Morgunblaðið - 01.03.1983, Blaðsíða 28

36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. MARS 1983
Óli Sigurjón
Barðdal — Minning
Fæddur 5. júní 1917
Dáinn 22. febrúar 1983
Það er dimmur og kaldur janú-
ar. Ég er á förum til útlanda og er
komin upp í Depluhóla til að
kveðja frænda og frænku. — Inni
er hlýtt og bjart, kaffið sterkt og
gott. Margt er spjallað, stundin
líður hratt. Það leiðist engum sem
nýtur gestrisni hjónanna í Deplu-
hólum 7. Það líður að miðnætti.
Þau fylgja mér til dyra. Létt er
yfir öllum, Óli veifar til mín í
kveðjuskyni: „Sendi þér kort frá
Ríó,“ kallar hann á eftir mér. Til-
hlökkunin í röddinni leynir sér
ekki. Mikil ævintýraferð er fram-
undan.
Skjótt skipast veður í lofti. Ein-
um og hálfum mánuði seinna er ég
komin heim á ný. í þetta sinn til
að fylgja þessum kæra frænda og
vini hinsta spölinn.
Ég hef verið svo lánsöm að fá að
njóta náinna samvista við óla allt
frá barnæsku. Með foreldrum
mínum og þeim hjónum ríktu
miklir kærleikar. Þau keyptu i
sameiningu sína fyrstu íbúð og
voru sambýlingar og síðar ná-
grannar til margra ára. Samgang-
ur fjölskyldna okkar var því meiri
og nánari en almennt gerist milli
systkina og mágfólks. Þegar ég
svo missti föður minn á unglings-
aldri reyndist Óli mér og okkur
mæðgum, þá og reyndar alltaf síð-
an, ómetanlegur vinur og ráðgjafi,
hin sterka stoð sem alltaf mátti
halla sér að ef eitthvað bjátaði á.
Óli Barðdal bjó yfir miklum
mannkostum og átti fáa sína líka
á mörgum sviðum. Hann var ein-
stakur eiginmaður, faðir og afi.
Þau hjón voru sérlega samrýnd og
samhent í öllu. Leyndi sér ekki hin
gagnkvæma virðing og ást sem
þau báru hvort til annars. Saman
sköpuðu þau sér og börnum sínum
glæsilegt heimili. Óli var sú
manngerð sem fólk ósjálfrátt lað-
aðist að. Hann kunni vel þá list að
láta fólki liða vel í návist sinni.
Hann var vinmargur enda félags-
lyndur og hafði næmt auga fyrir
skoplegri hliðum mannlífsins.
Vinnusemi hans og elja var með
ólíkindum, jafnvel svo að okkur
sem næst honum stóðu þótti oft
nóg um. Greiðvikni hans og hjálp-
semi var viðbrugðið og sjaldan
hygg ég að nokkur hafi farið bón-
leiður af hans fundi. Sjálf á ég
honum svo margt að þakka sem nú
verður aldrei endurgoldið.
Ferðin til Ríó var aldrei farin. í
stað þess er hann nú lagður upp í
aðra og meiri ferð. Látum verða
okkur huggun í harmi vissuna um,
að við ferðalok á hann von góðrar
heimkomu.
Blessuð sé minningin um góðan
dreng.
Dísa
Öll vitum við, að einhvern tíma
munum við yfirgefa þennan heim.
Mikill er harmur, þegar kær
vinur er kallaður burt fyrirvara-
laust úr jarðnesku lífi okkar.
Hjartahlýjan er einn helzti eðl-
iskostur hvers manns. Sá góði
kostur var einkennandi fyrir Óla
Barðdal, sem bezt kom í ljós,
hversu sannur vinur hann reynd-
ist okkur fjölskyldunni og föður
okkar í erfiðum veikindum hans á
sl. ári.
Varla leið sá dagur, að hann
kæmi ekki til að gleðja hann og
stytta honum stundir. Við munum
aldrei geta fullþakkað, hversu
mikil stoð hann reyndist okkur
systkinum og móður okkar þennan
erfiða tíma.
Ekki hefði okkur órað fyrir því
fyrir 7 mánuðum, er við kvöddum
ástkæran föður okkar, að svo
skammt yrði á milli þeirra vina.
En þannig er forsjónin.
Sár söknuður sækir að, er við í
dag kveðjum óla Barðdal, en
minningarnar um góðan og vand-
aðan vin munu lifa.
Elsku Lella, megi góður Guð
styrkja þig og fjölskyldu þína í
ykkar miklu sorg.
F.h. fjölsk.,
J. Ingimarsdóttir.
í dag verður til moldar borinn
frá Dómkirkjunni Óli Barðdal,
forstjóri, Depluhólum 7 í Reykia-
vík. Hið skyndilega fráfall Óla
kom eins og reiðarslag yfir fjöl-
skyldu og vini. Fram á síðasta dag
vann óli fullan vinnudag í fyrir-
tæki sínu, Seglagerðinni Ægi í Ör-
firisey. Enginn leiddi hugann að
dauðans dyrum og allra síst hann
sjálfur. Óli var nýbúinn að skipu-
leggja frí með eiginkonu sinni á
fjarlægar slóðir og hugur hans og
þeirra beggja beindist að undir-
búningi þeirrar ferðar. Þau hlökk-
uðu sannarlega til þeirrar hvíldar,
sem í vændum var. Enginn má
sköpum renna, og margt fer öðru-
vísi en ætlað er. Orlög verða sjald-
an séð fyrir og lífsgáturnar eru
margar.
Óli var fæddur á Patreksfirði og
þar eyddi hann sínum unglingsár-
um. Hann stundaði sjóinn á ýms-
um fiskiskipum, bæði á Vestfjörð-
um og Suðurlandi. Síðan fór hann
í farmennsku og sigldi sem báts-
maður á Lagarfossi og Tröllafossi
með þeim ágæta skipstjóra Bjarna
Jónssyni. Staða bátsmanns í þá tíð
var bæði virðingarverð og ábyrgð-
armikil. Hjá Bjarna skipstjóra
lærði Óli undirstöðuatriði far-
mennskunnar, sem síðar komu
honum að góðu haldi í fyrirtæki
hans, Seglagerðinni Ægi.
Óli ræktaði alla tíð með sér
drenglyndi og prúðmennsku.
Dugnaður og fagleg vinnubrögð
voru aðalsmerki hans. Þetta er sá
arfur, sem hann lætur sonum sín-
um eftir, bæði sem minningu og
lærdóm. Óli var vel gerður maður,
traustur vinur vina sinna. Hann
var einstaklega bóngóður og áreið-
anlegur í öllum viðskiptum. Hann
vann fyrirtæki sínu traust og
trúnað og á því byggðust viðskipt-
in. Óli stjórnaði með einstakri
ljúfmennsku og það er trú mín, að
hans verði sárt saknað af þeim
sem með honum unnu. Hann var
alla tíð hluti af sínu eigin fyrir-
tæki, vann sjálfur með fólkinu öll
störf, sem til féllu. Með slíkum
vinnubrögðum skapa menn gott
andrúmsloft og renna traustum
stoðum undir velgengni sína.
Eftirlifandi eiginkona Óla er
Sesselía Guðnadóttir. Þau hjónin
áttu 5 syni, Jón, seglasaumara,
Hörð, endurskoðanda, Reyni,
minkaútibússtjóra, Óla Sigurjón,
sem dó ungur, og Þóri, nema í
myndlist.
Eftir að börnin komust á legg
vann eiginkona óla við hlið manns
síns í fyrirtækinu og lagði þar með
sitt af mörkum til þess að allt
mætti vel fara. Þau hjónin áttu
sumarhús við Þingvallavatn. Þar
átti Óli margar ánægjustundir í
faðmi fjölskyldunnar. Hann naut
þeirrar kyrrðar, sem umhverfið
SAMEC
lCOSTRUZIQNI meccanichej
bflalyftan
Lyftir 2000 kg, fyrirferðarlítil og þægileg til allra
viðgeröa.
Hagstætt verð
S. Guðjónsson hf.
Auðbrekku 49, sími 42120.
t
Faöir okkar,
FRIORIK INGIMUNDARSON,
er látinn.
Útför hans hefur fariö fram í kyrrþey aö ósk hins látna.
Fyrir hönd aöstandenda,
Elín Frióriksdóttir, Svanhvít Friðriksdóttir,
Friðrik Friöriksson, Matthildur Friöriksdóttir.
t
Frændi okkar,
VÍKINGUR SÆVAR SIGURDSSON,
andaöist í Sjúkrahúsi í London 25. febrúar.
Ágústa Vigfúsdóttír,
Anný Halldórsdóttir.
Sonur minn, t BRYNJAR ÞÓR INGASON,
Hátúni 32, Keflavík,
lést af slysförum febrúar. Las Vegas, Bandaríkjunum, laugardaginn 26.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna.
Guómunda Bergvinsdóttir.
t
Konan mín,
GUÐRUN GUOMUNDSDÓTTIR
fró Snarparstöðum
andaöist á hjúkrunarheimilinu Sólvangi, 27. þessa mánaöar.
Skarphéöinn Jóhannsson
og dætur hinnar látnu.
t
Elskuleg eiginkona min, dóttir, móöir okkar, tenqdamóöir oq
amma,
GUÐRÚN HELGADÓTTIR
frá Heggstööum,
Vogatungu 34, Kópavogi,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans 25. febrúar. Jaröarförin fer
fram föstudaginn 4. mars kl. 15 frá Fossvogskirkju.
Blórn vinsamlegast afþökkuö en þeim sem vildu minnast hennar er
bent á Krabbameinsfélag Islands eöa Borgfiröingafélagiö í Reykja-
vík.
Sigurður Tómasson,
Helgi Sigurósson,
Helgi Hauksson, Eiín S. Siguröardóttir,
Ástríöur H. Sigurðardóttir,
Tómas Sigurösson
og barnabörn.