Morgunblaðið - 24.08.1980, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. ÁGÚST 1980
57
Hlif Hansen að sýna á Hótel Esju fyrir skömmu.
HlífHansen valin til
keppni um fyrirsœtustörf
hjá Eileen Ford sem
fer fram í Monte Carlo
+ Fyrir skömmu var hringt
frá Eileen Ford til þeirra
meðgna Unnar Arngrímsdótt-
ur og Hennýar Hermanns og
þær beðnar að útvega stúlku
úr Modeisamtökunum til þess
að taka þátt i keppni sem fer
fram dagana 16.—21. septem-
ber i Monte Carlo. Ástæðan
fyrir keppninni er sú að Eileen
Ford vantar modcl, og mun sú
sem vinnur þessa fyrirsætu-
keppni starfa hjá Eiieen i ár.
Eru það fyrstu verðlaunin og
munu launin vera 30 milljónir
islenskra króna. Önnur verð-
laun munu vera þau að fá að
velja á milli tveggja um-
boðsskrifstofa i París og Mil-
anó, en þriðju verðlaunin, eru
þau að fá það sem sú sem fær
önnur verðlaun hafnar.
Unnur sagði í samtali við
Mbl. að margar stúlkur hefðu
komið til greina, en viss mál
hefðu verið skilyrði, hæðin
171—176 sm og svo auðvitað
skilyrðið að vera eitt ár erlend-
is. Hún sagði að margar stúlk-
umar hefðu getað uppfyllt skil-
yrðin, en sumar alls ekki komist
í burtu í ár. Hlíf Hansen varð
því fyrir valinu, sagði Unnur.
Hún hefur verið hjá okkur í
þrjú ár og er mjög fín. Ég
treysti henni alveg í þetta,
annars myndi ég ekki senda
hana, sagði Unnur að iokum.
Blm. hafði samband við Hlíf,
sem sagðist hlakka mjög tií
ferðarinnar og vera spennt.
Hún kvaðst fá ferðina og uppi-
hald frítt, en föt yrði hún að
finna til sjálf. Hlíf lauk stúd-
entsprófi í vor frá M.R., og
hafði ákveðið hvort sem var að
hvíla sig í eitt ár, á meðan hún
væri að hugsa sig um hvað hún
ætlaði að læra seinna meir. Sem
stendur vinnur Hlíf á fæðingar-
deild Landspítalans sem ganga-
stúlka.
„Pabbi er algjör slysavarnamaður“
„Ég veit að þetta er gott
félag, sem fer i leitir og svoleið-
is svo ég vildi — bara svona
...“ „Hún hafði á tilfinning-
unni að þetta gengi eiginlega
ekki upp. Hún átti allt i einu
tvö hjól og fannst, að S.V.F.Í.
ætti mestan heiðurinn af þessu
öllu og ákvað þvi að gefa þeim
50 þúsund krónurnar,“ sagði
Anna Kristjánsdóttir, móðir
Nönnu Logadóttur, sem gaf
S.V.F.I. 50 þús. kr. um leið og
hún i vikunni tók á móti
vinningi i happdrætti félagsins.
Við gefum Nönnu orðið um
hvernig þetta allt gerðist:
„Það var svoleiðis, að mig
langaði í 10 gíra hjól, en pabbi og
mamma sögðu þau of flókin fyrir
krakka, ég þyrfti að bíða þangað
til ég yrði eldri og að hjólið, sem
ég ætti, væri enn þá heilt — það
er svolítið rétt.
Ég keypti miðann á sýning-
unni Sumar ’80 því ég vissi að
pabbi yrði ekki vondur þó ég
eyddi peningunum mínum í
svona miða af því hann er algjör
slysavarnamaður. Svo fóru
pabbi og mamma til Ameríku og
ætluðu að kaupa sér gamaldags-
hjól til að hjóla á sér til
heilsubótar — þau segja það. Þá
fengu þau að vita að ég sagði
satt. Það hjólar enginn á svoleið-
is hjólum — bara 10 gíra hjólum
— og þau urðu að kaupa svoleið-
is hjól eða engin. Svo komu þau
heim með vitlausa pöntun — tvö
lítil í staðinn fyrir eitt lítið og
eitt stórt — og ekkert handa
pabba. Pabbi varð ferlega reiður
I Nanna og Anna móðir hennar á
hjólunum sem keypt voru i
Ameriku.
og talaði við fyrirtækið og þeir
létu senda honum annað hjól og
ég fékk annað iitla hjólið. Ég er
búin að hjóla á hjólinu sem
pabbi og mamma keyptu svo ég
sel happdrættishjólið. Svoleiðis
var þetta ...“
Ásgeir Guðmundsson lætur
af störfum sem skólastjóri
+ Ásgeir Guðmundsson
mun nú hætta skóla-
stjórastörfum við Hlíða-
skóla og hefja störf sem
Námsgagnastjóri ríkisins.
Þetta er nýtt embætti og
felst starfið í því að vera
forstöðumaður stofnunar
námsgagna. Blm. Mbl.
hafði samband við Ásgeir
sem sagðist hafa verið
starfandi við Hlíðaskóla í
19 ár, og þarna væri á
döfinni verkefni sem hann
hefði gaman af að fást við.
Ég hef ekki fundið til
neins leiða, og hér hefur
verið virkilega gott að
vera. Aðspurður hver tæki
við af honum sem skóla-
stjóri, sagðist hann ekki
vita það því það væri í
höndum fræðsluráðs, aft-
ur á móti sagðist hann
skrifa bréf til þeirra og
mælast til að Árni Magn-
ússon tæki við af sér.
Bandarískir skiptinemar i heimsókn á Morgunblaðinu
Geta kvatt, heilsað og þakk-
að fyrir sig á íslenzku
+ Fyrir skömmu heimsóttu Morg-
unblaðið 18 bandarískir skipti-
nemar á vegum AFS. Þegar þeir
höfðu skoðað starfsemi og húsa-
kynni tók blm. nokkra þeirra
stuttlega tali.
Sögðust þau hafa komið til
landsins 21. júní, en þeir koma
víðsvegar að úr Bandaríkjunum og
halda þeir heim 26. ágúst. Þeim
fannst það sem af er dvölinni
hérlendis hafa verið stórkostlegt
og eftirminnilegt. Þau hafa verið
dreifð, sum hafa búið í Reykjavík,
önnur í Garðabæ, á Hvammstanga
o.s.frv. Aðspurð að því hvað þeim
þætti skemmtilegast, sögðu þau að
það væri fólkið fyrst og fremst.
Það væri svo vingjarnlegt, en þó
svo erfitt að kynnast því. Tungu-
málið þótti þeim harla furðulegt,
þó strax væru þau farin að geta
heiisað, kvatt og þakkað fyrir sig á
íslensku. Eitt fannst þeim nei-
kvætt við unglingana hérna, en það
var á böllunum, þá voru allir svo
útúr drukknir, stóðu uppi á borð-
um, stöppuðu og öskruðu. Svo er
víst, sögðu þau, að allir muna
fyrstu vikuna sína hérna, þá hugs-
uðum við sem svo, hvað er ég að
gera hér þar sem ég skil ekkert. Já,
svo er náttúrulega rigning og aftur
rigning. Maður er nú farinn að
sakna trjánna heima dálítið. Blm.
spurðu þau síðan hvað þeim hefði
þótt hvað undarlegast við ísland.
Jú, hvernig þið sturtið niður úr
klósettunum, það er allavega sér-
stakt, sagði einn og næsta fannst
umferðarljósin fyndin. Annars
virtist eldgosið eiga stóran þátt í
undrun þeirra og fjöllin fannst
þeim tignarleg. Annars eru fjöl-
skyldurnar sem við höfum verið
hjá eftirminnilegastar, þegar mað-
ur fer að hugsa. Þær hafa gert svo
mikið fyrir mann og maður stend-
ur í þakkarskuld við þær. Við
viljum gjarnan koma á framfæri
innilegu þakklæti til þeirra allra,
sögðu þau að lokum.