Morgunblaðið - 31.08.1982, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. ÁGÚST 1982

31
Ingunn Sæmunds-
dóttir — Kveðja
Fædd 30. júní 1902
Dáin 22. ágúst 1982
I dag verður lögð til hinstu hvílu
föðuramma mín, Ingunn Sæm-
undsdóttir. Það er mjög eðlilegt að
gamalt fólk deyi og í rauninni dá-
samlegt að veikt fólk sem enginn
mannlegur máttur getur læknað
fái lausn frá veikindum sínum
með dauðanum. En samt er eftir
söknuður og tóm sem ekki er hægt
að fylla, og að hún amma, sem
alltaf hefur verið til staðar sé far-
in, skilur maður ekki til fulls.
Ég kynntist ömmu minni fyrir
rúmlega fimmtán árum. Það var
mjög gaman að fá að fara til
hennar og gista og sóttist ég eftir
því. Hún kenndi mér að spila og
dunduðum við okkur við það tím-
unum saman. í garðinum hjá
henni var lítið hús og gaf hún mér
allskonar gamalt dót í húsið og
fékk ég að leika mér eins og ég
vildi. Seinna þegar ég var í
menntaskóla lærði ég oft fyrir
prófin hjá henni. Þar fékk ég að
vera í næði og var alltaf velkomin.
Hún amma mín var mjög ákveð-
in, hreinskilin, léttlynd og oft
gamansöm. Hún hafði áhuga á
mörgu og fylgdist vel með öllu
fram á síðasta dag. Hún var með
sín veikindi en reyndi að láta sem
minnst á þeim bera. Mér fannst
hún aldrei vera eins gömul og hún
var. Enda var hún bæði ung í anda
og útliti.
Amma mín var trúuð kona. Hún
var búin að búa sig undir dauðann
og tilbúin að mæta frelsara sínum.
Ég vil þakka ömmu minni fyrir
samfylgdina og minningarnar sem
eftir eru.
„Kg veit þú heim ert hortin nú
og hafin þrautir yfir;
svo mret og gói, svo trygg og trú,
svo tállaus, falslaus reyndist þú,
ég veit þú látin lifir.“
Sigurbjörg.
Oddný Pétursdótt-
ir — Minning
Þann 24. ágúst sl. var til moldar
borin Oddný Pétursdóttir frá
Sjónarhól á Stokkseyri. Oddný
fæddist þann 17. janúar 1882 svo
hún var rúmlega níutíu ára gömul
þegar hún dó.
Kynni mín af Oddnýju hófust
sumarið 1947 þegar auglýst var í
útvarpinu eftir sumardvöl fyrir
okkur bræðurna vegna veikinda
móður okkar. Þegar Oddný heyrði
auglýsingu þessa mun hún hafa
sem ekki er gott að koma orðum
að. Hún var alltaf létt í lund en
um leið mjög ákveðin í skoðunum.
Það var gaman að tala við hana
um ólíkustu mál því hún var að
mínu viti skarpgáfuð. Ég og fjöl-
skylda mín komum til með að
sakna ferðanna austur á Stokks-
eyri til þessa vinar okkar.
í dag er mér fyrst og fremst í
huga þakklæti til forsjónarinnar
fyrir að hafa fengið að kynnast
henni og sonum hennar. Ég er
sannfærður um það að ég er mun
skárri maður vegna þeirra áhrifa
sem ég varð fyrir þessi sumur sem
ég dvaldi í þeirra umsjá.
Við hjónin og móðir mín, sem
var Oddnýju mjög kær, vottum
hér með öllum aðstandendum
Oddnýjar, okkar dýpstu hluttekn-
ingu vegna fráfalls hennar.
Þórarinn Þ. Jónsson.
EYMUNDSSON
Tryggur fylginautur skólafóll<s
imeiren IOO ár
Bækur. ritföng
03 aörar skólavörur
i ótrúlegu úrvali
EYMUNDSSON
fylgist með timanurrj
Austurstræti 18
sagt: „Þetta er minn strákur."
Strax eftir fyrstu vikurnar hjá
henni og sonum hennar fjórum
hef ég ætíð litið á mig sem hennar
strák, enda kallaði ég hana fram-
an af jöfnum höndum mömmu og
Oddnýju því hún sagðist auðveld-
lega geta bætt einum strák við
strákahópinn sinn.
Hjá Oddnýju dvaldi ég í fjögur
sumur þar til ég var tólf ára en þá
var ég orðinn allt of stór til að
hafa nóg að gera þar. Oddný hafði
tamið sér að gefa flest fyrirmæli
sín í formi bónar en þó hún bæði
um þetta eða hitt þá var ómögu-
legt að misskilja það. Hún bar af
sér þann persónuleika að allir
höfðu yndi af því að þóknast
henni. Ég hef í gegnum árin heim-
sótt Oddnýju nokkuð reglulega.
Til hennar sótti ég ávallt eitthvað
siotanúrnerið
36T77
k
A OLLUM HÆÐUM I TORGINU