Morgunblaðið - 26.07.1980, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 26. JÚLÍ 1980
25
A förnum vegi á Austurlandi Texti: GUÐBJÖRG GUDMUNDSDÓTTIR Ljósm.: KRISTINN ÓLAFSSON
Á myndinni sjáum við æfingu hjá unjju upprennandi fótboltaliði á Breiðdalsvík.
Breiðdalsvík:
Ekkert minna hægt að
gera hér en í Reykjavík
Á BREIÐDALSVÍK sáum við
mann vera að vinna í nýbygg-
inKU. Hann kvaðst heita Árni
Guðmundsson og vera að
bygKja útgerðaraðstoðu þ.e.a.s.
veiðarfærageymslu og aðstöðu
til beitunar. Það eru frekar
mörg ný hús á Breiðdalsvík. og
við spurðum hverjir væru að
byggja þessi hús.
— Unga fólkinu langar ekki
eins mikið i bæinn og áður.
IJósm.: Kristinn
Árni Guðmundsson er að
byggja sér hús fyrir útgerðar-
aðstöðu.
Aöstaðan var önnur í gamla
daga. þá var eins og ævintýri að
fara til Reykjavikur. en með
bættum samgöngum hefur
þetta breyst. Fólkið, sem byggir
þessi hús, er því að miklu leyti
héðan. en einnig nýtt fólk.
Næst lentum við á æfingu hjá
ungu upprennandi fótboltaliði.
Þjálfarinn þeirra heitir Ársæll
og er úr Reykjavík. Hann er
nemandi í læknisfræði. Við
spurðum hann af hverju hann
væri að vinna á Breiðdalsvík.
— Það eru góð laun, og mér
líkar vel hérna. Þetta er fín
tilbreyting.
Með Ársæli voru þeir Þráinn
og Erlingur sem eru fæddir og
uppaldir á Breiðdalsvík. Á vet-
urna er Þráinn í skóla í Reykja-
vík, en vinnur svo þarna á
sumrin. Saknið þið ekkert borg-
arinnar)
— Nei, enginn þeirra kvaðst
gera það. Það væri ekkert minna
hægt að gera þarna en í Reykja-
vík. Þarna væri hægt að fara í
fjallgöngur, á böll og íþróttalífið
væri einstaklega gróskumikið.
Aðalsteinn Árnason og Kjart-
an Eyjólfsson voru önnum kafn-
ir þegar okkur bar að garði. Þeir
voru að vinna í bátnum sínum,
enda að koma af fiskeríi. Þeir
eru ekki Breiðdalsvíkingar í húð
og hár, en hafa búið þar þó
nokkuð lengi. Meðalaflinn hjá
þeim hefur verið núna 400—500
kíló fyrir 6 róðra og telst það nú
frekar slæmt. Þeir sögðu, að
fiskurinn væri ekki mikill núna,
en nógur fyrir þá sem þarna búa.
Bogga
Erlingur, Þráinn og Ársæll sögðu að það va'ri alls ekkert minna
hægt að gera þarna en i Reykjavík.
Það virðist vera mikið um byggingaframkvæmdir á Breiðdalsvík.
Hérna sjáum við menn sem eru að vinna i einu af nýju húsunum.
t 3 m ■FJwwBi * 1
Fyrir sex róðra höfum við fengið svona 400—500 kíló, sem telst nú
frekar lélegt.
Örn Eiðsson:
Kæra ríkisstjórn!
Megum við keppa ...
Það er nú e.t.v. að bera í
bakkafullan lækinn að leggja
frekar orð í belg um Ólympíu-
leikana og þátttöku íslendinga í
þeim. Stóra spurningin í þessum
umræðum er og hefur verið,
hvort blanda eigi saman íþrótt-
um og pólitík. Því hefur enginn
neitað, að ýmis ríki gera það, en
meginstefna íþróttasamtaka í
flestum löndum heims er að
reyna að komast hjá slíku. Hætt
er við að íþróttasamskiptum
þjóða og einstaklinga væri
stefnt í voða, ef stjórnvöld
þyrftu alfarið að samþykkja eða
hafna því, hvort um þátttöku
yrði að ræða í hinum ýmsu
mótum og leikjum. Þá yrðu
íþróttaráð og íþróttasambönd
að skrifa ríkisstjórnum bréf,
sem hæfust eitthvað á þessa
leið: Kæra ríkisstjórn! Megum
við keppa...
íþróttirnar hafa mörgu góðu
komið til leiðar, einmitt vegna
þess, að alþjóðlega íþróttahreyf-
ingin hefur nokkurn veginn
óhindrað geta komið saman og
þreytt kapp í drengilegum leik.
Við Islendingar eigum að styðja
þá stefnu með oddi og egg.
Þær miklu deilur, sem orðið
hafa um Ólympíuleikana í
Moskvu eftir innrás Sovét-
manna í Afganistan, geta orðið
til þess að hin mikla friðar- og
æskuhátíð verði aflögð. Það
væri óbætanlegur skaði. Islend-
ingar og aðrar friðelskandi
þjóðir hafa fordæmt innrás og
ofbeldi Sovétmanna. Við mót-
mælum öllu ofbeldi, hver sem í
hlut á. Stjórnmálamenn hafa
áður látið í sér heyra vegna
alþjóðlegra móta og leikja. Það
eru t.d. ekki nema 10 ár síðan
Evrópumeistaramót í frjálsum
iþróttum fór fram í Aþenu, en
þá var þar við völd illræmd
herforingjastjórn. Töluverðar
deilur urðu um þátttöku í því
móti. Enginn minnist þess, að
Mbl. hafi gagnrýnt þátttöku
íslendinga í því móti. Nú tala
menn um, að Ólympíuleikarnir
fái fast aðsetur í Grikklandi. En
ef þar kæmi nú aftur herfor-
ingjastjórn? Nýlega var haldið
heimsmeistaramót í knatt-
spyrnu í Argentínu og um þá
keppni urðu harðar deilur vegna
einræðisstjórnar þar. Þannig
mætti lengi halda áfram.
Eins og kunnugt er hættu
nokkrar af mestu íþróttaþjóðum
heims við þátttöku í keppni
Moskvuleikanna, m.a. Vestur-
Þjóðverjar. En þessi ágæta þjóð
leggur fram sinn skerf í þágu
leikanna, þ.e.a.s. á viðskipta-
sviðinu. Talið er að engin þjóð
hafi gert eins góð viðskipti við
Sovétmenn vegna framkvæmd-
anna og Vestur-þjóðverjar. Ekki
hefur heyrst að þeir hafi hætt
við þátttöku á þeim vettvangi.
Ólympíuleikar viðskiptanna
héldu áfram.
I forystugrein Mbl. í sl. viku
er veist allharkalega að íslensku
ólympíunefndinni vegna þeirrar
ákvörðunar hennar að taka þátt
í Ólympíuleikunum í Moskvu og
m.a. er því blákalt haldið fram,
að í þeirri ákvörðun hennar að
láta íslenska ólympíuliðið ganga
undir eigin þjóðfána við setn-
ingarathöfnina felist yfirlýsing
um þjónkun við sovéskt vald.
Einnig er undrast yfir því,
hversvegna íslenskir íþrótta-
frömuðir finni sig knúna til að
sýna einvörðungu auðsveipni
gagnvart Sovétmönnum. Það fer
nú að verða vandasamt að taka
þátt í alþjóðlegum íþróttamót-
um, ef notkun þjóðfánans við
setningarathafnir skoðast sem
þjónkun við stjórnarform og
athafnir þess ríkis, sem sér um
framkvæmd tiltekins
íþróttaviðburðar.
Harla ósmekklegar eru árásir
leiðarahöfundar Mbl. á oddvita
íslenskrar íþróttahreyfingar um
áratuga skeið og núverandi for-
mann íslensku ólympíunefnd-
arinnar, Gísla Halldórsson.
Enginn Islendingur hefur unnið
betur og af meiri fórnfýsi fyrir
íslenska íþróttahreyfingu en
Gísli. Hjá honum hefur fram-
gangur íþróttanna ávallt setið í
fyrirrúmi. Þannig er það og í
þessu umdeilda máli.
I viðtali við Gísla Halldórsson
í Aiþbl., svarar hann spurningu
blaðamanns um álit hans á
árásum á hann á þennan veg:
„Já, það er ansi hart að orði
kveðið í þessum leiðara Mbl.,
enda um rangtúlkanir blaðsins
að ræða“, sagði Gísli. „Þetta eru
orð blaðamannsins, sem höfund-
ur leiðarans leggur út af. Það
var blaðamaðurinn, sem spurði
hvort innrás væri ekki nægjan-
leg til þess að afleggja leikana,
en ég svaraði því til og benti á,
að allt frá síðasta heimsstríði
hefur alltaf verið innrás hér og
hvar um heiminn og m.a. benti
ég sérstaklega á, að þrátt fyrir
að stríðið í Víetnam geisaði í
tuttugu ár, og a.m.k. tvö stór-
veldi gerðu þar innrás, þá héldu
leikarnir áfram. Þetta voru mín
svör, en þau eru dregin undan í
Mbl.“
Örn Eiðsson
RITST JÓRN 0
SKRIFST0FUF
10100
pl'O !ú0xmili lafo i