Morgunblaðið - 28.03.1982, Síða 12

60
JASS-INN
Bára Magnúsdóttir: „Við erutn að sanna
tilverurétt okkar dansara."
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 28. MARZ 1982
T
A-Jjúfir tónar jassins fylltu sal Háskólabíós. A sviöinu var allt á iði. Ararnir tóku létt
spor, bardagalistahópur úr Kimevasa sveiflaði gljáandi rýtingum um loftið, Bára spjall-
aði við Pálma, hjónakornin snérust í hringi, Guðmundur Ingólfsson á hljómborðinu
kallaði á Engilbert Jensen, sem sér um hljóðið og sagði honum að það sargaði aðeins í
hátölurunum. Allra handa litaðir ljóshringir léku um sviðið og vörpuðu dularfullri birtu
á allt og alla. Það var lokaæfing á dans- og söngleiknum „Jass-Inn“ eftir Báru Magnús-
dóttur. 33 manns koma fram á sviðinu, en í allt vinna 50 manns við verkið. Allt vinnur
fólkið fullan vinnudag, en mætir svo þegar kvölda tekur niður í Háskólabíó og æfir dans-
og söngatriði til morguns. „Þetta „sjó“ er kraftaverk," sagði einhver.
Það er hún Bára Magnúsdóttir, sem átti hugmyndina að þessu fyrirtæki og kom því í
gegn. Hún er leikstjóri verksins, hún samdi dansana, hún samdi söguþráðinn í verkinu
og hún samdi alla söngtexta, sem í verkinu eru með aðstoð Kristjáns Hreinsmögurs, sem
örlítið kom við sögu. Bára rekur Jassballetskóla Báru, en dansararnir, sem kom fram í
verkinu, stunda allir nám í jassballett hjá henni.
}5 Trúi varla enn að þetta
sé orðið að veruleika J J
Litið inn á æfingu á Jass-Inn
„Að setja upp svona dans- og
söngleik á íslandi hefur verið
draumur minn frá því ég fór að
dansa og byrjaði með jassball-
ettskólann," sagði Bára. „Ég fer
út í þetta til að koma á framfæri
dönsurum, til að sýna fram á að
við eigum fólk sem getur leikið,
dansað og sungið, að þannig fólk
sé til hérna, bara ef einhver vill
það.
Hugmyndin að þessum dans-
og söngleik hefur þróast með mér
í eitt ár. Ég sá strax að hann
myndi henta vel fyrir dansflokk-
inn minn, svo að í haust fór ég að
leita fyrir mér með hljómlistar-
menn. Ég talaði við hann Arna
Scheving og hann hafði strax trú
á þessu. Síðan settist ég niður og
fullgerði handrit og texta og
dansa.
Þetta er Reykjavíkursaga ’82,
um ungt fólk, sem er nýbúið að
gifta sig og er að fara að stofna
heimili. Þetta sýnir það þjóðfélag
sem það lifir í og býr við. Jass-
Inn er frekar gleðileikur en
eitthvað annað, fjallar um um-
hverfi það sem við búum við,
hvernig við höfum það í dag og
börn morgundagsins. Annars vil
ég vera heldur spör á að segja frá
efninu. Þetta er efni sem allir
ættu að kannast við og það ætti
að höfða til flestra. Ég vona það
að minnsta kosti.
Það er mjög dýrt fyrirtæki,
alla vega fyrir einstakling, en
kostnaðurinn er ekki alveg ljós
ennþá. Ég er ekkert viss um að
hægt sé að framkvæma aðra
svona sýningu. Þetta hefur mikið
verið unnið í sjálfboðavinnu,
ljósmyndun, kvikmyndun auglýs-
inga, búningar og sviðsmynda-
hönnun svo eitthvað sé nefnt, en
sjáðu til, með þessari sýningu er-
um við að sanna tilverurétt okkar
dansara og gera dönsurum í
framtíðinni léttara fyrir.
Það er eins og íslendingum sé
alveg sama um dansinn. Dans
sem listgrein er tiltölulega ný-
tilkominn hjá okkur Islendingum
og við erum má segja að ryðja
braut fyrir þá sem á eftir koma.
Ég vil gera eitthvað í minni tíð
svo það verði léttara fyrir þá sem
á eftir mér koma. Okkar dansar-
anna staður er í leikhúsi, ekki á
einhverjum skemmtistaðnum á
balli. Það er illa farið með þetta
góða fólk að vera alltaf dansandi
fyrir fólk á balli.
Háskólabíó hentar ágætlega
eftir að við höfum breytt nokkr-
um hlutum í því. Við byggðum við
sviðið og teygðum það aðeins
fram og nær til áhorfenda. Við
notum stóra sviðsmynd í sama
tilgangi og við fjarlægðum tvo
fremstu bekkina auk þess sem við
seljum ekki miða ofar en á tutt-
ugasta bekk, en þar setjum við
plötur og lokum af, það sem þar
er upp af. Með öllu þessu erum
við að reyna að minnka allan
þennan mikla geim Háskólabíós
og við vonum að takist að skapa
stemmningu með því. Vonum að
fólk finni sig í húsinu. Við leituð-
um víðar eftir húsnæði en ekkert
var að fá. Austurbæjarbíó sem
venjulega er notað fyrir eitthvað
svona er upptekið af Leikfélagi
Reykjavíkur svo Háskólabíó var
eiginlega þrautaiending. En það
stendur fyrir sínu held ég.
Við skulum sjá til hvort íslend-
ingar kunni að meta Jass-Inn. Ef
þessi sýning gengur vel er ekkert
í vegi fyrir því að setja upp annan
dans- og söngleik. En fyrst þarf
að koma hugmynd," sagði Bára.
í Jass-Inn-um eru ailt að 25 lög
mismunandi löng. Það er hljóm-
sveitin Friðryk og hljómsveitar-
Pálmi Gunnarsson býður fólki að ganga hinn breiða veg.
stjórinn Árni Scheving, sem hafa
samið lögin, en hljómsveitina
skipa Pálmi Gunnarsson, sem fer
reyndar með eitt af þremur aðal-
hlutverkum í leiknum, Tryggvi
Húbner, Sigurður Karlsson, Pét-
ur Hjaltested og Helgi Krist-
jánsson og eftir að samæfingar
hófust gekk í lið með þeim Þor-
leifur Gíslason.
„Bára kom að máli við mig í
haust og sagði að hana langaði til
að koma upp dans- og söngleik og
hana vantaði tónlistarmenn. Hún
sagði mér upp og ofan af efni
leiksins og eftir að hafa hugsað
nokkra stund um þetta, leist mér
mjög vel á hugmyndina og sló
til,“ sagði Árni. „Ég ákvað strax
að semja ekki einn tónlistina, þá
yrði kannski of mikil flatneskja
og of einhæft, svo ég ákvað að fá
einhverja hljómsveit í lið með
mér. Ég valdi Friðryk.
Tónlistin í verkinu er margvís-
Ieg, en rauði þráðurinn er jassinn
þó í verkinu megi finna allt frá
gamalli svingmúsík til tónlistar
Árni Scheving: „Hefur verið okkur
góð og dýrmæt reynsla og umfram
allt skemmtileg.“
Athugasemd frá Vogir hf.
MORGUNBLAÐINU hefur borizt
eftirfarandi athugasemd frá fyrir-
tækinu Vogir hf.:
Fyrir hönd Vogir hf. Sunda-
borg 1, Reykjavík, mótmæli ég
harðlega vinnubrögðum Fiskiðn-
ar varðandi sýningu þeirra dag-
ana 26.-28. marz 1982. Þarna
eru leiddir saman allir helztu
keppinautar okkar um markað-
inn á vogum og tölvum í íslenzk-
um fiskiðnaði án þess að okkur
sé gefinn kostur á að vera með.
Sem umboðsmenn hollenzku
Berkel-verksmiðjanna á íslandi
erum við með allar þær gerðir af
rafmagnsvogum og mekanískum
vogum sem fiskiðnaðurinn
þarfnast. Til viðbótar framleiðir
Berkel tölvur og prentara til
tengingar þessum vogum þannig
að við getum útvegað allan þann
útbúnað sem eitt frystihús þarf
til að tölvuvæðast. Þetta vissu
forráðamenn Fiskiðnar fullvel
um, því 18. nóvember 1981 send-
um við þeim, að þeirra ósk, upp-
lýsingar um allt sem Vogir hf
hafa að bjóða vegna handbókar
sem Fiskiðn er að láta gera um
fiskiðnaðinn.
Fimmtudaginn 25. marz kl.
11.30 var áthygli mín vakin á
heilsíðuauglýsingu í Morgun-
blaðinu á þessari sýningu og var
það fyrsta vitneskjan sem ég
fékk um þessa sýningu. Við sett-
um okkur strax í samband við
þá hjá Fiskiðn og óskuðum skýr-
inga á hvers vegna okkur hefði
ekki verið boðin þátttaka, en þar
varð fátt um svör. Um kl. 13.00
sama dag var hringt frá Fiskiðn
og okkur boðið að vera með, þ.e.
21 klukkustund áður en sýningin
opnar. Það þarf ekki viku heldur
vikur til að undirbúa þátttöku í
svona sýningu ef myndarlega á
að standa að því.
Það er sárt að missa af þessu
upplagða tækifæri til að kynna
áhugamönnum um íslenzkan
fiskiðnað allt það besta sem
Berkel getur boðið m.a. raf-
magnsfrystihúsavog sérhann-
aða fyrir Island.
Ef Fiskiðn vill rísa undir
merki um að vilja kynna
mönnum allar helztu nýjungar í
fiskiðnaði, þá vonumst við eftir
vandaðri vinnubrögðum í fram-
tíðinni þannig að allir sitji við
sama borð með kynningu á
þeirra vegum, en þökk sé þeim
þó fyrir framtakið að standa
fyrir þessari kynningu þó svona
hafi farið hvað okkur varðar,
því kynningar af þessu tagi eru
bráðnauðsynlegar þegar fram-
farir á þessum sviðum eru svona
örar.
F.h. Vogir hf.
Baldur Sigurjónsson
framkvæmdastjóri.