Morgunblaðið - 12.04.1981, Blaðsíða 1

Sunnudagur
12. apríl 1981
Bls. 49—80

Texti: Jakob F. Ásgeirsson Myndir: Tómas Jónsson
Þad var furðuleg sjón, þegar Jón Konráðsson opnaði dyr sinar fyrir
blaðamanni. Lítill skarplegur kall birtist í gættinni, snjóhvítur í
framan og með húfu á höfði, klæddur þykkri ullarpeysu og
náttbuxum, í togsokkum og með skóhlifar á fótum. Þetta var Jón
Konráðsson og Sauðfjárverndin. — Ég leyfði þér að koma útaf
Sauðfjárvemdinni, segir hann: Stutt spjall gæti orðið gott innlegg í
Sauðfjárverndina. Ég hefði kannski viljað segja þér dýrasögur, þau
eru elskuleg blessuð dýrin, en við skulum bara halda okkur við
Sauðfjárvemdina. Jón Konráðsson er orðinn gamall maður. Hann
býr einsamall í litlu húsi við Smáratún á Selfossi, farinn að heilsu.
Gengur yið tvo stafi, en liggur annars mestan part sólarhrings í bæli
‘ sinu. — Ég nota alltaf höfuðfat, segir hann: svo mér verði ekki kalt
á höfðinu. Öðruvísi rynni blóðið ekki nóg til heilans. En blessaður
skrifaðu það ekki. Við skulum halda okkur við Sauðfjárverndina.

•xtoOtöW'"'
;53»r
*d»nt«
Vorið 1965 gerði Jón Kon-
ráðsson, fyrrverandi
barnakennari og skrif-
stofumaður, sem þá lá á
sjúkrahúsinu á Selfossi, það áheit,
að auðnaðist honum að sleppa
þaðan lifandi skyldi líf hans það-
anífrá helgað sauðkindinni. Jón
Konráðsson lifði og flutti heim og
lifir enn. Kraftar hans og fjár-
munir hafa nú í sextán ár runnið
til velferðar sauðfjárins i þessu
landi.
Jón Konráðsson hóf að skrifa
pistla i blöð og tímarit, og árið
1967 voru fyrstu áminningar hans
fluttar í hljóðvarpi landsmönnum
til eftirbreytni og sauðkindinni til
bjargar. — Sauðfé hefur marg-
þættan tilgang í voru lífi; menn-
ingarlegan, mannúðlegan og fjár-
hagslegan, stendur á bókum Jóns
Konráðssonar.
Hann hefur látið skrá í stuttu
máli sögu Sauðfjárverndarinnar.
Þar segir: Tilgangurinn með
stofnun Sauðfjárverndarinnar var
og er þessi:
1. Að hvetja sauðfjáreigendur til
bættrar meðferðar og hirðingar á
sauðfénu og skal gera það með
áminningum í útvarpi og stuttum
blaðagreinum.
2. Að benda á tjón það og þján-
ingar sem rándýr (refir og mink-
ar), svo og vargfuglar, valda
árlega. Og sýna fram á nauðsyn
þess, að nefndum skaðvöldum
verði fækkað.
3. Að brýna fyrir ökumönnum
vélknúinna ökutækja að aka var-
lega á vegum úti, sérstaklega eftir
að búið er að sleppa sauðfé á
vorin.
4. Að verðlauna þá menn sem
skara framúr við eyðingu refa —
og sitja eldri menn fyrir í því efni,
að öðru jöfnu.
SJÁ NÆSTU SÍÐU
1
og hans hugsjón...