Morgunblaðið - 24.12.1982, Page 2

2
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 24. DESEMBER 1982
Æskulýðsráð Reykjavíkur og hljómsveitin Stuðmenn efna
til jólaknalls í Laugardalshöll á annan í jólum. Unnið var
hörðum höndum að undirbúningi knallsins þegar ljós-
myndara Mbl. bar að garði.
Dregið í getraun
Á l'orláksme.ssu var dregið í verð-
launagetraun sem ísafold efndi til
með auglýsingu í Morgunblaðinu sl.
sunnudag.
Yfir 300 svör bárust, og var
dregið úr réttum lausnum.
Fyrstu verðlaun, þrjár nýjar út-
gáfubækur eða hljómplötuna „Alli
og Heiða“, hlaut Ingþór Hall-
dórsson, Byggðarenda 7, Reykja-
vík og valdi: Við í Vesturbænum,
Mómó og Alla og Heiðu.
Mikil og almenn óánægja með lág-
launabætur ríkisstjórnarinnar
10 aukaverðlaun, eina bók eða
plötu, hlutu: Elsa Ágústsdóttir,
Álfhólsvegi 125, Kóp., Elísabet
Linda Þórðardóttir, Dvergabakka
36, Reykjavík, Jóhanna Stein-
grímsdóttir, Álfhólsvegi 85, Kóp.
Björg Garðarsdóttir, Grænagarði
2, Keflavík, Freyr Harðarson,
Asbúð 57, Garðabæ, Douglas Wil-
son, Núpsskóla, Dýrafirði, Sess-
elja Jónsdóttir, Birkigrund 30,
Kóp., Kristín Rut Jónsdóttir, Há-
aleitisbraut 22, Reykjavík, Pétur
Már Gunnarsson, Neðstabergi 14,
Reykjavík, Lóa Jónsdóttir, Siglu-
vík, V-Landeyjum, Rang.
IRmmidiritafetfr
Sigurjón í Aðalstrætis-
búðinni á lokasprettinum
Aðalslrælisbúðin hefur um langl
árabil verið sérstæð veröld í heimi
verzlunarinnar í Reykjavík. Þar hef-
ur andi liðinna kynslóða svifið yfir
vötnunum, en þó í takt við það fólk
sem nú siglir hraðbyri um götur og
torg. Ankerið í svip þessarar verzl-
unar í iiðlega hálfa öld hefur verið
Nigurjón Þóroddssnn, sem vann hjá
Silla og Valda í hinu gamla húsi
Innréttinga Skúla fógeta, í nær
hálfa öld eða þar til hann keypti
verzlunina fyrir 7 árum og hefur
rekið hana á l'ullri ferð táningsins.
Nú hefur Sigurjón ákveðið að hætta
verzlun eftir áramótin og verður þar
skarð fyrir skildi hjá mörgum sem
iengi hafa verslað í þessari persónu-
legu verzlun.
Við litum við hjá Sigurjóni, eins
og svo oft áður, en nú vopnaðir
penna og röbbuðum stundarkorn
við kempuna á gömlu góðu nótun-
um sem gilda innan dyra í Aðal-
strætisbúðinni.
„Hvað vilt þú segja þjóðinni á
þessum tímamótum, Sigurjón?"
„Ekkert!"
„Það er alveg nýtt ef þú ert orð-
inn orðlaus, ætlar þú að fara að
lifa á gróðanum?"
„Nei, ég ætla að fara að lifa á
þjóðinni, eins og helmingur þegn-
anna gerir. Af hverju ætti égekki
að geta það líka, það er nóg að
vera búinn að hanga í þessu í 60
ár, eða er það ekki?“
„Það væri nú líkara þér að
stefna á önnur 60.“
„Hvernig á maður þá að eyða
ellistyrknum, ég er orðinn 67 ára,“
svaraði kempan að bragði.
„Heldurðu ekki að þú munir
sakna verzlunarinnar?“
„Jú, það hugsa ég, ég mun
Hættir eftir
60 ár í verzlun
sakna samvinnunnar við fólkið og
samskipta. Þetta hefur verið
skemmtilegt, ég hef lagt upp úr
léttlyndi og held að fólkinu líki
það betur en einhver sauðsháttur.
Það skemmtilegasta í þessu hefur
verið að tala við fólkið og afgreiða
það. Á hinn bóginn er þetta
taugastríð, mikil vinna og maður
afskrifar það fljótlega að ætla sér
að fá kaup fyrir alla sína vinnu.
En ég á þetta skuldlaust sem hér
er.“
„Og bankabækurnar sjö,“ bætti
ég við.
„Svona, þegiðu," hló kaupmað-
urinn, „ ... v-o r u dvergarnir
sjö.“
„Þú ert seigur að mala gullið
Sigurjón," sagði frú sem var að
verzla.
„Já, það er bara verst að stóru
kornin fara öll í ríkið og hítina,“
svaraði Sigurjón að bragði.
„Hefur þú ekki alltaf vigtað
ríflega?" spurði ég.
„Að þú skulir nú vera að gefa
honum Sigurjóni svona pillur,"
sagði frúin og brosti kankvíslega.
„Hvar er pakkinn minn,“ hélt hún
áfram, „ég var hérna með 3 ban-
ana og eitthvað fleira."
„Hann Sigurjón hefur ábyggi-
lega gleypt bananana," skaut ég
inn í til þess að kynda undir.
Hérna er pakkinn þinn, frú mín
góð.“
„Þakka þér fyrir, Sigurjón, þú
ert alltaf jafn sætur,“ svaraði frú-
in og kvaddi en Sigurjón hélt
áfram á hjólum í kring um virðu-
legar frúr sem hafa verzlað við
hann um langt árabil.
Sigurjón þaut eins og elding um
verzlunina, inn á lager, upp á loft
og bar sífellt að varning sem rann
út eins og heitar lummur.
„Ég ætla að fá súkkulaði með
madeira," sagði frú ein, og Sigur-
jón mundaði kassann.
„Aðeins eitt,“ sagði frúin.
„Aðeins eitt,“ hélt Sigurjón
áfram, „það rennur þá strax af
þér.“
„Keyptu þessa vindla," sagði
hann við næsta kúnna, „þeir eru
dýrastir, þú getur ekki verið að
kaupa þetta ódýra drasl.“ Maður-
inn keypti kassann á liðlega 700
kr.
„Jú, það er mikið sama fólkið
sem hefur verzlað við mig, fólk
víða að úr borginni. Það er gaman
að þessu öllu, maður er bæði
stjóri og sendill og hér er flest til
nema líkkistur. Margt er þó öðru-
vísi en áður var, þá höfðu kaup-
mennirnir vald, nú erum við bara
sendlar. Einu sinni fór sendi-
ferðabíll frá Silla og Valda út í
Tjörn og Silli rak okkur fjóra út í
alklædda til að draga bílinn upp.
Það þýddi ekkert annað en hlýða
þá. Eg vann á Alþingishátíðinni
1930 og eftir þriggja sólarhringa
törn í beit, lögðum við okkur, en
Silli kom að vörmu spori, vippaði
okkur út úr tjaldinu og dustaði
okkur til þess að við vöknuðum.
Þá var það bara harkan, sem gilti,
en nú verður maður helzt að brosa
allan hringinn til þess að allt sé í
lagi, þótt það hálfa ætti nú að
vera nóg daglangt." — á.j.
(Ljósm. Kyþór Ben.)
Staðarkirkja í Hrútafirði.
Aðventukvöld
í Hrútafirði
Siað 20. desembtT.
í HRÚTAFIRÐI voru að þessu
sinni haldin aðventukvöld í
tveimur kirkjum.
Kirkjukórar Staðarkirkju og
Prestbakkakirkju höfðu sam-
vinnu sín á milli undir stjórn
Guðrúnar Kristjánsdóttur
Reykjaskóla með aðstoð barna-
kóra úr barnaskólunum að
Reykjum og Borðeyri.
Fjölmennt var í báðum
kirkjum, 12. des., í Staðar-
kirkju og 14. des., í Prest-
bakkakirkju. Sóknarpresturinn
séra Yngvi Þórir Árnason
flutti hugvekju og síðan var
upplestur leikmanna og barna.
Til stendur gagnger viðgerð
á Staðarkirkju á næsta ári og
er vonast til að henni verði lok-
ið fyrir aldarafmæli kirkjunn-
ar.
m.g.
Sigurjón í Aðalstrætisbúðinni skýtur einum léttum að Ijósmyndaranum og bróðir hans, Hans Þóroddsson, fylgir
í kjölfarið. Fjær er kona Sigurjóns, frú Þórunn, og maðurinn með hattinn er Sölvi kafari. LjóHmynd Mbi. RA.x.
Friðarljós
tendruð
í kvöld
kl. 20.30
„I kvöld, að-
fangadagskvöld,
kl. 20.30 er fólk
hvatt til þess að
halda á lifandi
Ijósi úti við
glugga, fyrir utan
dyr sínar eða
hvar sem það
bæri helzt fyrir
sjónir nágrannans, sem tákn um vin-
áttu við alla menn nær og fjær.
Saman, yfir öll landaskil, skul-
um við fagna fæðingu Jesú Krists.
Ný von hefur kviknað um nýjan
heim.
í myrkrum græðgi og örbirgðar
lyftum við loga réttlætisins.
í myrkrum einmanaleika og
uppgjafar tendrum við loga vonar-
innar.
í myrkrum ofbeldis og grimmd-
ar kveikjum við friðarljósið," segir
í frétt frá biskupsstofu.
Þar segir einnig að boðað hafi
verið til einingar um frið á að-
ventu og jólum og nái það til allra
kirkjudeilda. Kjörorðið er „Frið-
ar-jól“ og hófst hreyfingin í Sviss
á aðfangadagskvöld 1979.
— segir Aöalheiöur
„JÁ, ÞAÐ er mikil og almenn
óánægja með þessar bætur, það hef-
ur verið mikið kvartað út af þessu.
Mér sýnist að þarna sé farið eftir því
sem orðið er að gullvægri reglu í
okkar þjóðfélagi, að þess meira sem
þú hefur þess meira skaltu fá,“
sagði Aðalheiður Bjarnfreðsdóttir,
formaður starfsmannafélagsins
Sóknar, er hún var spurð hvort
óánægja ríkti með láglaunabætur
rikisstjórnarinnar.
„Við höfum heyrt mörg dæmi um
að fólk, jafnvel með sömu tekjur,
fær mjög misjafnlega miklar bætur.
Þannig erum við fjórar hér á skrif-
stofunni og allar með nákvæmlega
sömu krónutöluna í tekjur, en engin
okkar er með sömu bæturnar og
vafasamt að ein fái nokkrar, þar
sem hún er ekki á skrá hjá ríkisfé-
Bjarnfreösdóttir
hirði. Munar jafnvel helming, og þar
sem aðstæður okkar eru svipaðar, þá
er þctta dæmi sem ég skil ekki. í
hreinskilni sagt, þá virðist mér þeir
fá minnst sem helzt þurfi bóta,“
sagði Aðalheiður.
Aðalheiður kvaðst persónulega
þekkja tvenn hjón sem fengið
hefðu misjafnar láglaunabætur. í
öðru tilfellinu væri ein fyrirvinna,
þar sem konan væri heimavið með
fjögur börn þeirra hjóna, en í hinu
tilvikinu ynnu bæði úti og væru í
vel launuðum störfum. „Barna-
hjónin fá mjög litlar láglaunabæt-
ur, þótt þörfin sé sannarlega fyrir
hendi, en hjónin í vellaunuðu
störfunum fá hins vegar bæði
bætur, og það sem þau fá hvort
fyrir sig er mun hærra en barna-
faðirinn fær einn.
Ég get ómögulega gert mér
grein fyrir því hvað veldur þessu.
Og það vísar alltaf hver á annan,
en mér skiist það sé ríkisféhirðir
sem reiknar þetta út allt saman.
Hins vegar getur fólk kært til
skattstofunnar ef það hefur fallið
út af listum, og ég vil hvetja mína
umbjóðendur til að athuga vel
hvort þeir séu á skrá hjá ríkisfé-
hirði og kæra þá hiklaust ef þeim
finnst þeir beittir óréttlæti.
Mér finnst að hyggilegasta leið-
in hefði verið að greiða þetta þeim
sem eru á lágmarks tekjutrygg-
ingu, og hækka þar með þau laun
sem sannarlega eru lægst," sagði
Aðalheiður.
í Tímanum í gær er haft eftir
formanni verkalýðsfélagsins i
Þorlákshöfn, að stærsti skatt-
greiðandinn í einu nágrannasveit-
arfélaganna hefði fengið nærri því
hæstu láglaunabætur sem unnt
væri að fá. I annan stað væri tölu-
verður fjöldi fólks sem bráðvant-
aði bætur en fengi lítið eða jafnvel
ekkert.
Og í Alþýðublaðinu í dag er haft
eftir konu á Akranesi að konur í
fiskvinnslu þar væru óánægðar
með bæturnar og kváðu þær
ósanngjarnar. Leitandi væri að
fiskvinnslukonum sem fengið
hefðu bætur, þótt viðurkennt væri
að þær heyrðu til láglaunastétt-
um. Bæturnar hefðu farið til
hinna tekjuhærri, embætt-
ismanna og ýmissa annarra. Jafn-
framt hafði Alþýðublaðið eftir
Rögnu Bergmann, formanni
verkakvennafélagsins Framsókn-
ar, að ljóst væri af ýmsum dæm-
um að bæturnar kæmu ójafnt
niður.
Forsíðumynd blaðs númer tvö er
tekin yfir Þingvallavatn til
Grafningsfjalla. Myndina tók
Ragnar Axelsson Ijósmyndari
Morgunblaðsins lygnan desem-
berdag fyrir skömmu.