.
— Hver vissi það?
— Enginn hér.
— Nema vinnukonan hjá yð-
ur?
— Hún er spænsk og skilur
varla orð í frönsku og nöfn man
hún aldrci.
— Samt var það einhver sem
vissi það. vissi líka hvenær
Chabut var vanur að fara úr
húsi yðar og beið hans úti fyrir
þrátt fyrir kuldann.
— Afsakið að ég verð að
kveðja, en það er verið að
hringja dyrabjöllunni.
Maigret afklæddist, fór í
náttföt og slopp og settist í
leðurstólinn í dagstofunni.
— Skyrtan þín er rennvot.
Þú verður að mæla þig.
Hún fór fram í haðherbergið
að ná í mælinn og næstu fimm
mínúturnar sat hann með hann
i munninum.
— Hvað ertu með mikinn
hita?
- 38,4.
— Hvers vegna ferðu ekki
beint í rúmið? Viltu ekki að ég
hringi til Pardons læknis?
— Hugsaðu þér ef allir hans
sjúklingar væru að ónáða hann
þótt þeir fengju vott af inflú-
ensu.
Hann þoldi ekki þá tilhugsun
að trufla lækna, alira sízt sinn
gamla vin. Pardon, sem sjaldan
fékk svo mikið sem matarfrið.
— Nú ætla ég að taka ofan af
rúminu.
— Biddu við. Áttu nokkurt
súrkái handa mér?
— Þú ferð varla að borða
það núna?
— Því ekki?
— Það er þungur matur og
þú ert ekki friskur.
— Hitaðu samt sem áður upp
fyrir mig ögn og gleymdu ekki
nokkrum kjötbitum.
Ilann kom alltaf afur að
sama punktinum. Einhver vissi
að Chabut var i Rue Fortuny
þcnnan miðvikudag. Það var
ósennilegt að hann hefði veitt
vínsalanum eftirför. í fyrsta
lagi er erfitt að vcita fólki
eftirför i bíl um götur Parísar.
Auk þess var þess að gæta að
vínsalinn hafði komið um sjö-
leytið ásamt Gíraífanum.
Var hugsaniegt að morðing-
inn hefði beðið í na'stum því tvo
klukkutíma i þessum ískulda og
na-ðingi og án þess nokkur ta'ki
eftir honum? Hann gat ekki
hafa komið í bíl því að hann
hafði þotið í átt til strætis-
P.s. Væri það ekki verðugt
verkefni fyrir Bláfjallanefnd að
reyna að fá inni í útvarpi með
tilkynningar á laugardags- og
sunnudagsmorgnum um það hvort
aðstaðan í Bláfjöllum er opin eða
ekki, svo að mörg þúsund manns
þurfi ekki að reyna að hringja í
eina og sama símanúmerið.
2755-1955
• Ljúft fólk í
kornvörubúð
Vestfirðingur sendi Velvak-
anda eftirfarandi línur, en hann
var á ferð í höfuðstaðnum fyrir
nokkru:
Hafið þið nokkurn tímann séð
heilsuvörubúðina Kornmarkaðinn.
Ég bý á Vestfjörðum. Ég rakst á
þessa litlu heilsuvörubúð á Skóla-
vörðustígnum, fulla af hunangi,
ávöxtum, baunum, hnetum og
korni. Nú þegar verðið er alls
staðar á uppleið, virðist samt sem
það standi í stað í þessari búð.
Ég fyllti bakpokann minn, átti
skemmtilegar samræður við hið
unga viðfelldna fólk hinum megin
við afgreiðsluborðið. Ef þú hefur
ekki komið í þessa verslun ennþá,
Eftir Georges Slmenon
Jóhanna Kristjónsdóttir
snerl ó íslensku
vagnastoðvarinnar Malesherb-
es, þegar hann hafði hleypt aí
byssunni.
Allt þetta hringsnerist í höfð-
inu á honum og hann varð að
herða sig upp til að geta hugsað
skýrt.
— Hvað viltu drekka?
— Auðvitað bjór. Það er
ekki annað sem ég gæti hugsað
mér að drekka mcð súrkáli.
Hann hafði haldið sig vera
svangan, en svo ýtti hann fljót-
lega diskinum frá sér. Það var
ekki likt honum að fara í rúmið
klukkan hálf sjö, en hann gerði
það nú samt. Kona hans kom
með verkjatöflur handa honum.
— Er ekki eitthvað fleira
sem ég get látið þig hafa? Þegar
þú fékkst flensu síðast, fyrir
þremur árum. man ég að Par-
don lét þig hafa mikstúru sem
var öidungis ágæt.
— Ekki man ég eftir því.
— Viltu alls ekki að ég
hringi til hans?
— Nei. Dragðu gluggatjöld-
in fyrir og slökktu ljósið.
Hann fór að svitna fljótlega.