Morgunblaðið - 22.03.1983, Síða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 22. MARZ 1983
ÁGÚST INGI JÓNSSON
AFINNLENDUM
VETTVANGI
Hringlandi með vélastærð og
ringulreið í landhelginni!
„Þótt hinn innlcndi opinberi skráningaraðili telji, aó vél skipsins sé 1095 bremsuhestöfl, þá verður ekki framhjá
því litið, að þau gögn sem að framan greinir þykja renna svo óyggjandi stoðum undir fullyrðingu ákærða um að vélin
sé 910 bremsuhestöfl, að ekki verði hjá því komist, eins og mál þetta liggur hér fyrir dóminum, að miða við þá
vélarstærð, er lagður verður dómur á mál þetta.“ Þannig segir meðal annars í dómi sakadóms Vestmannaeyja í máli
skipstjórans á togveiðiskipinu Einari Benediktssyni BA 377, en skipstjórinn var sýknaður af öllum ákæruatriðum
laugardaginn 12. marz eftir að hafa fjórum dögum áður verið staðinn að meintum ólöglegum veiðum 4,2 sjómílur
undan Vík í Mýrdal, eða 7,8 sjómflur innan 12 mflna markanna.
Ýmsir hafa velt því fyrir sér
hvaða áhrif þessi dómur kunni
að hafa. Réttindi vélstjóra í
skipum eru miðuð við ákveðna
hestaflatölu, sömuleiðis er
byggt á hestaflafjölda í lögum
og reglugerðum um veiðar í
landhelgi íslands. Spurningin
er hvort dómur þessi hafi for-
dæmi gagnvart öðrum skipum
og einnig hvort mælingu véla
þurfi að breyta í framhaldi af
þessum dómi, sem að vísu var
fyrir undirrétti, en ekki hefur
enn verið tekin ákvörðun um
hvort áfrýjað verður í máli
þessu.
Hjálmar R. Bárðarson sigl-
ingamálastjóri var spurður
hvaða áhrif þessi dómur hefði
á mælingu véla og skráningu
þeirra.
„Vélin var framleidd sem
1095 hestafla og skipið var
skráð í brezku skipaskrána
með 1095 hestafla vél,“ sagði
Hjálmar. „í þeirri stærð var
vélin tekin út við prófun, en
fyrri eigendur kusu síðan að
nota aðeins 915 hestöfl úr
henni og settu innsigli á olíu-
gjöfina. Siglingamálastofnun
ríkisins hefur ekkert við það að
athuga þó eigendur noti vél-
arnar ekki nema undir
70—80% álagi. Þeir spara vél-
arnar með því, en þær eru jafn
stórar fyrir það. Þetta er sam-
bærilegt við það, að klossi sé
settur undir benzíngjöf á bíl og
þannig sé komið í veg fyrir að
benzínið sé stigið í botn. Það
breytir ekki stærð véiarinnar
að okkar mati.
Siglingamálastofnun skráir
allar vélar á mestri orku sem
þær geta framleitt. Okkar
skráningar þarf alls ekki að
endurskoða, vélar verða áfram
skráðar á þeirri orku sem þær
geta framleitt. Ef það væri við-
urkennt við skráningu eða
mælingu véla að taka tillit til
innsiglis á olíugjöf, gætu menn
nokkurn veginn valið sér sína
vélastærð sjálfir. Það hefði síð-
an mikil áhrif á réttindamál
vélstjóra, fjölda þeirra um borð
og veiðar í fiskveiðilandhelg-
inni. Ef dómstólar taka hins
vegar slíkar breytingar gildar,
verða aðrir aðilar en Sigling-
amálastofnun að athuga sinn
gang. Við munum áfram skrá
mestu orku vélar eins og hún
mældist við prófun hjá fram-
leiðendum og flokkun hjá Llo-
yds,“ sagði Hjálmar R. Bárð-
arson.
Samgönguráðherra er æðsti
yfirmaður Siglingamálastofn-
unar og Kristinn Gunnarsson í
samgönguráðuneytinu hafði
þetta um málið að segja: „Það
er óeðlilegt og andstætt reglum
að hægt sé að setja innsigli á
olíugjöf véla og segja, að nú sé
vélin orðin svo og svo miklu
minni. Á þennan hátt er ekki
hægt að minnka eða stækka
Innsigli á olíugjöf vélar Einars Benediktssonar BA 377 og minnkun vélar úr
1095 hestöflum í 910 hestöfl var viöurkennt fyrir rétti í Vestmannaeyjum, en
þeir eru margir sem hafa ýmislegt við þaö að athuga. MoruunblaSií/ Sigurgeir
skip. Árið 1976 felldi sam-
gönguráðherra úrskurð í sam-
bærilegu máli og niðurstaðan
varð að ekki væri hægt að
minnka vélar á þennan hátt.
Okkar afstaða er óbreytt.
Okkur kemur ekki við hvað
menn nota mikið af orku véla,
en vélarstærð er sú sem mælist
við prófun í verksmiðju. Ef
þetta yrði viðurkennt, gætu hin
og þessi skip fengið vélar sínar
minnkaðar á þennan hátt og
komist inn í allar þessar víkur,
sem bannaðar eru nema vissri
stærð skipa og haft færri menn
með minni réttindi um borð.
Frá mínum bæjardyrum séð,
finnst mér ekki annað koma til
greina en að áfrýja þessum
dómi,“ sagði Kristinn Gunn-
arsson.
Ingólfur Stefánsson, fram-
kvæmdastjóri Farmanna- og
fiskimannasambands íslands,
sagðist ekki líta á þetta mál
sem spurningu fyrst og fremst
um hversu margir vélstjórar
væru um borð og réttindi
þeirra. „Það er ekki allt, mér
finnst það miklu stærra mál að
menn geti í framtíðinni látið
útbúa vélar sínar eftir hentug-
leikum hverju sinni. Við ótt-
umst ringulreið í landhelginni í
framhaldi af þessum dómi og
líst engan veginn á það, að
menn geti rétt fram eitthvert
plagg og sagt, þetta er stærð
vélarinnar núna. Að sjálfsögðu
beygjum við okkur fyrir dóm-
stólunum, en ef þetta verður
endanleg niðurstaða, óttast ég,
að málið verði ólíðandi fyrir
Reyðarfjörður:
Of langt yrdi upp að telja
allt það skrýtna fólk ...
Keydarfirði, 21. febrúar.
Á ÖSKUDAGSMORGUN lifnaði
heldur yfir bæjarlífinu hér, þegar
hópur skólakrakka birtist á götum
úti í allskonar búningum. Börnin
voru kát og hress, frí í skóla og
veðrið var gott.
Á Öskudag kl. 1 var í skólanum
brúðuleikhúsflokkur frá mennta-
málaráðuneytinu og tók sýningin
um 40 mínútur.
Kl. 3 hófst grímudansleikur,
sem kvenfélagskonur stóðu að.
Er þetta annað árið, sem kven-
félagið heldur grímuball hér.
Mikill fjöldi var mættur í alls-
konar búningum og yrði of langt
upp að telja allt, sem fyrir augu
bar þar af skýtnu fólki. Miðaverð
var 30 krónur og gilti hver miði
sem happdrættismiði. Dregnir
voru út 30 vinningar og komu
þeir í öskupokum, sem höfðu að
geyma leikföng og sætindi. Þá
var og innifalið í miðaverði ís og
flóridana eða kókómjólk.
Félagsheimilið var skemmti-
lega skreytt. Um 200 manns
komu á dansleikinn, ef taldir eru
með þeir, sem komu til að sjá
skemmtilegheitin.
Meðfylgjandi myndir tók
Gunnar Hjaltason. Gréta.