Morgunblaðið - 26.06.1982, Síða 34
34
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 26. JÚNÍ 1982
+
Innilegai þakkir færum við öllum þeim, sem auösýndu okkur vin-
áttu og samúö, viö andlát móöur okkar og dóttur,
RENÖTU KRISTJÁNSDOTTUR,
er lóst hinn 3. júní siöastliöinn. Sórstakar þakkir færum viö starfs-
fólki Landspítalans, hjúkrunarkonum og læknum.
Þakkarbréf veröa ekki send en andvirði þeirra verður afhent
Krabbameinsfélagi íslands.
Ragnhildur Blöndal,
Krístjana Blöndal,
Haraldur Friögeirsson,
Úrsúla,
Kristján P. Guömundsson.
+ Faöir okkar og tengdafaðir, FINNUR SIGMUNDSSON, fyrrverandi landsbókavöröur, lést fimmtudaginn 24. júní. Útförin fer fram frá Fossvogskirkju, þriöjudaginn 29. júní kl. 13.30. Erna Finnsdóttir, Geir Hallgrímsson, Birgir Finnsson, Hildur Knútsdóttir.
+ Eiginmaöur minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, GUNNAR SIGUROUR GETSTSSON, listmálari, Aóalsteini, Stokkseyri, lést fimmtudaginn 24. júní í sjúkrahúsi Suðurlands. Jarðarförin veröur auglýst síðar. Guörún Júlía Elíasdóttir, börn, tengdabörn og barnabörn.
+ Ástkær eiginkona mín, móöir, dóttir og systir, GUDRÚN ERLA ÞORMOÐSDÓTTIR, Rjúpufelli 48, andaöist í Borgarspítalanum fimmtudaginn 24. júní kl. 20.15. Eiginmaöur, börn, foreldrar og systkini.
+ Eiginmaöur minn, faöir okkar og afi, HANS ELÍF JOHANSEN, Furugrund 20, lést í Landspítalanum aöfaranótt 25. júní. Hrafnhildur Tómasdóttir, Örn Johansen, Guörún Johansen, barnaborn og aðrir vandamenn.
+ Faðir minn, GUÐJÓN ÓSKARJÓNSSON, Vesturgötu 23, andaöist 14. þ.m. að Elliheimilinu Grund. Jarðarförin hefur fariö fram í kyrrþey. Fyrir hönd aöstandenda, Björn Ragnar Óskarsson.
Móöir okkar. ÞÓRUNN INGIBJÖRG PÁLSDÓTTIR frá Hvassahrauni, lést í Elliheimilinu Grund 13. júní síöastliöinn. Útförin hefur fariö fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Fyrir hönd vandamanna. Ingvar Bjarnason, Guöríóur Bjarnadóttir, Páll Bjarnason, Ragnheiöur Bjarnadóttir, Guðmundur Bjarnason.
+ Eiginkona mín, móöir okkar, systir, tengdamóöir og amma, GERD J. HLÍOBERG, Garöaflöt 11, Veröur jarösungin frá Fossvogskirkju, mánudaginn 28. júní kl. 13-30- Stefán Hlíöberg, Þóróur Skarphéóinsson, Jón Skarphéöinsson, Sonja Thorstensen, systkini og barnabörn hinnar látnu.
Elín Jóhannsdóttir
Poelsterl - Minning
Þann 16. nóv. síðastliðinn and-
aðist að heimili sínu á Plantation
Key í Florida, Elín Jóhannsdóttir
Poelsterl. Elín var fædd í
Ormskoti undir Eyjafjöllum þann
16. ágúst 1898. Foreldrar hennar
voru Jóhann bóndi (d. 1916) Árna-
son, Stefánssonar í Gerðakoti, og
Elín Jónsdóttir (d. 1925), bónda í
Indriðakoti, Jónssonar.
Elín ólst upp hjá foreldrum sín-
um í Ormskoti, en dvaldi um eins
árs skeið við nám í Núpsskóla í
Dýrafirði. Rúmlega tvítugt að
aldri hélt hún til Vesturheims og
nam þar hjúkrunarfræði. Var það
ekki lítið áræði hjá ungri stúlku á
þeim árum, að leggja ein á báti í
slíkt ævintýri ein og óstudd.
Næstu 30 árin dvaldist hún óslitið
í Chicago-borg og vann þar við
hjúkrunarstörf.
Árið 1950 leit hún fyrst gamla
landið að nýju, en þá kom hún
heim til stuttrar dvalar, heilsaði
upp á vini og ættingja og heim-
sótti sína bernskubyggð undir
Fjöllunum. Bræður hennar þrír
voru þá allir á lífi: Guðjón, Jósef
og Maríus. Nú er Maríus 91 árs
gamall, einn á lífi af systkina-
hópnum frá Ormskoti, dvelur
hann á Hrafnistu í Reykjavik.
Þetta sama ár, 1950, giftist hún
eftirlifandi eiginmanni sínum,
Otto Poelsterl, sem er þýzkrar
ættar. Var hann ekkjumaður með
tvo syni á unglingsaldri og gekk
Elín þeim í móðurstað. Bjuggu
þau fyrst í Chicago, þar sem Elín
starfaði áfram að hjúkrun, en
fluttust síðan til Florida, þar sem
hún bjó til dauðadags.
Árið 1975 komu þau hjónin
hingað til lands og dvöldu hér
nokkurn tíma. Heilsu Elínar var
þá tekið að hraka, enda var það í
síðasta sinn sem hún leit gamla
landið og sveitina þar sem hún
átti sín bernskuspor.
En í langri vist á erlendri grund
var hugurinn oft „heima" og hefur
eiginmaður hennar nú fylgt henni
hingað heim. Aska hennar verður
jarðsett að Skála undir Eyjafjöll-
um. Ella er aftur komin í sveitina
sína undir Fjöllunum.
Elín var að eðlisfari glaðlynd
kona og gjafmild með afbrigðum.
Það reyndum við hjónin bezt þeg-
ar við vorum við nám í Danmörku
rétt eftir stríðið, þegar margur
pakkinn birtist frá „Ellu frænku"
með ýmsum munaðarvörum, sem
ekki voru í hvers manns höndum
þá í Evrópu, og ógleymanleg er
heimsókn okkar til þeirra hjón-
anna og sú gestrisni, sem við urð-
um aðnjótandi á heimili þeirra.
Þó Elín umgengist lítið íslend-
inga þarna vestra hélt hún þó ís-
lenzkunni furðu vel við, með lestri
og bréfaskriftum. Við hjónin
þökkum henni tryggð og langa
vináttu.
í starfi sínu var Elín afar traust
og vel liðin af samstarfsmönnum
sínum.
Við kveðjum Elínu hinztu
kveðju, og vottum Otto innilega
samúð okkar.
Guð blessi hana og minningu
hennar.
Elín og Ólafur Björn
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort
ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.
Óttinn við hið ókunna
Kvíkmyndir
Ólafur M. Jóhannesson
Nafn á frummáli: Lady, stay dead.
Leikstjórn og handrit: Terry Bourke.
Kvikmyndun: Ray Henman.
Tónlist: Bob Young.
Sýningarstartur: Stjörnubíó.
Hryllingsmyndir eiga ekki ættir
að rekja til Hollywood eins og
margir virðast álíta heldur Þýska-
lands. Að vísu var Frankenstein
festur á filmu þegar árið 1908 af
Edison en sú mynd markar ekki
greinileg spor í kvikmyndasöguna.
Það eru myndir á borð við Nosfer-
atu, sem Murnau gerði árið 1923,
og Herbergi doktors Caligari, sem
Robert Weine leikstýrði árið 1919
er leggja hornstein að hryllings-
myndum síðari ára. Reyndar er
svo komið í dag að hryllingsmynd-
ir njóta hvað mestra vinsælda
þeirra kvikmynda er streyma frá
hinni ötulu verksmiðju Holly-
wood. Ekki nema von að menn
telji að þar sé að leita upphafsins.
Hvað fær annars milljónir manna
til að sitja í myrkri fyrir framan
hvítt tjald sem fyllt er af ógn og
skelfingu? Af hverju borga menn
fyrir siíkt þegar á boðstólnum eru
notalegar kvikmyndir sem kitla
hláturtaugarnar en ekki magann
innanverðan? Sennilega fæst ekki
viðhlítandi svar við þessum spurn-
+
Þökkum auðsýnda samúö og vinarhug vlö andlát og jaröarför
ÓLAFS WAAGE
frá Bíldudal,
sem andaöist 5. þ.m.
Ingibjörg Þóröardóttir,
Jensína Waage,
Gyöa Waage,
Jóhann Waage,
Markús Waage,
Jóhannes Björnsson,
Ragnar Jóhannsson,
Guörún Björnsdóttir,
Guðrún Ulfarsdóttir,
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö, kveöjur og blóm viö andlát
°g jaröarför ÞORSTEINS ÓLAFSSONAR,
Hópi, Grindavík.
Guömundur Þorsteinsson.Árný Enoksdóttir,
Jóna Þorsteinsdóttir, Guömundur Kristjónsson,
Ingibjörg Þorsteinsdóttir, Siguröur Konráösson,
Óskar Böövarsson, Unnur Árnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+ Innilegar þakkir öllum þeim sem heiöruðu minningu JÓNS GUÐMUNDSSONAR, Amtmannsstíg 5, meö minningargjöfum, blómum og á annan hátt. F.h. systkina hans og annarra vandamanna, Aóalsteinn Thorarensen. + Innilegar þakkir til allra sem sýndu samúö og hlýhug vegna andláts og jaröarfarar GUÐMUNDAR FRIÐRIKSSONAR, Stekkjum 17, Patreksfírði. Pálína Halldórsdóttir, dætur, tendasonur og barnabörn.
ingum, þó er ekki fráleitt að hugsa
sér að menneskjan sæki í að upp-
lifa hverskyns ógn í þeim tilgangi
að kveikja á viðvörunarkerfi lík-
amans, ekki ósvipað og þegar hún
teygir úr sér til að hressa upp á
sogæðakerfið.
Hvort undirritaður fór á nýj-
ustu kvikmynd Stjörnubíós Gert-
veika morðingjann með það í huga
að hressa upp á viðvörunarkerfi
líkamans skal ósagt látið, en það
var ekki bara að starfið kallaði,
auglýsing bíósins vakti með mér
grun um að hér væri á ferð hressi-
leg hryllingsmynd. Grunur minn
var staðfestur að nokkru því
vissulega er þessi mynd byggð upp
sem hryllingsmynd. Vekur ætíð
nokkurn ugg í brjósti áhorfandans
þegar varnarlaus ung stúlka lok-
ast inni í afskekktu húsi við eyði-
strönd en allt um kring eigrar
blóðþyrstur öfuguggi með vel-
brýndan hníf. En það er ekki nóg
að koma öllu haganlega fyrir í
hryllingsmynd og fylgja forskrift-
inni hvað varðar leikhljóð, lýsingu
og efnisþráð — ef leikararnir eru
ekki gæddir því frumafli sem knýr
hin ógnarlegu öfl til lífs — blotnar
púðrið og áhorfandinn hlær að
myrkraverkunum.
Chard Hayward, sem leikur
hinn djöfulóða morðingja Gordon
Mason, skortir að mínu mati
tvennt sem boðlegan hryllings-
myndaleikara má ekki skorta:
Hljómmikla rödd og mikilúðlegan
augnsvip. Það er ekki auðvelt að
verða hræddur við mann með ýsu-
augu og sem mælir fram textann
með kisurödd. Ef Chard Hayward
hefði hinsvegar verið gæddur
augnaráði Boris Karloff og radd-
styrk Christopher Lee er ég viss
um að áhorfendur hefðu skolfið í
sætum Stjörnubíós frumsýn-
ingarkvöldið. Þess í stað hlógu
þeir nema í stöku atriði þegar
tómatsósan breyttist í blóð. Þess á
milli gátu þeir svo skemmt sér við
að skoða eitthvert fegursta hús
sem sést hefur á hvíta tjaldinu.
Ættu húsbyggendur að flykkjast á
Gertveika morrtingjann því þar gefst
gott tóm til að skoða smekklegan
húsbúnað.